"สุนัขของหลานนั่นไงเล่า"
"อ๋อ เธอไม่ได้มาด้วยหรอกครับ ป่านนี้น่าจะกำลัง..." บดินทร์อ้าปากค้างเมื่อสุนัขตรงหน้าหายไป กลายเป็น หูหลาง!
"เธอเป็นกึ่งภูตกึ่งสัตว์วิเศษ ว่ากันว่าเป็นจิตวิญญาณร่วมของบรรดาสรรพสัตว์ในสายพันธุ์สุนัข และเมื่อถึงเวลาจะสามารถกลายร่างเป็นสุนัขในสายพันธุ์ไหนก็ได้"
"สายพันธุ์ไหนก็ได้เลยเหรอครับ"
"หูหลางกลายเป็น ทิเบตัน มาสทิฟฟ์" บดินทร์กระตือรือร้นรอดูสุนัขตัวใหญ่ ขนสีแดง เหมือนที่เขาเคยเห็นจากหนังสือ
"หูหลางกลายเป็น อาคิตะ"
บดินทร์ตั้งตารอดูสุนัขที่มีหัวเป็นรูปสามเหลี่ยม โดยมียอดสามเหลี่ยมอยู่ที่ปลายจมูก
"หูหลางกลายเป็น แคนาเดียน เอสกิโมด็อก, อียิปต์เชียน ฟาโรห์ ฮาวด์, อาซาวัก และซามอยด์"
รออยู่นานก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"ไม่เห็นเหมือนที่ยายพูดเลยนี่ครับ"
ในที่สุดยายก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา "เธอมีแค่หนึ่งเดียวในสายพันธุ์ ไม่ดีแน่ถ้าจะปรากฏกายนอกเขต
ดินแดนสัตว์"
"ดินแดนสัตว์เหรอครับ"
"ที่นั่น สัตว์กลายเป็นคน คนกลายเป็นสัตว์"
บดินทร์พยักหน้าหงึกหงัก