"Ito ba ay isang bagay na binigay ng diyos para sakin"? patanong ni Ton na naka harap na salamin. Simula noon si Ton ay naging masaya at may malaking chance na maging mayaman dahil sa Kokeshi. Pero hindi niya ito hiniling.Kasi siya ay isang masipag na tao at nay tiwala sa sarili na kaya niya ito kahit hindi naka depende sa Kokeshi .
Palagi niya itong ninadala kahit saan man siya mag punta dahil sabi niya ito ay pang pa swerte ang Kokeshi.
Isang araw may na kita siya Matandang babae na may dalang timba na nag lalakad sa daan. Nilapitan ni Ton at sinabing" Nanay ano po yung daladala ninyo" Sumagot na man ang matanda"Ay! bata ito po ay mga paninda ko pang bili ang ulam para may nakakain ako at mga limang apo ko!"
Nag prisinta si Ton na tutulongan na ibinta ang mga panindang mga gulay ng matanda. "Gulay !gulay kayo jan! pasigaw ni Ton sa daan. Wala pang sampong minuto ang pag sisigaw ni Ton isang itim na Ban na Dumating na bilini lahat ng paninda ng Matanda dahil kay Ton. "Salamat bata dahil may pang kain na kami oh ito pero pang pamasahi mo pa uwi'". sabi ng matanda.
Tumanggi si Ton sa alok ng matanda at umalis ng naka ngiti.
Isa namang mabuting nangyari kay Ton at inisip niya na dahil ito sa Kokeshi na daladala niya.
Habang nag lalakad si Ton pauwi nilapitan siya at hinintoan ng itim na Ban at bumaba ang may ari " Hoy Ton ikaw na bayan ? ikaw bayong nag tinda kanina? sabi ng may ari ng Ban.
"Hala Ikaw pala yan Ben , Ang asinso mo na hu! parang kaylan lang noon tayoy hubot hubag kapag maliligo ng ilog hu! " Sabi na man Ni Ton na at bag tatawanan sila At sumakay si Ton sa Ban at sila ay nag kwentohan! Hinatid si Ton Bahay nila at binigyan si Ton ng Calling card ni Ben. "Kung gusto mong yumaman tawagan mo lang ako ". sabi ni Ben at umalis na.