Kung gusto niyo malaman kung ano nangyari kay Ianne, wala na akong balita sa kanya. Mas okay na rin 'to dahil nakatulong naman sa pagmove-on ko.
Huli namin pagkakakita nung nakaraang reunion. Maybe 6 months ago yon. I keep myself busy everyday... everyday... try not to think of her. Okay naman ako. I think so...
I am very okay. Okay na yon. Hindi ko siya nakikita. Hindi ko siya... n-naaalala... hindi naman.
Feeling ko nga ready na ako ma-inlove ulit, e.
'Nasaan ka?'
I saw her again... Her face... Her smile...
But she's different last time I saw her. She is now alone. Again.
Nabalitaan ko na single na siya. Kagagaling niya lang sa break-up kay Ken sabi ni Bea. Pero I don't have any intention to her na kausapin siya. Nananahimik na mundo namin. Mas okay na to. Okay na ko dito na hindi na kami nag-uusap.
Masaya na ako na hindi ako dahilan ng kasiyahan niya.
Alam kong iniiwasan ko siya pero para saan pa para makausap siya? Para bigyan siya ng atensyon? At saka iba yung Ianne na nakilala ko dati sa ngayon.
We're now back to zero.
Kahit birthday niya ngayon, wala akong plano para kausapin siya. Pinilit lang naman ako ni Bea na dumalo ako dito. Kaya napapayag ako. Hindi naman ata rin alam ni Ianne na nandito ako, e.
"Do you want to talk to her? I'll help you." Bulong sa akin ni bea habang may sinasayaw si Ianne na lalaki.
"Bea, okay na ako. Tama na. Nananahimik na kami." Parang kita ko sa reaksyon niya hindi siya convincing sa sinabi ko.
"Are you sure?" sinusuri niya talaga reaksyon ko kung may something or wala, "Or... iniiwasan mo na naman siya?" sabi niya sa akin at inalok niya ako ng wine na galing sa waiter nakasalubong namin kanina.
"Tumigil ka na. Dumalo lang ako dahil panay pilit mo sa akin." Inis kong sabi sa kanya.
Umacting pa siya na nag-iisip, "Ilang beses kaya pag-aya ko sayo? Alam ko dalawng beses. Una, tumanggi ka. Pero ilang araw nagulat ako na dadalo ka." sinundot ko tagiliran niya para manahimik siya.
"Ano naman kung isang beses lang tumanggi ako?"
"Ibig sabihin gusto mo siya makita. Gusto mo siyang kamustahin pero bakit ayaw mo?" pagtataka niya.
Naiinis na ko kay Bea, Lord. Baka pwede patahimikin niyo muna siya.
"Nakamove-on na ako." pagkaklaro ko sa kanya at napatakip na lang siya ng bibig para pigilan pagtawa niya. Ngayon naniningkit na mata ko sa kanya dahil ang lakas niya mang-asar.
"Hindi mo sure." Napailing na lang siya sa akin, "You tried to call her yesterday pero nagpalit ka ng sim card."
"P-paano?"
Nilapitan niya ako, "Ianne told me kung anong nangyari sayo. I think she looks so worried about you." sabi niya at mukhang may ibubulong siya sa akin, "Bakit ka napatawag sa kanya?" pagtataka niya.
H-hindi ko... Arghh! Hay nako! Hindi talaga ako safe kay Bea pagdating sa mga ganito. Lagi niya talaga ako nahuhuli.
"G-gusto ko lang siya kamustahin. Diba sabi mo single siya?" seryoso kong tanong sa kanya.
"I don't know. Wala rin ako balita, e." walang-gana niyang sabi. So it means... pinagtritripan niya talaga ako.
Napakunot-noo ako at gusto kong sumigaw ngayon pero nandito kami sa venue ni Ianne. Nang-iinit ang ulo kay Bea. Pigilan niyo ko.
"Palagi mo kasi sinasabi na nakamove-on ka na kaya ako na nagparealize sayo na hindi pa. See? Tinawagan mo siya kagabi dahil umaasa ka na may chance pa." bulong niya sa akin at iniwan niya ako mag-isa.
Sobra akong naiinis... dahil tama na naman si Bea.
Kailan ka magkakamali, Bea?
Lumabas muna ako sa venue para magpahangin. Para na rin mag-isip-isip. Eto talaga si Bea, tahimik na diwa ko lalo na naman niya ginugulo. Nakamove-on naman na ako ah? Pinagsasabi non. Napailing na lang ako.
Pumunta muna ako sa terrace. Pagkarating ko sa terrace, may isang tao na rin nakatambay doon.
I don't mind naman kung meron ako kasama dito pero habang papalapit ako sa pwesto. Napatingin ako sa kanya.
He looks familiar habang papalapit ako sa pwesto. Parang nakita ko na siya dati... Hindi ko lang maalala. Napansin kong na-alarma rin siya na may tao na rin dito. Pero he mind his own business. Hindi siya nagtangkang tingnan niya ako.
Tahimik lang kami habang umiinom ako ng wine na dala ko.Pasulyap din akong tumitingin sa kanya. Para kasing nakita ko na talaga siya... Ang kulit ko kahit pinipigilan ko talaga na mawalan ng pake but I can't resist anymore.
Parang nakita ko na talaga siya.... Promise!
At ilang sandali lamang nahuli niya ako na nakatingin sa kanya, "May gusto ka bang sabihin sa akin?" nagulat ako sa sinabi niya.
Nahiya tuloy ako at dahan-dahan akong tumingin sa kanya. I can't remember... pero nakita ko na siya, e.
"You look familiar. Sorry." pagdadahilan ko.
"Hmm... Familiar? Have we met before?"
Siya ba yon?
Yung lalaking nakita ko sa gilid ng club na pinagmamasdan niya yung girlfriend na may ibang kasama. Medyo madilim din ang pangyayari non. Baka nga hindi siya. Baka nga...
"What are you doing here?"
"Nagpahangin lang. Masyadong daming ganap sa loob. Ikaw?"
"I don't like parties. Pinilit lang ako ng pamangkin ko kaya nandito ako."
"Same. Pinilit din naman ako. Hahaha."
Pagkatapos non, tumahimik na kaming dalawa.
Naalala ko yung sinabi ni Bea. Kapag may nakasama akong hindi ko kakilala, I need to ask random questions about my problems. Mas komportable daw na kapag hindi mo kakilala yung pinagtatanungan mo. There's no filter yung mga sagot nila. Saka it seems naman na okay lang sa kanya makipag-usap. Tutal siya naman nang-una mag-approach kanina. So quits na kami.
"Do you mind if I ask you a random question?" tanong ko sa kanya habang uminom ng wine.
"I don't mind. Spill it." sabi niya habang nakatingin lang siya sa paligid.
Ano kaya pwedeng itanong?
Hmm.... Ah!
How about I ask him if siya yong lalaking 'yon na nakita ko? Pero not in a way na direct question siya.
Para kasing siya yon. e. Malakas kutob ko.
"Did you ever cry for someone you love before?" tanong ko sa kanya habang nakatingin lang siya sa malayo.
Ilang sandali lumingon siya sa akin...Tumango lang siya without saying anything.
Siya nga ba talaga yon?
"Ikaw ata 'yon." nadulas pagkasabi ko.
Shet! narinig niya!
"Did I know you before?" pagtataka niya.
"Ikaw ba yung lalaking nakita ko habang nakatambay ako sa labas ng resto?" umiwas ako ng tingin sa kanya at tumingin na lang ako sa malayo, "I hope you don't mind telling you this pero nakita ko kung paano ka nasaktan nung after mo nakita yung girlfriend mo that day." nahihiya kong sabi sa kanya.
Narinig ko lang siya tumawa kaya tumingin ako sa kanya kung ano reaksyon niya sa sinabi ko.
Pero napatingin ako sa kanya... His smile... I love his smile.
"Nakita mo pala yon." rinig kong nagbuntong-hininga siya.
"May I ask you also?" tanong niya sa akin. Nagkatingin na kami sa isa't isa...
Nagkatingin na kami sa isa't isa, "Did you ever fall to your bestfriend who doesn't love you?" nagising diwa ko sa biglaang tanong niya.
Bakit... bakit yung tanong niya sakto sa situation ko dati? Is this coincidence or not? Impossible naman diba? Hindi naman kami magkakilala...
"Is it a girl?" sunod niyang tanong sa akin habang hinihintay niya ang sagot sa akin.
Bakit parang alam niya? "Yes. How did you know?" It feels so weird.
I have no idea kung bakit parang alam niya... Pero impossible dahil hindi naman kami magkakilala. Especially, I don't even know his name. Lalo na rin siya. Hindi rin niya alam name ko.
"Maybe magaling lang ako manghula? I guess." natatawa niyang sabi sa akin.
Sa bawat pagpatak ng oras, nagiging komportable ako na kausap siya. Parang ang tagal na kami magkakilala pero ang totoo ngayon lang kami nagkakilala.
He started telling jokes at kahit korny siya... tinatawanan ko rin. Nakakaaliw siya kasama. To be honest... Ang daming kong nalaman sa kanya... naglalaro din siya ng video games. And he likes music din pala which same rin kami ng music taste.
Oh Ghad! We're same!! Kaya ngayon excited ako na iparinig ko sa kanya yung favorite kong kanta.
Tiningnan ko yung reaksyon niya at napatingin din siya sa akin...
His smile... His dazzled eyes... they were so beautiful. It makes him more handsome...
Ramdam ko na lumapit siya sa aki-
"Zek?" napalingon ako kung kanino galing ang boses na yon.
Ianne...
~•~
To be continued...