"มิชชันตามหาคนน่าสนใจ รางวัลสูงพอตัว ไม่มีข้อเสียอะไรเป็นพิเศษนอกจากเป้าหมายอาจจะตายไปก่อนที่พวกเราจะหาตัวเจอ"
"แล้วทำไมมันขึ้นว่าสำเร็จไปแล้วหนึ่งล่ะคะ"
คุณคามิลเปิดหน้าต่างอีกหน้าขึ้นมา มันเป็นรายงานความคืบหน้ามิชชันแบบละเอียดขึ้น หัวข้อคือรายชื่อคนที่หาพบ ซึ่งในสี่หัวข้อ มีเพียงข้อหนึ่งเท่านั้นที่มีรายละเอียด
"1. แอนนาเบลลา โฮปส์… ชื่อฉัน"
"ไม่เข้าใจว่าระบบต้องการอะไร แต่ดูเหมือนว่าผมจะทำข้อแรกสำเร็จไปแบบไม่รู้ตัวอีกแล้ว"
ฉันยอมรับว่ารู้สึกกังวล ระบบอยากให้คุณคามิลค้นหาฉันโดยเหตุผลบางอย่าง หรือว่ามันเป็นแค่การสุ่มแล้วฉันก็บังเอิญเป็นคนที่ยังมีชีวิตในเมืองนี้
"อีกสามคนอยู่ไกล… ถ้าจะเลือกมิชชันนี้เราคงต้องเตรียมตัวกันก่อน ส่วนอีกสองมิชชัน อืมม"
คุณคามิลเปิดดูข้อมูลอีกสองมิชชันเพิ่ม เขาพยักหน้าหลายครั้งระหว่างที่อ่านข้อมูลด้วยความเร็วสูง พอเห็นแบบนั้นฉันเลยรอให้เขาอ่านจบแล้วสรุปทุกอย่างให้ฟังอีกที
"มิชชันที่สองคือมิชชันสร้างอาวุธ ดูรายชื่อของที่ต้องใช้ มันมาจากมิสเซลเลเนียสแพ็คทั้งนั้น"
[แฝดสาม #3: สาวยิวยิตสูเชื่อว่ามันไม่ง่ายแม้จะมีของครบ]
[ช่างประปาร่างใหญ่คิดว่างานนี้เขาอาจจะช่วยได้]
"ดังนั้น คุณคามิลก็มีครบหมดแล้วสินะ"
"ใช่ ของน่ะมีครบแล้ว แต่ดูเหมือนว่าผมจะยังไม่มีใครที่เหมาะน่ะสิ"
คุณคามิลเหลือบมองหน้าต่างสีน้ำเงินโปร่งแสงที่โผล่ขึ้นมา นอกจากบิลลีแล้วก็ยังมีอีกหลายคนที่เสนอตัวช่วย แต่เขาอยากแน่ใจว่าคนที่จะประกอบมันควรมีสกิลสายงานประดิษฐ์
"จนกว่าจะได้คนที่เหมาะ รอไปอีกนิดก็ได้ อย่างที่พูดไว้ในตอนแรก มิชชันนี้ไม่จำเป็นต้องรีบร้อน"
ฉันไม่ได้โต้แย้ง การรอจนกว่าจะแน่ใจว่าทุกอย่างจะไร้ที่ติ เป็นสไตล์ของคุณคามิล ถ้าอะไรที่เขาอยากรอ ฉันก็จะไม่ห้าม ยกเว้นเพียงเรื่องที่รอไม่ได้
"มิชชันสุดท้ายล่ะคะ"
คุณคามิลถอนหายใจและหยุดไปเล็กน้อย "สกิลนี้น่าสนใจ… แต่มันมีข้อเสียอยู่ด้วย เมื่อใช้สกิลนี้จะมีโอกาสที่ได้มิชชันพิเศษที่เกี่ยวข้องกับคาแรคเตอร์คนนั้นแต่ถ้ายังจบมิชชันไม่ได้ก็จะไม่ได้กลับคืนร่าง"
"ฮ๊าาา"
"น่าสนใจแต่ก็มีความเสี่ยง"
"ถึงจะเสี่ยง คุณคามิลคงทำอยู่ดีแหละค่ะ"
"อย่าพูดเหมือนรู้จักผมดีสิ"
ไม่ต้องซักถามมากกว่านี้ก็เดาได้ คนอย่างคุณคามิลไม่มีทางปล่อยรางวัลให้หลุดมือไป เขาจะต้องหาวิธีการบางอย่างที่ช่วยเพิ่มโอกาสสำเร็จแล้วจึงค่อยลงมือ
รูปการณ์ออกมาแบบนี้ก็เท่ากับว่ามิชชันเดียวที่ต้องรีบทำมีเพียงแค่มิชชันแรกเท่านั้น การตามหาคน ที่เราไม่รู้เลยว่าด้วยเหตุผลใดฉันถึงได้กลายเป็นหนึ่งในคนที่ต้องตามหาไปด้วย
"แต่ก่อนอื่น…"
"อยากลองใช้อาวุธใหม่ที่ได้มาใช่ไหมคะ แล้วก็จะได้ถือโอกาสเก็บคะแนนเพิ่มด้วย"
"อาา… บอกแล้วว่าอย่าพูดเหมือนรู้จักผมดีสิ ถึงจะเดาถูกก็เถอะ"
"ช่วยไม่ได้นี่คะ คุณคามิลอ่านง่ายจะตาย"
เป้าหมายที่อยู่ใกล้ที่สุดอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือจากเดิร์กลิน พวกเราตกลงกันว่าจะมุ่งหน้าไปทางนั้นในขณะที่เก็บกวาดซอมบีและเก็บทรัพยากรเพิ่มไปด้วย
เคยคิดว่ากวาดล้างซอมบีในเมืองนี้ไปได้เยอะแล้ว แต่ยิ่งสำรวจเมืองเพิ่มก็ยิ่งพบว่าพวกนั้นเป็นแค่ส่วนเล็ก ๆ ที่ถูกกำจัดไป
"ไม่ไหวค่ะ ถนนข้างหน้ามีเป็นร้อย ๆ เลย พวกเราควรจะอ้อม…"
"ไหวอยู่นะ"
ทำไมซื้อหวยไม่เคยถูกแบบนี้เนี่ย คนอื่นเห็นซอมบียืนออเต็มถนนคงเลี่ยงไปทางอื่น แต่ตรรกะแบบนั้นใช้ไม่ได้กับคุณคามิล เขามองเห็นซอมบีกระหายเลือดเป็นแค่คะแนนที่ขยับได้
โดยเฉพาะเมื่อวันนี้เป็นวันพิเศษกว่าวันอื่น
คาแรคเตอร์ที่เสียชีวิต สามารถคืนชีพได้ด้วยสองกรณี อย่างแรกคือการรอให้ 'คูลดาวน์' หลังเสียชีวิตหมดลง ซึ่งการ์ดแต่ละใบจะมีคูลดาวน์ที่ว่าแตกต่างกันตามระดับของความหายาก
ระดับ R (แรร์) ใช้เวลา 168 ชั่วโมงหรือหนึ่งสัปดาห์เต็ม ๆ
ระดับ SR (ซุปเปอร์แรร์) ใช้เวลา 336 ชั่วโมงหรือสองสัปดาห์
ระดับ SSR (สเปเชียลซุปเปอร์แรร์) ใช้เวลา 720 ชั่วโมง หรือหนึ่งเดือนโดยประมาณ
ระดับ MR (มิทธิคอลแรร์) ใช้เวลา 4380 ชั่วโมง หรือราวครึ่งปี
จากการปะทะครั้งก่อน ฝ่ายเราเสียคนไปเกือบทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นคุณจอน (R) คุณอลิซาเบธ (SSR) น้องเมย์ (SR) หรือน้องไมรา (SR) ไม่ว่าจะคิดอย่างไรพวกเราต้องรอขั้นต่ำอย่างน้อยหนึ่งเดือน
แต่เพราะมันมีวิธีคืนชีพแบบอื่นอยู่ด้วย หากคอลเลคเตอร์ทำการสละการ์ดแบบเดียวกันหนึ่งใบที่ซ้ำอยู่ก็จะช่วยให้คืนชีพทันทีเช่นกัน ซึ่งแน่นอนว่าการคืนชีพแบบที่ต้องเสียการ์ดที่กว่าจะเปิดหาเจอก็ยากเย็น คนที่ไม่ยอมขาดทุนแบบคุณคามิลไม่มีทางเลือกทำ แต่ระบบก็กลับยืดหยุ่นให้ด้วยอีกทางเลือก คืออัพเกรดคาแรคเตอร์ได้ในครั้งเดียวกับการคืนชีพ
"สุดยอดเลยนะคะ ใช้การ์ดในโควต้าของการอัพเกรดและทำการคืนชีพให้ในคราวเดียวได้ด้วย" แอนเอ่ยอย่างทึ่งจัด
"นี่คือเหตุผลที่ผมไม่อยากอัพเกรดมายาตอนปกติ เพราะทำแบบนั้นก็ขาดทุนน่ะสิ ผมใช้การ์ดแบบเดียวกันคืนชีพให้เธอได้แบบเร่งด่วนตั้งสามครั้ง"
"แต่ถ้าเลือกได้ก็ไม่ได้อยากให้เธอต้องตายไม่ใช่เหรอคะ"
เขาพยักหน้า
คาแรคเตอร์ทุกคนถูกชุบชีวิตขึ้นมาด้วยวิธีดังกล่าว จากคนแค่สองคนคือฉันและคุณคามิลในตอนแรก กลายเป็นกลุ่มคนที่มีกันถึงสิบสามคน
ด้วยจำนวนขนาดนี้ ไม่ง่ายที่จะซ่อนตัวอีกต่อไป ซอมบีบางตัวมองเห็นพวกเรา หลังจากที่มันกรีดร้อง ซอมบีตัวที่เหลือก็รู้ตัวด้วยเช่นกัน
ซอมบีที่เร็วเป็นพิเศษสามตัววิ่งทะลุกลุ่มออกมาก่อน ตัวแรกถูกกระสุนของลุงบันเข้าที่หัวและล้มลงในทันที อีกสองตัวถูกกระสุนของคุณอลิซาเบธและคุณจอนเข้าไปอีกหลายนัดแล้วล้มตามไป
ฉันไม่ได้รัวยิงไปพร้อมกับคนอื่น ปืนลูกซองรุ่นที่ฉันใช้มีระยะหวังผลประมาณสามสิบเมตร แต่นั่นคือการใช้กับมนุษย์ด้วยกัน เพื่อให้มีประสิทธิภาพในการจัดการกับซอมบี ฉันรอให้พวกมันเข้ามาในระยะใกล้ขึ้นอีกเท่าตัวก่อนที่จะยิงใส่อย่างประณีต
[คอนเซนเทรต Lv. 4 -> คอนเซนเทรต Lv. 5]
"หืมม"
ฉันขยี้ตา อาจจะแค่ตาฝาด ฉันแน่ใจว่าฉันเห็นหน้าต่างสีน้ำเงินโปร่งแสงโผล่ขึ้นมา ซึ่งจากมุมนี้มันไม่ควรจะเป็นหน้าต่างข้อมูลของคุณคามิล
…มันหมายความว่ายังไงกัน…