"Hello there, Athena," bati niya sa akin na ipinagtaka ko. We never talked in school. I know her, but we are not close. It was strange that she is talking to me now. She has a reputation of being a bitch.
I almost roll my eyes at her. Almost.
I fakely smiled and nod at her. Tatalikuran ko na sana siya pero bigla siyang sumabay sa paglalakad ko.
What's her problem? Bakit ba siya nakasunod?!
May pupuntahan ba siya sa HRM bldg.? She's a business course for pete's sake! Malayo ito sa building nila.
She just want to brag, Athena.
"I like your car by the way," she said. Napanganga ako. I knew it! God this bitch is unbelievable!
She followed me just for that?
Is she comparing my car to hers?!
I restrained myself from being annoyed with her presences. There's only two people on my hate list. First is Zachary Zeus and lastly HER! God I hate her to the core!
"Thank you. You, too," I said without smiling, "Excuse me," nilagpasan at iniwan ko na siya. I can't help but to be rude.
If she thinks I'm going to talk to her about useless things, she's wrong. I won't stood up to her level not in my Hermes bag.
Iniwan ko siya bago pa niya sabihin kung magkano ang bili niya no'n. At wala akong balak tanungin.
That bitch is so trying hard. Denisse Mallari. She brags everything she got, when the truth is she's not really a Mallari.
If the Saavedra's are filthy rich and Influential, so as the Mallari's. But Denisse is not born, Mallari, everyone knows that.
Her mom married Marco Marquez ang ampon ni Doña Esmeralda Mallari. Pero ang tunay at nag-iisa nilang anak ay si Dominic Mallari ang siyang namamahala sa lahat ng kanilang ari-arian noon.
Ngunit matagal nang namayapa ang mga Mallari kasama ang asawa ni Dominic Mallari na si Natalia Yves. Pero ang alam ng lahat may dalawa silang anak. But the rumor has no proof.
Kaya nagtataka siya kung paano napunta ang kayamanan ng mga Mallari kay Marco, ang ama ni Denisse.
Hindi lingid sa lahat na hindi tuluyang inampon ni Don Apollo si Marco kun'di malaki ang pagtutol niya. Si Doña Esmeralda lang ang may nais ampunin si Marco noon ngunit dahil sa pagtutol ng kanyang esposo ay kinupkop na lamang niya si Marco Marquez, pinag-aral, binihisan at nabigyan ng magandang posisyon sa isa sa mga malaking kompanya ng mga Mallari. Hanggang sa nagpakasal siya sa ina ni Denisse.
Ginagamit niya ang apelyidong Mallari. Pero kung sa mga totoong dokumento she's just Denisse Marquez. She thinks highly of herself.
Kahit anong gawin niya. Kahit pa papalitan niya ang apelyido. Kahit ipangalandakan pa niyang isa s'yang Mallari. O kahit pa sabihin niyang nasa kanya na ang yaman ng mga Mallari. Hindi pa rin mababago n'yon na anak siya ni Marco Marquez na binihisan lang ng mga Mallari.
I ignore my thoughts. Hindi ko dapat iniisip ang mga taong tulad niya. Iwinaksi ko na lang 'yon.
Pumasok ako sa building namin at hinanap ang opisina ni Proffesor Ed.
Maraming schoolmates ang bumati sa akin. I tried to be polite to them kahit wala ako sa mood. Ayoko namang isipin nila na nagmamaldita ako kasi mayaman ako. After all, I'm a campus beauty.
Pagkatapos kong ipasa ang soft copy ng thesis ko ay dumiretso na ako sa Zeus Cafe since wala naman akong klase ngayon dahil TTH lang ang schedule ng klase ko. Dito na lang muna ako habang hinihintay ang pagdating ni Alyssa.
Pumunta ako sa counter para umorder ng cappuccino at chocolate cake. Nakahiligan ko na ang pagkakape dahil siguro madalas akong puyat.
When I got my order, umupo ako sa isang table malapit sa glass window ng cafe. Para matanaw ko mula rito ang malaking fountain sa gitna ng University. Nilibot ko ang mata sa loob ng Zues cafe.
The ambiance is so relaxing. Madalas akong nakatambay rito noong unang taon ko pa lang sa ZU. May mga librong ding nakadisplay sa loob para sa mga customer o studyante na gustong malibang. And a classic music, It felt really relaxing.
Mabuti at kaunti lang ang tao sa loob, malamang ay may klase pa ang iba kaya walang masyadong studyante na nakakalat ngayon. Makakapag - isip ako ng mabuti at walang sasagabal sa akin.
I close my eyes to feel the music. Kailan ba no'ng huli akong mag-relax? Hindi ko na matandaan pa. Naghahabol na kasi ako sa mga requirements at thesis, malapit na kasi ang On-the-Job training namin. Gusto ko lang 'yon tapusin agad bago pa mag-finals. Less stress din.
Mabuti pa ang mga ka-block kong kahit hirap na sa pag - aaral ay nagagawa panglumabas kasama ng mga kaibigan nila. Hindi gaya ko na kailangan pang pilitin si Alyssa na makipagkita sa akin sa labas.
Hindi naman ako nagrereklamo. Naiintindihan ko kung madalas ay busy siya at madalang na lang kaming magkita hindi naman siya obligadong samahan ako sa lahat ng lakad.
I slowly open my eyes and just to be shock by someone sitting infront of me with that signature smirk on his face!
"Oh, shit!" napamura ako ng wala sa oras. Bahagya pa akong napahawak sa dibdib ko.
What is he doing here!?
"Cursing is bad, My sweet," Zues smirked again.
Denisse and now HIM!
Can't this day get any better? Did I do something bad in my past life and this ghost are hunting me?
But he's more than a ghost to you, Athena. He's a nightmare you wanted to forget.
"Don't sweetie me! Can you please get out of my sight, because you're kinda' ruining my day, you know!" I snapped at him, glaring.
Like hell do I care if he owns this place! I want to tell him more and hurt his feelings like he did to mine.
"Sweet, relax. Bakit ba galit na galit ka sa akin. Wala naman akong ginagawa sayo ..wala pa," Ngumisi uli siya.
He's really impossible!
Nagmalinis pa ang asungot!
Alam na alam niya kung paano ako inisin at sirain ang araw ko. Parang hindi kumpleto ang araw niya kapag hindi n'ya ako makitang nangagalaiti sa kanya. I don't know if this is his way to say sorry or para kausapin ko siya. But it will never happen, in his dreams!
Simula nang bata pa kami, ganyan na siya. Hindi niya kayang panindigan ang mga sinasabi.
The Zenith is also a family friend of Demetrius and Saavedra. Kaya hindi maiiwasang palagi ko siyang nakikita, lalo na sa mga family gatherings.
"Assh*le! Get lost. May kasama ako!" I yelled. Ang bilis ko talagang mapikon pagdating sa kanya.
Wala akong pakialam kung napapatingin na ang ibang studyante sa pwesto namin. Hindi pa ba sila sanay! Halos 'ata tuwing magkikita kami 'lagi na kaming nagsisigawan.
He chuckled. Parang balewala lang dito ang mga sinabi ko.
Kailan ba siya maasar sa'kin. Kailan ba ako mananalo sa kanya? Napapagod na kasi ako sa mukha niya.
"I don't see anyone sitting here. And for the record, I owned this place I can sit anywhere I want,"
What an asshole!
Nakipagtitigan ako sa kanya. Tumingin naman ang singkit niyang mata sa akin.
"Umalis ka nga sa harap ko!" paismid na sabi ko.
I bitterly smile just remembering a scene on my mind. Mabilis ko na namang iwinaglit iyon sa isip. I will just hate him even more.
Mukhang napansin niyang wala ako sa mood na makipagbangayan sa kanya kaya tumayo na siya. Good.
Akmang tatalikod na siya sa 'kin nang bigla naman siyang pabagsak na naupo ulit. Nakarehistro sa mukha ang pagkagulat.
Ang bilis ng karma!
"Hi. Aly," I smiled nasa likod kasi siya ni Zues. My friend Alyssa is really my shinning armour. Strike!
"What the hell, Hell!" Zues shouted pagkatapos niyang maka-recover sa pagkagulat sa pagsulpot ni Alyssa sa may likod niya.
He always call her 'Hell' whenever he is startled by Alyssa's presence. I don't know why.
Alyssa just tsked at him not caring about his reaction.
"Hey! Akala ko ba aalis ka na? Umalis ka na. Go," pagtataboy ko, pinaningkitan siya ng mata.
Tumayo naman siya. He whispered something and then he left us.
Si Alyssa naman ang pumalit na umupo sa harap ko.
I started to talked about my day.
Good thing about Alyssa is that she never complained about me being talkative, although sometimes nilalayasan niya ako kapag siguro wala na siya sa mood makinig sa mga walang kwentang kwento ko.
"Nag-start ka na ba sa thesis mo?" I asks her. Trying to open a new conversation.
Mahuhuli kasi siya ng isang semestre. Madalang ko na siyang makikita dahil magiging busy na ako, isang buwan na lang kasi ay magte- training na ako sa isang hotel. May mga units pa siya at isang back subject. Naisingit lang niya ang thesis niya.
"I haven't started it yet," tugon naman niya habang nakapalumbaba at nakatingin sa labas. Matalino naman siya baka dalawang linggo lang tapos na niya. Gano'n siya katalino.
"I can lend you my laptop so you don't have to stay in the library to use the computer" I offered.
"Yeah. Thanks," tipid na sabi niya.
***