"Marianne! Marianne!" Sigaw ng kaklase kong si Shane. Hingal na hingal siyang papunta sa kinaroroonan ko. She even pinch my cheeks. She looks happy right now.
Things turned out so well when I was in senior high school. I gained so much confidence. I even had lots of friends. It feels surreal and overwhelming.
Tinali ko muna ang buhok, medyo nakakasabagal na kasi siya. Even my bangs, hinaharangan na ang mata ko. "What is it this time Shane?" Tanong ko sa kanya habang inaayos ko ang aking hitsura sa salamin.
"You won't believe it! guess who's the top in this semester, guess! guess!" She looked even happier telling me the good news, kaya hindi ko pwedeng sirain tong moment na ito.
"Nah, it's Nicole again right?" I raised my eyebrows looking so serious to her.
Nicole Ledesma always hits the jackpot. She is the top achiever of our class while I am always in the top five. She even hit the class presidency throne and everyone in our class calls her queen.
"That's a big no! someone got her place." She looked even more joyful than ever.
"Eh sino bang makakatalo sa isang 'Nicole Ledesma' Shane?" Tanong ko na may halong pagdududa, I can't even believe why Nicole was being turned down by someone else.
"Ikaw!" Walang paligoy- ligoy niyang tugon sa akin. I can't believe it. I just can't.
I know I can beat her, pero hindi lang talaga ako makapaniwala. I worked hard for this, I studied well siguro deserve ko rin ito.
"Me? I don't believe! pinaprank mo lang siguro ako Shane. Tingnan mo iyang mukha mo, nakakalokong mukha yan." Kalmadong tugon ko sa kanya habang binuksan ko yung media account ko. I was surprised by the news. Someone posted about Nicole Ledesma being turned down by me.
"Oh no!" I gasped.
"Hindi ka pa rin ba naniniwala sa akin Yan? Ikaw na ang bagong top one. Yey! I'm so proud of you, deserve mo lang 'to." Sambit sakin at niyakap niya ako dulot ng tuwa.
All this time nagbunga din ang lahat ng pinagsikapan ko. Thank you Lord for the answered prayer. It's a new beginning for me this time. Malapit na rin mag end ang semester, after this I can graduate in Senior High School.
I'll make you proud ma at pa!
"Oo na Shane, alam mo ba na sobrang saya ko ngayon." Munting sabi ko habang napapaluhang kayakap ang kaibigan ko.
"Para kang bata!" Aniya at kami'y napatalon nalang sa saya.
"Let's call for a pizza!" Masiglang tugon ko kay Shane. We should celebrate, I mean a pizza for a pie.
Nag- order si Shane ng dalawang box ng pizza. Habang naghihintay, Nicole and her friends came in. Akala ko'y magagalit siya sa akin pero pinuri niya ako. I know Nicole is trying so hard to get to the top, I didn't see this side of her.
"Congrats Marianne, you deserve the spot!" Masiglang bati niya sa akin at ipinagtataka iyon ni Shane.
"Don't believe her." Bulong ni Shane.
Naiinis ang mga kaibigan ni Nicole nang marinig nila ang binulong ni Shane sa akin. But Nicole insisted to smile. I can feel that she's not faking it.
"It's okay Rica, it's really fine. I just want to congratulate you again Marianne." She smiled again.
"We will go now Marianne and Shane." Paalam niya sa amin ng kaibigan ko at tsaka lumabas na sa classroom.
Shane's still mad because I let Nicole and her friends to congratulate me. She knew Nicole for being mean kaya ng pinuri ako ni Nicole ayaw niyang maniwala. She's still insisting na pakitang- tao lang ang ginawa niya kanina.
"Wag kanang magtampo Shane, pizza is on the way na kaya." Birong tugon ko sa kanya na dahilan para tumawa siya.
"Haissst oo na nga! Pasalamat ka sa pizza."
Minutes passed dumating na rin ang dalawang kahon ng pizza. Tinalikuran muna ako ni Shane para kunin ang delivery. Inilapag niya iyon sa table at nagsimula na kaming lumamon.
Lumamon talaga?
"Nga pala. May nabasa ako sa facebook." Tugon ni Shane tsaka kumagat ng isang hiwa ng pizza. Kinuha niya ulit ang kanyang cellphone, nagscroll siya for few seconds until she found what she wanted to show me. Iniharap niya sa akin saglit ang kanyang cellphone. "Writing Contest."
Ngumisi ako at binasa ang mechanics ng nasabing writing contest na iyon.
"Ano? game ka ba dyan Yan?" Kumbinsi niya sa akin.
"Game na game naman ako sa kahit anong contest Shane, lalo na sa contest na yan, ang gara kaya ng premyo kaso dapat college student raw." Lungkot na kwento ko kay Shane.
"Ay sayang naman!" Tumayo siya at nag cross sign.
"Well, hindi lahat ng writing contest masasalihan ko Shane, may mga pagkakataon talaga na hindi para sa akin at nakalaan iyon para sa ibang tao." I sighed.
Shane just nodded.
We just finished eating our pizza. We decided to go home too. I can't wait to tell my parents the good news.
"Uwi na tayo Shane baka gabihin pa tayo." Suhestiyon ko sa kanya nang matapos kong ligpitin ang kalat namin.
"Mabuti pa Yan." Dugtong ni Shane, she even let out a sigh.
After naming linisin ang classroom agad na kaming nagtungo sa labas. May mga estudyante pang natitira sa labas, some of them are my classmates at yung iba naman ay athletes.
"Congrats Marianne!" Sigaw sakin ni Mia sa may kalayuan.
Mia is one of my closest friends, she's an athlete kaya ginagabi narin siyang umuuwi. Naririnig ko rin ang ibang mga kaklase ko na pinupuri nila ako. Masaya rin ako sa pagbati nila sakin.
"Maraming salamat sa inyo!" Pasasalamat ko sa kanila.
Napapaisip ako, sa lahat ng pinagdaanan ko nitong nakaraang taon, nagbunga din ang mga pinagsikapan ko. Ang apat na taon sa junior high ay napalitan ng dalawang taon na hindi nasayang. It was all worth it.
I was about to text mama pero inunahan na niya ako.
Mama:
Anak, are you coming home late?
Marianne:
Pauwi na po ako ma!
Mama:
Ingat ka anak.
Marianne:
Opo ma!
Hindi na nagreply si mama, busy na siguro sa paghahanda ng hapunan namin. Shane and I separated ways. Nauna na siyang umuwi, naghintay muna ako ng bus. Mabuti na lang at may parating na bus at nakasakay ako ng maaga.
I thought I'd be going home late again.
Sinalubong kaagad ako ni mama sa may gate. I don't know why she just seems very happy.
"Mama!" I kissed her cheeks. "Ang saya- saya po natin ngayon ah!" I chortled which made mama to burst in laughter.
"Sinong hindi sasaya nak? nag top one ka raw sa class niyo." Mas lumawak ang ngiti ko dahil sa sigla na nakikita ko sa mukha ngayon ni mama.
"Yes ma! I can't even believe it nga eh." Paliwanag ko kay mama. Hinarap niya ako at niyakap.
"You deserve it anak, kitang- kita ko ang mga pagsisikap mo, maniwala ka sa sarili mo okay?" Tugon ni mama sakin at nag offer ng fist sign.
"Pasok na po tayo ma, naghihintay na siguro si papa sa loob." I said smoothly.
"Kanina pa talaga naghihintay papa mo nak, ang saya nga nun nang mabalitaan niya na nag top one ka."
I'm sure my parents are very proud of me right now. I can't even imagine this moment and I'm sure I deserve this. Indeed this chapter is a blessing for me and the very last semester is coming right away. It will be harder for sure.
When I saw papa smiling I can't help but to feel so happy. I even hugged him.
"Papa!" I shouted as I hugged him. Kung saan masaya si papa, masaya din ako.
"I'm so proud of you anak, I am a very blessed papa sa mundong ito kasi naging anak kita." He was thankful and sincere nang sabihin iyon sa akin ni papa.
"Maiiyak naman ako sayo pa eh." Pabirong tugon ko kay papa pero ang totoo ay naluha talaga ako. Tears of joy kumbaga. Akmang mag- iiyakan na sana kami pero si mama gutom na yata.
"Kumain na nga lang tayo para walang mag iyakan." Boluntaryo ni mama habang nilalagyan niya ng pagkain ang aking plato. Ganoon din kay papa.
Masaya ang aming naging hapunan. Ipinagdasal ko rin ito dati at ngayon nagkatotoo na.
Nag good night na rin ako kay mama at papa. They even kissed me in the cheeks. Nauna na silang natulog sa akin.
"Good night na anak, mauuna na kaming matulog ng papa mo." Pumasok na sila sa kanilang kwarto.
"Good night din po, magrereview lang po ako saglit at matutulog na po." I assured them and immediately jump in my bed. Mia chatted me about our proposal.
Business Proposal
Mia:
Marianne tapos na ako sa part ko, send ko ba dito?
Marianne:
Sige lang Miya ng ma edit ko.
Shane:
Congrats again my dear.
Mia:
By the way Marianne congrats din!
Marianne:
Sheyn san na part mo? di mo pa tapos no?
Shane:
Uy Yan, bukas na ako magsend, tumawag kasi si Julius kanina.
Mia:
Aroy jowa pa Sheyn! hahaha
Marianne:
Magsitulog na kayo girls, late na. Good night!
Shane:
Good night sa inyong dalawa.
Mia:
Good night din senyo.
I immediately turned off my cellphone and was about to sleep hoping tomorrow is a new day.
"Ahhhh" Humikab ako at napatingin sa alarm clock. Tiningnan ko ang salamin at ako'y napatitig sa aking mukha.
Mahimbing naman ang naging tulog ko kagabi pero bakit lagi kitang napapanaginipan.
He was the guy wearing with a black cap. Yung lalaking nakabangga ko nung nakaraan. Why do I keep on dreaming you?
"Who are you really?" I mumbled again.