NASA dalampasigan si Xylona, nag-iisip kung anong klaseng trabaho ang aaplayan niya. Hanggang high school lang kasi ang nakayanan sa magulang nito. Hindi rin niya masisisi ang ina nito dahil pagtitinda lang nang beko ang alam nito.
Ang ama naman nito ay nasa ibang babae na. Iniwan sila nang ama nito nang mabalitaan na may sakit na breast cancer ang kanyang ina. Kung kailan nangangailangan siya ng karamay, yun din ang pag-alis ng kanyang ana.
Ayaw rin naman niya na mawala kanyang ina. Gusto niya pa itong makasama sa tanang buhay niya. Palagi siyang nagdadasal na sana may miracle na mangyari sa kanyang ina at mawala na ang breast cancer na palagi nitong dinadala.
Hindi niya namalayan na may butil nang luha na pumapatak sa kanyang pisngi. Agad niya itong tinuyo gamit ang kanyang mga daliri. Malungkot niyang pinagmasdan ang papalubog ng araw.
Gaya ng araw, unti-unti na din siyang nawawalan ng pag-asa. Pero, nagbabasakali siya na sa huli may magandang mangyari sa huli.
Mga ilang minuto pa siya nakaupo sa buhangin ng dalampasigan nang pamag desisyonan niyang umuwi. Habang nilalakbay niya ang daan patungo sa kanilang bahay tahimik lang siya.
Nagulat pa si Xylona nang may humawak sa kaniyang braso at hinila siya sa isang maliwanag na lugar. Nang tuluyan na niyang naaninag ang mukha sa humila sa kanya, nakahinga siya ng maluwag.
"Aatakihin ako sa puso nito kung magpapatuloy pa itong ginagawa mo!" sigaw ni Xylona sa kanyang kaibigan habang habol ang sariling hininga.
It was her friend, who grabbed her hands from now where.
Nginitian lang siya ng kaibigan at kinurot ang kanyang pisngi. " Masyado naman yatang maaga ang pagpapa-alam mo sa mundo kung ganun," wika sa kanyang kaibigan.
Inirapan niya lang ang kaibigan at nagpatuloy na sa paglalahad. Kailangan niyang magmadali dahil nag-iisa lang ang kanyang ina sa bahay.
"Kumusta ang lakad mo kahapon. May nahanap ka na bang trabaho? " tanong ng kanyang kaibigan sa kanya.
Walang nagawa ang kanyang lakad kahapon. Marami na siyang napuntahan na kompanya kahapon pero ni kahit isa walang tumatanggap sa kanya. Sino ba namang kompanya ang tatanggap nang isang high school graduate lang?
Napabuntong-hininga lamang siya. Hanggang ngayon iniisip niya pa rin kung anong klaseng trabaho ang mas bagay sa high school graduate.
"Wala pa," sagot niya sa kanyang kaibigan. "Ang hirap talaga makahanap nang trabaho kapag hindi ka college graduate, no." malungkot niyang wika sa kanyang kaibigan.
"Yeah," ikling sagot ni zoee sa kanya.
Nang makapasok si Xylona sa kabahayan dumeretso agad ito sa kusina para magluto ng hapunan. Natitiyak niya kasi na nagugutom na ang kanyang ina lalo na't kanina pa ito naghihintay sa kanya.
Isang simpleng bahay lang ang meron sina Xylona. Gawa lang sa coconut cumber ang bobong at ang sahig naman ay gawa sa bamboo.
Habang nagbabantay si Xylona sa kanyang sinaing narinig niya ang ingay sa loob ng kanilang bahay. Napailing nalang siya sa mga kalokohan sa kanyang kaibigan at ina niya.
Gaya rin niya, Si Zabetha Zoee Zoila ay isang simpleng dalaga. May pitong kapatid si Zoee at sa pito na iyon siya ang panganay.
"Nanay, halika na. Kakain na tayo," tinulungan niya ang kanyang ina sa pagtayo at pina upo ito sa upuan na gawa sa kahoy.
"O my God! Ang sarap ng ulam niyo!" tili ni zoee saka umupo sa upuan na katapat nina Xylona at ang ina nito.
Masaya si Xylona kahit ganito lang siya ka simple. Ang hingi niya lang sana sa matataas, na mawala na ang breast cancer ng kanyang ina.
"Good Morning, Nanay!" masayang bati ni Xylona sa kanyang ina ng makita niya itong nagdidilig ng halaman.
Binalingan siya ng tingin sa kanyang ina at nginitian lang siya dito. Lumapit siya sa ina at hinalikan ito sa pisngi.
"Good Morning my dear best friend!" bating sigaw ni zoee sa kanila at patakbong lumapit sa kanila. Umikot-ikot pa ito na parang may masayang nangyari.
Kinunotan niya nang nuo ang kaibigan. Ngumiti lang ito at nagpatuloy sa pag-ikot.
Paano kaya ito nakatakas sa kanila?
Ano ba ang nakain ng gaga na ito at parang naputulan ng buntot!
"MORNING DAD, MOM." bati ni Haydyn sa kaniyang mga magulang. Nilibot niya ang kanyang paningin sa kabuuan ng mansion nagbabasakali na makita ang kakambal.
"Kanina pa umalis ang kakambal mo. May operasyon kasi siya ngayong eight kaya nagmamadaling pumasok," wika ng daddy niya na parang nabasa ang kanyang isip. Bwesit, na kambal to mang-iiwan ba naman sa ere!
Tumango nalang siya at pumasok sa kusina. Kinuha niya ang kanyang kape na pinatimpla niya kay aling ateng. Lalabas na sana sa kusina si Haydyn nang tawagin siya ng mayordona.
"Hindi ka ba muna kakain, Cyd." tanong ng mayordona sa kanya.
"I'm in the hurry Manang Nina. I have a meeting this seven thirty and it's already six thirty-one. And, if I'm gonna eat at this time I'm gonna be late in that meeting. So, thank you nalang Manang Nina," sagot niya sa mayordona. Tumango lang ang mayordona sa kanya saka lumabas na siya sa kusina.
Naabutan niya ang kanyang mga magulang sa sala na nag-uusap. Lumapit siya dito at nagpaalam.
When, he enter his car agad niya itong pinaharurot patungo sa kanilang kompanya. Malapit na sana siya sa kanilang kompanya nang may dumaan na babae at nabunggo niya ito.
He stopped the car and combed his hair in annoying. He can't stop but to curse.
"Shit!... Shit! Shit! Shit!"