Naalimpungatan ako nang may narinig akong ingay. Pag-bukas ko ng mga mata ko asa kwarto na ako. Tiningnan ko ang katawan ko iba na din ang damit ko. Biglang bumukas ang pinto at pumasok si Kate.
"Ate kamusta ka? Okay na ka na ba?"
"Wait, pano ako nakauwi? Ang huli kong naalala asa park ako"
"Okay, sabi ni mama gabi na wala ka pa. So, I call you and I was shocked when someone answered your phone I thought he's kuya Mike."
"What!" sinong lalaki ang sinasabi nito. Hinawakan ko ang parte ng mga katawan ko. Naku baka mamaya kung ano na ginawa ng lalaking yun.
"Ate anong ginagawa mo? Ang OA mo ha. Mukha namang mabait yung lalaki staka gwapo pa"
Hindi ko alam kung bakit mukha akong nacorious sa sinabi ng kapatid ko. Saan ko ba hahanapin yung lalaking yun para man lang makapag pasalamat ako sa kanya at makabawi sa ginawa n'ya.
-
Isang lingo na ang lumipas pero hindi pa din nag paparamdam si Mike. Miski isang tuldok wala, kahit hindi na nga lang tuldok eh. Kahit wala nalang, kahit ano basta galing sa kanya. Naguilty ba s'ya sa ginawa nya kaya hindi s'ya tumatawag man lang o ano? Para s'yang bula na bigla nalang nawala. Tsk. Masakit pa din sakin ang nangyari kasi mahal ko yung tao pero hindi ako mag bubulag-bulagan sa mga nakita ko. Hindi ako mag papaka martir para lang sa mga man loloko.
Napabalikwas ako sa gulat dahil sa lakas ng vibrate ng cellphone ko
(Kaye calling....)
"Hello"
"Tara, mamayang gabi"
"Kaye, ayoko masama pakiramdam ko" dahilan ko para hindi makasama. Sa totoo lang wala akong gana at hindi ko alam kung bakit.
"Naku, wag ka na mag dahilan kahit hindi kita nakikita alam kong ngiting ngiti ka na dyan" natawa nalang ako sa pang aasar ng kaibigan ko.
"Okay G."
"Good, Bye. See you later"
"Wait...." Bago pa ako mag salita ay n'ya nang binaba ang tawag, ni hindi ko manlang natanong kung saan ba kami pupunta. Pag baba ko ng kwarto agad bumungad sakin si papa.
"Papa!"
"Oh, ang aking panganay gising na pala" agad kung niyakap si papa nakakamiss ang presesnce ni papa. Walang nag papatawa, walang mag lalambing kay mama sa tuwing mainit nanaman ang ulo at higit sa lahat walang na palaging nag sasabi sakin sa tuwing dadating ako ng "O, kamusta ang school ng anak kung maganda? Tara Ice Cream tayo" Umupo ako sa tabi ni papa at si Kaye naman sa tabi ni mama
"Mga anak may good news sa inyo papa" namiss koi to ang tahimik na hapag ay muling nabuhay. Napatingin ako kay papa habang inaantay kung ano ba yung good news n'ya.
"Mag kakasama-sama na ulit tayo"
"Omg! Isn't real papa? Dito ka na ulit mag wo-work sa manila?" Mama and Kate are so looks happy about the good news, also me of course.
"Actually mga anak napag usapan na kasi namin ito ng papa n'yo na dun na muna tayo sa probinsya sa dati nating bahay."
Bigla akong napakunot nang noo. Bakit kung makapag salita sila parang ganun lang kadali sa kanilang umalis. I can't go with them. My life is here, my friends ans schools. No, hindi ito pwede.
"Ma! pano naman yung school ko? next week mag iistart na ang pasukan for college. Si kate ? pano ang studies nya?"
" Ate Calm down, I'm fine" ngiti nya sakin ng nakakaloko.
"Kate, anong calm down? panong okay lang sayo ito? don't tell me you know about this."
" Yah , actually ate I'm with mama nung kausap n'ya si papa" I was shocked when she said that.
" So , alam nyo lahat? pamilya ba ako dito?"
"Ate kasi---"
"Kaylan n'yo pa napag planuhan ito ? Ma? Pa? " I can't help myself to hold back. My tone is normal but the way I speak is painful.
No one of them answer my question. I was eating so fast and when I'm done I go upstairs.
The window is open, kaya umakyat ako dun para mag pahangin sa bubong. Sa tuwing gusto kung mag muni-muni I always came here. Dahil mas gumagaan ang pakiramdam ko sa tuwing andito ako. Miya-miya pa ay may kumatok sa pinto at pumasok si Kate.
"Ate I'm really sorry ..."
I took a deep breath before I speak, yah I get the point why they want to move. Of course, mag kakasama-sama kami and that a good idea.
"It's okay, you know it's hard for me to leave this place" there's a lot of memories here. Nakatingin ako sa kalangitan nang maramdaman kung unti-unti nang tumutulo ang luha ko.
"Ate I know, kuya Mike and you broke up, I know wala ako sa posisyon para sabihin ito pero ate mas maganda siguro kung kalimutan mo nalang s'ya.I know that's not easy, but I think this the a way for you to move on and I just wanna say that you never deserve that jerk"
-
Tuesday na ngayon at sabi ni papa sa friday ang alis namin papunta sa probinsya. Kahit ayoko wala naman akong magawa. Hindi ko pa nasasabi ito kay Kaye at Sab, pero siguro bukas ko nalang sasabihin sa kanila. Sa ngayon mag aasikaso muna ako ng mga kaylangan ko. Kinuha ko ang maleta na bigay ni tita Isabel kapatid ni papa na asa New york. Kulay Blue kasi ang maleta at alam ni tita Isabel na paborito ko ang ganung kulay.
Isa-Isa kung kinuha ang mga damit sa cabinet at inilagay sa maleta ng maayus. Pag tapos ay ang mga shorts naman. Napatingin ako ng bilang may nalaglag na papel kay pinulot ko ito. Binuksan ko at nakita ko yung letter na galing kay Mike nung nililigawan n'ya palang ako. Agad ko yung itinapon sa inis ko at pinag patuloy ang pag aayus ng damit ko.
Pagkatapos kung ayusin ang lahat ay itinabi ko na din sa mga karton ang iba kung gamit at ipinasok sa kabinet para hindi maalikabukan.
Kinuha ko ang cellphone ko at nag patugtog ng mga happy song para naman hindi ako puro drama dito. I want to move on so I do.
-
" Cha, tuloy ba talaga kayo bukas?"tanong ni Kaye
"Oo daw eh sabi ni mama. Wala naman akong magawa gusto ko mag stay pero hindi pwede"
"Mamimiss ka namin, bibisita ka dito ha" sabay yakap naman sakin ni Sab
Ayoko mang iwan sila pero hindi kasi pwede eh mas mahalaga pa ding sundin ang magulang kesa sa sarili nating kagustuhan. Dahil alam nila kung ano ba ang makabuti sakin at samin.
" Naku, naku! tama na drama. Yan ba ipapabaon n'yo sakin memory puro iyakan?" nag group hug kami at nag decide nalang bonding for the last time.
May nadaanan kaming Bazar kaya pumasok kami dun. Puno ng mga panindang pag kain at ang ganda ng paligid dahil gabi na at litaw na litaw ang mga ilaw sa daan.
"Ayun don tayo, tingin ko masarap yung mga pagkain doon" hinila kami ni Sab papunta sa bilihan ng mga turo-turo. Favorite ko talaga ang isaw at dugo lalo na kung masarap ang sawsawan. Mamimiss koi to yung tawanan at kulitan.
Pag katapos naming kumain nag arcade kami atkung ano-ano pa dahil matagal tagal din akong makakabalik dito sa manila.