An Ocean of Blood
Nagpatuloy lamang sa pagmamasid si Arren sa palihid at pinanood ang mga taong nagsasaya hanggang sa maya-maya ay bigla na lang may umagaw ng kaniyang atensyon.
It was a girl. A breathtakingly gorgeous girl. He doesn't know but something in her caught his attention, she really did stand out in his eyes or maybe because she's really that engrossing and alluring? Ni hindi niya nga mapigilang mapatitig dito. But to hell with that. This is weird, he normally doesn't give a single fuck. What the fuck is wrong with him? This is not him.
Ngunit maya-maya'y bigla na lang napadako ang tingin ng babae sa gawi nito.
Fuck. Did she saw him? But that's impossible. Madilim sa gawing ito at imposibleng mapansin siya nito. Matagal na napatitig ang babae sa gawi niya kaya hindi niya maiwasang maalarma. Nagtama ang paningin nilang dalawa at sa pagkakataong iyon ay alam niya ng nakita siya nito.
Arren gritted his teeth and his grip on his both katana tightened. Tss! Dammit. Nang sandaling naialis ng babae ang paningin sa gawi nito ay sinamantala iyon ni Arren para lumipat sa ibang puwesto.
"Ackerman," pagdaka'y tawag niya rito.
"Yes, Emperor?"
"It's time... Release the torpedoes now..." nakakapangilabot na utos niya.
"Masusunod, Kamahalan,"
Napangisi si Arren sa sagot na iyon ni Zeus. Pagkatapos ay saka muling sinuyod ng tingin ang mga taong patuloy na nagsasaya. Mas lalo tuloy lumapad ang ngisi sa kaniyang labi. Kampanteng-kampante silang lahat, isang pagkakamali na pagsisihan nila hanggang kamatayan.
Because tonight no one here is to be considered innocent. His two great katana are both hungry, so he'll let them devour all of the peasants in here and drink their blood until it satisfies. He shall fully eliminate the Hellraiser Force and all the members of the House of Ashryver. Uubusin niya silang lahat at hindi magtitira maski isa. Revenge is indeed taste great when your soul is engulfed in hate.
Hindi nagtagal ay bigla na lang nagkaroon ng matinding pagsabog mula sa ibabang parte ng yate. Nayanig ang buong lugar at lahat ng tao ay nabuwal at tumilapon sa iba't-ibang parte ng grand hall. Ang iba sa kanila ay sugatan at ang iba naman ay wala ng buhay dahil sa tindi ng impact.
Kaagad nakapagkubli si Arren sa isang ligtas na lugar kaya naman hindi siya naapektuhan ng pagsabog. Nang lumabas siya sa pinagkukublihan ay hindi niya mapigilang matuwa sa nasasaksihan. It's burning around, everything were all ruined and collapsing. And there are also some lifeless bodies around. Everything was destroyed and bloody.
Nagsimulang magkagulo ang mga tao, hindi nila halos alam kung ano ang gagawin. Nag-papanic at nagtatakbuhan, karamihan sa kanila dahil hindi nila alam kung ano ang nangyayari.
"What a lovely sight..." Arren whispered evilly while watching the scene in front of him.
Samantala tumalima naman ang mga sundalong kasama nila sa cruise sa ship. Hinanda nila ang kanilang mga armas at pinakiramdaman ang paligid para sa susunod na pag-atake ng mga kalaban, ang iba ay pilit na pinapakalma at nirerescue ang mga tao.
"Protektahan ang mga Kamahalan!" sigaw ng isang lalaki at mabilis namang nagsikilos ang mga kasamahan nito para sundin ang kaniyang utos.
At isang malademonyong ngisi ang awtomatikong sumilay sa labi ni Arren nang makilala ang lalaki at ang pamilyar na simbolong nasa uniporme nito at ng kaniyang mga kasamahan.
It was the Hellraiser Force and their commander, Ishikawa Vincenzo. Ang tapat na lingkod ng Hari ng Ethreon. "And that's the cue that I've been waiting for..." bulong ni Arren sarili saka pinakaikot ang mga katana sa kamay at tuluyan na ngang sumugod.
"You petty humans... Not a single one of you can remain alive tonight. Taste the Levexon's Empire revenge!" sigaw niya dahilan para maagaw niya ang atensyon ng lahat ng naroon.
Lahat sila ay nagulat nang makita siya at natakot dahil sa matinding kilabot na dala niya. They all trembled because of the guy standing right in front them. It was Arren who they suddenly feared with everything in them. It was because of him that they are now experiencing what real fear felt like.
"Tonight, I'm going to show you what it means to be the enemies of Levexon Empire! Rot in hell, bottom level creatures!" his wrathful voice thundered in the place with eyes that are full of rage and strong will to kill. Eyes that are hungry for blood and revenge.
Walang babalang siyang umatake sa kanila at sinimulang walang awang pagpapatayin ang sinumang masasalubong at taong makikita niya.
"Begone!"
Matanda, bata, lalaki o babae ay hindi nakatakas sa bagsik ng atake at mga galawan ng mga katana ni Arren. It was as if he was a walking death that every people he passes by would fall lifeless on the floor. Ang mga kilos at atake ni Arren ay tila katulad ng hangin na para bang mayroong dala-dalang maitim na sumpa na nagdadala ng kamatayan sa buong lugar. He was moving like he was a feather in the air with merciless intention. He's like a walking catastrophe that dooms everyone.
Sa bawat hataw at kumpas ng kaniyang mga katana ay ulo at iba't-ibang parte ng katawan ang nawawala sa kanila. Kung minsan pa nga ay laman-loob ang lumalabas sa kanila. Samantala nagsisimula nang itakas nina Vincenzo at Artemis ang mga miyembro ng House of Ashryver, habang ang ibang miyemro ng Hellraiser Force at ibang mga sundalo ang umaasikaso sa ibang mga tao at lumalaban kay Arren.
Ngunit maski ang mga ito ay walang nagawa. Arren defeated them easily and killed them in the most brutal way. He killed them. He killed them all. They're all dead, every single one of them. He slaughtered them like animals. Not just the men, but the women and the children too.
Nagsisimula ng lumubog ang barko, dahan-dahan na itong tumatabingi at ang tubig ay unti-unti na ring umaangat sa bawat deck ng barko ngunit patuloy lamang siya sa pag-ubos sa kanila.
But something was off.
He can't find his main dish.
"Ackerman," tawag niya sa kaniyang butler. "Search the location of the Ashryvers and the commanders of the Hellraiser Force..." utos niya rito na agad namang sinunod ni Zeus.
But unfortunately, "I apologize, Your Majesty, but I couldn't find their location. Tanging mga Ashryvers lang po ang nakita ko," sagot nito.
"Tch," inis na usal ni Arren. "Where?"
"Nasa top deck sila, Kamahalan. At kasalukuyan na silang tumatawag ng back up at hinahanda ang chopper na sasakyan nila para makaligtas sa paglubog ng barko..."
"Okay. Check the all the areas again. Kailangan mong mahanap ang mga Ishikawa!" mariing utos ni Arren saka dali-daling pinuntahan ang nasabing lokasyon ng mga Ashryver.
Pagkarating niya sa top deck ay naabutan niya silang pasakay na sa chopper, kasama ang iba pa sa mga natitirang miyembro ng Hellraiser Force. Akmang susugod na sana si Arren nang biglang magsalita si Zeus kaya't panandalian muna siyang nagkubli.
"Kamahalan, nakaalis na po ang mga Ishikawa sakay ng isa pang chopper."
Biglang nagtangis ang bagang ni Arren. "Damn it. No way!" asar na bulalas niya. "Nakalayo na ba sila?"
"Kaalis lang po nila, Kamahalan. Kaya hindi pa sila gaanong nakakalayo."
"Good then! Pasabugin at pulbusin niyo ang chopper na iyon. Siguraduhin ninyong hindi sila mabubuhay!"
"Roger."
Pagkatapos ng usapan nilang iyon ay agad ng naghanda si Arren para atakihin ang mga Ashryver. Pero bago iyon ay saglit muna siyang nanatili sa kaniyang pinagkukublihan para pag-aralan ang mga puwesto ng mga miyembro ng Hellraiser Force na naroon din.
At nang makuha at matantiya nito ang tamang tira ay saka niya binato sa kanila ang kaniyang gintong katana. Nagpaikot-ikot ang katana sa ere at parang hangin na dumaan sa kanila. Lahat ng natamaan nito ay natanggalan ng ulo kaya't parang domino na sunod-sunod na bumagsak ang mga miyembro ng Hellraiser Force.
Nabigla ang Hari at Reyna maging ang nag-iisa nilang Prinsipe at tagapagmana na si Yuno Rave. Hindi sila kaagad nakakilos at hindi nila napigilang hindi mataranta.
"Hello Ashryvers!" Arren greeted them menacingly. Tuluyan na nga siyang lumabas sa pinagkukublihan saka naglakad papalapit sa kanila, sabay salo ng katana'ng pinalipad niya kanina sa ere at pinaikot iyon kaniyang kamay.
"Teme... (You...)" Prince Yuno hissed through gritted teeth.
"I see... So you're the one behind all of this huh?" King Yuan Chaol muttered darkly.
Nasa likod naman nito ang kaniyang asawang si Queen Alouette na awtomatikong naglabas ng baril at itinutok iyon kay Arren. "What do you need?" she asked him critically.
"Tss," Arren sneered at them. "Hindi niyo ba muna itatanong kung sino ako?" he queried in a cold yet playful manner.
"Fucker!" magkapanabay na sambit nina Yuan Chaol at Yuno saka walang babalang sinugod ni Arren.
Pero dahil parang hangin kumilos si Arren ay agad siyang nakaiwas at agad na naglaho sa harap nila. At sa halip na gantihan ng atake ang ang mag-ama ay si Alouette ang una niyang pinuntirya.
Mabilis niyang tinakbo ang kinaroronan nito kaya naman ilang beses siyang pinaputukan ni Alouette pero lahat iyon ay nagawa niyang sanggain gamit ang kaniyang mga katana. And when he was near her, Arren jump the distance between them and slice her gun with his katana.
Sa tindi ng pwersa ng atake niya ay nagawa pa niyang sugatan ang mukha ni Alouette. And in one snapped, Arren managed to grab her and take her as hostage. Alouette was caught off guard and unable to move with how fast things happened and how Arren managed to do it.
"Alouette!"
"Mom!"
Gamit ang isa braso ay sakal-sakal ni Arren si Alouette habang ang isang kamay naman nito na may hawak na katana ang nakututok sa kaniyang leeg. Mabilis namang naglabas ng baril ang mag-ama at itinutok iyon kay Arren.
"Go ahead, fire it," Arren taunted. "My sword cuts faster and this woman will surely lose her head before you can even pull the trigger," wika niya saka mas hinigpitan ang pagkakasakal kay Alouette at bahagyang binaon ang dulo ng katana sa leeg nito.
"Aaagh!" daing niya.
"So tell me Queen Alouette, how would you like to die?" tanong niya rito. "Your son and your husband is here. It would be fun killing you in front of them..."
"Hayop ka! Bitiwan mo ang asawa ko!" Yuan Chaol shouted furiously.
Akmang susugod sana siya kay Arren pero sa isang kumpas lang ng katana nito ay awtomatikong naputol at tumilapon sa ere ang pareho niyang braso. "Ahhhrgh!" Yuan Chaol shouted in agony. Napahiga siya sahig at namilipit sa sakit.
"Yuan!" palahaw ni Alouette.
"Dad!" sigaw naman ni Kairon at mabilis na dinaluhan ang ama. Pagkatapos ay saka siya muling bumaling kay Arren. His jaw tightened and his eyes turned into blaze. "Fuck you..." he muttered, his lips shook in great anger. "Zettai ni yurusanai! (I will never forgive you!) You'll regret this! You're gonna fucking pay for everything you did!" nanggagalaiting aniya kay Arren.
"Iie... (No...)" Arren enunciated the word slowly in a low voice. "You hit us first... I'm just returning the favor," he said in the most cold and petrifying manner.
And it suddenly give goosebumps to Yuan Chaol, Yuno and Alouette. His aura felt too dangerous that it actually alarmed them. Nakaramdam sila ng takot ngunit pilit nila iyong nilabanan. Hindi nila iyon pinahalata at hindi sila nagpatinang.
"Now watch this..." Arren mentioned like he was announcing terror that no one could never imagine.
Pagkatapos ay saka niya pinaikot sa kamay ang gintong na katana at bigla na lang ginilitan ng leeg si Alouette. Parehong nanlaki ang mga mata ng mag-ama, parang biglang huminto ang mundo nila at tila bumagal ang lahat ng nasa paligid nila. Pumulandit na parang gripo ang dugo ni Alouette at bumagsak sa sahig na nakalaylay ang leeg.
"Aloueeete!"
"Nooo! Mom!" Yuno screamed at the top of his lungs.
Akmang dadaluhan sana ni Yuno ang ina ngunit hindi siya hinayaan ni Arren na makalapit dito at basta na lamang sinipa ang bangakay ni Alouette palayo na parang isang basura.
"Hayop ka!" halos sumabog na sa galit na sigaw ni Yuno.
"And so do you..." Arren replied perilously. "The only difference is that, I'm victorious, you are loser..."
"Koroshite yaru! (I'm going to fucking kill you!)"sigaw ni Yuno saka pinagbabaril si Arren.
Pero tulad ng kanina ay walang kahirap-hirap lang niya iyong sinagga gamit muli ang kaniyang mga katana. Patuloy lang sa pagbaril si Yuno pero maya-maya ay naubusan din ito ng bala.
"Seems like you ran out of gas..." Arren commented in a derisive yet dangerous tone. "Then I guess it's my turn,"
Pagkasabi nito ay mabilis niyang inatake si Yuno at sa isang iglap ay agad na nahati at tumilapon sa ere ang baril na kanina'y hawak nito. Pagkatapos ay saka niya binigyan si Yuno ng malaking paekis na hiwa sa noo, sa parte ng taas ng kanang mata nito.
Ni hindi man lang iyon namalayan ni Yuno sa sobrang bilis ng atake ni Arren. It was so fucking fast that his eyes couldn't even follow anything. The movement of his swords was too fast for him to react.
"Fuck!" he groaned. Napangiwi siya at mabilis na napahawak sa nagdurugong noo nito. Mabuti na lang talaga at hindi nadali ang kaniyang mata. Nanggagalaiti siyang napatingin kay Arren. "Who are you?" mariing tanong nito kay Arren. "Take off your mask and reveal yourself to us!"
"Who am I?" he asked playfully yet dangerously that send goosebumps to Yuan Chaol and Yuno. "Bow down, peasants. Bow down before me, Ashryvers. I am the new Emperor of the empire that you try to bring down..." he declared powerfully that made them flabbergasted. Damn, it felt like they were punched by an unknown force.
"Imagine, some mother fuckers wished to destroy a certain powerful empire. So he planned for it and formed an organization along with his dearest and friend and most faithful servant. An organization that would execute all of his plan," pagdaka'y bigla siyang nagsimulang magkwento. "Then the right time has come for them to attack, they bombed your city that took countless of lives. Then after that they killed the leaders of each kingdom under your empire that resulted in chaos."
"Imagine one day your home is suddenly attacked by monsters. They torture your mother, they rape her, they have done so many inhumane things to her and eventually they kill her... But it's not only that. Because they also murdered your, granny, the Empress of the empire. Several years have passed after that and you thought it's finally over, but no. Because suddenly they attacked again and killed your gramps, the Emperor of the empire..." he muttered in a monotone voice with eyes shined on its glorious color and seemed like burning on its darkest shade.
Natigilan ang mag-ama at hindi napigilang mapalunok dahil sa naririnig nila mula rito. Nagkatinginan sila sa isa't-isa at parehong tinakasan ng kulay. Animo'y unti-unti na nilang nauunawaan ang bagay na gustong iparating sa kanila ni Arren. Ngunit hindi sila makapaniwala, ayaw nilang maniwala at ayaw nilang tanggapin. Hindi nila gusto ang bagay na nabubuo sa isipan nila.
"How could you ever let that go?" he said, his aura was nothing but terrifying and powerful. "So you get a weapon, and plan to take revenge. And then you ask yourself — how will I kill them? What's the best way to kill them? Day after day, that is all you think about," litaniya niya na may dalang kakaibang kilabot.
"And after that, you search them out, hunt them down, you fight, you attack, and you kill them and kill them and kill them and kill them. And when you've been doing all that long enough.... You start to enjoy it." He added creepily and slowly remove his mask off his face.
Sina Yuan Chaol at Yuno naman ay halos hindi na huminga at halos alisan na ng kaluluwa dahil sa tensyon na nararamdaman nila. At gano'n na lamang ang pagkagimbal at takot nila nang tuluyan ng maalis ni Arren ang kaniyang suot na maskara. They couldn't even move, they were just froze in their spot.
Arren let out a smirk, a smirk that would made them feel that he is scarier than death. "Yes it's me... The one who rose from the ashes. The ashes that you burned down but ablaze the fire once more..." he answered.
"Masaka... (No way...)" Yuan Chaol said with full of disbelief.
"Nande? (Why?)" Arren mocked. "Iniisip mo bang nagtagumpay kayo at bumagsak talaga kami?" he asked icily with piercing and emotionless eyes. "Kung sabagay, matagal na panahon din kaming nanahimik. But you know what?" he paused for a while.
Naglakad papalapit siya sa kinaroroonan ni Yuan Chaol habang pinapadausdos sa sahig ang parehong katana. Yuan Chaol couldn't help but gulped and tremble. Sa bawat paghakbang ni Arren ay siya namang paggapang niya palayo. Gusto niyang tumayo pero hindi niya magawa.
He wanted to fight but he couldn't do it because of the strong pressure that was weighing him down. He was trying but it's useless. And he couldn't deny that he was being drowned by fear and helplessness.
"My greatest pleasure comes when people like you buckle to their knees and I look down upon their disbelieving faces as their plan fail. Well, it's fun deceiving your enemies. It's fun giving them false victory..." Arren said as he stopped in front of him and placed the edge of his black katana on his face.
Arren couldn't help but smirk because of how pleasing it was when he saw how Yuan Chaol's lips shook lightly and how his eyes glowed with horror. "I like that expression on your face, King Yuan. I love to see that fear in your eyes..." sambit niya saka bahagyang diniin ang katana sa lalamunan nito.
"Aaahhhhrrghh!" Yuan Chaol screamed in agony.
"Do you what these two katana symbolize?" pagdaka'y natanong ni Arren. "This gold one symbolizes power and authority that's why I named it King Defender / Power Gainer, while this black one symbolizes cruelty and death that is why its name is Death Bringer / Enemy Slayer..." he stated in an eerie way while looking intensely at Yuan Chaol. "And this is what will kill you," dugtong niya saka dahan-dahang pinadausdos ang nakabaong katana papunta sa puso nito.
"AHHHHHHH!"
"Your era ends tonight, Ashryver Yuan Chaol," Arren declared evilly. "My name is de Vil Kahelius Arren Apxfel... Remember that in hell. Remember the name of the guy who will kill you tonight."
Pagkatapos ay saka niya unti-unting diniin ang katana sa dibdib nito. Arren targeted the bones of his rib cage so that the blade will shatter the bone first and Yuan Chaol will experience more pain. "AAAHHHHH!"
"Yameeeru! (Stooop!)" sigaw ni Yuan at dali-daling pinuntahan ang kinaroroonan nila upang pigilin si Arren ngunit huli na dahil bago pa siya tuluyang makalapit sa kanila ay tuluyan ng naibaon ni Arren ang katana sa puso ni Yuan Chaol.
"Say hi to the demons in hell for me, Yuan. Tell them I am the one who sent you there..." Arren uttered in a spine-tingling manner before Yuan Chaol took his last breath and die.
Pero hindi pa doon nagtatapos si Arren dahil matapos bawian ng buhay si Yuan Chaol ay pinugutan pa niya ito ng ulo. At pagkatapos ay saka pa lamang niya binalingan si Yuno. "At last!" he remarked. "Paano ba iyan, ikaw na lang ang natitira..." he said while looking at him in a dangerous forewarning. "Are you ready to depart this world?"
"Damn you! Damn you! Damn you!" nagpupuyos sa galit na sambit ni Yuno saka mabilis na kinuha ang sariling katana nasa loob lang ng chopper malapit sa kinaroroonan nito. Pagkatapos ay saka niya sinugod si Arren.
Pero hindi man lang gumalaw si Arren sa kintatayuan niya at walang kahirap-hirap lang nitong sinangga ang atake ni Yuno. Ngunit kasabay ng pagtama ng mga patalim nila ay ang bigla na lang gumalaw ang barko.
Tumagilid ang buong lugar kaya't nawalan ng balanse sina Arren at Yuno, at tumilapon sa iba't-ibang sulok kasama ng mga ibang kagamitan nasa top deck. Ang sahig ay unti-unting nabiyak sa gitna at dahan-dahang humiwalay sa isa't-isa.
"Fuck!" usal ni Arren nang tumama ang likod niya sa chopper at nabitawan ang parehong katana.
"Kamahalan..." maya-maya'y biglang pagtawag ni Zeus mula sa kaniyang earpiece."Kailangan niyo na pong magmadali. Ilang minuto na lang ay tuluyan ng lulubog ang barko at paparating na rin po diyan ang mga back up na tinawagan nila..." nababahalang anito.
"Bullshit," asar na usal nito saka tumayo at dali-daling hinanap ang dalawang katana'ng nabitawan niya kanina ngunit isang malakas na sipa ang bigla na lang sumalubong sa kaniya.
"Fuck you to hell! Kung mamatay lang din naman ako, mabuti pang isama na kita!" sigaw ni Yuno at muli siyang sinunggaban gamit ang katana nito.
Hindi agad nakaiwas si Arren kaya naman nagawa siyang sugatan ni Yuno sa bandang kilay nito. "Tch!"
Ngumisi na parang baliw si Yuno. "Pareho tayong mamatay dito. Hindi ako papayag na hindi ka maisasama sa impyerno!" anito saka muling umatake.
Ngunit sa pagkakataong iyon ay nagawa na itong salagin ni Arren, he immediately slam his knee into his gut, aiming the soft parts of his abdomen to make sure that he would do some damage on it. And then he also gave him a solid punch right on his damn face and a good elbow strike that smashes his jaw.
Dalawang beses pa siyang sumipa, nagawang ilagan ni Yuno ang una ngunit ang kasunod ay hindi na. Tinamaan siya ng spinhook kick nito sa dibdib at sumadsad sa sulok. Sinamantla naman ni Arren ang pagkakataong iyon para kunin ang kaniyang gintong katana na nakita niya sa 'di kalayuan.
Ngunit maya-maya pa ay tuluyan na ngang bumigay at humiwalay sa isa't-isa ang kaninang nabibiyak na sahig. Mabuti na lamang at nakuha niya agad ang katana at mabilis na naitusok kaya hindi siya tuluyang nahulog. Napasulyap si Arren ibaba at awtomatikong napamura siya nang makita ang malaking apoy na unti-unting tumutupok ang ibabang bahagi barko. "Tss!"
Napahalakhak naman ng malakas si Yuno nang makita ang sitwasyon nito. "Now look how the tables turned. Mukhang ikaw pa yata ang unang mamatay sa ating dalawa," mayabang at nang-uuyam na sabi nito.
Akmang sisipain sana niya si Arren pero agad itong nakasampa at mabilis na iwinasiwas sa kaniya ang hawak niyang katana. Nakailag si Yuno pero nawalan siya ng balanse kaya siya naman tuloy ang muntik ng mahulog.
Hindi naman tumigil si Arren at patuloy na inatake nang inatake si Yuno. Sa una ay nagagawang pa itong iwasan at salagin ni Yuno ngunit habang tumatagal ay bumibilis ng bumibilis at mas nagiging mabigat ang bawat atakeng pinapakawalan nito kaya naman hindi na iyon nagagawang sabayan ni Yuno.
Ilang beses siyang nadaplisan at ilang malalalim na hiwa na rin ang natanggap niya mula kay Arren. Gayunpaman ay nagpatuloy pa rin siya sa pag-iwas. Paatras siya ng paatras habang si Arren naman ay paabante ng paabante.
"Drag me to hell, you say?" Arren asked critically. "Not gonna happen. It's only you who will rot in hell!" aniya at mabilis na nagbutterfly kick.
Tinamaan n'on si Yuno at marahas na humampas sa isang railing. At sa lakas ng impact ay pumiyo pa ang railing at muntik na siyang tumilapon sa dagat. Bumagsak at sumubsob siya sa sahig at hindi kaagad nakatayo dahil sa tindi ng sakit na tinamo nito.
"Oh come on, don't die yet..." Arren remarked sardonically. "Hindi pa ako tapos sa'yo. Hindi sa ganiyang paraan kita plinanong patayin," aniya saka marahas na dinaklot sa buhok si Yuno.
Sapilitan niya itong binangon at iniharap sa kaniya pagkatapos ay saka niya ito pinasalubungan ng isang pulido at pamatay na suntok sa kaniyang dibdib sa bahagi kung saan naroon ang puso. Diniinan at dinagdagan pa nito ng pwersa ang kaniyang kamao hanggang sa maramdaman niya mismo ang pagcrack ng ribs nito.
"Aaahh---a-aggh!" nanlalaki ang mga matang daing ni Yuno at nagsimulang sumuka ng dugo dahil sa ginawang iyon ni Arren.
"Ready to receive your fitting end?" nakangising tanong ni Arren sa kaniya saka kinuha ang katana na nasa kaniyang tabi. "Well, this is it...Shine! (Die!)" aniya saka marahas na tinarak ang katana sa tiyan nito.
Lalo pang diniin ni Arren ang pagkakabaon dito dahilan para tumagos iyon sa likuran ni Yuno at mas lalo pang bumulwak ang dugo sa bibig nito. "Aahhhhrgh!"
"Victory is mine... And anyone who dares to destroy and bring down the great empire of Levexon shall ruthlessly die in my hands. Levexon is legend, always remember that. And legends never die..." Arren mentioned in a deep powerful voice and blank eyes.
At kasabay ng pagkakasabi niya ng katagang iyon ay ang paghugot niya ng katana sa tiyan nito. "Sayonara...(Farewell...)" mahinang sambit niya at sa halip na sa dagat ay sa ibaba kung saan mala impyerno ang apoy niya inihulog si Yuno.
"That's right." He smirked. "Die while burning... It will be a great torture before descending in hell... Let the flames of my hatred burn you to ashes," Arren muttered in a monotone voice at tuluyan na ngang tumalikod.
"Ackerman," maya-maya'y pagtawag nito at sinimulang hanapin ang isa pang nawawalang katana nito.
"Yes, Emperor?"
"Gaano katagal bago makarating dito ang back up?"
"Kamahalan, isang malaking barko po ang paparating at may layong tatlong kilometro lang mula sa Sang Real Cruise Ship... Kaya siguradong ilang minuto lang ay nandiyan na sila."
"Tss," usal nito at sa wakas ay nahanap na rin ang isa pang katana pati na rin ang maskarang hinubad nito kanina. "What about the Ishikawas?" tanong niya saka muling sinuot ang maskara at nagsimula
"Mission accomplished, Emperor. They are already dead..."
"Good!" aniya mgunit bigla siyang natigilan nang matanaw ng isang babaeng duguan at sugatan. Pilit itong sumampa sa sahig habang nakakapit sa mga railings. Bahagyang nanlaki ang mga mata ni Arren sa gulat nang makilalang siya ang babaeng umagaw ng pansin nito kanina.
Naglakad siya papalapit dito dahilan para magiwi ang tingin ni babae sa kaniya at bago pa siya makasampa ng tuluyan ay bigla ulit gumalaw ang barko. Bumangking ang barko at tuluyan ng nahati sa dalawa. Ang kalahating parte nito na nilalamon na ng apoy sa ere samantalang ang kalahati kung saan sila naroon ngayon ay ang siyang bumaba at palubog na sa dagat.
"Damn!" bulalas ni Arren.
Lahat ng gamit ang ay dumulas papaba at maging sila ay dumausdos din. Mabuti na lang at agad iyang naitusok muli ang kaniyang mga katana sa sahig. Pero ang babae ay nagtuloy-tuloy sa pagdausdos, nagawa niyang maihawak ang kamay niya sa isang bakal pero agad din iyong bumigay.
Lahat ng mga gamit na dumadausdos pababa ay diretsong nahuhulog sa dagat. Kaya naman mabilis na naghanap ang babae nang makakapitan pero saktong isang sirang mesa ang sumalubong at tumama at tumama sa kaniya dahilan para tuluyan na siyang dumulas papaba.
Muling mariing napapikit ang babae sa pag-aakalang tuluyan na siyang mahuhulog pero isang kamay ang mabilis na humawak sa kaniya. Nagmulat siya at isang pares ng pula at walang kaemo-emosyong mga mata ang awtomatikong sumalubong sa kaniya.
She was hanging while the masked guy was holding her tightly. Ilang sandali pa ay hinila siya nito pataas at gamit ang combat rope ay mabilis silang umakyat at pumwesto sa parte kung saan hindi bibigay at hindi sila basta-basta dudulas.
"Why are you doing this?" natanong ng babae. "You could have just let me die!"
Hindi sumagot si Arren dahil maging siya ay hindi alam amg sagot. Ang alam niya ay ang iligtas ang babae ang unang pumasok sa isip niya at kusa na lang ding sinunod ng katawan niya. Ano bang nagyayari sa kaniya?
"W-What---"
"Just shut the fuck up!" asik ni Arren na mabilis namang nakapagpatahimik sa babae. Pagkatapos ay saka niya ito sinuotan ng life vest na kasama sa mga gamit na dumausdos pababa, mabuti na lamang at agad niya iyong nadampot bago mahulog sa dagat.
Saglit silang nananatili sa puwestong iyon at naghintay ng magandang pagkakataon. Hinayaan lang nila unti-unting lumubog ang ibang bahagi ng parte at nang dumating sa puntong ang puwestong kinaroroonan nila ang lulubog na sa dagat ay saka binaba ni Arren ang bangka na nakakabit sa raling at mabilis na pinatalon doon ang babae.
Ilang sandali rin naman ay agad din siyang sumunod sa kaniya. Pero sa di kalayuan ay pareho nilang natanaw ang isang back up na paparating.
"Kamahalan, nasaan na po kayo? Kailangan niyo na pong umalis!" pagdaka'y muli niyang narinig si Zeus mula sa kaniyang earpiece.
Muli pang napasulyap si Arren sa paparating na barko bago binalingan ang babaeng kanina pa pala nakatingin sa kaniya.
"Kamahalan, umalis na po kayo riyan!" muli niyang narinig ang boses ni Zeus.
Malutong siyang napabuntong hininga saka walang sabi-sabi at basta na lang tinalukuran ni Arren ang babae. Sa kabilang banda ay natanaw niya ang kaninang sinakyan na triton submarine. Kaya namn hinanda niya na rin ang kaniyang smoke screen na may pampatulog pero bago pa man niya iyon pasabugin at tuluyang lisanin ang kinaroroonan ay biglang nagsalita ang babae.
"Who are you?" she asked in a hoarse voice. Tuloy ay muling napaharap si Arren sa kanjya. Humakbang siya papalapit sa babae and he suddenly leaned in closely, which caught the girl off guard.
"W-Who are you?" she repeated in a low, almost inaudible voice.
"Death," he whispered in her ears. He was so close and his breath was so cold that it made her shiver. "I, myself is death. I am your wildest dream and your worst nightmare."
Pagkatapos ay agad din itong lumayo at dahan-dahang humakbang paatras sa babae. At bago siya tuluyang lumisan ay mariin niya muna itong pinakatitigan saka muling nagsalita.
"I'm going to spare you not because I don't wanna kill you. But I want you to live and be tortured emotionally and mentally by the memory of this incident. I want the pain and tragic memories of this incident stay on your mind like a tattoo. I want you to live while dying inside.
"You survived but it's not a happy ending. It's a deadly ever after..."