"Twenty-five million!"
This is actually my first time to spend extravagantly over something that never crosses my mind.
Kuya Luke whistles to death when he heard what I just said. Umiiling naman si Kuya Asher sa isang gilid habang nakangisi.
Pristine is now clapping with a wide smile.
"Oh well... What can you say about it, Mr Ortega?" pabirong tanong noong Emcee sa nakangiting si Damon.
Tamad ko itong pinukulan ng tingin. The girl beside him is now busy on its phone. Tila ipinaubaya na kay Damon ang bid.
What a whore.
"Well..." Damon evilly smiled at the emcee before his eyes drifted in my direction.
I rolled my eyes so hard that I think I just saw my brain.
He then pouted like a kid before he raises his hand and shouts.
"How 'bout... Thirty five million... hmm?" he mockingly laughs as well as the people around us.
Halos mahulog naman ako sa aking kinauupuan sa narinig na presyo. Awtomatikong naubos ang dugo sa aking mukha sa narinig kahit na kaya ko namang higitan iyon ng triple.
Hindi ko lang talaga sukat akalain na ganito siya kadeterminadong makuha ang Necklace para lang sa isang babae.
It just hurts a lot...
"Oh my gosh. Kaya yan girl! Double it!" bulong ni Pristine
Hindi ko na nagawa pang tanguan ito. I'm trying to calm my ass up as I swallow that blocking feeling in my throat.
It seems like the air I'm breathing is nothing but pure hollowness.
Why am I this emotional over a guy anyway.
"Fifty million!" napapaos kong isinigaw na nagpamangha sa lahat.
Kuya Luke and Kuya Asher were now clapping as well as Pristine. Everyone seems to be very focused and having fun with what they are witnessing right now.
I fiercely smiled at them bago nagkibit balikat para sana hintayin ang susunod na offer.
Biglang dumating ang isang lalaki dala ang tray na may nakalagay na iba't ibang klase ng pagkain.
At first, I didn't mind his presence. At naging abala lamang ako sa pakikipag ngitian sa mga businessmen and women na bumabati sa akin.
Until he places that one grand leche in front of me na awtomatikong nagpakaba sa akin at nagpatakip ng aking ilong.
I thought I'm not gonna be able to smell that stinky smell again, but I was wrong and it immediately triggered my tummy.
Kaya naman kahit na hindi pa tapos ang bidding ay walang pasubali kong iniwan ang lahat para mabilis na tumakbo patungo sa may kalayuang banyo.
Abot langit ang aking kaba sa pinakamabagal na segundo ng aking pagtakbo. Ang ilan ay napapatingin na sa akin.
Ang aking mga mata ay awtomatikong nagluha sa pagpipigil na ilabas ang kung ano mang asido ang pinipilit na umangat sa aking lalamunan.
What the fuck is happening to me. Why is my tummy violently reacting over a delicious dessert.
Sa akin ba may problema o sa mismong amoy noong niluto ito.
As I enter the door, I immediately went to the lavatory and puke to death.
I can feel my intestines going out of my mouth as well as the other internal organ inside me.
These past two weeks, I've been feeling fatigued and sleepy at all time. And my vision is getting worse since the night where Hugh and Ana set everything up.
This morning, when I woke up, I experienced this kind of feeling too.
Saglit kong tinitigan ang aking sarili sa salamin at bahagyang naluha nang maramdaman nanaman ang paghilab sa aking tiyan.
Pilit kong iniisip ang aking mga kinain nitong nakaraang araw para masira ng ganito ang aking tiyan.
Until an instinct hit my head...
Dahan-dahang niyakap ng kakaibang init ang aking kumakabog na puso kasabay ng pagtindig ng aking mga balahibo sa braso.
I am already two months delayed. And the last day na nagkaroon ako ay ilang linggo bago ang nangyari noong gabing iyon.
Could it be...
"Your tummy hurts, huh?" a baritone out of nowhere as the door knob clicks.
Kaagad na nanlaki ang aking mga mata nang makita ang papalapit na repleksyon ni Damon sa salamin. Mapanuri ang mga mata nito at diretsong nakatitig sa akin.
My sinking heart started to pound evilly as his footsteps strikes the floor and walk straight on me.
Mabilis kong hinagilap ang gripo at isang pasadang hinugasan ang aking bibig bago napaatras sa tindi ng pagkabog ng aking dibdib.
Ang mga insektong pinatay ng masakit na asido ng nakaraan ay muling bumabalik sa buhay at ngayon ay nagwawala na sa hindi malamang dahilan.
Kunot noo ko itong hinarap.
"W-Why are you here?!" iritado kong tanong habang pinipilit na ikalma ang sarili sa nakaka kiliting pakiramdam.
His eyes immediately drifted on my abdominal area. As his furrowed eyebrows shots up.
Lalong nagtindigan ang aking mga balahibo nang dumaan sa aking batok ang kakaibang kuryenteng epekto ng marahas na pagkabog ng aking puso.
I feel like my heart is going to break out of my rib cage anytime from now.
"My wife is not feeling well so..." he said with an intimidating smile as he slowly glide his foot on the floor.
Pahapyaw akong umatras palayo rito at mabilis na inilibot ang mga mata. Kakaibang boltahe ang dumadaloy sa aking sistema habang pilit na humahanap ng paraan para makalusot sa depensa nito.
Ang pintuan ng banyo ay palayo na ng palayo kasabay ng pagdaloy ng iba't ibang klase ng sensasyon sa aking katawan.
I'm trying to make an eye contact with my brave eyes to intimidate him a bit. But sadly, I am the one who's intimidated in his eyes full of burning passion.
"Fuck your endearment, Mister! Go back to your girl!" sigaw ko bago naramdaman ang malamig na pader sa aking likuran.
Mabilis na nag-init ang aking mukha sa sobrang kaba na nararamdaman. Pakiramdam ko ay tinraydor na ako ng aking katawan sa sobrang bayolenteng pakikipagsabayan nito sa agos ng aking nararamdaman.
Damon dramatically stops for a moment. His jaw literally dropped from what I said.
"Yeah, right." mas nadepina ang pagngisi nito bago nagpatuloy sa paglalakad.
I bit my lip and pointed my index finger at him. Giving him a warning look.
"You... Get the hell out of here!" I heartily shout na bahagyang nagpahinto sakanya.
Taas baba na ang aking dibdib sa bilis ng paghinga kasabay ng pag-agos ng samu't saring sensasyon sa aking sistema.
He raised his two hands in the air and laughed.
"My wife is so, so damn mad. I'm dead--"
"Shut the fuck up, Mister!" nanggigigil kong utas bago naglakad patungo sa kabilang gilid.
His presence is just so irritating. And the way he smirks made me want to roll my eyes a thousand times.
"Oh. Wait. I have something for you..." matulis kong pinukulan ng tingin ang kanang kamay na pumasok sa inner pocket ng kanyang suit.
A manly and arrow stabbing smile curved on his lips as he slowly pulls the thing inside his inner pocket.
At first, I didn't mind the lace. But when an emerald stone showed up and those diamonds around it sparkled, my jaw literally dropped.
So he won the necklace? Nag bid pa siya after that??
"So, I'm the one who won this elegant necklace. I thought may lalaban pa sa hundred million bid ko pero pagkalingon ko sa table niyo ay wala ka na. Hmm... Why is your tummy hurting anyway?" isang makatindig balahibong ngiti ang ikinurba ng labi nito.
I rolled my eyes. And tried to put my shaking shits to its right place again.
"The hell I care, Mister. It's none of your business." kibit balikat ko itong tinitigan.
Mata sa mata. Kahit na halos magwala na palabas ng aking tiyan ang mga insekto sa loob nito.
He sexily bit his lip and grinned like a beast. Trying to stay calm and control its patience to the fullest level.
Uh-oh.
Staying calm won't make me fell on your trap again.
"Come on, Babe. I bought this for you. And I think it will perfectly blend your mermaid gown." he gigantically smiles.
What I just heard made me sarcastically laugh out of nowhere. My brows can't help but palpitate in my extreme and shivering emotions.
"Ha-ha-ha. Funny, Damon. Go and give that to your lady." I exasperatingly laugh as I rolled my eyes in the air.
Naninigkit na ang mga mata nito habang diretsong nakatitig sa akin. Tinaasan ko ito ng kilay at mas sinimangutan.
"Why is my wife acting like thi---" I immediately cut him and quickly walks toward him.
"Don't."
"Call."
"Me."
"THAT!"
"NO ONE OWNS ME. NOT EVEN YOU!"
Hinihingal kong sigaw na bahagyang nagpa-atras sa kanyang kinatatayuan.
Ang kanina'y pangiti ngiti nitong ekpresyon ay naglaho na parang bula at napalitan ng isang mas nakakatakot na mala demonyong awra. It is the same aura I've witnessed, the day when I went straight in the Boy's locker room to apologize for what I've done.
Nang makabawi ay bigla na lamang ito tumawa at napahawak sa sentido. Bahagya akong hinaplos ng kaba sa dibdib lalo na nang makita ko ang pagdulas ng kamay nito sa likuran.
Hindi ko napigilang mapaatras sa kaba dahil sa ideyang posibleng isa itong panyo na may pampatulog, baril o kung ano pa man para ma-kidnap ako.
"You could only tell that if this thing..." his tightly clenched jaw shows how deadly serious he is right now.
I grit my teeth as I patiently wait on what he is about to show from his back.
Nabigla na lamang ako nang sa isang hapyaw ay nasa harapan ko na agad ito.
"That day while you are running in the wood. I know your vision is somehow tuning black, based on your actions. Now it's all about the mood swings, nausea and vomiting." his dangerous eyes went soft and calm as he stare at me.
I paled at the thought of what he might say.
"And the night we made love is the very first time I didn't use protection... May hindi kaba sinasabi sa akin?" his voice becomes softer.
Nalaglag ang aking panga sa narinig.
Tila binalibag ng yelo ang aking puso at kaagad itong nanlamig kasabay ng pagnuot sa aking sistema ng kakaibang agos ng mas malalim na damdamin.
Isang plastic ng mercury drug na may lamang maliliit na kahon sa loob ang sumilay sa kamay ni Damon na mas gumulat sa akin.
He immediately handed it to me.
Doon ay nasilayan ko ang ilang pakete ng mga pregnancy tests.
"What are these for?" kunot noo akong nag-angat ng tingin at awtomatiko ring napayuko nang makita ang panganib sa mga mata nito.
"Really? Hindi mo alam kung para saan ang mga iyan? Oh... What the... So hindi mo pa alam." Mula sa pagiging maawtoridad ay biglang nag-alangan ang boses nito.
Iritado kong tinitigan ang laman ng plastic bago ito padabog na ibinalik sakanya.
Ano naman ang mapapala niya kung magiging positibo nga ang resulta? Gagawin niyang rason ang bata para iwan yung babaeng kasama niya?
Hell no. Kaya kong itaguyod ito ng mag-isa kung sakaling positibo nga ang resulta. Before I go home I will go and buy myself some PTs to know the truth.
"I'm not pregnant! And I'm not going to use that!" mariin kong sigaw bago napatalon nang makarinig ng ilang pagkatok sa pintuan.
Sa sobrang pagkabigla ay marahas akong napa-atras dahilan para mapasandal ng malakas sa akala ko'y pader.
Hindi natuloy dahil sa mabilis na pagikot ng kanyang braso sa aking baywang na siyang pumigil sa may kalakasang pwersa ng aking katawan.
Halos hindi naman ako nakahinga sa pagkabigla at sa maliit na takot na bumalot sa aking puso.
"Shh... Careful, Babe. Someone inside might get hurt from your sudden move." His heavy breath is tickling my naked shoulder.
Nanlalaki ang aking mga mata na nag-angat ng tingin. At halos sumabog ang aking puso nang makita ang nakakalasing nitong titig na tagos sa aking kaluluwa.
I immediately push him and get away from his sinful and heart melting arm.
"Stay fucking away from me, Mister!! If you won't go back to her. Then, I will go back to my table!" I instantly turn my back and starts walking.
Suddenly, a stone-like hand grabs my wrist and forces me to look back.
I was about to violently react until I felt a soft thing brushes to my lips. Deep and really wild like as if it's something not to be missed out.
Halos matumba ako sa pagkabigla habang dilat ang aking mga mata at tinititigan ito na ngayon ay mariing nakapikit.
My knees trembled due to different sensations running in my veins. He surprisingly took that opportunity to grace me on the cubicle's door and let my back rest on it.
Masarap at nananabik ako nitong pinaulanan ng halik na para bang kay tagal na at sobrang hinanap niya ang perpektong guhit ng aking labi.
This isn't right.
Kunot noo kong hinawakan ang may bitak nitong dibdib para sana itulak ngunit mabilis nitong binawi ang aking mga kamay at ipinukol sa magkabilang gilid.
His kisses are soft and sweet. And I can't help but feel drunk with every waves of sensation.
Kaagad na nag-init ang gilid ng aking mga mata. Pinaghalong saya, galit at lungkot ang namuo sa aking puso bago ko ipinikit ang aking mga mata para namnamin ang mga labing kay tagal ko nang hinangad na matikmang muli.
Labi na tanging sa akin lamang at hindi para sa kung sino mang babae.
Humihikbi akong napayuko nang matapos ang halik. I feel so betrayed and loved at the same time.
"This isn't right, Damon. Our family is in a great war." nanghihina kong utas
Kahit na hindi ko ito titigan ay alam kong ang mga mata nito ay mariing nakapako sa aking mukha.
Dama ko sa aking balikat ang bawat pagbagsak ng mainit na hangin. Ang kanyang pamilyar na pabango ay nanunuot sa aking ilong.
"It's not even wrong." bulong niya sa aking tainga kasabay ng paghagod ng ilong nito sa aking buhok na marahang nakapagpa-pikit sa akin.
Bahagyang sumipa ang kaba sa aking dibdib sa mga naiisip.
Walang pag-aalinlangan akong nag-angat ng tingin kahit na may nagbabadyang panibagong luha sa aking mga mata.
"You don't understand, Damon. Malaki ang naging kasalanan ng Dad ko sa inyo. Ganoon rin kayo sa amin. The memories that are etched in our hearts can never be erased. Ayoko nang madagdagan pa ang giriian sa pagitan ng mga pangalan natin. So please, Dam. Please. Stay away." nagmamakaawa kong sinabi bago ito tuluyang itinulak at nilagpasan ngunit muli nanaman ako nitong hinawakan sa palapulsuhan at ihinarap sa kanya.
His eyes are now bloodshot. I can also feel the tension inside his gritting teeth.
"Who cares about the past? Who fucking cares about the war? Our love is the only war that I am addicted enough to end! Their war can't kill our love, Elle... Our love will be the one to kill and end the war rooted from our parent's past."
Dahan -dahan at mariin nitong utas habang ang mga mata ay puno ng galit at pagsusumamo.
Marahan kong ipinikit ang aking mga mata at mariing itinikom ang labi para pigilan ang paghikbi.
Ilang katok pa ang narinig ko sa labas ng pintuan.
"I-I have to go."
Nagmamadali ko itong tinalikuran at napasapo sa noo habang naglalakad palayo.
Sa bawat paghinga ay ang kaakibat na pagkirot ng aking puso sa paulit-ulit na pagtunog ng mga salitang sinabi nito sa aking utak..
Bago lumabas ng pintuan ay saglit kong nilingunan ang salamin at nakitang hindi man lang ito gumalaw.
I bit my lips at napailing na lamang.