It's been 2 weeks since THAT happened.Everything got messed up..or maybe i'm the only one who got messed up? ha ha.
Hindi ba ito naman ang gusto ko?Ang layuan nila ako.
Takot akong magkaroon ng kaibigan.
Takot akong mag tiwala.
Pero bakit hindi ako masaya na nilayuan na nila ako?
Nasa cafeteria ako ngayon ay mag-isa.Napansin ko din na parang naging close sina Yuan,Hailey,Kean,Chase and West…Parang okay lang na wala ako—
Ano bang pinagsasabi ko?Ako ang nagtaboy sa kanila… i'm the one who push them away from me…pero bakit parang ako ang mas naapektuhan?
Nang makita kong papasok sina Hailey sa loob ng cafeteria, agad akong tumayo at iniwan ang pagkain ko, palabas ng cafeteria.
"Ganyan ka na ba talaga Rei—"
"Baby stop—"
"No Chase!That b*tch should explain!"
Napalingon ako sa kanila.
haha..
"yes…i'm always a b*tch, aren't i?" I smiled bitterly as i walked away from them.
Agad kong pinunasan ang luha ko na kanina pa tumutulo.
I should be happy right?
Wala na sila sa buhay ko…
Hindi na ako masasaktan…
Hindi ko na mararanasan na magkaroon ng mga pekeng kaibigan..
'Di ba dapat akong maging masaya?
Pero bakit…
Wala sa sariling napaluhod ako sa gitna ng hallway..
Alam kong pinagtitinginan nila ako ngayon,kasi mukha akong tanga.
Umiiyak sa gitna ng hallway.
"Rei ikaw ba—Rei!"
Itinunghay ko ang aking ulo ng marinig ang boses ni Yeri.
"Yeri,what happened to you?" Nag-aalalang tanong nito sa akin.
Itinayo niya ako.
"No..okay lang ako—"
Agad niya akong sinampal na siyang ikinagulat ko.
"Just knocking your senses " She shrugged her shoulders.
"Shit..the school nurse just slapped her right?"
"I know! Ang gulat ko nga eh"
"Same…omgg."
"Go back to your classes" Yeri said to those students.
Hindi ako nagsalita hanggang sa dalhin ako ni Yeri sa clinic.
"Let it out,don't worry, we are the only people here" Ang tanging sinabi sa akin ni Yeri at ipinahiga ako sa isa sa mga clinic bed.She also close the curtains to give me privacy, i guess?
Umupo ako sa may clinic bed at pinagdikit ang tuhod ko, at tsaka hinayaan ang sarili na umiyak ng umiyak.
YUAN'S POV
(EARLIER)
"Why are you here?" Yeri asked me when i went inside the clinic.
"I'm sick" Sagot ko at binaba ang bag ko sa table niya.
"Siraulo ka ba?Bakit ka nag s-skip ng klase?"
"Shut up, i'm not in the mood" Sagot ko at nahiga sa isa sa mga clinic bed at tsaka sinarado ang mga kurtina.I want to have some sleep!
"Let it out,don't worry, we are the only people here"
Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata nang marinig ko ang boses ni Yeri.
Sino bang kausap niya?
Nakarinig ako ng mga kaluskos sa katabing clinic bed ko.
Matutulog na sana ako nang marinig ko ang mga hikbi niya.
Nagsalubong ang kilay ko at bumangon.
Kanina pa siya iyak ng iyak.At kanina ko pa naririnig ang mga hikbi niya.It's bothering me!
Binuksan ko ang kurtina niya para silipin siya.
"Hey—"
My body stiffened when i saw her.
Crying while sleeping.
Tangina.
Nasasaktan ako.
BACK TO REI'S POV
Nagising ako nang makarinig ako ng mga kaluskos.Hindi ko man lang namalayan na nakatulog na pala ako.
Hindi ko masyadong maimulat ang mga mata ko dahil medyo mahapdi.
"That's what you get for crying too much"
Nanlaki ang mga mata ko at napabangon.
"Y-yuan!?"
He frowned. " Why are you so surprised?"
Napahawak ako sa mata ko dahil mahapdi talaga.
"damn it" Medyo nagulat ako sa mahina niyang pagmumura.
"Rei.." His voice becomes soft.And i don't know what happened but it just made me burst out of tears again.
"a-ahh..ano ba" Sabi ko habang pinupunasan ang mga luha ko.
Lumapit ito sa akin at niyakap ako.
Bumilis ang tibok ng puso ko sa ginawa niya.
"L-let..go" Umiiyak na sabi ko at tinutulak siya pero parang tinakasan yata ako ng lakas.
"Hah..shorty" I heard him chuckled a bit as he put his chin on the top of my head.
Isinubsob ko ang mukha ko sa dibdib niya at umiyak ng umiyak.
Makalipas ang ilang oras ay tila naubusan na ako ng luha.
"idiot" agad ko siyang sinamaan ng tingin at kumalas sa yakap niya.
He smirked. " Akala ko, ayaw mo nang humiwalay sa akin eh"
Agad na namula ang mukha ko sa hiya at muli siyang sinamaan ng tingin.
"I don't know,Rei..i'm not like this before" I heard him talked.
"I've never been laughed so carelessly….i've never been so worried about someone..And i've never been hurt like this before.." He looked at me.
"Do you pity me?"
He shook his head and smiled a little." I don't…I am..worried about you"
Muling bumilis ang tibok ng puso ko habang nakatingin sa mga mata niya.Umiwas ako ng tingin.
"Your eyes are really swollen right now" Nakangiwing sabi nito sa akin.
"Stop worrying about me" Matigas na sabi ko.
He ignored me and pretends that he didn't hear me.
"Huh?Did you say something?"
"Yuan."
He sighed." We're friends so don't say that"
"I don't—"
"You don't want to be friends with me?I don't really care that much even if you meant it…"
"I meant it!"
Pinitik niya ang noo ko."You're not scared of having friends.You're not scared to trust someone. It's just your thoughts and memories that made you think like that.You actually want to have friends.You want to trust someone.You want to have someone be by your side.You want to have real friends.And you already found them,right?It's us.You trusted us.It's just your past that keep on making you feel to not trust or be friends with someone…We will help you to move on Rei..We are your friends after all." He licked his lower lip and muttered some stuffs. "ah what the heck, i've never speak this long before—"
I smiled.
"How..how did you know?"
He shrugged his shoulders.
"Let me give you a water…. i'll be right back" Tatayo na sana ito nang hilahin ko ang laylayan ng polo shirt niya.
Wala sa sariling napanguso ako.
"Are you acting cute right now?"He smirked.
Agad akong bumitaw sa kaniya at muling pinamulahanan ng mukha.
Nakita ko siyang tinanggal ang polo niya,kaya't ang naiwan lamang ay ang panloob niya..na sando.
"W-w-wa—" Flustered.
Agad niyang pinukpok ng mahina ang ulo ko.
"It's your fault" He glared at me pero ngumuso lang ako.
Ilang minuto ang lipas ay napangiti ako ng mapait at tumingin sa kawalan.
"Want me to tell you my past?"
Nagulat ito sa sinabi ko.
"It's okay if you—"
"I was backstabbed by my fake friends before.."