Chereads / MOAN MY NAME / Chapter 10 - Chapter 7

Chapter 10 - Chapter 7

A/N: Hi i'm back again and again choss HAHAHA i'm planning to creat an dummy acc,suggest name?

Oh well,enjoy reading! Keep safe everyone.

---

TIME pass by,hindi man lang namalayan ni Acacia na graduate na siya. E, pano ba naman kasi stress siya kakatapos ng module niya at kakahabol sa dead line. At ngayon pa nga lang ay hindi niya makita ang sarili na nag ta-trabaho,sa kadahilanang wala naman siyang gaanong natutonan sa module at online class.

At hindi niya din namalayan na mahigit anim na buwan niya na palang hindi nakikita si Zion. Ang huli nilang pag-uusap ay iyong araw na natuklasan niya ang tunay na pagkatao nito at simula noon ay hindi na ito nagparamdam.

Mukhang ginawa lamang siyang laruan at parausan ng binata.

Napa ngiti na lamang siya ng mapait ng dahil sa kaniyang naisip. Ngunit hindi niya din ito masisisi sapagkat meron din siyang mali. Bumigay siya at nagpadala sa tawag at init ng laman.

She never experience to be in a relationship. She never been experience to be dated and to be court. Hindi man lang niya ramdam na isa siyang dalaga HAHAHA siguro'y dahil dala na din ito ng pandemya. Sa anim na buwan na iyon,madami siyang na realize. Madami siyang natutonan tungkol sa sarili at napagtanto niya ng ang mga bagay na ginawa nila ni Zion ay lubhang hindi talaga kaaya-aya.

Bakit ba kasi hindi niya mapigilang mapabukaka sa tuwing pinapaligaya siya ni Zion. Siguro nga'y tama ang iba,isa siyang babaeng may tinatagong pokpok sa katawan.

At sino ba naman ang hindi bibigay kung kasing kisig ay gwapo ni Zion ang roromansa? At isama mo pa ang katawan nitong nakakapang laway talaga at ang pagkalalaki nitong mataba at mahaba.

She mentally slap her self.

Nagiging manyak na siya at kasalanan iyon ng lalaki. Ito lang naman kasi ang nagpakilala sa kaniya ng mga makabulohang bagay. Which is sex and other things related to it.

Well,she won't deny it. She enjoyed it so much. Kaya nga siya napapa ungol at nahihibang tuwing may nangyayari sa kanilang dalawa.

Isang katok mula sa pinto ng kaniyang kwarto ng pumukaw sa kaniyang lumilipad na diwa.

Agad siyang napabaling dito at dagli itong binuksan at doon tumambad sa kaniya ang kaniyang inang may malawak na ngiti. And speaking of her mother noong nakaraang buwan pa ito nandito,kahit siya ay nagulat sa kadahilanang alam niyang ayaw na ayaw ng mama niya dito sa maynila.

"Ma,kayo lang ho pala" aniya at binuksan ng malaki ang pintoan."tuloy ka." Dugtong pa niya na agad namang tinalima ng kaniyang ina.

Ang mama niya ay isang napaka gandang nilalang. At kahit ano pang sabihin ng iba ang mama niya padin ang maganda para sa kaniya. At balita nga nya'y ligawin ito nong kabataan pa.

Hope langis.

Pumalibot ang tingin ng kaniyang ina sa kabuoan ng kaniyang silid mabuti na lamang at nakapag linis siya.

"Ano pong sadya mo,ma?" Tanong niya dito habang naka tayo sa harap nito.

Ang kaniyang ina'y kasalukoyang naka upo sa dulo ng kaniyang kama. Mga ala-ala nila ni Zion ay bigla na lamang rumagasa sa kaniyang isipan.

"Wala naman anak,kinakamusta lang kita. Kahit na magka sama tayo sa iisang bahay feeling ko ang layo mo pa din ika nga sa facebook #hindikitamareach" mahabang lintaya nito habang may gesture na siyang kaniyang ikina hagikhik.

Ang ina niya'y nag fe-feeling na naman.

"Naku Ma! Saan mo na naman natutunan 'yan? Nag bababad kana naman ba sa social media? Iyang mata mo ah" sermon niya dito.

Dahil totoo namang masama ito sa kaniyang ina lalo na't may katandaan na ito at lumalabo na ang mata kung buhay lamang ang kaniyang ama e pinalo na sila nito ng kaniyang ina.

Speaking of her father, she missed him so much.

Bumalik siya sa kaniyang ginagawa. Inililigpit niya ang kaniyang mga lumang gamit na balak niya ding idonate sa mga nangangailangan.

Sa kalagitnaan ng kaniyang pag liligpit ay may nahagip ang kaniyang mga mata. Isa iyong litrato.

Litrato nila iyon ni Zion,kapwa pa sila bata doon at ang lalaki ang naka halik sa kaniyang pisngi. Wala sa loob niyang hinaplos ang larawan.

"Miss mo noh?" Tudyo ng kaniyang ina na siyang dahilan para mabitawan niya ang hawak niyang larawan at dagling hinarap ito.

"H-hindi k-kaya!" Nauutal niyang ani. "Huwag mo nga po akong gugulatin" dugtong niya pa.

Hindi naman siya pinansin ng ina at dagling nag type ito sa sarili nitonh selpon na siyang ikina kunot ng kaniyang noo.

Sino naman kaya ng katext nito?

Napa iling na lamang siya at muling ipinag patuloy ang kaniyang ginagawa.

Walang kibo niyang iniwan ang kaniyang ina. Agad niyang isinuot at kaniyang facemask pagka labas ng condo.

Actually hindi siya gaanong makahinga hindi naman kasi gaanong katangosan ang ilong niya idagdag mo pa don na meron siyang asthma.

Nag mumuni-muni siya habang naglalakad sa gilid ng kalsada. Kukunting mga tao lamang ang nakikita niya, magka ibang-magkaiba noong wala pang pandemya.

Inilabas niya ang kaniyang selpon at agad na kinuhanan ng litrato ang sarili.

"Pretty gurl with a mask"

Iyan ang inilagay niyang caption sa itaas ng litratong kaniyang inupload.

Wala pang ilang minuto ay inulan na ito ng react at kumento na siyang kaniyang ikina-ngiti. Iba talaga ang kamndag ng isang Acacia.

She flipped her hair mentally.

Pumasok siya sa isang cafe at ginawa ang usual niyang gawain.

Binabasa niya ang mga kumentong nasa ilalim ng kaniyang litrato habang marahang sinisimsim ang inorder niyang kape.

Taste good.

Agad na pumukaw sa kaniyang atensyon ang isang kumento ng isang taong matagal niya ng namimiss.

Zion...

@zionphogi123

Nawa'y nakaka hinga ka pa pango🤪

Ani nito sa kumento na siyang ikina kulo ng kaniyang ulo. Anong karapatan nitong asarin siya sa gayong matagal itong hindi nagparamdam sa kaniya.

Dagli niyang binura ang kumento nito at pinatay ang selpon.

Huminga siya ng malalim at itinuon ang pansin sa kaniyang kape.

Sa kalagitnaan ng kaniyang pagsasaya ay may biglang umupo sa upoang nasa harap niya.

Dagli siyang nag-angat ng tingin at kaniyang nadatnan ang naka ngising Zion sa kaniyang harapan.

"Miss me?" Naka ngisi nitong ani.

Imbes na matuwa ay lalo lamang uminit ang ulo niya. Wala sa sariling lumabas siya sa cafe at iniwan doon ang lalaki.

Wala siyang time makipag lokohan sa lalaki. Umalis ito ng walang paalam at wala na din siyang pake dito.

His a stranger now.

He left me alone.

He didn't inform me.

He broke me.

So, i hate him.

Fuck him.

+----

A/N: Yare ka pare