KUEN'S POV
NASA HARAPAN ako ng pinto ng kwarto ni elle.
I want to talk to her, but i'm scared. Baka tanongin na naman niya ako kung bakit ko siya kilala.
Kinatok ko ang kwarto niya bago iyon binuksan.
"May i come in?" tanong ko.
"Hm-mm."sagot niya sabay tango.
"I am kuen a-."
"You're husband, kuen agathon carter."nagulat ako sa sinabi niya pero pinigilan ko ang sariling. Yakapin siya.
"Nakakaalala ka na?"
"Gail told me about you, I'm sorry hindi man kita maalala pero alam kong malaki ang parte mo sa buhay, I need your help. I want to remember everything from the day we met and the day we parted."sabi niya.tinapik niya ang kama niya at sinensyahan akong maupo.
Umupo ako doon nagulat ako ng tumabi siya saakin at pinahiga ako saka ipinatong ang ulo ko sa hita niya.
"Kailan tayo nagkakilala, at paano?" tanong niya.
"Hindi tayo nagkakilala, aksidente lang ang pagkakakilala natin nung araw na iyon."sabi ko.
"paano."
5 YEARS AGO...
"Kailan ba ako tatantanan ng babaeng yon?" naiirita nako sa anak ng business partner ko.
"Kapag ikinasal ka na boss."sagot ni saffiro.
"Marriage? I'm too young for that." sabi ko.
"Correction boss magthi-thirty kana next year."sabi ni sebastian.
"Shut up!" sabi ko.
Naghanap ako na pwedi kong mapangasawa sa loob ng tatlong buwan, pagkatapos non ay hihiwalayan ko nalang siya at bibigyan ng pera.
Ang balita sa akin ni sebastian na nakuha nadaw nila ang babaeng magiging asawa ko ng tatlong buwan pero nagulat ako ng ibang mukha at dinala nila sa akin.
Ibang babae, isang napakainosente pero amazonang babae.
Wala akong choice kundi ang pakasalan siya, aaminin ko na startruck ako nung unang kita ko sakanya pero nang malaman ko ang ugali nito medyo na wala iyon.
Then isang araw papaalis na sana ako ng bansa ng bigla namang nagparamdam yung lokong si damon na ewan kung bakit anong ikinagagalit niya sakin.
Habang tumatagal na nakasama ko si elle parang gumagaan na ang loob ko, hanggang sa nagising ako isang araw na hindi ko kayang wala siya sa tabi ko.
Ewan ko hindi naman siya yung tipo kong babae, ni wala nga akong gusto sakanya nung una, akala ko nga din isang araw iiwanan niya ako kasama ang pera ko pero hindi niya ginawa.
Doon ko nalaman na iba siya sa mga babaeng pera lang ang habol sa akin. Siya din ang dahilan kong bakit nakita ko uli si gail na matagal ng nawawala, siya din ang dahilan kung bakit gusto kong bagohin ang sarili ko, siya din ang dahilan kong bakit nabubuhay pa ako.
Siya ang dahilan kong bakit tumitibok pa ang puso ko. Siya lang wala nang iba.
Kaya naman ng magising ako galing sa ospital at nakitang wala siya hindi ko alam kung anong gagawin ko, hanggang sa malaman kong wala na siya, nagdusa ako nung araw na iyon at pinilit ang sariling magbago. Doon ko lang nalaman na mahal ko nga talaga siya.
Nabalik ako sa sariling isip ng may tumulong luha sa mukha ko.
Tiningnan ko siya.
"Hey bat ka umiiyak?" tanong ko.
"Nagsuffer ka ng dahil sa akin."sabi niya habang pinapunasan ang luhang patuloy sa pagtulo.
"nagsuffer ka din naman ng dahil sakin, i think that's my karma for being a bad person, and i want to thank god for giving me that karma, it's a good karma after all." i said saka ako umalis sa pagkakaunan sa hita niya.
Hinawakan ko ang pisnge nito.
"You're beautiful, you're wonderful, and you're my life. The only woman i will love and cherish in my entire life, I love you elle."sabi ko saka siya hinalikan sa labi.
Hindi ako fun ng mga sweet drama's pero parang nagiging cheesy ako pagdating sakanya.
"I love you,and i promise i will do my best to remember my past memories with you and will never ever forget that ever again."sabi niya saka niyakap ako.
They were right, true love do exist, at ang pagmamahal ko kay elle ang patunay.
**