Trcia Mae POV
Nakakahiya sa nakakita sa akin , naglalakas ako habang basa ng ulan
Ang buon damit ko basang basa
Alam ko magkakalagnat ako bukas
Dahil maselan ang katawan ko , kaunting basa lang ulan , lalagnatin ako
Dati ayaw na ayaw kong lagnatin kasi maraming mag-aalala
Pero nagyon wala na akong pakiaalam kung agnatin ako
Kung yun ang dahilan para mag-alala siya para sa akin
Be it.
sa lagnat agad akong gagaling, pero sa pagkabiyak ng puso ko, hindi ko alam kug kailan ito gagaling
Kailan ito maghihilom
Panahon ba ang magsasabi , kung kailan ito tuluyan gagaling
Tama ba na nilihim ko ang aking pagmamahal sa aking best friend
Kung nagkalakas ba ako ng loob na ipagtapat dito , may pag asa ba?
May katugon ba?
Mamahalin din ba niya ako?
Tutumbasin ba niya yun ng pagmamahal?
Mga tanong na naglalaro sa aking isipan
Mga tanong na gumugulo sa akin isipan
Ang daming matang nakatingin sa akin , mukha akong tanga nababsa sa ulan , kasabay ng ulan na bumubuhos sa akin katawan , kasabay nito ang pagluha ng aking mata
Nakikiramay ang panahon sa nararamdaman kong sakit
Nakikisimpatya ito sa aking nararamdaman na pakabigo s apag-ibig
Mukha akong kaawa awa sa mata ng mga nakakaita sa akin
Pero wala na akong pakialam