Taas baba ang paghinga ni Mikkadaise, kinabahan siya sa kakaibang kilos ng kasama. Pero huli na ng napagtanto niyang nalock na nito ang pintuan ng sasakyan kung saan sapilitan siyang pinapasok at walang pag-aalinlangang pinaharurot ito sa pagpapatakbo.
"Anong...." She can't find words, she can't even focus on single thing. She's still in the verge of thinking, what did just happen? Talagang masyado siyang nabigla sa inasta nito kanina. Ni hindi siya makapalag ng ipinasok siya nito sa sasakyan tsaka inilock.
She breath deeply and finally back to her senses.
"Ano?! Balak mo bang magpakamatay?!"
"Hmm..."
Nanlaki ang kaniyang mga mata. Walang reaksyon naman ang lalaki at patuloy sa pagmamaneho, mas lalong humigpit Ang pagkahawak nito sa manibela. And she can't hold herself anymore, hinampas niya ito sa braso, thinking na ayaw na pang mamatay.
"Stop the car?! Kung gusto mong magpakamatay, wag mo 'kong isali!!"
"Ouch. Aray. Anu ba?" Dahil don biglang napreno ni Blare ang sasakyan, napasubsob sila sa isa't isa. She can feel her heart beating fast, kinapos siya paghinga, is this because of nervousness? Or more than that? Nakatitig lang siya sa mga mata nito. And then the next thing happen, she's gasping for an air.
Blare is kissing her, and her eyes are widely open. Kinagat nito ang pang-ibabang labi niya dahilan kung bakit siya napasinghap sa gulat. He used that chance to insert her tongue inside her mouth. Sinisipsip nito Ang kaniyang dila. Masarap. Pero hindi tama.
Sinubukan niya itong pigilan pero nahuli nito ang kaniyang mga kamay at inilagay sa matitigas na dibdib nito habang patuloy sa pagkain ng kaniyang mga labi. It's so sexy, she can't deny it. Babae lang din siya kaya hindi niya mapigilan ang mapapikit at damhin ang bawat hagod ng labi nito. She even kiss him back with the same intensity as his. She wrap hands around his neck at pinalapit pa nito ang sarili. Goodness, nasaan na Ang hiya niya. Damn. He is indeed a good kisser to the point na nakaupo na pala siya sa kandungan nito. Their tongue kepps on battling each other. Kagat. Dila. Kagat. Dila.
He wrap his into her waist. She grind making him groam, wanting more. Heat is everywhere. But it was wrong, so, Blare stop before anything else happen. Siya ang lalaki, kaya siya dapat ang magkontrol. Kahit masakit man sa puson niya.
But Mikkadaise, her name, seems wanted more. She's still closing her eyes, still lapping his lips. "Hmmm..."
Damn.
Para naman itong nagising at pilit na binuksan ang mga mata. Their eyes met, her lips are a bit part. Para itong nabuhusan ng malamig na tubig sa hiya tsaka umiwas ng tingin at bumaba sa kandungan nito.
He sigh. He can feel her awkwardness kaya binuksan niya ang pintuan ng kotse at bumaba, they're here anyway.
Para ng tanga si Mikkadaise sa paulit-ulit na pagsabunot sa sariling buhok. Kahit ilang beses na siyang huminga ng malalim para pakalmahin Ang sarili 'di pa rin niya magawa. She's disappointed about herself, acting stupid and sex starve. Argh. Damn. Why did she kissed him back for goodness sake! Ang nakakahiya, kumandong pa siya sa hita nito tila uhaw na uhaw sa mga halik nito. And now, wala na siyang mukhang ihaharap dito.
She bit her lips, suppressing herself not to groan in annoyance, kahit ano talagang gawin niya, bumabalik ang lahat ng nangyari kanina. Kusang lumalakas ang kabog ng kaniyang dibdib. Kahit na sabihin niyang nadala lang siya, still not an excuse.
Para kaseng hinihila siya sa pamilyaridad ng pangyayari, like deja Vu ito. Merong mga pumapasok mga imahe sa kaniyang utak but she just can't accept those.
"Hoy babae, wala ka bang planong bumaba jan?"
Isang mahigpit na yakap ang sumalubong kay Mikkadaise pagkapasok niya sa loob ng isang hindi pamilyar na unit. "Mama, namiss Kita..." Until now, she's still speechless everytime she heard Kendrick calls her mom. It caught her off guard literally. Yun bang halo-halo ang emosyong namayani sa kaniya, confusion, happiness and at the same time afraid. She's afraid of all the possibilities.
"So you're Kendricks' so called mom, eh?" She played at the kids' hair while looking curiously at the guy who approach her. "I'm Xander by the way, one of his father's." Saad pa nito tsaka ininguso Ang bata na naglalambing pa rin sa kaniya, then offers a shakehand.
Kumunot Ang kaniyang noo sa paraan ng pakilala nito sa kaniya, one of his dad? What does it mean? She thought Blare is the father, but-— well, maybe one of the ninongs. Tinanggap Naman nito ang kamay Ng lalaki at ngumiti Ng tipid.
"Mikkadaise." Bigla pa siyang napasinghap ng bahagyang lumaki ang mga chinitong mga mata nito. She can't even tell kung jolly ba talaga Ang ugali nito o nagpapanggap lang. "Wow, a very unique name." Bigla siyang nailang dahil sa paraan ng pagtingin nito, it's like nagpapacute ito sa kaniya. "Oh well, let's eat."
Ilang beses na napalunok si Mikkadaise habang nakatitig sa pagkaing nakahanda sa lamesa. It's just a simple dish for a simple people. Nagtataka siya at first dahil she knows these men, Blare Alvarez and Xander Porces are business tycoons. Magkaribal ang mga kompanya nito sa lahat ng bagay, kaya medyo hindi siya nag-eexpect na magkaibigan pala ito sa personal.
Well, that's not her concern right now , kundi kung ano ang meron sa Mesa. A fried chicken, kanin, omelette, hotdog, at ginisang talong. Bigla siyang natakam, ginisang talong is her favorite ever since. Her nanny always cooked it for her kapag wala ang parents niya.
"Ginisang talong is Kendricks' favorite and seems like ganon ka rin?" Xander asked while she's still enjoying the food. "Hmmm..."
Napatigil na lang siya sa hiya Ng narinig niya ang pagtikhim ng lalaking nasa tabi niya. Napalingon siya dito, nakita niyang nakatagpo Ang makakapal na kilay nito. Problema nito.
Blare doesn't know why Mikkadaise paused eating and stare intently at him. Hindi niya sinadyang mailang. Pero hindi niya ipinahalata, sinamaan niya ito ng tingin. At tsaka kumuha Ng ulam at nilagay sa plato. Akmang isusubo niya ang kanin na may kasamang ginisang na talong nang biglang may nagsalita. "Aren't you allergy to that?"
Kumunot ang noo ni Blare. "You're talking nonsense." Isusubo niya ulit yun nang may nagsalita ulit. "Wag mo yang kainin. Uyy."
He smirk in his head. Too late. Tsaka ano bang problema nito, masarap naman Ang ginisang talong not until he feel tightening of his chest, tila nahihirapan siyang huminga.
What the hell.
He then feel something in his own body. Napahawak siya sa Mesa at tsaka nagfocus sa paghinga pero talagang nahihirapan siyang huminga.
"Hey fucker! You look like a fool— wait– are you fucking serious? Holy fuck."
"Daddy Blare?!"
Namumula Ang buong katawan ni Blare and Mikkadaise tried hard not to panic. Then something popped in her head and her instinct tells her that what she gonna do. Kaya kinuha niya ang maliit na small transparent container na may lamang maliit na tablet sa kaniyang bulsa. Kumuha siya ng isa habang pilit pinapakalma ang nanginginig na mga kamay. "Here. Drink this."
"What's that, mama?"
"It's for allergy." She answered, still focusing on Blare. It feels like deja vú. Parang dati lang. Pati yung pakiramdam, Ang pag-aalala na nararamdaman niya dito, as if matagal na silang magkakilala, as if they're close kahit naman hindi.
"Are you sure it's safe?" Xander asked, she just nodded while ripping Blares' shirt gamit ang sariling lakas.
Pagkatapos ng ilang minutong pagpapaypay nila dito, Blare can finally handle himself but the redness in his skin are still visible.
"Kumusta na pakiramdam mo, papa?" Blare smile at Kendrick while patting its head like telling the kid that he's now fine.
Ilang sandali pa ng nakuha ang kaniyang atensyon sa isang transparent jar na may lamang puting tablets sa loob, tahimik lang itong nakapatong sa itaas ng lamesa. Ang takip nito ang dahilan kung bakit mili siyang kinabahan, napalunok siya ng maraming beses to hide his uncomfort.
'Always by your side,B.'
Maliliit lang ang mga printed letters ang nakalagay sa takip nito, but the effects was unbearable.
"What's that?" Wala sa sariling naitanong ni Blare.
"That's the medicine that mama gave you."
He then noticed Mikkadaise uncomfortable action na nagpakunot ng kaniyang noo. Mabilisan kase nitong kinuha ang lalagyan ng gamot like it's very important to her. Tumaas Ang kilay Ng lalaki at inilahad sa harap ni Mikkadaise Ang mga kamay.
"Ha?" Mikkadaise absent-mindedly asked, pero hindi iyon pinansin ng lalaki at tuluyang kinuha ang bote sa mga kamay ng babae. At first, he thought na kusang ibibigay iyon ni Mikkadaise, but he's wrong dahil hinila nito ang gamot. Syempre, he's curious, para kaseng hindi nito kayang mabuhay ng wala ang jar na iyon, kaya hinila niya iyon palapit sa kaniya, ngunit hinila na naman ng babae ang maliit na plastic jar.
Their fingers touched, and something in him likes the idea of their skin touching. Like a deja vú. A feeling of comfort. He shook his head, what is he thinking? Alam niyang gwapo siya kaya hindi niya kailangan pang questionin iyon. The heck, anong konek? He shook his head.
"I'll take this." Blare said rudely habang nakipaglabanan ng titig sa babae.
"Pero..." She can't find words to say.
"You don't have allergy, so why keeping these." His baritone voice is enough to lose her focus. Sinamantala naman iyon ni Blare kaya nakuha niya ng tuluyan ang bagay na kanilang pinag-aagawan at itinaas sa ere. Matangkad siya kaya siguradong hindi iyon maabot ni Mikkadaise at tuluyan na din nitong ipaubaya ang bagay na iyon. But he's wrong, totally wrong dahil pilit na kinukuha iyon ni Mikkadaise kahit nahihirapan ito.
'Is this really important to you, huh.'
Then their eyes met. "Who said I don't have allergy?" Kahit nanginginig ang sa kaba ang mga tuhod Ng babae, pinipilit niya pa rin maging mataray para matubanan nais ng kaniyang diwa, hindi talaga niya mapigilang hindi maisip si War habang kaharap niya ang lalaki.
"Bakit meron ba?"
"Meron—"
"No. I'll keep this."
"I'll keep this."
"Ginagago mo ba ako, B. Bakit naman ikaw ang magdadala ng allergy meds ko? Hindi naman ikaw ang may allergy, ah."
"Alam ko, kaya nga ako ang magdadala nitong gamot mo para siguradong kikilatisin mong mabuti ang bawat recipe ng kinakain mo dahil alam kong mahal mo pa ang buhay mo. Tanga ka pa naman, B. Porket naagapan ng allergy medicine, magiging careless ka na. Tsk."
Blare absent-mindedly stare at the small bottle he placed on his study table as those scenes and voices echoed in his mind. It was blurry images pero kapag pinipilit niya ang kaniyang sariling alalahin ulit iyon, sumasakit ng gusto ang kaniyang ulo, like the last time, nawalan siya ng malay pero nung nagising siya, nawala ulit ang mga pangyayaring 'yon.
He doesn't know what was happening o kung ano ang mga imaheng iyon na pumapasok sa kaniyang utak at ano ang koneksyon ng mga iyon sa kaniya. He badly needs answer. Kaya gagawin niya lahat para masagot lang kaguluhan sa kaniyang kaibuturan. He won't stop hangga't hindi niya nakukuha mga sagot. He's Blare Alvarez after all.