ik lag tegen hem aan, met mijn hoofd op zijn borst. hij fluisterde lieve dingen en ik viel langzaam in een diepe slaap.
pov. Jessica
ik word wakker en lig in de armen van Jack. ik draai me om en friemel een beetje met zijn haar, er ontstaat een lachje op zijn gezicht en hij opent een oog. "goeiemorguh schoonheid" zegt hij mer een ochtend stem. "goeiemorge knapperd, zou je me los willen laten dan kan ik gaan douchen" hij gromt kort maar laat me dan toch los. ik stap uit bed, pak een leuk setje kleren uit de kast die ik er gister in had gelegt, loop naar de badkamer, kleed me uit, zet het liedje 'Señorita' van Shawn Mendes en Camila Cabello aan en stap dan onder de douche. ik was mijn haren en mijn lichaam met zeep die naar lavendel ruikt. na een paar minuten stap ik de douche uit, droog me af en kleed me aan. Ik loop de badkamer uit en raap mijn kleren van gister op net als die van Jack en gooi ze in de wasmand. ik merk dat Jack elke beweging die ik maak volgt. ik draai me om en hij doet snel zijn ogen dicht. grinnikend loop ik naar hem toe en druk mijn lippen zacht op die van hem. hij pakt gelijk mijn gezicht vast en vraagt me om toestemming door op mijn onderlip te bijten. de toestemming die ik hem niet geef. ik stop de zoen en hij kijkt me met puppy ogen aan. "sorry, maar ik heb er nu echt geen tijd voor lieverd. ik moet weer naar huis toe" "zal ik je brengen?" "als je dat wilt doen dan is dat heel lief, maar dan gaan we wel lopend" zeg ik lachend. hij knikt en staat dan ook op. na een tijdje is Jack ook klaar en gaan we samen terug naar het ganghuis. onderweg hebben we het over mijn wolf Silver. toen Jack erover begon was ze meteen terug in mijn hoofd, ze begon meteen te gillen dat hij over ons praatte en dat ze het geweldig vond hoe hij was. ik moest lachen door hoe ze deed wat me een vragende blik van Jack opleverde. "sorry maar Silver is echt te enthousiast dat je over haar begon" grinnik ik. nu moet hij ook lachen. ik merk dat we er bijna zijn en zeg tegen Jack dat we van onderwerp moeten veranderen. hij begreep de hint en we liepen het huis in. het was tot mijn verbazing helemaal stil. ik liep naar de keuken met Jack die op zijn hoede achter me aan liep. op het aanrecht lag een briefje:
hey Jessica, als je dit leest wij zijn op een missie. we komen zo snel mogelijk terug. eten staat in de kast en als we voor het avond eten niet terug zijn het geld ligt in mijn slaapkamer in een plantenbakje, dan kan je pizza bestellen ofzo.
xx Mirelle
ik gaf het briefje aan Jack die het snel las en toen een wenkbrauw optrok "missie?" "ja dit is een ganghuis weet je nog?" "owh ja das waar, hoezo nemen ze jou niet mee?" ik haalde mw schouders op. "ik ben niet getraint en Mirelle en Kay zijn mijn broer en zus die willen niet dat me iets overkomt dus ze doen er sowieso langer over voordat ze mij meenemen." Jack knikte begrijpend en we liepen naar mijn kamer toe. ik ging aan mijn bureau zitten en pakte het schetsboek erbij. gek genoeg lag de tekening er niet bij die ik laatst had gemaakt. ik keek in mijn lades, op de grond, op andere kasten. helemaal niks. "wat zoek je?" "een schets van een wolf die ik laatst had gemaakt" "owh, uhm ja die ligt bij mij" "hoe komt ie bij jou?" Jack keek betrapt weg en ik schoot in de lach. "ik vond hem mooi en ja hij is van jou dus wilde hem hebben" "nawh schatje, je kan ook vragen of je mijn tekeningen mag hebben he?" hij knikte en verder was het stil, dan niet de stilte die ongemakkelijk is ofzo maar gewoon de fijne stilte. na een tijdje was Jack opgestaan, ik keek hem vragend aan. "ik uhm ik ga naar huis denk ik" "owh oke is goed" hij gaf me nog een knuffel en liep toen weg. ik zag hem de bossen inlopen en toen was ik helemaal alleen. alleen in dit grote huis, wat moet ik hier uberhaupt doen. ik ken alle kamers al dus op onderzoek heeft geen zin. de bossen buiten ken ik ookal en heb geen zin om te lopen nu dus dat word hem ook niet. ik ga op mijn bed zitten. 'ik mis hem' het is Silver. ik mis hem ook meid, maar hij heeft ook zijn taken. 'waarom kan hij die niet gewoon doen waar wij bij zijn?' weet ik ook niet. zeg ik treurig terug. ze zucht en is dan ook stil. ik kijk voor me uit en zie alle beelden van mijn leven opeens voorbij flitsen, hoe ik in elkaar werd geslagen, de tijden dat ik in mezelf inslaap huilde, ik was de enige in het gezin, de enige die al die pijn voelde en alleen Max wist er vanaf. de pijn komt weer naar boven en ik moet gewoon iets anders voelen dan die pijn. ik pak het mes uit mijn kastje en zet hem op mijn arm. ik twijfelde even door Jack maar toen zag ik alle beelden weer. ik trok aan het mes, een snee en nog 1 en nog een paar. ik had wel 15 sneeën in mijn arm gezet. bloed kwam er vanaf en ik liet het stromen. het deed pijn en dat was precies wat ik wilde. ik had mijn telefoon op stil gezet want ik wist dat ik appjes van Jack zou krijgen. hij kon mijn stemming voelen, mijn pijn. het was pas 2 uur smiddag maar ik was zo moe. ik deed mijn ogen dicht en was bijna direct in slaap gevallen.
'je bent waardeloos' 'val dood' 'de enige reden dat je hier bent is als slaafje' 'je gaat eraan' dingen die mijn vader naar me schreeuwde, het ging allemaal door me heen. ik kon het niet uitstaan. altijd was ik de lul. altijd. nooit iemand anders uit het gezin en ja dat was mijn schuld. ik nam alles op me. wilde niet dat hun pijn leden. maar dat zorgde ervoor dat ik erger werd mishandeld. blauwe plekken over mijn hele lichaam, gebroke botten. Max kwam op me afrennen, ik had weer een paniek aanval blijkbaar. "Jess rustig, adem in en uit" hij bleef het maar herhalen. het werkte niet. ik greep naar mijn mes, met grote ogen keek Max me aan. ik zette het mes op mijn arm, snijden helpt alleen snijden helpt. bij iedere snee die ik zette werd ik rustiger. Max probeerde iedere keer het mes af te pakken wat de druk juist weer groter maakte. "Ga weg Max, dit moet nu. blijf af!" hij keek me met grote ogen aan terwijl ik door bleef gaan met snijden. een traan rolde over zijn wang. hij kon me niet helpen met dit, niet na alles waar ik doorheen heb moeten gaan alleen. Max kwam pas achter dit alles nadat het al 2 jaar zo was. dit was mijn enige hulp. mijn arm stond vol met sneeën en eindelijk was ik rustig. ik legde het mes weg, Max die me nog steeds met grote ogen aankeek terwijl er tranen over zijn wangen liepen. ik trok hem in een knuffel "Max laat me het op mijn manier oplossen, ooit gaat dit goedkomen maar niet nu, nog niet" hij knikte nog altijd snikkend. langzaan verdween de kamer en Max die ik in mijn armen had. ik zag alleen maar zwart. ik hoorde mijn vader schreeuwen, mijn zusje en broers lachen. ik rende weg van het alles. en stond opeens in mijn kamer, ik zag mezelf liggen op bed, huilend. zo ging het 2 jaar lang, iedere dag huilde ik mezelf in slaap, iedere dag deed ik mezelf steeds meer pijn. het beeld verdween weer en alles was weer zwart. ik hoorde stemmen, van alle kanten. ik werd er gek van en begon te gillen. ik werd door elkaar geschut
"Jess, word wakker" ik schoot overeind met tranen in mijn ogen en zag Mirelle naast me zitten met grote ogen. ze trok me direct in een knuffel toen ze zag dat ik huilde. "rustig maar, het was maar een droom" en nog meer van dat soort dingen fluisterde ze in mijn oor. langzaam werd ik rustig en ze keek me aan, "waar ging je nachtmerrie over" ik schudde mijn hoofd, ik wil hier niet over praten. nu niet, nooit niet. "hmm oke, wil je nog iets eten?" weer schudde ik mijn hoofd. ik heb geen trek. "roep je me als je me nodig hebt?" "ja zal ik doen" zei ik schor terug. Mirelle stond op en met een bezorgde maar lieve blik liep ze mijn kamer uit. ik pakte mijn telefoon en zag dat ik allemaal gemiste oproepen en appjes van Jack had. ik besloot hem te bellen.
"uhm hey" "Jess, is alles oke?" "uh ja t gaat wel weer denk ik" "wat was er aan de hand, eerst je arm en toen die paniek die je had?" "ik uhm was overstuur en had een nachtmerrie" "ik kom er meteen aan" "nee Jack ik heb rust nodig, kom alsjeblieft niet" "maar Jess..." "Jack het is goed, ik ga zo weer slapen ik zie je morge" "oke dan" "ik hou van je" "ik ook van jou" en na dat gezegt te hebben hang ik op. Silver is verdrietig omdat ik Jack niet liet langskomen maar ik zou echt gek worden als Jack nu bij me was. ik ging weer terug op bed liggen en sloot mijn ogen, laat me alsjeblieft niet weer een nachtmerrie krijgen.