Chereads / a new life (dutch) / Chapter 10 - 》weerwolf?!《

Chapter 10 - 》weerwolf?!《

hij staat op en komt naast me zitten, hij pakt m'n kin vast zodat ik hen wel aan moet kijken. en dan...

pov. jack

hey hallo, ik ben jack. ik ben 18 en woon in het bos met mijn familie en vriendin. in het bos hoor ik je vragen, het is moeilijk uit te leggen, nouja moeilijk je gelooft me waarschijnlijk niet en ik mag niet al teveel zeggen. maar dit is ons geheimpje dus hey, ik ben een weerwolf en heb zojuist mijn mate gevonden.

ik zeg tegen jessica dat ze prachrig is, ze bloost en kijk naar beneden. "damn wat is ze schattig als ze bloost" denk ik. ik sta op en ga naast haar zitten. ik pak haar kin vast zodat ze geforceerd word om me aan te kijken en zonder dat ik het zelf nog maar doorheb druk ik mijn lippen op die van haar. mijn wolf word wild en mijn ogen gaan van blauw naar zwart gemengd met goud. na een poosje laat ik haar los en ik zie dr verbaasd naar me kijken. "waarom deed je dat? niet dat ik het erg vind hoor maar waarom?" ik grinnik en zeg:"omdat jess, jij mijn mate bent"

pov. jessica

ik kijk hem verbaasd aan. "mate? dat is een weerwolven ding jack, doe niet zo gek" lach ik. "jess loop is mee" ik sta op en loop jack achterna, we lopen een stukje tot we bij een verlaten plek aankomen. "wat je ook doet, ren alsjeblieft niet weg" zeg jack en dan gaat hij 5 meter verder staan. ik kijk heb verbaasd aan en dan gebeurd het. hij veranderd in een enorme zwarte wolf, verlamd van angst blijf ik hem aankijken. hij loopt voorzichtig naar me toe en bij ieder stap die hij zet klopt m'n hart een stukje sneller. als hij een halve meter bij me vandaan staat leunt hij naar voren met zijn kop. ik schrik even van zijn beweging en zie dat hij me een kopje geeft. ik aai hem tussen zijn oren maar zet daarna toch weer een stap naar achter. hij kijkt me aan en loopt dan weer een terug en veranderd weer. hij loopt naar me toe en zeg: "snap je nu wat ik bedoel?" "uhm ik denk het" "jess, jij bent mijn mate, we zijn voorbestemd" ik voel me ongemakkelijk en loop volgens mij een beetje rood aan. jack ziet het en trekt me jn een knuffel. we lopen in stilte terug naar het gang huis, daar aangekomen laat jack me los en loop ik naar binnen. als ik op mijn kamer ben zie ik jack nog net terug de bossen inlopen. ik val op bed en staar naqr het plafond, "hoe kan dit echt zijn? ik heb altijd al gewild dat deze wereld bestond maar dat mijn droom uitkwam?" denk ik, er zijn teveel vragen die nu door mijn hoofd spoken. opeens hoor ik gehuil wat me uit mijn gedachtes haalt, ik kijk naar buiten. het komt uit het bos. snel pak ik mijn schoenen en een trui en ren de trappen af naar beneden bij de deur word ik tegengehouden door een bewaker, ik zei dat mijn vrienden een feestje gaven en ik mocht doorlopen, liegen heb ik nooit leuk gevonden maar het kon niet anders. ik loop snel het bos in, takken en stenen ontwijkend, kom ik uiteindelijk uit bij het beekje. ik ga zitten en wacht op het volgende geluid. minuten gaan voorbij en langzaam worden het uren. ik sta op en loop nog naar het water om te kijken, de maan weerspiegeld er heel mooi in. als ik me omdraai om weg te lopen zie ik een wolf staan, maar dit is jack niet. deze ik bruin met groene ogen, hij gromte naar me en ik loop langzaam naar achter. hopend dat iemand het merkt. en de andere kant van mij verschijnt nog een wolf, deze is grijs met zilveren ogen. ik kijk bang om me heen. en dan hoor ik hem. er komt een luide grom uit het bosje achter me de bruine en grijze wolf staan meteen stil. ik draai me langzaam om en zie een zwarte wolf met blauwe ogen. zodra hij mij ziet verzacht zijn blik en hij geeft me een kopje. ik aai voorzichtig over zijn kop. en dan veranderd hij terug. "hey jack" "hey schoonheid, je moet hier niet komen s'nachts, dat is gevaarlijk" "weet ik maar ik hoorde gehuil en kon het niet laten om te gaan kijken" zeg ik ongemakkelijk. jack grinnikt en dan veranderen de andere 2 wolven ook. de bruine loop naar me toe, geeft me een hand en stelt zichzelf voor als noah. de grijze wolf is een meisje en stelt zichzelf voor als anna. ze verontschuldigen zich voor hen gedrag en lopen dan terug het bos in. jack trekt me in een knuffel, het voelt fijn, overal gaan tintelingen door mijn lijf. "voel je dat" zegt jack opeens "dat is een teken dat wij verbonden zijn. als we elkaar aanraken voel je overal tintelingen" ik knik en sluit mijn ogen. jack tilt me op en ik val in slaap met mijn hoofd tegen zijn borst aan. ik krijg nog kleine dingen mee zoals dat ik ewn huis binnen word gedragen en op een bed word gelegd, maar dat is alles. het laatste wat ik hoor en voel is jack die naaat me ligt, me stevig vasthoud en zeg "slaaplekker beautiful"