Aprielle's Point of View
Pabalik na kami ni Yuri ng magtext sakin ni Ellabi.
"Yuri visit daw tayo kay Blezy." saad ko sa kaniya.
"Pass bawi na lng ako sa susunod, may importante lng akong pupuntahan." paliwanag niya saka nag paalam.
Tinext ko siya pabalik na hihintayin ko sila sa gate ng school.
"Aprielle! san ka galing?" tanong na bungad sakin ni Ate Quiin.
"Ahh, dyan lng sa tabi tabi, si Yuri pala may pupuntahang iba importante daw." sagot ko sa kanila saka umuna ng maglakad sa kanila.
"Ano pang ginagawa niyo dan? Tara na!" aya ko sa kanila kaya naman sumunod na din sila sakin.
Blezy's Columbarium
"Ann?" dinig kong saad ni Steph kaya naman napatingin agad ako dun sa taong tinawag niya, si Ann nga.
"Anong ginagawa mo dito?" tanong ni Ken sa kaniya pero umiwas lng siya tingin samin.
"Wala." saad niya saka kami tinalikuran at nag lakad palayo, bakit siya umiyak? Halatang umiyak siya.
Pinabayaan na lng namin siya at saka pumasok sa loob papuntang columbarium ni Blez ng may maaninag akong dalawa tao sa loob.
"Is that Hannah and Ate Mary Jane?" takang saad ni Jam habang nangliliit ang matang nakatingin sa loob.
"Hindi ba halata?" sungit na singit ni Kuys Mark kaya naman napasimangot ako sa asta niya, minsan na nga lng makisingit sa usapan sungit sungit pa.
Dumeretso na kami papasok at binati si Ate Mary Jane pati si Hannah na ikinagulat niya.
"Buti napa bisita kayo." salubong samin ni ate Mary Jane
"Ah– ate una na ako." paalam ni Hannah kaya sinubukan ko siyang pigilan pero hinawakan ako ni ate Quiin sa braso.
"Let her be" saad ni Ate Quiin kaya tinanguan ko na lng siya.
Message¹
Meet me 6:00 pm at the cafe.
Basa ko sa text ni Ann, medyo nagtaka ako at napakunot noo, ano kayang sasabihin niya?
Nung nakapagpasya na kaming umuwi ay nagpaalam ako sa kanila na may pupuntahan lng.
"San naman?" tanong sakin ni Ellabi kaya nginitian ko siya.
"Basta, importante lng." tugon ko sa kaniya saka na nagpaalam at umalis.
Cafe
"Ann." banggit ko sa pangalan niya ng makalapit ako sa pwesto niya agad siyang napalingon sakin at alanganing ngumiti.
"Anong sasabihin mo at pinapunta mo ko dito?" tanong ko sa kaniya.
Ann's Point of View
Tumingin lng ako sa kaniya at saka kinagat ang pang ibabang labi, I hate being in this kind of situation, para akonh naiipit kung ano ba dapat ang desisyon.
"Ann?" tawag ulit sakin ni April.
Parang lahat bumabalik sakin kung anong nangyare isang bwan ang nakakaraan.
*Flashback
Papunta akong room nun ng may narinig akong may katawagan sa phone sa loob ng music room.
"Dad, Ayaw ko ngang mag stay lng sa bahay."
"Eh, ano? It is not my choice to have a pancreatic cancer.
(Pancreatic Cancer: cancer that forms in the cells of the pancreas. Pancreatic cancer begins in the tissues of your pancreas.— na banggit na to sa mga previous chapters pero di ko naibigay meaning so yan yun.)
"I just want to enjoy my life, para naman mamatay ako ng masaya." dinig kong sabi sa loob, familiar ang boses kaya sinilip ko kung sino gayun na lng ang pagka gulat ko ng malaman kung sino, nabitawan ko pa yung cellphone ko dahil sa gulat.
"Ann?" gulat na saad niya saka ibinulsa yung phone niya, hinila niya ako papasok at saka isinara ang pinto.
"Please wag mong sasabihin sa barkada yung narinig mo." pakiusap niya sakin.
"Bakit mo inilihim?" tanong ko sa kaniya.
"I don't want to hurt any of you." sagot niya na ikinahilamos ko sa muka.
"Blez, mas masasaktan kami kung mawala ka tas wala kaming alam, nakakapanliit yun." sagot ko sa kaniya.
"Please, I beg of you, wag na wag mong sasabihin kahit kanino sa kanila." saad niya sakin
Di ko siya pinansin at saka siya tinalikuran.
"Wag mo kong talikuran, Ann." saad sakin ni Blez habang hawak hawak ang braso ko, pinipigilan akong umalis.
"Anong gusto mong gawin ko? Pabayaan ka?" tanong ko sa kaniya.
"Yan ang isa sa dahilan kung bakit ayaw kong sabihin sa inyo ehh, ramdam kong may mali sakin." saad niya pa kaya napa palatak ako ng dila.
"Karapatan nilang malaman, kaibigan ka namin, natural lng na mag alala kami." naiinis kong saad sa kaniya.
"Please, Ann nagmamakaawa ako, wag mong sasabihin sa kanila, sawa na akong makarinig ng mga comfort words, yung sasabihin na magiging okay lng ang lahat, kaya mo yan, sawa na ako Ann." saad niya pa kaya napa kamot ako sa baba ko.
"Sige go hinahayaan kita, patayin mo sarili mo, labas na ko dan." saad ko sa kaniya saka naglakad paalis.
*End
"Ann?!" medyo malakas na tawag sakin ni April kaya napabalik ako sa ulirat.
"May sasabihin ka ba o wala?" tanong niya sakin, nakapag desisyon na ko.
"Tungkol kay Yuri." sagot ko sa kaniya kaya kunot noo siyang lumingon sakin.
"What about him? May pinuntahan siyang pinuntahan kanina eh." saad niya saka sumipsip sa order niyang kape.
"I saw him at the hospital. " panimula ko na ikinatigil niya ng paginom saka nakinig sakin ng mabuti.
"A doctor told be, maybe his Yuri's doctor, he is –"
"Narcoleptic?" putol niya sa sasabihin ko kaya naman nagtaka ako.
"How'd you know?" takang tanong ko sa kaniya nagkibit balikat siya at saka tumingin sa ng deretso sa mata ko.
"It's been a month, matagal ko ng nakikita mga kilos niyo, pinapanood ko kayo. As for Yuri, I do some research, hindi pa ako kumbinsido sa alam ko since research lng naman yun, but since eto sinabi mo sakin, now I'm fully convinced." sagot niya sa kin na ikinatango ko.
"As for you, why are you running away?" tanong niya sakin kaya napaiwas ako ng tingin.
"I–I'm not running away, I'm just trying to heal mysel–"
"But your not healing, mas nasasaktan ka, please Ann comeback." saad niya sakin habang hawak ako sa kamay.
"I don't know if ever I could go back." tugon ko sa kaniya na ikina buntong hininga niya.
"I'll wait, no we will wait." saad niya saka ako nginitian.
"Okay, uwi na ko bye, uwi ka na din, andito lng kami, tandaan mo yan." dugtong niya pa saka tumayo at tinapik ako sa balikat, napayuko ako at tinakpan ang bibig ko para pigilan ang hikbi ko.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
(Enjoy.)