Hannah's Point of View
I've been hauted by Blezy's face in my dreams. Her face when I saw her corpse lying on the mortuary.
"Ann" tawag ko sa pangaln niya ng makasalubong ko siya sa Hallway pero di niya ako pinansin kaya pinigilan ko siya sa braso.
"Pede ba tayong mag usap?" tanong ko sa kaniya.
.
.
.
.
.
"Anong gusto mong sabihin?" tanong niya sakin kaya napakagat labi ako.
"Sorry." tanging saad ko na ikinagulat niya.
"Sorry sa mga nasabi ko sayo kahapon." dugtong ko pa pero wala siyang sinabe.
"Yun lng yung gusto kong sabihin sige aa–"
"Sorry din, di ko alam basta ako ang may kasalanan ng lahat ng to." saad niya at saka pekeng tumawa ang pinunasan ang luha na tumulo.
"Alam ko, alam ko ang tungkol sa sakit ni Blez pero wala akong ginawa, sabi niya gusto niyang maging masaya bago siya mawala pero wala akong ginawa." naiyak na saad niya kaya naman niyakap ko siya at saka tinakip takip yung likod niya.
"Hindi ko alam sorry, sorry" bulong ko sa kaniya.
Di ko alam kung ilang oras kaming umiiyak don, di na nga kami nakapasok sa class namin ehh.
"So ano ng gagawin natin ngayon?" tanong ko sa kaniya.
"Hindi ko alam, but siguro mas mabuting ituloy ko na ang paglayo." sagot niya kaya naman napalingon ako sa kaniya.
"Madami din silang problema ayaw ko ng dumagdag pa." sagot niya na ikinatango ko, hindi ko alam kung anong sasabihin ko.
"They are struggling too, lalo na si Aprielle." saad niya kaya napalingon ako sa kaniya.
"What do you mean?" tanong ko sa kaniya.
"Wala tara na, Let's be strangers, bye Hannah." saad niya at nauna ng umalis, napabuntong hininga ako at saka tumingala para pigilan yung luha ko, strangers huh?.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Aprielle's Point of View
"Ate Quiin." tawag ko sa kaniya saka umupo sa tabi niya.
"Oh ano bakit?" tanong niya sakin, saka ako napalingon sa bagong pasok na si Ann.
"Ahh—we need to talk as a group, as in the original group, together with Hannah, Ann and Steph." sabi ko sa kaniya.
"Why?" singit ni Kuys Mark.
"I have some important things to tell." sagot ko sa tanong.
"Gano naman kaimportante yan?" singit ni Nath na ikinasimangot ko, chismoso.
"Nakadepende dito ang buhay ng isa." saad ko sa kanila na ikinatahimik nila.
"Bukas, uwian, Nath, gather them all at the roof top." utos ni Kuys Mark, naks iba talaga power ni Kuys.
"Yes seeerrr." saad ni Nath with matching saludo pa.
.
.
.
"Bakit buhay ang nakasalalay?" bulong sakin ni Ate Quiin na nginitian ko lng.
"Sorry ate hindi ko pa masasabi sayo ngayon, mas maganda kung sabay sabay niyong malalaman." sagot ko sa kaniya.
Hinarap ko yung katabi ko sa kanan at saka ito kinulbit.
"Oh? Bakit?" tanong niya sakin.
"Usap tayo." sagot ko sa kaniya.
"Naguusap na tayo." pilosopong sagot niya sakin kaya tinapik ko siya sa braso.
"Hindi bano, private now na." saad ko sa kaniya at saka tumayo ramdam ko naman ang pag sunod niya sakin.
We ended up at the school's garden.
"Yuri Jay umamin ka nga?" deretsahang tanong ko sa kaniya.
"Anong aaminin ko?" takang tanong niya sakin sabay hikab kaya nag aalala akong tumingin sa kaniya.
"Anong tinatago mo samin?" tanong ko sa kaniya na ikina tigil niya.
"Alam kong alam mo kung anong tinatago ko." Sagot niya sakin habang pagod na nakatingin sakin.
"Bakit mo tinago?" tanong ko sa kaniya.
"Nah, wag ka ng mag alala I'm healing anyway, isa pa madami ng problema ang grupo, ayaw ko ng dumagdag pa." saad niya sakin.
"Talaga lng ha?" pag confirm ko pa.
"Oo nga baliw." saad niya kaya alanganin akong ngumiti.
"Balik na tayo sa room." saad niya pa kaya naman bumalik na nga kami.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Stephanie's Point of View
Napalingon ako kay Aprielle na kakapasok lng ng room.
'Should I say sorry?'
"Uso kasi babaan ang pride." rinig kong saad ng katabi ko na naguunat ng braso.
"Epal ka Ken" saad ko sa kaniya na ikinahinto niya.
"Inaano kita? Bakit natamaan ka?" tanong niya sakin na ikinaiwas ko ng tingin.
"Buti naman." rinig ko pang bulong niya pero di ko na siya pinansin at itinuon na ang pansin sa unahan dahil pumasok na ng room yung teacher namin.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Daming nalalaman ng teacher namin may pakanta pang nalalaman.
"Si Abril daw ms!" dinig kong sigaw ni Ella.
"Oo nga po Ms. Si Abril daw" sapaw ni Nath
"Mga bano kayo!, Ms hinde po!" tanggi niya pa.
"Okay Ms, Aprielle can you sing for us." saad ni Ms. Kaya no choice siya kundi tumayo sa unahan.
"Yiiee go bb Aprielle." sigaw ng katabi ko na ikinasimangot lng ni Aprielle, ng mapatingin siya sakin at saka ngumiti kaya iniwas ko ang tingin ko sa kaniya.
"Go Abril!" sigaw uli ni Ella.
"Okay anong kakantahin mo?" nakangiting sagot nung teacher namin.
"Gift of a Friend po." tugon niya.
"Gift if a Friend then, the spot light is yours." saad pa nong teacher namin."
~~~~~~~~~
'Sometimes you think you'll be fine by yourself
'Cause a dream is a wish you make all alone
Its easy to feel like you don't need help
But its harder to walk on your own'
Simula niya kaya naman napayuko ako at napakagat labi, habang pinipigilang umiyak.
'You'll change
Inside
When you
Realize
The world comes to life
And everything's bright
From beginning to end
When you have a friend
By your side
That helps you to find
The beauty of all
When you'll open your heart and
Believe in
The gift of a friend
The gift of a friend'
Napatingala ako at tumingin sa kaniya, sakto din namang nakatingin siya sakin, umiiyak din siya.
'Someone who knows when your lost and your scared
There through the highs and the lows
Someone you can count on, someone who cares
Besides you where ever you go'
Tahimik lng na nakikinig yung mga kaklase ko ng mahagip ng mata ko si Ann na nakayuko habang nakasarado ang kaniyang kamao.
'You'll change inside
When you
Realize
The world comes to life
And everything's bright
From beginning to end
When you have a friend
By your side'
Napalingon ako sa unahan ng mag crack yung boses niya at huminto siya sa pag kanta, napatakip siya sa bibig niya at tanging mga hikbi na lng niya yung naririnig namin, maging si teacher ay tahimik lng din at di alam ang gagawin.
Tatayo na sana ako para lapitan siya ng mahagip ng mata ko si Ella na papalapit na sa kaniya.
"Ms, excuse lng po kami." paalam niya.
"Uh, Ah— yeah you may go." saad ni Ms.
Napayuko naman ako at kinagat ang babang labi ko, What have I done?
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
(Enjoy.)