∆∆ Arlyn PoV ∆∆
2 years later.....
"Hoy! bruha pang-ilan mo na 'yung kakabreak mong boyfriend ha"sita ng baklang kaibigan ko.
I didn't mind her and just started to eat my food. It's our lunch time kaya nandito kami sa may school cafeteria kumakain.
Miguel Santos or Gael for short. She's my gay bestfriend since I move her school.She's the one who approach me when I'm new to their school.At doon nagsimula ang pagiging magkaibigan naming dalawa hanggang sa magkolehiyo kami ay pareho din kami ng School na pinapasukan.
Yes! After those incident happen I convinced my parents that I want to moved in other school at pumayag din naman sila sa naging desisyon ko.
My parents didn't know that I and Embo are broke up that night and I don't have plan to tell them why I did it. Pati sarili kung ate ay hindi din alam ang dahilan kung bakit kami naghiwalay ni Embo.
"Seryoso ako Arlyn. Pang-ilan na nga ba? "ani ni Gael sa seryosong boses at tinitigan ako sa mata sa mata.
Umiling ako.
"I don't know"walang ka-emosyon kung sagot.
Nanlaki naman ang kanyang mga mata sa naging sagot ko.
"Gaga! Di mo alam"may halong sarkastiko ang boses niya.
Inirapan ko lamang siya.
"Alam mo Arlyn hindi ka pa rin nagbabago eh.Akala ko nga dati ang tahimik mo at mahiyain, pero yun pala may malademonyita at supladang itinatago. Who would thought that an Angel face was hiding a devil inside?Ano ba ang nangyari sa'yo at nagkaganyan ka?Hindi ko rin naman alam dahil hindi ka magsabi o magkwento man lang"sabi nito.
Pero totoo bakit nga ba ako nagkaganito?
It's been two years now and those past is just past. Pero bakit kahit ilang ulit kung pumasok sa iba't-ibang relasyon ay pawang hindi pa rin matahimik ang puso ko.Palaging siya ang sinisigaw nito.
Am I just too in love with him?
I'd been into any boyfriend just to forget him, but all those boyfriend I have it won't be take a week or month. Maybe all my boyfriends was a just an escape to forget Embo in my life. Maybe I used them just to be totally moving on.
Am I totally moving on for Embo? Maybe Yes. Maybe No.
Hindi ako sigurado sa mga sagot ko.Naguguluhan ako. Ako ang nang-iwan pero bakit ramdam kung ako ang iniwan. Ako ang nanakit pero bakit ramdam kung ako ang nasaktan. Naging baliktad sa akin ang lahat ng ginawa ko sa kanya. Mas ako ang naging kawawa. Mas ako ang nahihirapan ngayon.
Desisyon ko 'yun para hiwalayan ang taong mahal na mahal ko pa. Pero hindi ko pala kaya at gusto kong ibalik ang oras dati at bawiin ang mga salitang binitawan ko para sa kanya.
Pero hindi eh dahil walang time machine na nag-eexist sa mundo ngayon. Only to accept the reality and must move on and let go the past.
How can I let go the past if my heart won't accept everything? My heart that can lead in everything and I'm just a follower on it.
After eating our lunch ay dumiritso na kaming dalawa sa field track kung saan ang dating kagawian namin ni Gael.
Palagi kasi kaming tumatambay at nanonood ng mga naglalaro ng soccer.Yun na ang nakagawian namin pagdating dito. Pero ngayon hindi ko na type manood ng mga naglalaro ng soccer dito matapos kung hiwalayan ang captain nila dito. Parang nawawalan na ako ng gana manood pa.
"Sa iba na lang tayo pupunta Gael. Nakakawalang gana dito"sabi ko ng uupo na siya sa dating kinauupuan namin.
Nakakunot noo naman itong tumingin sa akin.
"What?"I said innocently.
"Bruha affected ka sa kanya. Oh my God! Bakit mo pa hiniwalayan kung apektado ka pa rin sa kanya"ngumiting nakakalokong sabi nito sa akin.
Sinapak ko naman siya sa may balikat niya.
"Gaga! Hindi no"sabi ko at inirapan siya.
"Kung ganon bakit ayaw mo na dito ha"mapang-asar nitong sabi at nakapamewang na tumitig sa kinatatayuan ko.
"Tsee! Maiwan na nga kita dito. Bahala ka diyan. "nagpapadyak sa inis na umalis ako sa harapan niya.
Aba! Ang baklang ito pinagtatawanan ako ng loko. Nakakainis!.... Argggh
Hindi porket ayoko na eh apektado na.Hindi ba pwedeng walang gana. Haler! Almost a day kami andito tapos paulit-ulit lang naman ang pinapanood namin. Like duhh! So what kung naging ex ko yung Captain na sikat dito eh wala naman akong paki-alam non. Tapos na kami at lalong wala na kami.
"Miss Orbuda"may biglang tumawag sa apelyido ko sa may likuran ko.
"What?"walang emosyon kung sagot.
"C-can I get your number"medyo nahihiya pa nitong sabi sa akin at hindi makatingin ng diritso.
Uminit naman ang ulo ko dahil sa kaduwagan nito. Tumingin na nga lang sa akin hindi pa magawa pagkatapos ay hihingi pa ng numero sa akin. Aba! Sinuswerte naman kung ganun.Haler! Ayaw ko sa mga duwag na katulad niya.
"Back off"ani ko sa maarteng boses at umalis sa harap nito.
I don't think why a boys here chasing over me. They see me as a devil queen or a heartbreaker devil queen but they keep their ass on me. Maybe it's because I am a gymnastic artist or maybe I have this beauty that everyone wants to be with me.
Tssk! I don't know.
Hindi ko kasalanang pinanganak akong maganda at maging sadista.
~Macey