C O N T I N U A T I O N
Gray's POV:
Hindi ko maintindihan kung bakit mo saakin ginawa ito kuya? Akala ko ba ikaw magproprotect saakin sa mga monsters? Bakit ikaw yung naging monster sa dream ko?
Patuloy pa rin akong umiiyak. Why did you do this to me, kuya? Akala ko ba love mo si Ate Chloe?
Agad naman nanigas ang katawan ko ng marinig ko ang hilik ni kuya. Tinitigan ko ang mukha ni kuya at nilakasan ko ang loob ko. Kaya ko 'to, kailangan ko makaalis dito. Isusumbong ko siya kay Ate Chloe, bad siya.
Dahan- dahan ako na umalis sa kama. Sinisugurado ko na hindi ako mahuhuli ni kuya. Malapit na ako sa pintuan ng aking kwarto nang may boses na pumigil saakin.
"What do you think you're doing, huh?" matigas na wika niya. Gumapang naman ang takot sa katawan ko. Gagawin ba ulit saakin ni kuya yun? Ayoko na, masakit.
"Kuya, bad ka! Ayoko na makipag-laro sayo, kuya! Sinasaktan mo ako" naiiyak na sigaw ko
Nandilim naman ang kanyang ekspresyon at umigting ang kanyang panga.
"Iiwan mo rin ako?! Gagaya ka rin ba sa puta na yun?!" galit na sigaw niya saakin bago hilahin ang buhok ko.
Marahas na binalibag niya ako pahiga sa kama. Akmang tatayo ulit ako para makaalis nang dinaganan niya ako.
"Kuya, no! No more! Ayoko na! Please, kuya!" umiiyak na pakiusap ko sakanya. Pero parang walang narinig si kuya sa pakiusap.
Agaran niyang pinunit ang damit na suot ko. Nagpupumiglas ako sakanyang hawak nang bigla niya akong sinapak sa tiyan, sa sobrang sakit ay hindi na ako nakapaglaban
Mama, tulungan mo ako. Bad na si kuya
Papa, save mo na ako sa monster.
Tuluyan ko nalang pinikit ang mata ko. Sana pagkagising ko nandito na si mama at papa.
•••••
Naalala ko na naman. Kailan ko ba makakalimutan yun? Napailing nalang ako para mawala kung ano yung nasa isip ko.
Tumingin ako sa mga batang katabi ko. Ang mga anak ko. Hinaplos ko ang pisingi ni kaizu, hindi ko maiwasan maiyak.
Ang hirap na mawalay sa mga anak mo. Gusto ko makasama ko sila pero ang handa ba ako sa responsibilidad?
Sarili ko nga hindi ko pa kayang alagaan. Paano pa ang mga anak ko?
Sunod ko naman hinawakan ang pisngi ni kazuke. Mahal na mahal ko kayo, I'll do everything for my children.
Hindi ko namalayan na sunod-sunod na patak ng luha ang nagsilabasan sa mata ko.
"Why are you crying, mama?" seryosong sabi saakin ni Kazuke. Mukhang nagising ko ata siya
Mama?
"Anong mama baby? I'm your ate" naiilang na sabi ko at sabay na tumawa ng peke.
"Nebermind (nevermind)" seryosong sabi ni kazuke at umiwas ng tingin
"Go back to sleep. Mamaya dadating na mommy niyo. Susunduin na kayo" malambing na sabi ko sakanya sabay halik sa noo niya.
"I don't want to. We want to stay with you, ate" malungkot na sabi ni kazuke sabay tumingin sa mga mata ko
"You can't. May pasok pa kayo bukas" aniya ko habang nakangiti.
Dali-dali akong umalis sa loob ng kwarto at maingat na sinara ang pintuan. Pagkasara ko ay unti-unting nagsilabasan yung mga luha ko na kanina ko pa pinipigilan.
I wish they can call me mom. I wish dito sila nakatira saamin. But how? If everytime I look into their eyes nakikita ko lang ang ginawang kahayupan saakin ng ama nila.
Ang mga mata nila, na kuhang-kuha nila sa kanilang ama.
I'm sorry. Please forgive me. I'm sorry please.
No more, ayoko na. I'm a monster, i'm a slut, bitch.
Napatigil naman ako ng may sumampal saakin.
"Anak please wake up" sabi saakin ni mom
"Mom" tawag ko sakanya at umiyak sa kanyang bisig.
"Mom, ang sama sama ko. Sobrang sama kong ina" paulit ulit na sabi ko habang nakayakap sakanya.
"Tama na anak, don't let your past break you. Please, stop hurting yourself" mahinahon na sabi ni mom.
Sa sinabi ni mom ay napansin ko na basag na pala yung vase na nakalagay sa table namin. Doon ko nalang napansin na duguan na pala ang mga kamay ko. Hawak hawak ko ang nabasag na vase.
Ginawa ko na naman. Tinangka ko na naman patayin ang sarili ko