Hunter Conlin's Pov:
Halos magtatatlong taon na simula nang mangyari ang lahat sa amin ni Kelsey. She's been sleeping for almost three years and I always praying that one day she wake up. She's in coma for almost three years pero hanggang ngayon di parin siya nagigising. Himala nalang siguro kung magising pa siya. Mom said their are two possibility that she wake up with amnesia or hindi na talaga siya magigising tanging kuryente nalang ang bumubuhay sa katawan niya.
"Dude are you alright?" Tanong sakin ni Felix.
"What do you think?"
"I think your not, remembering her again"
"Yeaahhh"
"Let's visit her after work?"
"Sure I miss her so much"
"Me too"
"Tumawag pala sakin yung apat na gago at isang gaga sasama daw sila satin mamaya"
"Okay" I said without emotion
Tapos na yung duty namin ni Felix twice a week lang kami duty sa hospital kaya naman napagtutuunan ko ng pansin si Heaven.
"Pano dude uwi muna ako kita nalang tayo sa bahay ni Kiya Travis" sabi ni Felix sabay sakay sa sasakyan niya. Tanging tango lang ang sagot ko.
Agad naman ako sumakay sa srili kong sasakyan at minaniho ito sa sarili kong bahay. Yes I have my own house now regalo sakin ni Ate matapos ang graduation ko.
Mabilis lang ako nagpalit ng damit at umalis kaagad sa bahay. Bago ako dumiritso sa bahay ni Travis dumaan muna ako sa isang Flower shop para bumili ng paboritong bulaklak ni Heaven ang tulips flower.
Ayaw na ayaw niya na binibigyan siya ng ibang uri ng bulaklak kung anong ghsto niya yun lang talaga wala ng iba.
Bako pa ako makapasok sa loob ng bahay ni Kuya Travis naririnig ko na ang ingay ng mga kaibigan namin. Mukhang masaya yata yung pinaguusapan kaya naman agad ako na pumasok sa loob ng bahay.
"Oyy Colin ikaw pala kamusta trabaho?" Bungad sakin ni Kuya Travis.
"Okay lang naman nakatayo parin hanggang ngayon" pagbibiro ko
"Kahit kailan talaga o siya sige kayo ng bahala sa kanya may meeting pa ako na dapat puntahan" paalam niya saming lahat
"Sige" sabi ko
Bago pa kami makapasok sa kwarto ni Key may sumigaw bigla sa likuran namin.
"Kamusta kayo" sigaw ni Aj.
"Oyyy GAGO ikaw pala" sigaw na pabalik ni Ashley.
"Oo ako to at buhay na buhay pa para batukan ka" Aj
"Ohhh mag aaway na namn kayo" Lucas.
"Ang ganda natin ngayon Micheal huh" Aj.
"Ako pa" Micheal.
"Dude" Sabi ni Gray sabay high five kay Aj.
"Oyyy yung dalawang Gagong doctor" Aj.
"Fuck you" sabay na sabi namin ni Felix.
"Pumasok na nga tayo miss ko na si Key gusto kong makita kung may improvement naba sa kanya." Sabi ni Lucas lahat naman kami natahimik at napatango nalang.
Sabay sabay kaminh pumasok sa silid ni Key. Ganon nalang ang gulat namin na ibang iba na ang kulay ng silid dati kulay puti ngayon lilak naman ang paboritong kulay ni Kelsey.
My baby, I miss you so much please wake up miss na miss na kita tanging bulong ko habang hinahalikan siya sa noo.
"Nakakamiss karin naman Key kailan kaba gigising halos tatlong taon na kita miss yung pagiging gago mo miss ko na gising kana dude wag muna kaming pahirapan pa" Ashley
"Key God knows how I miss you so much gising kan promise pag gising mo dina ako mambababae diba yun naman gusto mo para sakin pag nagising ka natupad ko gusto mo para sakin" napapaiyak na sabi ni Aj.
"Key I miss you so much walang araw na hindi kita naiisip walang araw na hindi ako nananalangin na sana magising kana na sana sa paggising mo maalala mo pa kami" Gray
"I miss you dude gising kana magiinuman pa tayo" Lucas.
"Key gising kana diba sabay pa magpapakulay ng buhok nag promise ka sakin Key gumising kana we miss you so damn much." Micheal
"My princess, my queen, my sweetheart, my bestfriend but not my baby kasi baby kana ni Colin. Kailan ka ba magigising? miss na kita wala ng magagalit sakin sa tuwing umiiyak ako wala ng sisigaw sakin Gago pag uuwi ako Key please kahit ikatlong pagkakataon magising kana." Felix
Diko alam kung maiiyak ba ako sa kanila wala na yatang luha ang lalabas pa sa mga mata walang araw at gabi na hindi ako umiiyak. Miss na miss na kita Key sana naman magising kana.
Ayuko na maulit muli ang nagyari 13 years ago. Ayuko na maulit muli na ikalawang pagkakataon makalimutan mo na naman ako ayuko ng itago pa yung tunay kong nararamdaman masaya ako na nabuhay ka pagkatapos ng car accident 13 years ago but I'm not thakful na hindi mo ako maalala hanggang ngayon dala dala ko parin yung sakit na iniwan mo sakin. Araw araw ako na nanalangin na sana balang araw maalala mo ako. Mukhang kabaliktaran yata yung ibinigay sakin.
Ilang oras na ako nakadungaw sa glass window sa silid ni Key. Tanging ako nalang magisa ang naiwan sa silid ni Key. Lamapit ako sa kanya para kausip siya araw araw ko kinakausap si Key kahit alam ko na walang sagot pabalik. Umupo ako sa kanyang tabi at hinawakan ang kanyang kamay at hinalikan ito.
"Baby I miss you so much, You know what baby I'm now a licence doctor diba ito ang gusto mo ang patupad ang pangarap ko ngayon natupad ko na isa na akong ganap na doctor."
"Pero di parin ako masaya, natupad ko na nga yung pangarap ko, pero kailan kita masasabing akin ikaw at ikaw lang ang natatangi kong pangaram simula palang nung mga bata pa tayo"
"Para saan pa yung buhay ko kung hindi kita makakasama your my only hope baby, I wish you wake up as soon as possible miss na miss na kita. Ako hindi mo ba ako na mimiss?" Tanging tanong ko pero kahit anong gawin ko wala parin akong makukuhang sagot galing sa kanya.
Staying in someone you loved is a choice.
Leaving the person even it is hard is a choice too.
There is a reason why people choose to leave than to stay beside you, you should accept the fact that their is no permanent in this world.