Chapter 6 - Chapter 5

It was a tiring performance tonight.

"Key Goodnight I hope you had a peaceful sleep tonight" paalam ni Felix

"G'night" sabi ko sabay pasok sa silid.

"I hope I had a peaceful sleep to night" I wisphered slowly.

Bago paman ako matulog nagpalit muna ako ng damit pantulog para naman komportable naman ako matulog sana.

Pagkatapos ko magbihis pantulog agad na ako dumapa sa kama para matulog pero mukhang matatagalan pa ako bago dalawin ng antok.

Minutes pass saka palang ako dinalaw ng antok bago ko pinikit ang akong mga mata tumingin muna ako sa orasan na nasa kisame alas dose na pala ng gabi so I already close my eyes.

"Mommy please tama na pagod na ako" pagod na ako sa sobrang sakit ng buong katawan ko dahil sa sugat.

"Tama na? Kulang payan akala mo lang tatakasan mo na naman kami akala mo makakatakas ka"

Sigaw niya sakin sabay sikmura kasabay ng pagsikmura niya sakin ang pag sakit ng ulo ko.

"Mo-mo-mmy pl-e-ase ta-ta-ma na"

Garalgal na pagmamakaawa ko kay mommy namamanhid na buong katawan ko sa sobrang sakit dulot ng pag bugbog sa akin ni mommy.

"Maam tama na po maawa naman kayo sa anak niyo puro sugat na yung katawan niya maam" rinig kong pagmamakaawa ni manang.

"Abat nakikisali ka pa isa kalang namang katulong sa pamamahay nato at wala kang karapatan na pagsabihan ako kung ano ang dapat kong gawin batang to" sigaw ni mommy kay manang

"Maam kasi naman po parang di niyo anak yan kung bugbugin niyo maawa naman po kayo sa kanya." Pagmamakaawa ulit ni manang.

"Wala kang karapat kung anong gawin ko sa kanya isa pa bunga lang naman siya ng kasalanan kaya kahit anong gawin ko sa kanya wala ka parin magagawa kaya tumahimik ka nalang at bimalik sa ginagawa mo pakialamira katulong lang naman" sigaw pabalik ni mommy kay manang agad naman umalis si manang.

Tanggap ko naman na bunga lang ako sa kasalanang ginawa nila ng tunay kung ama kahit anong tanong gawin ko kay mommy kung sino totoo kong tatay nauuwi rin lang naman sa bugbugan pero pinipilit ko parin si mommy na sagutin yung mga tanong ko kahit na masakit sa kalooban ko yung ginagawa niya.

"At ikaw akala mo siguro maitatanggol ka ng matandang yan"

Sigaw niya sa akin sabay sampal ng kay sobrang lakas diko alam king gaano kapula yung mukaha ko ngayon dahil sa sampal nayun.

"Mommy please tama na please"

Pagmamakaawa ko ulit pero mas lalo pa yata siyang nagalit kaya naman sinikmuraan niya muli ako.

"Akala mo siguro madadala mo ako sa paiyak iyak mo at pagmamakaawa mo pwes hindi at sasususnod na may balak kang tumakas siguraduhin mong makakatakas kana talaga kapag aabutan pa kita sobra pa diyan makukuha mo." Sigaw niya sakin sabay sikmura ulit bago umalis sa silid ko.

Sa sobrang sakit na nararamdamon ko diko na alam kung ano pa bang dapat kong gawin halos lahat ng parte ng katawan ko puro sugat. Kasabay ng paiyak ko ang pagtawag sakin ng isang lalaking diko kilala kung sino. Tinatawag niya ako sa pangalan na gustong gusto ko ni minsan di ako binigyan ng pangalan ni mommy. Kasabay ng pag agos ng mga luha sa aking mga mata ang tinig ng isang lalaki na tumatawag saki.

"Kelsey wake up"

"Kelsey wake up" rinig kong boses ni Felix na tumatawa sakin sabay na yinuyugyog yung buo kong katawan.

Bago ko pa buksan yung mga mata ko naramdaman ko nang may tumutulong butil ng tubig saking mga mata kaya naman napabalikwas agad ako.

"Panigip lang yung, no panaginip lang yun" paulit ulit na sambit ko habang nakayakap kah Felix.

"Shhhss sshhhs Oo panagin lang yun okay ang importante gising kana sa masamang panaginip mo okay" alo sakin ni Felix tanging tango lamang naisagot ko.

"Shhhsss stop crying na I'm here okay so stop worying" sabi niya sabay punas ng mga luhang pumapatak galing sa mga mata ko.

"They always hunt me in dream" I said with a scared voice

"Its okay, it just a nightmare"

"A nightmare that always hunt me"

"I know pero nakaraan mo nalang yun kaya kalimutan na" he said with a worying voice.

"Felix pano ako makakalimot kung palagi nila akong dinadalaw sa panaginip"

"You can forget theme if you accept the reality and forgive theme, forgiving someone is not eassy kaya pagisipan mo ng mabuti" he said seriously and I just nooded.

"If you want a peaceful life you should forgive theme, para rin 'yan sa sarili mo"

"I will"

"Then for now rest"

"Wait what time na?" tanong ko sa kanya

"Nine in the morning" sagot naman agad niya saka tumayo para lumabas.

Magtatanghali na kaya pala nasisinagan na ng araw yung mukha ko imbes na bumalik sa pagtulog bumangon nalang ako para maligo ayuko ng bumalik sa pagtulog mahirap na. Kaya naman limabas na muna ako sa silid para manuod ng baging movie sa netflix.

"I said rest" bungad agad sakin ni Felix paglabas ko ng silid.

"I can't back to sleep mahirap na baka maulit na naman yung kanina" sabi ko.

"Okay fine try to visit Dra. Alvarez, kailan mo ba siya huling nakausap?"

"Last month pa I'm busy doing things"

"Yan inuuna mo pa tungkulin mo kesa sa sarili mo try to prioritise yourself first before your responsibities."

"It's for my future too okay"

"Sabihin na natin it's for your future pero unahin mo naman yung sarili mo masiyado mo nang napapabayaan yang sarili mo" he's seriously saying those words

"Fine nanalo kana" I sacrasticly said to him

"Tsss..."

Felix is right I need to talk Dra. Alvarez Tita for short about my dream shes my doctor when I was a child. I visit Dra. Alvarez soon last month pa nung huli ko siyang binisita sa hospital or should I say my hospital Dra. Alvarez know that I'm the owner of the hospital pero kahit kanino di niya pinagkalat na ako yung may ari kung mag nagtatanong man si Kuya Travis yung tinuturo niya.

For now on I prioritise my self before others and also selflove before loving someone else.