"The most painful goodbyes are the ones that are never said and explain"
***
Nakailang bote na si Clyde ng alak na kanyang iniinom.
Nagkalat ang mga basyo ng bote sa sala ng kanilang bahay ni Eiffel. Nakapatay lahat ng ilaw at ang dilim na buong paligid. Tulad ng buhay niya ngayon.
Kahit anong gawin niyang paglunod sa sarili sa alak ay hindi mawala sa utak niya ang pagiyak ni Eiffel. Paulit ulit na naririnig niya ang mga masasakit na sinabi niya sa kanyang asawa. Ilang ulit man niyang takpan ang tenga at ipikit ang mata ay hindi matigil ang alala ni Eiffel na umiiyak.
Biglang bumukas ang pintuan ng kanilang bahay at lumuob ang kanyang matalik na kaibigan.
Halata ang gulat sa mukha nito sa nakitang estado ng binata.
"W-Willam. Join me" natatawang aya ni Clyde.
Dahan dahang napatingin sa ibaba si Willam at hindi alam ang sasabihin.
Tumayo si Clyde at aabotan sana ng bote ng alak si Willam ngunit tinabig ito ng binata at nabasag sa sahig ang bote.
"A-Ano bayan sayang naman" natatawang saad ni Clyde at napakamot sa leeg niya.
Walang pasabi sabi ay mabilis na sinuntok siya ni Willam sa mukha at sa sobrang lakas ay tumalsik siya papalayo.
"A-Aray" inda niya at napahawak sa duguang labi.
Galit na nilapitan siya ni Willam at sinikmuraan. Sunod sunod ang pagsuntok na ginawa ni Willam, walang pakealam kung mapatay man ang sariling kaibigan pero mas naiinis siya nang hinayaan lamang siya ni Clyde na gawin itong punching bag, ni hindi lumalaban para protektahan ang sarili.
"Hayup ka Clyde!" sigaw ni Willam at tinadyakan plan ang kaibigan. Napasubsob sa lamesita clyde pero pilt na tinayo siya ni Willam at sinuntok sa mukha.
"How could you hurt her?!" tanong nito at binigyan ng left hook sa panga si Clyde.
Napasigaw sa sakit si Clyde pero wala itong sinabi.
Mahigpit na kinwelyuhan ni Willam si Clyde at tinitigan ang duguang mukha ni Clyde.
"You asshole! Damn you to hell Clyde! I'll kill you!" banta ni Willam pero nangisi lang si Clyde.
"Please do the honor... I also want to kill myself" sawakas ay nagsalita na ito.
Agad kumunot ang noo ni Willam "ang kapal ng mukha mong sabihin yan! Pagkatapos mong ipagtabuyan si Eiffel! How could you do that to your own wife?! You son of a bitch!" gigil na saad ni Willam at sinuntok sa mukha si Clyde.
Nanghihinang napaupo sa sahig si Clyde at pinunasan ang duguan niyang ilong. Ang sakit ng buong katawan niya sa lahat ng tinamo niyang pinsala mula kay Willam but he believes that he desereved it all.
"I told you not to repeat the same mistake I did! But what did you do Clyde? You hurt Eiffel! You hurt the girl you only love!" Napakuyom ng kamay si Willam ng walang maisagot si Clyde.
"Answer me you fucking-"
"I never wished to hurt her!!!" sigaw ni Clyde at napahawak sa mukha.
"I never wanted to hurt her..." amin niya at sunod sunod ang mga luhang tumulo mula sa kanyang mga mata.
Nanghihinang napasandal sa pader si Willam, ngayon lang niya naramdaman ang pagod sa lahat ng ginawa niya sa kanyang kaibigan.
"I l-love her Willam... And I love her so much..." umaatungal na saad ni Clyde.
Hindi naman makapaniwla sa nakikita nniya si Willam, si Clyde na hindi nagpapakita ng kahit anong emosyon sa iba, si Clyde na kasing lamig ng yelo ang damdamin, ang kanyang matalik na kaibigan ay umiiyak sa harap niya.
Puno ng hinanakit ang bawat pagluha niya at hindi alam ang gagawin.
Lumapit si Puffy kay Clyde at dinilaan ang kamay niya. Gulat na napatingin si Clyde sa asong niregalo niya kay Eiffel. Wala sa sariling hinimas niya ang ulo ng aso.
"Even though you're such an ass, she still likes you..." mahinang saad ni Willam.
"If you don't go now... you will lose her for the second time." Malamig sa ani ni Willam.
Nakakunot ang noong napatingin sa kanya si Clyde
"She's in the airport, leaving the country."
Nanlaki ang mga mata ni Clyde. Pero unti unti siyang napatingin sa sahig.
May karapatan pa ba siyang makita ang asawa sa lahat ng masasakit na sinabi niya? Paniguradong kinamumuhian na siya ni Eiffel at hindi niya alam kung ano ang sasabihin niya kung sakali.
Nangigigil na lumapit sa kanay si Willam at tinayo siya
"Gago ka ba? Ano pang tinutunganga mo? Hahayaan mo bang iwan ka niya ulit? At sa tingin mo ba babalikan ka pa niya?! Wake up moron! You will lose her for real! Tanga!"
Doon lang narealize ni Clyde ang lahat ng sinabi ni Willam at tumango.
"Sumakay ka na sa akin, baka madisgrasya ka pa sa pagmamaneho ng lasing gago!" utos ni Willam at sabay silang lumabas ng bahay at sumakay sa bigbik.
Mabilis na pinatakbo ni Willam a kanyang big bike at kung maaari lang ay palipaprin na niya ito.
"Eiffel!"
Lihim na tawag ni Clyde sa kanyang piankamamahal na asawa.
'''
Pagdating nila sa airport ay mabilis tumakbo silang dalawa. Umaasang maaabutan ang munting binibini.
Nagtungo sila sa NAIA terminal 1 kung saan nakaschedule ang susunod na flight papuntang Britanya.
Pareho silang hingal na hingal ni Clyde at Willam pero hinanap parin nila si Eiffel.
Nakahanda na para sa departure ang British Airways A360 at nagsimula ng sumakay ang mga pasahero.
Clyde saw her! The girl he longed for was surrounded by many PSGs and she's already making her way to the aircraft!
Pareho silang lalapit na sana ni Willam ng hinarangan sila ng mga guwardiya "Sirs, sorry but we're afraid that you can't pass here anymore. Only the passengers are allowed in this area" paliwanag nang security pero lakas loob na tumakbo si Clyde.
"Eiffel!" sigaw niya at nagdadasal na sana ay marinig siya ng kanyang asawa. Ngunit mabilis na nahuli siya ng security at hinawakan sa braso. Nagpupumiglas siya habang sinisigaw nang pangalan ng asawa.
Kitang kita ng mata niya ang pagsara ng boarding gate at ang paglipad ng eroplano at naghihinag napaluhod siya...
Slowly he broke down, tears fell from his eyes, his heart shattered into pieces, all the sweet memories played inside his mind. And like that. He stayed while watching her leave from his life.
"Because past is bound to happen again"
Biglang pumasok sa isipan niya ang sinabi ng kanyang munting asawa.
How ironic isn't it?
Naulit muli ang nakaraan...
Iniwan ulit siya ng pinakamahalagang tao sa buhay niya.
"Clyde."
Narinig niyang tawag sa kanya ng isang pamilyar na boses at unti unti niyang inangat ang mukha niya para makita ang taong tumawag sa kanya.