"A Jealous husband doesn't doubt his wife but himself"
***
Eiffel's POV
Paguwi namin ay tinulungan akong magluto ni Kuya Clyde. Parehas kaming nakasuot ng ternong apron at kinukwentuhan siya ng mga nangyari sa akin sa first day of school ko.
"Tapos halos lahat sila ay tinatanong ako kung foreigner daw ba ako" natatawang kwento ko "They can't believe that I can understand and speak tagalog! Then the teachers were fascinated with my accent and one of them were amazed when I speak French!" dagdag ko habang masayang hinahalo ang niluluto namin.
Nakangiting nakikinig naman siya habang naghihiwa ng mga rekado.
"Then I met six of my classmates whose names are after gem stones Hubby! They're all wonderful and have different personalities in spite of being sisters! I really liked Turquoise so much! She's funny and easy to be with!" pagkwekwento ko sa mga naging kaibigan ko ngayong araw.
"Really? That's great. You should invite them here sometimes" suggest ni Kuya Clyde at agad akong tumango "I'll try my best!" Ewan ko pero medyo may kakaiba lang kasi sa kanila eh, parang katulad ko sila. Not ordinary eleven-year-old kids.
"Pero, nakakatakot yung mga kaklase kong lalaki. Pati yung mga higher years, kasi lagi nila akong nilalapitan" medyo malungkot na pagpapatuloy ko. Pero agad akong napalingon kay Kuya Clyde na biglang napalakas at napabilis ang hiwa sa karne.
Nanlilisik ang mga matang nakatingin sa ginagawa na tila iba ang iniisip.
"H-Hubby were making stew" nakangiwing puna ko, hindi mapigilang maawa sa karneng dinodouble dead niya.
"Ah, stew ba? Akala ko giniling" inosenteng sagot niya sabay tumawa ng pagak.
"A-At saka may nagtatanong kung pwede daw ba akong ligawan, gusto ko sanang sabihing may asawa na ako pero baka di sila maniwala" pagpapatuloy ko sa kwento ko.
At biglang tumilapon yung karneng hiniwa niya at bumaon sa chopping board yung kutsilyo sa lakas ng hiwa niya.
Agad ko siyang nilapitan at hinawakan ung kamay niya.
"Hubby! Magiingat ka baka masugat ka!" sermon ko sa kanya dahil sa takot na maputulan niya ang sariling daliri.
"I-Im ok, see? There's no blood" nakangiting sagot niya.
"Hubby naman kasi e!-" but I was interrupted by a familiar voice.
"Ah... So sweet naman" Mommy Sophie stated as she look at us with a grin on her face.
"M-Mommy Sophie!" gulat na tawag ko sa kanya at agad siyang niyakap.
Magiliw na niyakap naman niya ako "Oh Eiffel, it's been only three months since the last time I saw you, but look at you now! So beautiful you are! Hiyang mo ata ang alaga ng asawa mo" puri niya as akin at nakangiting tumingin kay kuya Clyde.
Lumapit si Kuya Clyde and kissed her cheeks "Good to see you Mom" Halatang nagulat si Mommy Sophie sa ginawa ni Kuya Clyde pero nakangiting niyakap niya ito "I missed you so much son" she greeted back full of warmth in her voice.
"Would you like to stay for dinner Mommy?" I offered.
"That would be lovely! Sorry for intruding your lovey-dovey moment earlier son" she said teasing him and I just chuckled.
"Oh! I almost forgot why I am here. Eiffel come here" tawag niya sa akin at nagtungo kami sa sala kasama ni Kuya Clyde.
"You grew taller don't you think so?" tanong niya habang kinakalkal ang mga shopping bags na dala niya.
"Really? I didn't notice it. Maybe because I kept on eating and sleeping when we were on the vacation" sagot ko.
"That's why I think it's time for you to wear this!" excited na sabi niya habang hawak hawak ang isang pink bra with white ruffles.
"You think so? I've always wore undershirts" hindi sure na sagot ko at hinawakan ang sariiling dibdib.
Are they big enough to fit in those?
"Of course! You're in the adolescent stage after all. Don't worry! I bought pairs!" dagdag niya at pinakita naman ang ternong panty.
Madami naman akong underwears, kaya nagtataka ako kung bakit kailangan nila akong bilhan?
"M-Mom!" sigaw ni kuya Clyde at nagtatakang nilingon ko siya.
There was blood drippping from his nose and he looked so red!
"H-Hubby! Are you hurt?" freak out na tanong ko.
Mommy Sophie just laughed "Oh son, you remind me of your dad in our first night together" at tinambak sa dalawa kong kamay ang lahat ng laman ng mga paper bags na dala niya " I enjoyed shopping in Victoria's Secret Boutique in Europe" she stated samantalang hindi ko na mabuhat pa ang mga ito sa sobrang dami.
"T-Thank you mommy, I'll just bring these in my room" sabi ko habang hirap na naglalakad patungo sa kuwarto ko.
"I-I'll just return on cooking" paalam ni kuya Clyde at bumalik sa kusina.
"Let me help you Clyde" nakangiting saad ni mommy at sumama sa kusina.
Clyde's POV
Pinagpatuloy ko ang paghihiwa ng mga ingredient habang hinahalo nman ni mom ung niluluto namin ni Eiffel.
"I heard from my reliable source that my son is experiencing a weird emotion right now" sabi at napahinto ako sa ginagawa ko.
"Don't tell me-"
"It's alright son. It's normal to feel like that. After all Eiffel is such a charming young lady. Hindi mo maiiwasang walang magkagusto sa kanya but you can't stalk her forever you know" nakangiting sabi niya at hinimas ang ulo ko.
"I know. But I can't help but feel possessive towards her" I remarked and mom just giggled.
"I never expected na makikita kong magkaproblema ng ganito ang Unico ijoh ko" and I glared at her.
"Don't you trust Eiffel's love for you?" tanong niya and I shook my head.
"Eiffel loves you son, she might only be a growing young lady right now, but she knows that she is yours" pagapapatuloy niya.
I suddenly remembered how brave Eiffel looked when she was holding a stun gun earlier.
She was ready to fight for her own even though she was shaking out of fear.
I was really proud of her that moment. Hindi ko namalayang nakangiti na pala ako.
"And besides, I believe there's nothing wrong if you mark your own territory yes?" she insinuated.
I raised my eyebrow wondering on what she was saying implying.
"Ok luto na to! Why don't you set the table already Clyde" utos niya.
"Y-Yeah" sagot ko nalang at inayos na ang lamesa. Sakto namang lumabas na ng kuwarto niya si Eiffel.
"Dinner's ready" I stated and she smiled.
Lumabas na rin ng kusina si mama dala dala ang niluto namin.
"It smells good! Come let's eat" excited na yaya ni Mom at naupo na kami. "This so delicious." Puri ni Mom as she eat.
"Thank you po" pasalamat ni Eiffel.
"So wala bang nangaaway sayo sa school Eiffel?" tanong ko habang kumakain.
"Wala, everyone was nice to me. I'm already excited for tomorrow to be honest" amin niya at napangiti nalang ako.
"That's wonderful!" puna ni mom at nakangiting nagkwentuhan kami nila mom habang kumakain.
After dinner ay nagpaalam na si mom telling us that kailangan na niyang bumalik sa Hongkong mamayang midnight.
Hinatid ko siya sa labas ng wooden gate.
"I'm so delighted to see you both happy with each other."
"Mom... How's Papa Raven?" hindi ko mapigilang hindi itanong.
It's been three months na kasal kami ni Eiffel and it's also been three months since the last time she saw her father.
Hindi man niya sabihin ay alam kong miss na miss na niya ang papa niya.
Malungkot na iniwas ni mama ang tingin niya. "I don't specifically know kung ano ang kalagayan niya but Raven doesn't want Eiffel to see him suffering in his sickbed." Malungkot na sagot niya
"So, in his place as Eiffel's husband you have to take care of her."
"I will" I stated and kissed her cheeks.
"I'm so happy to see my old son back" sawakas ay ngumiti ulit siya and held my cheeks.
Her eyes full of tears "siya, sige" and she bid farewell.
I know what she meant, tangap ko na sa sarili ko na wala na ang makakapal na yelong bumabalot sa puso ko.
I started to feel old and new emotions once again.
Naglakad na ulit ako papasok sa bahay namin.
And I know...
It is all because of her...
The next day...
Nakatayo ako sa harap ng pintuan ng kuwarto ni Eiffel, kakatapos lang naming kumain at yayayain ko na siyang pumasok.
Kanina pa siya sa loob ng kuwarto niya at nagaalala akong baka malate na siya.
Kakatok na sana ako nang nagsalita si Eiffel.
"These under wears Mommy Sophie gave are so weird. Paano ba to masusuot? This one here are only laces while this are all just strings." Hindi ko mapigilang hindi mamula sa mgha naririnig ko.
"A-Aray!" inda niya at agad akong nagalala. Walang pagdadalawang isip na kumatok ako.
"E-Eiffel!" tawag ko sa kanya.
Bahagyang bumukas ang pinto at namumulang sumlip siya.
"H-Hubby...I-I need your help" nauutal na saad niya.
"About what?"
"I-I can't hook my bra..." pulang pula na sabi niya at tila unti unting nagsink in sa utak ko ang sinabi niya.
Biglang tumalikod ako sa nakita kong itsura niya sa kadahilanang biglang may tumulong dugo sa ilong ko at ayaw kong magalala siya. Pinunasan ko ang dugo at nagbilang ng sampu at saka lang ako pumasok sa kwarto niya.
Eiffel's POV
Hindi ko magawang tumingin kay kuya Clyde pagkatapos ng nangyari kanina.
Naglalakad na kaming dalawa ngayon papunta sa school at wala ni isa sa amin ang makapagsalita.
Grabe! Nakakahiya talaga ako!!!
Nanginginig yung kamay ni kuya Clyde habang tinutulungan niya akong I hook yung underwear ko kanina.
It was my first time to wear such a thing! How should I know kung paano yun?!
Gusto ko na ngang iumpog ang ulo ko sa sobrang kahihiyan!
"U-Um so... It's your second day. Nakapag udjust ka na ba?" tanong ni kuya Clyde habang awkward na hinihimas ang batok niya.
"U-Uh I'll get used to it. Medyo naaasiwa pa rin ako sa mga boys sa school..."
Naramdaman ko ang paghawak ni Kuya Clyde sa kamay ko and blood rushed through my cheeks with the sudden contact.
"You don't have to get used to them. Just be yourself Eiffel" full of assurance na sabi niya and we both smiled at last.
Nawala sa isip ko kung gaano kadami ang mga kasabay naming naglalakad din papunta sa school.
For me, it was just the two of us.
Hindi ko namalayang nasa tapat na pala kami ng school gate. Halos lahat ng mga babaeng naglalakad ay napapatingin kay Kuya Clyde. Kulang nalang ay hubaran nila siya saparan ng pagtitig nila.
"Eiffel!" tawag sa akin ng isa sa mga kaklase ko. I waved back and looked at Kuya Clyde
"So... This is it?" natatawang tanong niya and I chuckled.
"I'll see you tonight" paalam ko at tatalikod na sana nang bigla niyang hinablot ang kamay ko.
Napasinghap ang mga taong nakakita sa amin, mapabaae man o lalaki ay nakamatang nakatingin sa amin.
Maski ako. He held my cheeks and kissed my forehead "Have a nice day" aniya at umalis na while waving his hand back at me without looking.
"E-Eiffel" gulat na tawag sa akin ng mga kaklase kong babae at agad akong hinablot papasok sa classroom namin.
Para akong criminal na pinapalibutan at ine-interrogate nila.
"E-Eiffel... We never thought na nasa ganong level ka na pala." Sabi ni Topaz sabay taas ng kamay gesturing the height.
"N-No! I-It's not what you think it is!" pero hindi nila ako pinansin at nagpatuloy sa pagsasalita.
"I knew it! Siya yung lalaking nakita namin sa school noong uwian na!"
"He is so super-duper overly hot!" Turquoise overdramatically sighed.
"He looked so cool too! He must be a college student, right?" tanong ni Emerald.
"So, you preferred mature guys Eiffel?" singit ni Opal.
Hindi ko na alam kung paano ko patatahimikin ang mga ito! Pati mga kaklase kong lalaki ay nakikumpog narin.
"Teka! Baka naman kamaganak lang ni Eiffel yun!" disagree ng mga lalaki kong kaklase.
"Che! It's a girl's instinct! At di hamak na mas hot siya kesa sa inyo" kontra ni Topaz sabay belat sa mga ito.
"Teka guys! Mamaya na kayo magtalo! Ito ang tanong, is he your brother?" Agad namula ang mukha ko sa tanong ni Diamond. Napatingin nalang ako sa ibaba at dahan dahang umiling.
"So... Is he your boyfriend?" tanong naman ni Alexandrite.
Kung pwede lang ay sasabihin ko na asawa ko si Kuya Clyde.
Kaso...
"I-It's complicated." Nahihiyang sabi ko at kinikilig na nagtilian silang lahat. Napabuntong hininga naman ang mga kaklase kong lalaki.
"Aw! I'm so inget!"
"Ang bata bata mo pa Eiffel" shock ni saad ni Alexandrite.
"So what! Age doesn't matter! After all Eiffel is already matured enough and I'm sure she knows what she is doing. Let's just be happy for her" pagtatangol ni Emerald.
"Whatever! Baka naman may kapatid si Kuya Pogi, ipakilala mo naman ako Eiffel!" pilit ni Turquoise.
"Ako din!" singit ni Emerald.
"Mga hopeless romantic" singit ni Opal and rolled her eyes.
"Che! Palibhasa kasi pangit ka!" sabay na sigaw nila Turquoise at Emerald na sinundan pa ng mga remarks ng iba ko pang mga bagong kaibigan samantala ay natatawang pinapanuod ko nalang sila, wondering kung normal ba ang mga ito.
Mabilis natapos ang araw at natapos na ang mga klase namin.
Now it's time to go home.
Masaya kaming nagkwekwentuhan ng mga kaibigan ko nang biglang lumapit sa akin ang isa kong kaklaseng lalaki.
"E-Eiffel. P-Pwede ba kitang makausap?"
"Eh…" I looked at my friends and they smiled "Sige, hihintayin ka nalang namin sa gate neng!" paalam nila at iniwan ako.
Mga traydor!
Sigaw ko sa isip ko. If I know pinagtritripan lang nanaman nila ako.
"A-Ano yon Phil?" awkward na tanong ko.
"Nakita ko kasi yung kaninang umaga..."
"A-At ayokong maunahan pa ako ng iba, so pwede ba akong manligaw sayo?!" napalakas na tanong niya at napalingon sa amin ang mga papauwing studyante. Ang iba ay tumigil sa paglalakad, anticipating my reaction, rather answer.
Oh my g- please tell me this is not happening!
Second day palang ng school at ayokong magkaissue agad sa school!
"K-Kasi..." naguumpisa na akong magfreak out. Ang daming nakatingin sa akin!
"I promise I'll be a good boyfriend!" pilit niya.
A-Akala ko ba manliligaw lang siya! Bat boyfriend agad?!
"I-I-I'm not-" pero bigla akong natigil sa pagsasalita nang biglang may mga kamay na pumalibot sa akin.
I should freak out, but I felt safe, rather I felt I'm being protected.
No doubt it is Kuya Clyde.
My heart says so...
Halata ang gulat at takot sa mukha ni Phil at kahit hindi ko tingnan si Kuya Clyde ay alam kong nakakatakot ang itsura niya ngayon.
"Hoy, besugong mahilig sa black and yellow na mukhang alien at pinaglihi sa sama ng loob tantanan mo si Eiffel. If you don't want to meet your maker early" he threatened.
"B-Bakit naman?!" malaks ang loob na tanong nito.
"Cause she's mine" walang kaabogabog na sagot ni Kuya Clyde at hinawakan ang kamay ko saka umalis na.
Lahat ng tao ay nakatingin sa amin!
Nagpatluoy kami sa paglalakad papauwi, walang nagsalita at ngayon ay nasa tapat na kami ng bahay.
Hindi ko na kayang pigilan ang sarili ko. Talagang gusto ko na siyang tanungin!
"H-Hubby... Were you jealous?" tanong ko at tumingin sa kanya.
He looked back at me and shrugged his shoulders.
"No. I'm not the jealous type but what's mine is mine. End of the story" cool na sagot niya saka pumasok sa bahay.
At namumulang naiwan akong nakatayo.
Pero... Hindi ko mapigilang hindi sumaya sa sinabi niya...
I am his and he is mine...
*****