Chapter 22 - Chapter 21

Dedicated to : Miss Author  MonsterIsTrue

***

"Are you crazy! RAGEN? Pano kung mapatay mo siya---"

"I don't care. Pinabayaan niya si KARA, ano ma nanahimik lang ako sa isang tabi? "

Galit na sabi ni RAGEN kay YONNA sumingit naman sa usapan si EVON.

"Control your temper Man. Alalahanin mo Mate, siya ng pinsan natin. "

Umiling lamang ito, Maging siya ay napa buntong hininga. Kahit siya galit kay HASHIM well wala naman din siyang karapatan o makialam pa sa kung ano man ang parusang ibibigay sa mga nanakit kay KARA.

"Just relax Man, Evon is Right control your temper. Baka lalo lang magalit si tito, at madadagan ang parusa kina LION---"

"Deserve nila lahat ng yon. " Galit nitong sabi.

Napa buntong hininga na lamang siya, muli. Kahit siya kapag galit si RAGEN, walang na kakaawat rito kundi ang Ina lamang nito. Buti nga kahit papano ay napigilan ito nila EVON, ng Ama nito.

_____________________________________________________

Nakatanaw siya mula sa labas ng bintana ng kanyang silid ilang araw rin siyang pinag pahinga ng kanyang Ina, at Ama matapos ang mga nangyari sa pagitan sa kanilang dalawa ni Mae.

Nabalitaan niya sa pinsang niyang si Yonna ang pag bibigay ng parusa ng kanyang Ama kina Mae, kabilang na roon si Hashim at Lion, na hindi niya kilala.

Napakagat siya sa mga daliri hindi kasi siya pina hihintulutan ng kanyang Ama na pumunta ng Hedalgo kung saan pina parusahan ang mga may nagagawang kasalanan o lumalabag sa mga rigulasyon sa Temple.

Shit!

Nais niyang makita si Hashim, nalaman niya rin kay Covil ang ginawang pananakit ni Ragen rito. Na gi-guilty siya sa ginawa ng kanyang pinsan sa binata.

Napakagat labi siyang muli nais ng tanggalin ang sariling daliri sa kaba, kahit may mga galos pa siya at hindi pagaanong nagaling, mas nanaig sa kanya na nais makita ang magiging kabiyak.

Hindi siya matatahimik at hindi magiging maayos kung hindi niya susuriin kung ayos lang ba ang mga naparusahan .

"Kara? " Agad siyang napalingon ng marinig ang katok ng kanyang Ama.

"Ama."

Lumapit ito naupo sa unahan ng kanyang higaan bago napa buntong hininga.

"Kamusta na ang iyong pakiramdam? "

"Ayos na po ako Ama. Si Ina, po? "

"Nag papahinga medyo sumama ang kanyang pakiramdam, dahil sa nangyari sayo. "

"Ayos lang po ba siya? "

"Yeah pahinga lang ang kailangan niya. "

Ilang Oras rin silang sag no'n ayos bago niya muling binasag ang katahimikan.

"A-Ama.. Itatanong ko lang po sana kung Asaan po si Hashim---"

"Wag kanang mag alala sa kanya, ayos

naman siya---"

"Gusto ko po siyang makita---"

"No."

"Pero Ama---"

"Hindi ko gusto ang nangyari sayo, Kara. Pinabayaan ka niya. Binilin kita sa kanya' pero anong ginawa niya---"

"Hindi naman niya po kasalanan---"

"Enough, Kara. Kung hindi kanya gusto maaari niyang sabihin sayo at sa akin ngayon pinatunayan niya saakin na hindi siya karapat dapat para sayo. "

Napa kagat muli siya salabi dahil sa sinabi nito. Bago siya napa bubtong hininga.

"Ama... Paki usap nais ko siyang makita---"

"Hindi na maaari, wala ng dahilan pa para makausap mo siya, dahil wala ng magaganap na kasalan sa pagitan niyong dalawa. Dahil sa kapabayaan na ginawa niya. "

Saka ito tumayo subalit bago iyon hinagkan muna siya nito sa noo at tuluyan ng lumabas ng kanyang silid.

May naramdaman siyang lungkot, para sa kanilang dalawa ni Hashim, ramdam naman din kasi niyang hindi talaga siya nito gusto kaya nais man niyang bigyan ito ng isa pang pagkakataon pero sa tingin niya ay hindi na mangyayari dahil sa nais ng kanyang Ama.

Una palang kasi sinabihan na rin siya ni Hashim na isa siyang tao at ayaw nito sa isang tao na tulad niya at kaya lamang ito papayag na maikasal sa kanya yon ay dahil sa kagustuhan ng mga Ama nila.

Fucking shit!

Nasasaktan siya sa paraan na pinapakita sa kanya ni Hashim sa tuwing magkasama sila, at mas ipinapakita nito ang hindi nito pagka gusto sa kanya. malugod niya na lang tatanggapin maging ang disisyon ng kanyang Ama na hindi ituloy ang kasal.

©Rayven_26

_________________________________________________

A/N: Isang maikling Update. Lutang pa ang pogi niyong Author sana maintindihan niyo.