"Mommy please help me save me"
Umiiyak si Jessie sa harapan ko, pero bakit nya ako tinatawag na mommy?
"Hindi kita anak"anya ko
Tiningnan nya ako ng masama habang may ngiti sa labi.
"Anak mo ako!"anya saka mabilis sya saking sumugod at sinakal ako.
"P—patay na ang anak ko!"
"Pinatay mo ako!"
"Melody iha?"
Humahangos akong bumangon sa kama.
Bakit ganon ang napanaginipan ko?
Napahawak ako sa leeg ko at pilit pa na naghahabol ng hininga.
"Are you ok anak?"
Nag-aalalang tanong sakin ni mama.
"O—ok lang po ako mama, binangungot lang"
"Ganon ba?ok ka na ba?"
"Opo"
"O sige iwan na muna kita–baka masunog ang niluluto ko sa ibaba"
Ilang mura ang nagawa ko nang umalis si mama. Pilit kong kinalma ang sarili ko.
Nang mahimasmasan ako sa panaginip ko ay saka pa lang ako bumangon para magsipilyo at maghilamos bago bumaba.
"Mama!anong breakfast?"sigaw ko sa may hagdan.
Nangunot ako nang may marinig akong katawanan ni mama.
"Mama?"
"O iha?come here the breakfast is ready, sabayan mo na si Andro"
Huminto ang paningin ko kay Andro nang makababa ako ng hagdan. Umangat ang makapal nitong kilay, habang ang mga mata ay nasa katawan ko.
Agad akong tumalikod at bumalik sa kwarto.
Damn him!manyakis!
C'mon I'm just wearing a sheer blouse and pajamas.Bakat ang panloob kong damit.
I'm on the middle of dressing my self when I heard a knock in my door. I immediately dress and open it.
"Hey"
Umirap ako. This man really knows how to pissed me.
"Ano?"anya ko
"Bumaba ka na raw sabi ni mama"
Automatic na umismid ako.
"Tigilan mo na nga ang pag tawag ng mama kay mama dahil wala na tayo!"
"Asawa pa rin kita"
"Sa papel" pang-aasar ko sabay nilagpasan sya, nang maalala ko ang pag-tatalo namin kagabi at ang issue na pinalabas ni Betina.
bumalik ako sa pwesto nya.
"Pakisabi jan sa hitad mong girlfriend, wag na wag nyang sisiraan ang pangalan ko. Hindi ako ang lumapit sayo Andro!ikaw at hindi ako. You know what I mean"nangga-galaiti kong sambit.
Sinuklian nya lang ako ng malalim na mga titig nya. Umiwas agad ako ng tingin.
"Don't you love me?"
Nanlamig ang buo kong katawan.
"You still love me"
Pilit kong nilabanan ang mga titig nya.
"Yes I did...before"
Sya naman ang napa-iwas ng tingin at namulsa.
Lumapit sya sakin pero sa may hagdan nakatingin.
"I'm still thinking why you left me"anya bago ako iniwan.
Dapat bang nanatili ako sa tabi nya?para ano?para maging tanga habambuhay?
That's bullshit...
At nakalimutan nya na ba ang pag-uusap namin kagabi?o sadyang makakalimutin lang sya para makalimutan ang dinulot nya sakin?
Sumunod ako sakanyang bumaba.
Pagbaba namin ay nakahain na si mama.
"Let's eat"
Hinanap ng mata ko si papa.
"Where's papa?"
"Naku iha alam mo naman yung daddy mong yun, busy sa pagpapalago ng kompanya"
Napabuntong hininga na lang ako at naunang umupo. Samantalang si Andro naman ay piniling umupo sa katapat ko. Nang-aasar siguro ang luko.
Kumuha ako ng makakain, at ganon din sya. As usual hotdog ang kinuha nyang ulam. Wala pa rin syang pagbabago.
Nakaka-miss tuloy yung mga panaho—
ba't ba ako nag-iisip ng kung anu-ano?nevermind!
"Kaya iha, hanggat maaari habang maaga pa, ihanda mo na yang sarili dahil ikaw lang naman ang magmamana ng kompanya ng Daddy mo"
"Mama you know how I love my job"
Nagsimula na kaming lahat kumain.
Bacon lang ang pinili ko at kanin.
"Yes anak, but you're the only child we have. Kung sana lang ay hindi kayo naghiwalay ni Andro pwedeng sakanya ipamana ng ama mo ang kompanya"
"Hindi pa naman po kami hiwalay"
Pareho kaming naubo ni mama ng bumanat si Andro. Andito nga pala sya?
Tiningnan ko 'to ng masama, sumubo sya ng pagkain at tiningnan ako pabalik saka nginitian lang ako kahit punong-puno ng pagkain ang dalawa nyang pisngi.
"Hiwalay na tayo Andro"
Nginuya nya ng maigi ang pagkain nya, saka ito nilunok.
"Asawa pa rin kita Melody"
"Sa papel na lang yun"
"Atleast mag-asawa pa rin tayo"
"So gusto mong mapunta sayo ang kompanya kaya pinipilit mo?"
Bigla syang nagpakawala ng tawa na kina-inis ko at nang mapansin nya ito ay agad syang nag-seryuso.
"Melody hindi ko kailangan ng kompanya nyo dahil sapat na ang kompanya ko, pero mas sapat kung bibigyan mo pa ulit ako ng isa pang pagkakataon"
"Pwes mangarap ka na lang"
"Naku!kayong mga bata kayo!tumigil na nga kayo sa pag-aaway nyo at kumain na muna"anya mama
"Melody ang galing!pwede ka na rin maging Zeke 2.0 girl version!"
What if di ako umalis?
"Ang ganda ng pagkakuha ohh?detelyadong-detelyado"
Will I be happy?
"Wala ba sayong nakahalata don?"
"Melody!"
Napapitlag ako ng hawakan ako sa balikat ni boss.
"Po?" wala sa sarili kong nasambit
"Are you with me?are you ok?gosh!sinisira mo ang beauty ko!"
Napapikit ako ng mariin.
Ano bang nangyayari sakin?
"Hay naku mamaya sumama ka samin"
"Sa'n po ba boss?"
"Sa exclusive bar ko"
"Po?naku ka—
"Hep–hep!wag kang tatanggi!bubunutan kita ng buhok sa ibaba!"
Napangiwi ako.
"Joke lang!basta sumama ka, ok?"
Wala na akong nagawa kundi sumang-ayun.
"Come here Melody, what do you think of this?"
Nagtatakang lumapit ako kay boss.Nanlaki na lang ang mata ko nang makita ko ang mga picture namin ni Andro kagabi. Pero nakatalikod ako, at ang ilan ay yung nakatago ako sa dibdib ni Andro. Nag mukang mag kayakap kami.
"Sayang ano?mas maganda sana kung nakunan ang muka ng asawa ni Mr.Chavez"
Awkward akong tumawa.
"Oo nga, sayang"
Nangunot ang noo ni boss.
"Diba nandon ka din naman sa event na 'to?hindi mo ba nakita ang asawa ni Mr.Chavez?"
Nanlaki ang mata ko–pati ang pamamasa ng kamay ko ng dahil sa kaba ay ramdam ko.
"Ha—ha—ha naku hindi ko alam boss...hindi ko nakita si Mr.Ch—chavez dahil busy ako kay Jillien hahaha"
Pinangliitan ako ng mata ni boss.
"Ang weird mo talaga ngayon Melody"
Nginitian ko lang si boss Gino habang labas ang ngipin.Pero binato nya ako ng folder sa muka.
"Naku Melody huh?alam kong gwapo ako—pero wag kang kiligin!mag kauri tayo"maarte nitong wika.
Ngumiwi ako
"Kadiri ka boss, wag kang assuming!"
"Baklang 'to!"
Humagalpak ako ng tawa.
"Ikaw yun boss Gina!"
Umiling-iling si boss.
"Kanina ang weird mo.Naku...baka naman may saltik ka na huh?"
Umiling ako.
"It won't happen boss"
"O sya maiwan na muna kita, wag mo kong englishin at baka makurot ko yang singit mo"
Nang makaalis si boss ay pansamantala muna akong lumabas ng building.
Sa ngayon halos wala naman akong trabaho.
"Miss!"
Napaatras ako nang isang lalake ang sumulpot sa harap ko.
Matangkad, matangos ang ilong, medyo payat, pero gwapo.
Tinaasan ko ito nang kilay.
"What?"
"Ah nahulog mo kasi"
Pinakita nito ang isang panyo na tiningnan ko lang.
Nginitian ko sya.
"Sorry pero hindi ako interesado sayo.Hindi yan sakin—
Ngumiwi ako.
Blue handkerchief is not my thing"
Matapos ko yung sabihin ay iniwan ko na sya. The hell I care, playboy ang luko.
Style bulok.
"One espresso please"anya ko sa counter.
"One for me too"
Napanganga ako sa taong nasa tabi ko.
Kinindatan nya ako, samantalang napakurap ako ng ilang beses.
"Sir, Ma'am take out po ba?"
"No dito na namin...iinumin"anya habang nakatingin sakin.
Nanliit ang mata ko.
"No miss take out sakin" anya ko habang titig na titig sa lalake kanina. Oo sya yung playboy kanina!
"Easy miss makikipag-kaibigan lang. Kung gusto mo...pwede din naman ang ka-i-bi-gan"
Napasinghap na ako this time. Ang lakas din naman ng apog nito?
Sa asar ko ay hinalungkat ko ang bag ko at nang makita ang hinahanap ko ay isinuot ko ito, sa daliri ko.
"See this?I'm a married woman...so—
"back off, because she's mine"
Tinambol ng ilang beses ang puso ko.
Anong ginagawa nya dito?
"A—andro"
"Easy dude I just want to be friends with her"
"I heard what you said"
"Ma'am, Sir here's your coffee"
Nag labas ng 500 pesos si Andro, saka inilapag ito sa cashier at kinuha ang kape ko. Hinila nya ako.
"Ano ba?wait lang!baka mabuhos ang kape ko!"
Bumuntong hininga sya at binitawan ang kamay ko.
"Follow me"
Umismid ako at sumunod na lang sakanya.
Nang makarating kami sa parking lot ay hinarap nya 'ko habang nakapamulsa.
"Let's talk"
Matagal ko syang tiningnan sa mata.
"Sa loob ng kotse mo Andro"
Lumabas ang ngiti nya sa labi saka marahang tumango at naunang pumasok sa loob ng kotse.
"Anong ginagawa mo dito?"agad kong tanong pagkasakay ko.
"Visiting you"
Napa-paypay ako ng sarili kong kamay sa muka habang sumisinghap.
"Alam mo naman na mainit ka sa mga paparazzi ngayon"
"And so?"
Nag-init ang ulo ko.
"Ipapahamak mo ako!and please!this will be the last that we're talking each other. I don't want to see you again, do you understand?"
Umangat ang kanang kilay nya.
"Why so?"
Inagaw ko ang kape ko na hawak pa rin nya sabay inom nito, pero agad ko din itong nabuga.
"Shit init!"
Marahan syang natawa, mistulang binibingi ako sa tawa nya.
Damn him!damn him!damn him!
"Will you stop laughing!we're not even close!"
He lick his lips. Then he come closer to me.
"Is this enough?"he whisper on my neck
Napalunok ako ng ilang beses.
"Closer"
He stiff, halos mawalan ako ng lakas nang mas lumapit nga sya sakin at mag kapantay ang muka namin.
"Better?"
Nanlaki ang mata ko nang ma-realize ko kung ano nga ba kami.
"Ouch!"anya nang matapunan ko sya ng konting kape.
Bahagya syang lumayo sakin.
Ngumisi ako.
"Init ano?"
Sumama ang muka nya.
"Alam mo naman palang mainit pero tinapunan mo pa rin ako"
"Well hindi ko yun sinasadya. I have to go, uulitin ko, ito na ang huli nating pag kikita!"
"Wait what?"
Binuksan ko ang pinto ng kotse nya at lumabas.
"Bye Andro, tandaan mo ang sinabi ko ok?"
Ngumisi ako sabay biglang seryuso.
"Ayaw ko ng makita ang lalakeng sumira ng buhay ko"
Matapos ko 'yong sabihin agad akong umalis at bumalik sa building.
"Himala ata Ms.Melody sumama ka?" Anya Zeke
"Bakit?ayaw mo?"anya ko
Kararating ko lang sa exclusive bar ni boss at heto agad ang mga kasamahan ko sa trabaho, dinumog ako.
"Dahil sumama ka samin, iinom ka ng marami!"
"Naku Jude hindi pwede!"pag tanggi ko agad.
"Naku girl wag ka ng tumanggi!inumin mo na yan!"Anya boss
Sa huli ay wala na akong nagawa kundi inumin lahat ng binibigay nila sakin.
Ngayon lang naman, hindi na ulit 'to mauulit.
"Hindi ko alam na malakas ka palang uminom miss?"Anya Zeke
Ngumiti ako "Hindi, actually ngayon na lang ulit ako uminom"
"Kaya mo pa ba Melody?"tanong ni boss
Ngumiti ako ng malapad. Napahawak ako sa ulo ko nang bigla akong mahilo.
Putik, lasing na ata ako!
"Excuse me boss"paalam ko
Nag lakad lang ako ng lakad, hindi ko alam kung may patutunguhan ba ako.
Parang noon lang nong umalis ako, lakad ako ng lakad.
"Miss ayus ka lang ba?"
Papikit-pikit kong sinulyapan ang humarang sakin. Ngumiti ako nang makilala ko 'to.
"Oh diba ikaw yung playboy sa tapat ng building ng tina-trabahuhan ko?"
Napakamot ito sa batok.
"Ako nga"ngumiti ito, may mababaw na biloy na lumabas sa pisngi nya.
"Anong ginagawa mo dito?bibigyan mo na naman ba ako ng panyo at sasabihing, miss sayo ata 'to"
"Lasing ka na ata miss"
Malamlam ko syang tinitigan.
"Sinong lasing?ako?hindi ako la—lasing!he—he—he...nakainom lang"
Tumango-tango ito.
"Lasing ka na nga"
"Hindi sabi ako lasing!"
Frustrated syang napapikit.
"You're drunk"
Tinuro ko sya sabay marahang tumango.
"Yes I'm drunk but I'm not a drunker"
Ngumiwi sya.
"San ka ba nakatira?ihahatid na kita. Dapat hindi ka pinapayagan ng asawa mong lumabas"
Automatic na tumulo ang luha ko nang banggitin nya ang salitang asawa.
"U—uyy miss wag kang umiyak baka sabihin nila, pinaiyak kita"
Impit akong humikbi...
Hindi ko alam, ba't ang sakit-sakit pa rin?
Lumapit ito sakin at inalalayan akong makalabas. Isinakay ako nito sa kotse nya.
"Sa'n ba ang bahay ng asawa mo?nag-away ba kayo?"
Hindi ako umimik–pinagpatuloy ko lang ang pag-iyak ko.
"Miss?"
"Tangina!puro ka miss!nakikita mo ng umiiyak yung tao e!"
Napakurap ito ng ilang beses
"G—gusto lang naman kitang ihatid. May masama ba don?"
Mariin akong napapikit at nag papadyak.
"Kumaliwa ka!dalhin mo ako sa Cillion Village. Pang-lima sa kanan ang bahay ko"
Agad nitong pinaandar ang sasakyan nya.
Habang ako naman ay patuloy lang sa pag-iyak.
"Nag-away ba kayo?"
Suminghot-singhot ako.
"Miss?"
"Huhuhuhu...tangina talaga!ang sakit puta!"
"Miss easy nagtatanong lang. Siguro kung ako ang asawa mo, aalagaan kita, mamahalin, at hindi sasaktan"
Mas lalo akong naiyak.Seriously?ano bang nangyayari sakin?bakit napaka-emotional ko?
"Kaso ikaw yun hindi ang asawa ko"
"Alam mo kung maaga lang kitang nakilala at naunahan ko ang asawa mo, hindi ka sakin iiyak"
Pinalis ko ang luha ko at tumingin sakanya.
"Yan, ganyan ang sinabi nya sa akin noon!sabi nya hindi nya raw ako papaiyakin pero ang putangina!shit!shit!shit!naka-ilang beses nya na akong pina-iyak!at ako naman si tanga naniwala naman ako sa s—sinabi nya!"
Ngumawa ako ng ngumawa, at 'di na sya umimik ulit. Hinayaan nya na lang akong umiyak, natigil lang ang pag-iyak ko nang huminto ang sasakyan nya.
"Sino po sila?"
"Ihahatid ko lang po si...
Tumingin ito sakin na parang tinatanong ang pangalan ko.
"Melody Chavez" anya ko
"Melody Chavez po"
"Si Mrs.Chavez?"sumilip ng bahagya ang guwardya sa bintana ng kotse, at nang makita ako ay gulat na gulat ito.
"S—sige po t—tuloy kayo"
Napailing na lang ang kasama ko.
"So Melody pala ang pangalan mo?"
Tumango ako.
"Ako nga pala si Ethan...Etha-thanan ka pag nakita ulit kitang nasaktan"
"Dito na lang ako, salamat"
Malamig kong wika. Nang ihinto nya ang sasakyan ay agad akong bumaba.
Ethan?etha-thanan?
Napailing ako. Ethan my ass.
Agad kong pinindot ang doorbell, maya-maya pa ay lumabas na ang taong gusto kong makita.
"M—melody?"
Bumagsak ang tingin nito sa likuran ko.
Sinundan ko ang tingin nya at nandon pa si Ethan, prenteng nakasandal sa sasakyan nya habang nakapamulsa.
"Pasok na h—honey"
Napalunok ako ng ilang beses nang tawagin nya ulit akong honey.
Pumasok na ako sa loob.
"Melody"
Parang sinasaksak ako ng ilang beses sa tuwing naririnig ko ang boses nya.
Hinarap ko sya.
"Ano bang pagka-kamali ko?"
Umiwas sya ng tingin. Pumatak ang mga mata ko sa wedding picture namin, nang tumama naman ito sa huli sa isang larawan na syang nagbalik sakin sa nakaraan namin...at ni Andy.
"I thought our family is enough—perfect"
"I'm sorry"anya
Umiling ako at napahikbi na ng tuluyan.
"N—no sorry if I'm not e—enough. S—sorry if we're not enough. I'm sorry because you c—cheated. I'm sorry because you destroyed my life"
Napahagulhol na ako nang tuluyan, nang mahigpit nya akong yakapin. Pero pilit ko syang tinulak.
"Sorry...s—sorry" paputol-putol kong wika.
"This is bullshit"anya at mas lalo pa akong niyakap.
"Kung pwede lang akong bumalik sa panahon noon. Itatama ko lahat ng mali ko"
Malamlam ko syang tinangala. Those eyes, thick lashes. His pointed noise, the jaw.
I miss him so much.
Ipinikit ko ang mga mata ko, at hinalikan sya. I kiss him with so much longings.
"N—no Melody"
Umiling ako at pilit na inabot ang muka nya.
"I'm your wife right?"
His jaw clench
"Melody don't do this lasing ka, at ayaw kong pagsamantalahan ka. Ayaw kong mas lalo kang magalit ka sakin kapag nagising ka na. You're so much important to me"
"But you've caused so much pain in me"
Nagsimulang tumulo ang mga luha nya.
Tumawa ako ng pagak.
"Ang galing mo Andro, ang galing-galing mo. Parang totoo yang luha mo ah?b—biro mo yun?"
Umiwas sya ng tingin.
"I'm not pretending Melody, my tears is real. I can't fake my feelings, I can't fake my tears"
Paputol-putol akong natawa. Grabi lang talaga. Just wow!big word!FAKE!
Walang emosyon ko syang tiningnan sa mata.
"You already did it before. Pinakita mong mahal mo pa ako, yun pala may kabit ka na. Sa tuwing gabi palang wala ka sa tabi ko, may ibang sinisipingan ka na pala. Ang tagal non Andro, hindi ko yun agad nakita!dahil nabulag ako sa pagmamahal ko sayo!"
"I don't deserve it"
Malakas ko syang tinulak.
"Yes you don't deserve my love!you don't deserve me!you don't fucking deserve Andy!you don't deserve us!"
"NATUKSO LANG AKO!"
"Ang putanginang yan!wala akong pake!nagluko ka pa rin!gago ka!gago!gag—"
"Mahal pa rin kita!"
Bigla akong nanghina sa sinambit nya, dahilan upang mapa-upo ko sa lapag.
"I still love you Melody, you're still my wife"
Yumuko sya at inilapit ang muka sakin. Marahan syang lumapit pa hanggang sa mahalikan nya ako.
Isang halik at tanga na naman ako.
Isang halik at baliw na naman ako.
He kiss me with longings.
I kiss him back. Kahit ngayong gabi lang ulit. Gusto kong maging tanga.
Kahit ngayong gabi lang ulit...ngayon lang.
"I miss you so much honey"
Gumapang ang mga labi nya sa may pisngi ko papunta sa leeg.
"hmm...Andro...Andro, I miss you"
"You do?"he said with a husky voice.
I bite my lips when he kiss my left ear and lick the earlobe. It give me a tingling sensation.
"Andro I—I can't"
"You can't?"
He go back in my lips and savored it.
Ninamnam ko ang bawat halik nya sakin, dahil bukas—siguradong mag-sisisi ako.
Napa-ungol ako ng malakas ng may maramdaman akong gustong lumabas.
Not now!