(Hayleigh Eve Point of View)
Maaga akong umuwi tulad ng bilin ni mama. Pumasok ako sa bahay at pumunta sa mismong office niya.
Binuksan ko ang pinto at pumasok sa loob. Nakita ko pa si ate nakaupo sa sofa.
"Anong sasabihin mong importante? Bilisan mo dahil matutulog na ako ng maaga at huwag mong sayangin ang oras ko"
Umupo ako sa sofa at kaharap ko si ate na nakayuko lang.
"Let's get to the point since maaga kang matutulog. I want you to marry Kent Yasser Almeria for the sake of the company"
Napatayo ako sa gulat.
"WHAT?! ARE YOU CRAZY? Sa tingin mo ba ay papayag ako sa sinabi mo?"
Tiningnan ko si ate na tahimik lang at binalik ang tingin kay mama na walang emosyon ang mukha.
"Hindi ako nababaliw anak. Gawin mo ito kung ayaw mo ipabagsak ko ang kumpanya ng boyfriend mo. Anak pa rin kita kaya susundin mo ang utos ko"
Sinamaan ko siya ng tingin. Hindi ako papayag sa gusto niya kahit mabait si Kent.
"Ma, hayaan mo na si Leigh. Ako na lang ang gagawa sa gusto mo please"
Napatingin ako kay ate sa bigla niyang pagsasalita.
"Marami kang pangarap Olivia kaya si Leigh ang gagawa sa gusto ko"
Napatawa ako ng pagak sa sinabi niya. Anong tingin siya sa akin? Walang pangarap? Pariwarang babae?
"Hindi ako papayag sa sinabi mo"
Ngumisi si mama ng hindi ko nagustuhan.
"Then it settle. Magpaalam ka na sa yaman ng boyfriend mo"
May tumakas na luha sa mata ko. Akala ko magiging masaya na ako 'yun naman pala ay hindi pa.
"Fine"
Padabog akong umalis sa office niya at pumunta sa kwarto ko para umiyak. Pabalya ko sinara ang pintuan.
"I'm sorry chuhan kung masasaktan na naman kita"
Naalala ko na siya pala si Vanvan. Sinabi niya sa akin ang lahat ng katotohanan saka nawalan pala ako ng aalala. Matagal ko na siyang pag-aari at mahal ko pa siya simula noong mga bata pa kami.
'Yung sinabi kanina ni Gilizel na matagal na akong pag-aari ni chuhan ay totoo.
***
Maaga akong nagising para makipagkita sa aking boyfriend. Nagsalamin ako para hindi niya mahalata na umiyak ako.
Kaya ko 'to. Naabutan ko siya sa paborito naming restaurant. Pumasok ako at umupo sa upuan.
"Anong sasabihin no sa akin chao? O baka naman miss mo na ako"
Palihim akong umiyak para hindi niya mahalata.
"Harvey. Let's end this"
Napatawa siya ng pagak sa sinabi ko.
"Are you joking?"
Umiling ako tinatagan ang loob.
"No. Hindi na pala kita mahal so bye"
Tumayo ako at nagmadaling umalis. Tutulo na kasi ang luha ko.
(Wedding Day)
Ngayon araw ang hindi ko gustong araw. Para sa ibang tao ay maganda sa kanila ang araw na ito pero para sa akin ay hindi
Ikakasal ako sa taong hindi ko gusto. Dahan-dahan akong nag lakad dito sa aisle.
Masayang naghihintay si Kent sa harapan at kasabay nito ay pagtunog ng isang piano na hudyat na kakanta na ang taong kakanta sa kasal namin.
"Never should've let you go
Never found myself at home
Ever since that day that you walked right out the door
You were like my beating heart
That I, I can't control
Even though we've grown apart
My brain can't seem to let you go
Thinking back to the old times
When you kept me up late at night
We use to mess around
Laugh and play, fuss and fight
I guess it's too late, I'm dancing alone
The chapter start the story goes on"
Pamilyar sa akin ang boses ng taong kumakanta. Parang narinig ko na ang boses niya.
"Baby, can't believe that you are not with me
Cause you should be my lady
All I want is to set your heart free
But if you believe that you belong with him
Promise me, you won't let anyone hurt you
Remember, I will always be here for you
Even it's kills me to see you
In that wedding dress, dress
Oh see you in that wedding dress, dress
See you in that wedding dress, dress
Oh no"
Mabagal ang aking paglalakad. Parang
Kakaiba ang meaning ng kanta saka pamilyar sa akin ang kumakanta.
"Snappin out this misery
Depression, this ain't me
But I always turn around 180 degrees
You got control of me that I, I can't explain
Somebody call 911 emergency before I go insane
Since you've moved on, you took a piece of me, give it back
So much pain in my chest, blacking our heart attack
I guest it's too late, I'm dancing this dance alone
It's too late"
Hindi ba napapansin ng ibang tao na kakaiba ang lyrics ng kanta.
"Baby, can't believe that you are not with me
Cause you should be my lady
All I want is to set your heart free
But if you believe that you belong with him
Promise me, you won't let anyone hurt you
Remember, I will always be here for you
Even it's kills me to see you
In that wedding dress, dress
Oh see you in that wedding dress, dress
See you in that wedding dress, dress
Oh no"
Malapit na ako makarating sa altar.
"And I see you with your man
And it's hard to understand
If we belong, if I did you wrong
Where we even began
We would always fuss and fight
And it seems nothing was right
But I love you girl, and you were my world
But you'd never trust this guy
Cause the things I do when I'm in the stage
You couldn't understand the female fans
And then we grow apart
And I just don't get when you're acting like some other person
But I try my best to hold on at the times when it ain't working
Uh, and every time that you say it's over it breaks my heart and I don't know why
Cause you've done it a lot of times in the past
But I get back up and try
You said we could work it out
How could you hurt me now?
And you moved on to the next
I'm left with an imperfect smile"
Nakarating ako sa altar at lumingon sa taong kumakanta.
Nagulat ako dahil si chuhan ang kumakanta. Kaya pala pamilyar.
Pero, bakit siya pa ang kumanta ng kasal? Ang sakit ng lyrics ng kanta kais damang-dama ko.
"But if you believe that you belong with him
Promise me, you won't let anyone hurt you
Remember, I will always be here for you
Even it's kills me to see you
In that wedding dress, dress
Oh see you in that wedding dress, dress
See you in that wedding dress, dress
Oh no"
Nagpalakpakan ang mga nanonood. Ngayon na magsisimula ang kasal kaya sana pigilan mo chuhan.
Biglang nagkagulo ang lahat dahil may nagpaputok ng baril.
Hinila ako ni chuhan at dinala ako sa labas. Patuloy pa rin kami sa pagtakbo kaso may humaharorot na isang kotse.
Binangga kaming kotse kaya napahiga kami ni chuhan.
"I love you chuhan"
"I love you too my chao"
Unti-unti ko sumasara ang mata ko pero hindi ko malilimutan ang bumangga sa amin.
Ang taong pinagkatiwalaan ko noon.
Si Nelle.