Scam_07
Ilang minuto siguro akong nakatulala nang biglang nag-vibrate ang aking phone. Nang tignan ko ito ay napansing may tila tumatawag.
I lean closer to read what's name was popped. Dala ng iyak ay nanlalabo ang mata ko, kainis.
Dwight's Calling..

Muling nangilid ang mga luha sa'king mata nang makita ang pangalan n'ya. He's the guy I used to admire and stan. But right now? I don't know.
I wiped away my tears and was about to decline it when a voice interrupted me from doing so.
"Bunso, kakain na daw sabi ni mam--uy, anong nangyari sa'yo?" Napalingon ako dito at lalo pang nangilid ang mga luha. Shit, ayokong makita ako ni kuya nang gan'to.
Umiling ako bilang sagot ngunit hindi s'ya nakuntento at tuluyan nang nakalapit. Niyakap ako nito nang napaka-higpit. 'Yung tipo ng hagkan na hindi mo na nanaising makawala lalo na kapag gan'to 'yung nararamdaman mo.
Kumawala ang sunod-sunod na hikbi sa aking bibig na naging dahilan para kumalas si kuya sa yakap. "Wala p-po ito, t-tara kakain na tayo a?"
Tumayo na ako at sumunod na rin s'ya ngunit tila natigilan. Nilingon ko ito sa paraang pagod na at napansing nakatingin s'ya sa phone na nasa kama ko. "K-Kuya, tara n-na--"
"Teka." He reached for my phone and instantly answered it. Mas lalo namang nanlambot ang tuhod ko habang nanonood sa mga kilos n'ya. Napaupo akong muli sa kama sa panghihina.
Kuya Chandler stayed silent for two to three minutes. "K-Kuya."
Tinignan ako nito na parang pinapatahimik kaya agad ko itong sinunod. Diyos ko, maling-mali ito.
After awhile, he sighed and uttered, "It's her boyfriend, bro. H'wag mo na s'yang guluhin pa." And ended the call right away.
My tears made it's own way to come out and kuya just hugged and comfort me.
Shit.
•~•
Yascaemon