Success ask for sacrifices- Miss_matured
Aubrey Pov
The next day I loiter in the atrium until Travis Co saunters into the hospital, his briefcase of samples under his arm..
Ah...Evebrook...veni, vidi, vici..." Masayang usal nito pagkapasok sa ospital habang ako naman ay pasimpleng nagtago sa isang side ng hospital pero kitang kita ko parin ito na mabilis yumakap kay Chief Isabel na halatang ayaw naman dito.....
Kainis....
Pero bago pa mainis ng tuluyan ay agad ko ng tinext sila para malaman na nandito na si Travis....
He's here Nash...you're up- Aubrey
Mr. Travis...welcome. if you'll follow me to the conference room" professional na pagkausap ni Chief Bailey na tinatanggal din ang pagka disgusto dito....atsaka humiwalay sa yakap.....
I'll follow you to the end of the earth Bailey" pag banat nito pero halata namang nainis si Chief Isabel pero patuloy paring ngumiti.....Ng nakatalikod na si Travis ay kitang kita ko naman kung paano ito na patigil at bumulong.....
Scumbag" inis na bulong nito at saka sumunod kay Travis na nauuna na dito...Kaya naman agad kong sinundan ang mga ito kung saan pupunta ng makita ko na si Nash.....
I'm sorry Dr. Bailey! But Dr. Mirani sent me. He said it's urgent,it's absolutely can't wait" natatarantang pag acting ni Nash pagkalapit nito sa mga ito kaya naman natigil ang dalawa sa paglalakad....
I'd better see what this is about. Would you mind waiting for me..Travis" mahinahon na tanong nito at kitang kita ko naman kung paano napakindat si Travis kay Dr. Isabel ng sinabi ito...
Eww...mukhang maniac....
For you?...Forever and more" banat ulit nito kaya naman diko mapigilan na napakunot ang noo....
Diko alam na ganto pala sya pag bumabanat wala sa hulog....
Sa sinabi ay agad naman ito iniwan ni Dr. Isabel na kitang kita sa mukha ang pangdidiri ng makatalikod.... Kaya naman agad akong napa thumbs up na patago kay Nash ng mapatingin ito sa akin...
Kaya naman agad ko ulit tinext ang mga kaibigan ko....
Liam, get him to the bathroom-Aubrey
Pag text ko at nakita ko naman na naiwan na si Travis sa hall na mag isa kaya naman binaba nito ang case atsaka nilabas ang cellphone....
Moments later I see Liam leads an elderly patient down the hallway straight toward Travis. The man hunches over, clutching his stomach.....
Are you feeling okay..Mr. Ortilla? That food poisoning really did a number on you." Malungkot na tanong ni Liam sa matandang pasyente habang akay akay ito na papunta sa pwesto ni Travis.....Ng saktong...
Sa tingin ko....bleughhhghghgh" saktong sumuka ang matanda kay Travis kaya naman napahawak ako sa bibig para pigilan ang pagtawa.....
Ewwwwww......
Oh God....you've got to be kidding me" gulat na sabi nito ng masukahan at halos natuod sa kinakatayuan...
Ahahahahhaah...Ewwwwwww
Kaya naman habang nagpipigil ng tawa ay agad naman akong napatingin kay Liam na Todo punas na ngayon sa pants na na sukahan.....
I'm so sorry sir...here let me help you clean up" acting ni Liam at ginaya ito papuntang banyo kaya naman agad akong napapasok sa restroom ng panlalaki kung saan sila papasok at agad ring nagtago sa pinaka dulong stall kung saan nag iintay sa akin si Fiona....
They're coming" bulong sabi ko kay Fiona ng makapasok sa banyo...
Staying quiet me and Fiona listen as Liam and Travis enter. Travis sets down his briefcase and Liam grabs a bunch of paper towels and begins dabbing Travis pants
Real, real sorry about that sir" patuloy na paghingi ng sorry ni Liam at inis naman na kumuha si Travis ng paper towels din para linisin ang sarili.....
King ina naman...paano pa nakikipag date sa akin si Isabe nyan" inis na reklamo nito kaya naman sobra ang pagpipigil ko ng tawa.....
Tingnan na lang natin kung makipag date yun sayo....bukod sa ayaw ka non...ayaw nya rin sa lalaking amoy suka....
Ewwwwwwww...iniisip ko palang nadidiri na ko.....
Habang busy na nililinis ni Travis ang nasukahan nyang pantalon ay pasimple namang sinipa ni Liam ang briefcase nito na papunta sa pwesto namin.....
Kaya naman agad ko itong kinuha at binuksan at sumalubong sa akin ang mga vials na puno ng ibat ibang kulay na liquid and pill battles. Kaya naman agad kong tiningnan ang mga label nito.....
V-3706!!! That's it!!!
Masayang sabi ko sa isip ng makuha ang vial na may label na V-3706. Pagkakuha ay agad naman inabot sa akin ni Fiona ang syringe para makuha ko na ang cure...kaya pagkabigay ay agad kong tinusok ang karayom doon sa vial. The blue liquid fills the syringe...
This is it...hawak ko na ang cure....
Nang makuha ay agad naman naming ibinalik ang briefcase bago pa ito mahalata.....
Agad ko itong sinipa papunta sa pwesto ulit ng mga ito na sakto naman na kakatapos lang ni Travis linisin ang sarili.....
That's enough" inis na sabi ni Travis ng magtatangka pa na tulungan ulit ito ni Liam....
Travis turns to pick up his briefcase. He paused a moment, confused that's it's move slightly....then take it and leaves at nasa likod lamang nito si Liam na sinundan ito papalabas....
Mamaya pa ay sinabi ni Fiona na pwede na kaming lumabas....
Let's go the coast is clear" nakangiting yaya nito kaya naman parang kaming ninja na lumabas sa restroom ng mga lalaki ng mapatigil dahil paglabas namin ang pagpasok naman ni Cole sa restroom...
Sa nakita ay agad ko naman na pasimpleng naitago ang syringe sa bulsa....
Patay......
AHEM" seryosong pag ubo nito ng makita kami kaya naman agad ko itong nginitian.
Hi, Dr. Ramsey" ackward na bati nito kay Cole at ako naman ay kinakabahang tumingin dito at ngumiti...
Ngiting natatae.....
Cole gives me a stoney glare, arms folded....bago ako hinila nito papalayo kay Fiona....
Akala mo ba, hindi ko kita ang ginawa nyo doon ng kaibigan mong surgeon kay Travis" usal nito pagkalayo namin at pinagkunutan ko naman ng noo ito pero sa loob loob ay nanalangin na iyon lang ang nakita nya....
Hindi ko alam ang plano mo Aubrey...pero sinasabi ko sayo itigil mo na....mapapahamak ka at iyon ang pinaka ayaw kong mangyayari" gigil na sabi nito dahil tinawag na ako sa tunay kong pangalan kaya naman natinag ako....
Hindi pwede Aubrey...kailangan mo syang mapagaling...hawak mo na ang cure...wag kang sumuko....
Aubrey...future mo ang nakasalalay dito" inis na dagdag nito at parang nakita ko ang dating Cole kung saan yung araw na hindi pa ako mahal....
Kaya naman agad akong kinabahan...
Pero nawala ng maisip ko kung ano ang pangarap ni Mrs. Martinez...that old woman...ang gusto lang naman nya ay matupad ang pangarap nito pero bakit parang maraming pumipigil...
I don't care...let me go..." Matapang na sabi ko at tinanggal ang pagkakahawak nito sa braso ko.....
Really Aubrey you don't care..." Hindi makapaniwalang usal nito sa sinabi ko kaya naman napatingin ako sa mukha nito..galit at sakit ang bumalatay dito....
Kaya naman hihingi na sana ng tawad ng maalala ko ulit si Mrs. Martinez....kalahati ng puso ko ay sinasabing gawin ko ang binabalak ko para mapagaling si Mrs. Martinez at kalahati naman ay nagsasabi na itigil ko na at humingin ng paumanhin kay Cole....
Hindi ko alam.....pero nasimulan ko na, mapapahamak na ako at pag tinigil ko pati mga kaibigan ko madadamay....at iyon ang pinaka kinakatakutan ko sa lahat....ang masaktan ang mga nasa taong nasa paligid ko at mahal ko....
I'm sorry" usal ko at tumalikod dito pero napatigil ng hawakan ako nito sa pulsuhan....
Pag dumeretso ka...hindi mo nako makikita pa" matigas na sabi nito na nakapag palambot sa akin.....at nagpipigil ng luha na nakipag titigan naman ako dito.
I'm sorry...but patient comes first, right" pigil luhang sabi at dahan dahang tinanggal ang pagkakahawak nito sa kamay ko.
Atsaka nag patuloy sa paglalakad...papalayo dito.....
Kahit masakit.....ang kalabasan...willing akong isugal para sa mga pasyente ko...kahit ako na lang ang masaktan....
Kahit ang kapalit nito ay ang sarili kong kaligayahan...
(Play sad song by we the kings)
So stop time right here in the moonlight
'Cause I don't ever wanna close my eyes
Without you, I feel broke
Like I'm half of a whole
Without you, I've got no hand to hold
Without you, I feel torn
Like a sail in a storm
Without you, I'm just a sad song
I'm just a sad song🎵🎵🎵
Nang makalayo ay nanghihina naman akong napasandal sa pader at napayuko. Ang mga luha na kanina ko pang pinipigilan ay agad na nag sibagsakan...
Wag kang umiyak Aubrey...para sa pasyente ang ginagawa mo...kaya wag kang umiyak" kumbinsi sa sarili at madiin pinahid ang mga luha na patuloy parin sa pagbagsak....
Para silang ulan na hindi mapigil.....punyeta... Hindi naman ako iyakin....kung makabagsak tong mga luha ko wagas.....
Wag kang umiyak" matigas na saway sa sarili at malakas na napabuntong hininga dahil parang naninikip ang dibdib ko....pero hindi ko na ito pinansin pa....
Kailangan ako ng mga pasyente ko...
At nanlalambot ang tuhod na naglakad papuntang kwarto ni Mrs. Martinez....
Nang makarating ay agad naman akong napatingin sa sarili sa salamin ng pintuan nito at tiningnan ang sarili...
Namumugto ang mata at halatang kagagaling lang sa iyak...kaya naman mapait akong napangiti...
Sometimes you have to choose what's best....kahit na ang choice mo ang mismong sisira sayo pero makakapag pasaya sa iba....
Mrs. Martinez" usal ko pagkapasok ng kwarto at agad pinakita ang cure sa sakit nito....
You came..." Di makapaniwalang sabi nito at agad napatingin sa mukha ko....
Anong nangyari sayo...bakit ka umiyak" nag aalalang tanong nito pero ngumiti naman ako.
Naiyak po ako sa isang palabas na pinanood ko kanina bago ako pumunta dito" pag sisinungaling ko at lumapit.... Pero nabigla naman ng hawakan bigla nito ang pisngi ko....
Thank you..Dr. Aubrey..." Tuwang tuwa na sabi nito at pati mata nito ay ngumiti din dahil sa labis na kasiyahan kaya naman agad akong napangiti ng mapait at agad lumapit sa suwero nito para doon iturok ang gamot....
You're ready" matapang at matatag na tanong ko dito na masaya naman nitong tinanguan....
Opo Doc" nakangiti na sagot nito at dahan dahan ko naman itinusok ang syringe sa swero para matanggap nito agad ang gamot.....
Don't forget to vote this Chapter kung nagandahan ka sa Chapter na ito❤️ Thank you