"Miss Rizalane wait here for a moment," ani Chihoon saka parang hanging umalis. Napaawang naman ang bibig ni Riza sa Nakita.
Biglang hinarap ni Chihoon ang mga magkakahawak ng kamay na mga kidnappers na mukhang nagulat din pagkakita sakanya.
Inulit uling ginulpi sila ni Chihoon saka pinagkakatabi na namang silang nahiga bago bumalik at naupo sa harap ni Riza. "Gabrielle should be arriving soon," sambit ni Chihoon sa babae.
Tumango si Riza. "I'm really sorry for interrupting you and Shan's breakup trip."
"Since its a breakup vacation, staying longer wouldn't have mattered," sagot ng lalake. "There is no extension in leaving. We can come on good terms and leave on good terms."
"You guys...can't be together anymore?"
Naalala ni Chihoon ang nangyari sa bundok during their fishing time.
"Monster Chi...do you think we can be like before?" tanong ni Shanelle. "Why don't we just have a secret relationship? You can just hide normally, and we can go on dates secretly. You know, I'm a female star; it's normal for me to not be open about my relationship. As for my dad...he would most of the time nag at me, but he won't actually do anything to me.
Seryoso siyang tinignan ni Chihoon na nakapawi naman ng ngiti ng dalaga. Unti-unti siyang tumango saka tumalikod sa lalake. "Okay, this would be too unfair to you."
"wala pa bang isdang lumalapit sa bait mo?" tanong ni Chihoon.
"Yeah, even the fish are laughing with my dreams," malungkot na tinitignan ng babae ang tubig.
Mabilis na humuli ng isda si Chihoon at lihim na niligay iyon sa bait niya saka mabilis ding bumalik at naupo na di manlang napansin ng babae.
Lumaki ang mga mata ng babae pagkakita sa isdang nandoon na sa bait niya.
"Did a fish perhaps take the bait?" maang na tanong ni Chihoon.
"Shhh..." she gestures him to keep quiet as she tiptoed to look at her bait.
Lihim na napangiti ang lalake.
Maingat na kinuha ni Shanelle ang jar at naktitang may nakuha itong isa. "Oh? I caught one! I really caught one!" masayang sambit niya. "No, just one would be lonely. Monster Chi, gusto ko pang humuli ng isang goldfish!"
Makalipas ang ilang minuto, dumating na sila Gab sa kinaroroonan nila. Pagkabasok nila, Nakita nila ang ilang lalake na mukhang yun ang mga kidnappers na mukhang nagulpi na nakahiga pa sa floor.
Hinuli sila ng mga pulis. Narinig naman yun ni Riza kaya napatayo siya.
Tumayo na din si Chihoon. "Miss Riza, aalis na muna ako."
"Eh? Di ka pa babalik kasama namin?" sambit ng babae.
Umiling ang lalake. "hindi na. Paalam," aniya at umalis na.
Patakbo naman si Troy na hinanap ang kinaroroonan ni Riza. "Riza!" sigaw niya ng makita ito.
Inayos ni Riza ang damit ng Makita si Troy saka napangiti.
Hinawakan ni Troy ang balikat ng babae. "Riza. Okay ka lang ba?" alalang sambit niya ditto.
Nakangiting tumango ang babae. Masaya nilang niyakap ang isat isa as if they've not seen each other for a long time.
"Thank God," mahinang sambit ni Troy na mahigpit na niyakap ito.
Hanggang sa sasakyan pag-uwi, magkahawak kamay lang ang dalawa.
"So...you guys planned to fall for the trick and then let Prince Chihoon follow the car?" sambit ni Riza kay Gab na siyang nagda-drive ng kotse.
"Yun yung plano. But we didn't think that Uncle would get hurt in the process," sagot ni Gab.
"Mabuti nalang nandun si Prince Chihoon at di niya pinakawalan ang target," sambit naman ni Troy.
Napangiti si Riza. "Shanshan's ex-boyfriend is much stronger than you two."
Pagkauwi nila Riza, Nakita nilang umiiyak ang mommy niya.
"Mom, andito na ako, wag ka nang umiyak," sambit ni Ria na hinawaka ang kamay ng ina. "I won't blame you and dad. Di niyo naman alam na ganong klaseng tao si Justin Hubert."
Napatango ng bahagya si Mrs. Kim. "I'll go rest for a bit," aniya at tumayo na.
"Okay. Walk slowly," ani Riza na inalalayan ang ina.
Pagkaalis ng ina, hinarap niya sina Gab. "Di manlang ako inantay ni Shanshan bago umalis," aniya nang Makita na wala ang babae sa bahay pagbalik niya.
"She promised to watch over Auntie. Saan naman siya nagpunta?" tanong din ni Gab.
"I don't know. It's weird," sambit din ng babae.
________
Pagkauwi ni Chihoon sa bahay, wala siyang nakitang Shanelle sa loob. "Di pa ba siya bumabalik? I came to say goodbye," sambit ni Chihoon.
Ngumiti siya ng may naisip. He cleaned the whole house for her. Pinalitan niya lahat ng kurtina at mga blankets. He washed everything para wala nang gawin ang babae pagbalik niya.
He also trimmed the plants na laging ginagawa ng babae. He cooked lunch for her. He prepared the table at nilagay ang mga pagkain doon para kakain nalang siya pagbalik bigla namang nag-ring ang phone niya. "hello?" pagsagot niya.
"Mr. Chu," sambit ni Justin sa kabilang linya. "Kung gusto mo pang mabuhay si Miss Shanelle, pumunta ka dito ng mag-isa."
Tumalim ang mga mata ni Chihoon saka nagmadaling nagpunta sa binigay niyang address.
It's an abandoned building. Lumakad siya papunta sa harap ng nakaupong si Justin.
"Mr. Chu came quickly. It is indeed true love," ani Justin.
"Where is she?" seryosong sambit ni Chihoon.
Ihinarap ni Justin ang laptop niya sakanya. Nakita doon si Shanelle na nakagapos at nakahiga sa isang storage room. Biglang sinara ni Justin ang laptop niya.
Napahinga ng malalim si Chihoon. "So, what are your conditions?"
"They're obvious. You walk in there," ani Justin na tinuro ang ice room. "I will immediately tell them to release her. Right, if you make it swift, I won't be stingy and meet Miss Shanelle before you die for the last time."
Seryoso siyang tinignan ni Chihoon saka kinuha ang isang upuan at umupo sa harap ni Justin.
"It seems that Mr. Chu doesn't really care if Miss Shanelle dies," lingon ni Justin sakanya.
"One hundred years ago, you used your mother's death to persuade me," sambit ni Chihoon saka niya ito nilingon. "One hundred years later, you are doing it again. You really didn't improve in these one hundred years Ahmad."
"SO, you remember it all?" ngiting sambit ni Justin.
Tumango si Chihoon. "All of it."
Tumayo si Justin. "But, so what if you remember it all? You really like Shanelle Park. If I die, Shanelle Park will also die." Hinarap niya si Chihoon na nakangisi.
"What you said is very true. Wag kang mag-alala. I will die according to your will."
Biglang napatawa si Justin. "I really didn't read you wrongly. You are a really laughable monster. Nabuhay ka na nga, pero mamamatay ka ulit dahil sa isang simpleng babae. With abundant time and energy, you can have any other woman."
"Mali ka Ahmad. With time and money, even if there are more women to come, they will never become Shanelle Park," seryosong sagot ng lalake. "Because once some things are lost, they will never come back. But a rat that lives in a well for another hundred years still wouldn't understand."
"Shut up! dont call me Ahmad!" sigaw ni Justin. "That so-called Ahmad has already died. It was you who killed him! So today, youll get what you deserved." He grits his teeth saka naupo na naman.
"yes. Putting it that way is also right," sagot ni Chihoon. "History repeats itself. I am willing. You're on your own. In the future, don't harm any innocent people anymore. They pose no danger to you." Tumayo na si Chihoon saka naglakad papunta sa ice room. If this is what it takes to save you, I will. Please be safe always, Shanelle.
Humiga na siya sa kama at inantay na humina ang katawan niya dahil sa lamig. As he remembers all of their memories, he can say that its worth it. Meeting her, being with her, loving her, its all worth it. Even if he dies to save her, he will be happy. Because once in his life, he met a great woman. He knows that even if he will not be by her side anymore, she will be fine. Because she is a good person, madaming tao ang nagmamahal sakanya. Madaming handang magtanggol sakanya kahit wala na siya. And that is enough guarantee na magiging okay siya.
Unti-untin ng sinara ni Chihoon ang mata nya. Goodbye...Shanelle...
Sa kabilang room naman kung saan nakakulong si Shanelle, naramdaman niya ang unti-unting pagkawala ng tibok ng puso ni Chihoon. "Monster Chi..." pinilit niyang kumawala pero mahigpit ang mga gapos niya pati sa meck niya nakagapos kaya pag gumagalaw siya para bumangon nauubo siya. "Monster Chi...Monster Chi!!!" sigaw niya
Pinapanood naman ni Justin ang lahat. Ang tuluyan ng pagkamatay ni Chihoon at ang pagwawaal ni Shanelle sa kabilang kwarto. Mabilis niyang tinawagan si Professor Lee. "Professor lee, come here immediately."
Pumunta na sina Professor Lee at Justin sa nakakulungang kwarto ni Chihoon na wala ng buhay noon. Dinala ni Professor Lee lahat ng kakailanganin upang kunin lahat ng dugo niya at tuluyan ng patayin upang di na mabuhay.
Pasipol-sipol naman si Justin habang pinapanood ang nakahigang si Chihoon. "You can rest assured. This time," wala ng magiging problema.
"I will drain his blood at gagawing dormant corpse again," sagot ni Professor Lee. "Then, I'll withdraw his bone marrow. The inhuman corpse that loses his bone marrow loses the ability to repair."
"So, kahit bibigyan siya ng dugo, di na siya mabubuhay?" tanong ni Justin.
"tama," sagot ng professor. "for a plant with no roots, adding water will do nothing."
Napangisi si Justin. "So last time, it was the weed root that wasn't removed. Professor Lee you did well. You can take the released blood to save your daughter. However, as you promised, you must give me his bone marrow."
"P-pero, kung yung bone marrow ay papasok sa ibang katawan, I don't know if there will be rejection," sambit ni Professor Lee.
Seryoso siyang hinarap ni Justin. Unti-unti niya itong nilapitan. "So...Professor lee, you are saying that you dont have control?"
"Y-y-yes...I dont have control," takot na sambit ng professor.
Bigla namang napangiti si Justin saka hinawakan ang balikat niya. "Professor, you are a frank person. I believe you, but just do it regardless. I believe God allowed me to live till now because my life should not end," aniya.
"then...I'll begin," ani Professor Lee.
Lumayo na bahagya si Justin sakanya at nagsimula na si Professor Lee sa gagawin. Nilagay niya ang blood bag saka tinurukan ng needle ang kamay ng lalake para lumabas lahat ng dugo niya.
Lumupaypay na ang mga kamay ni Chihoon dahil sa pagkaubos ng dugo ito.
That is a very strange feeling. A slim feeling that I cant describe. I barely felt Prince Chihoons thread was cut. He's like the kite...that disappeared...
Mayroong lalakeng pumasok sa kinaroroonan ni Shanelle at kinalagan na siya. Binuhat niya ang babae saka nilagay sa pintuan ng kwarto kung nasaan si Chihoon.
Binuhat na si Professor Lee ang blood bag saka lumabas sa kwarto kasama si Justin. Nakita naman nila doon si Shanelle na nakaupo na arang wala sa sarili.
Justin bends down para mas Makita ito. "Miss Shanelle, I'm so sorry I had to invite you here. Last time you sketch him and used your blood to save him. But this time, even if you bled yourself dry, hindi mo na siya maililigtas." He laughs saka tumayo na at lumakad.
Tinignan naman ni Professor Lee ang babae saka iniwan na din ito.
Hinawakan ni Shanelle ang ulo niya saka tumayo. Napalaki ang mga mata niya ng Makita si Chihoon na nakahiga at nagiging yelo na ang katawan. Mabilis niya itong nilapitan. Hinawakan niya ang kamay niya pero malamig na ito. She held his face saka napaluha. "Get up. Monster Chi...get up. Get up...Monster Chi...Monster Chi!" Inalog alog niya ang mukha niya. "Wake up...Wake up..."
Nanginging ang mga kamay niyang nilayo ito sa mukha ng lalake saka napalinga linga. "I---I cant believe Justin Hubert's words. Monster Chi can't die..." Napatingin siya sa kamay niya. "Blood---my blood!" Tumingin siya sa paligid at nakaita niya yung IV holder. Mabilis niya itong kinuha at malakas na ipinalo ito bintana saka kumuha ng nabasag na salamin. Mabilis siyang lumapit sa kinahihigaan ni Chihoon.
Sinugatan niya ang kamay saka pinadaloy ang dugo niya sa bunganga ni Chihoon. "M-my blood...Please wake up..." lumuluhang sambitn ng babae. Sinugatan niya pang muli ang kamay saka pinadaloy ulit ito sa bunganga ng lalake. Kahit sobrang hapdi na ng kamay niya, di niya yun ininda. Ang mahalaga sakanya at mabuhay ang lalake. She opens his mouth upang mas mapunta sa bunganga nito ang dugo niya. "Monster Chi...I'm begging you...please wake up...Like last time...wake up..." pagmamakaawang iyak ng babae. Nilagay niya din ang mga kamay sa dibdib ng lalake then pressed it many times to revive him. "I'm begging you like last time..." she said while crying hard. "Gumising ka na...parang awa mo na gumising ka na! di ba nandito ka para iligtas ako? Take me away! Monster Chi!"
Inalog -alog niya ang katawan nito. Bumangon ka na diyan at ialis na ako dito! "Monster Chi!" Napaupo na siya dahil sa labis na pag-iyak. "Monster Chi...can you get up? Takot na takot na ako Monster Chi..." she buried her face on his chest. "Wag mo akong iwan parang awa mo na."
_________
Kasalukuyan namang nasa lab sina Justin at Professor Lee upang isagawa ang pagtransfer ng bone marrow ni Chihoon sakanya. Tinignan niya ang relo niya saka tumingin kay Professor Lee. "how much time do you need?" inis sa sambit niya ditto.
"This is just a simple procedure to reduce the risk of rejection," anang professor habang hinahanda ang mga kakailanganin niya kasama ang isang nurse. "Hindi rin to magtatagal. Twenty minutes."
"Okay. Basta bilisan mo," sambit ni Justin.
"Papasok muna ako para magprepare," ani Professor Lee at pumasok na sa operating room.
"Very soon...I can be entirely freed from my problems," nakangising sambit ni Justin.