Kanina pa nililingon ni Jam si Shanelle na nasa backseat ng sasakyan. Wala kasi itong imik mula pa kanina at parang walang kabuhay-buhay ang katawan nito. Nasa tabi naman ni Jam si Chihoon na ganon din ang aura. On the way kasi sila sa ospital para dalawin si Gab at siya ang naatasang mag-drive.
Pagdating nila sa ospital, dumiretso si Shanelle at Chihoon sa room ni Gab. Walang imik na tinitignan ng babae si Gab na noo'y natutulog at may nurse at doctor na tumataning sakanya.
"In order to lessen his pain, the only thing we can do now is to let him sleep," sambit ng doctor.
"Salamat," sagot ni Chihoon dito. Lumabas na nga ang nurse at doctor sa room ni Gab.
"You go out as well," he coldly said to Shanelle.
Bahagyang nilingon ni Shanelle ang lalake saka tahimik na tumayo at tinalikuran ito.
"Wait," habol na sambit ni Chihoon bago pa makalabas ng kwarto si Shanelle. "Close the door well. Wag mong hayaang may makapasok."
Di sumagot si Shanelle. She closed the door and leaned on the wall. Unti-unti siyang dumausdos pababa at naupo siya sa floor ng ospital. She patiently waits for Chihoon to come out. She knows that after this, she will not see him again. Or even if she sees him, she can't touch him. Or worst, she can't love him.
Minutes passed by at Nakita niyang nagbukas na ang pinto ng room. Iniluwa nito si Chihoon. Unti-unti siyang napatayo.
Lumakad si Chihoon patalikod sakanya. "He'll recover quickly. I'm leaving," aniya na di tinitignan ang babae.
"Thank you," mahina at nakatungong sambit ni Shanelle.
He looks at her in his peripheral view saka naglakad na papalayo.
Para namang nag-slow motion ang mundo ni Shanelle habang pinapanood ang lalake sa paglakad papalayo sakanya.
__________
Chihoon went to the bar para uminom. He knows that he can't be drunk but he drinks to at least ease the pain. One bottle, two bottles, until he reached 20 bottles, still the pain is there. He closed fist and leaned his head on the counter. Then the tears came out. Tears of being betrayed. Tears of being thrown away. Tears of a broken heart.
He stayed there for an hour saka nag decide na lumabas sa bar na iyon. Naglalakad siya na parang walang buhay. He just walks under the rain as if hindi nakakaramdam ng lamig at panghihina. May mga nababangga siya but he didnt care. Until may mga nabangga siya na mga lalake na siga sa daan.
Pinaligiran siya ng mga ito at pinaggugulpi. He didn't fight. He lets them do what they wish. Suntok dito, sipa doon. They literally broke his face, but he didn't care at all. He just wishes that the pain will go away after he was beaten up. He wishes that after his body heal the wounds it will heal his broken heart also. Hanggang sa napahiga na siya sa lupa. Sige parin sila sa pagsipa dito hanggang sa nagsawa sila at iniwan ito.
Naiwan siyang nakahiga parin sa lupa at nakapikit. Feeling the coldness of the rain inside his body.
_________
Shanelle went home that night with a heavy heart. Binuksan niya ang ilaw at tumambad sakanya ang tahimik na bahay. Walang Chihoon. Dumiretso siya sa fridge para kumuha ng tubig ngunit nahagip ng mata niya ang fruit juice na iniinom ni Chihoon. Unti-unti niyang binaba ang kamay saka sinara na lang ulit ito.
She went to the bathroom para mag wash. She gets the toothbrush pero napatigil na naman siya ng maalala ang pag squeeze ni Chihoon ng toothpaste sa harapan niya dahil sa di niya maalala palaging I squeeze ito mula sa bottom. Napakagat labi siya para pigilin ang luha. Lahat kasi ng parte ng bahay niya andun ang alaala ng lalake.
She went to his room wishing that he's there. That he still is waiting for her, pero wala. Naglakad siya papunta sa cabinet niya at nakitang hangers na lang ang andun. Wala na ang mga damit niya. Di na niya napigilang napaluha pa. She lets herself sits down the floor at niyakap ang mga tuhod. Hinayaan niya lang ang mga luha niya sa pagtulo. Impit siyang napaiyak as she remembers every moment they've spent. Every memory they shared together. Ngayon wala na. Wala na siya. Wala na ang lalakeng mahal niya. She was left out.. once again.
_________
Two weeks passed by
"We warmly welcome Gabs return!" the whole police force clicked their wine glasses as they celebrate Gabrielle's return to the station.
"Sabi ko naman na wag ng gawing sobrang bongga ang mga bagay," natatawang sabit ni Gab sa mga kasamahan.
"Everyone's cheerful. Gaya nga ng kasabihan If you survived the dangers, good things will come to you," masayang sambit ni Jackson na uminom ng wine. "In the future, we are the people who have to follow Gab towards life's peak."
"Tama! Gabrielle please continue to take care of us in the future," Charm said na nilapit ang glass sakanya waiting for a toast.
"Woah, nabibilang lang ang pagkakataon na uma-agree ka sakin," sambit ni Jackson kay Charm.
"Then shouldn't you treat us to a meal?" sagot naman ng babae sakanya.
"Walang problema. Ililibre ko kayong lahat sa isang luncheon!" Jackson happily said. "I'll be mad to the one who fights for the bill."
"Who will be mad?" sambit naman ni Captain Lee na masaya ding naglakad papunta sa kinaroroonan nila.
"Captain!" Magandang umaga! sambit nilang lahat.
He just nodded saka nilapitan si Gab.
"Captain," nakangiting sambit ni Gab sa kapatid.
Captain Lee hugs him and patted his back. "Thank you for coming back alive. I'm so happy to see you again here."
Gab hugs his brother back. "Salamat kuya," aniya saka humiwalay na dito.
"Actually, you should have rested for a bit longer before coming to work," sambit ni Captain Lee ditto.
"The last mission failed. Saka marami pang mga kaso ang di pa naso-solve. My mind can't let it go," Gab said smiling.
Napatango na lang ang kapatid. "Di naman talaga kita mapipilit sa ayaw mong gawin. Just make sure to work and rest, understand?"
"I understand, thank you Captain."
"Teka, narinig ko kaninang may lunch gathering kayo? Put it all on my account!" masayang sambit ni Captain Lee that made everyone clap.
Masaya namang nakatingin si Gab sa mga kasama. Yes, it's his new life indeed and he will make the most of it.
_________
Kasalukuyan namang nasa sasakyan si Shanelle na dina-drive ni Jam. For the past weeks, nagbago ang personality ni Shanelle. She became more reserve. Di na siya masyadong nagsasalita. At lagi lang gustong matulog. Maybe because of endless sleepless nights just crying for her lost.
"Shanshan, pagkatapos kitang ihatid sa bahay ni Riza, iiwan na kita ah pupunta ako sa Computer City," sambit ni Jam sa nakapikit na namang dalaga mula sa backseat. "Kung uuwi ka na tawagan mo nalang ako."
"Mmm..." sambit lang ng dalaga na nanatiling nakapikit sa loob ng sasakyan. "Wag mong kakalimutang bumili ng fresh milk at fruits."
Jam tilts his head. "Umalis na ba talaga si Kuya Chihoon?"
Napamulat naman si Shanelle. "Kinontak ka na ba niya ngayong mga araw?" sambit niya na bahagyang nilingon ang lalake.
Umiling si Jam. "Hindi. Wala talagang pakialam si Kuya Chihoon sa nararamdaman ng ibang tao. Umaalis nalang siya ng ganon-ganon lang at di manlang nagpapaalam. Ano ba talagang pinag-awayan niyong dalawa Shan? Di ba nga sabi mo sakin nung mga nakaraang weeks na magbakasyon dahil gusto mo na magkaroon kayo ng oras na kayo lang? Bakit naman bigla kayong nag break pagkatapos mong sabihin yun sakin?"
Nanatiling tahimik si Shanelle at nakatingin lang sa labas ng bintana.
Napabuga ng hangin si Jam. "Di mo ba gusto na ganon ko banggitin si Kuya Chihoon? Mm...Mabuti naman siyang tao. Pwera lang sa masyado niyang pangit na luto---"
"Shut up! Kuya Chihoon ka ng Kuya Chihoon di ka ba mabubuhay ng wala siya?!" pasigaw na sambit ni Shanelle.
Jam pouts. "Ikaw kaya ang unang nagsabi na bumili ng fresh milk at fruits," he murmurs.
"Shut your mouth! Iinumin ko yun noh?" she said rolling her eyes. "Saka Jammier Yu, alam na alam ko na ang mga ginagawa mo sa likuran ko. Once na may malaman si dad ukol kay Monster Chi you are so dead," malalaki ang mat ana sambit pa niya ditto.
Ngumiti ng alanganin si Jam. "di ko naman sasabihin kay Chairman yun. P-pero pag tinanong ako ni Chairman...kung nasaan si Kuya Chihoon...a-anong sasabihin ko?"
Tinaliman siya ng tingin ni Shanelle. "Ah, hehehe. S-sasabihin ko nalang na nasa bakasyon siya. Nasa bakasyon," ngiwing sambit ng lalake.
________
Pagdating ni Shanelle sa bahay ni Riza, nahiga siya agad sa sofa at kinalikot ang phone habang si Riza ay nagbabasa lang ng libro.
"Kelan ka pa nahilig sa biology books?" biglang tanong ni Shanee ng makita ang librong binabasa ng kaibigan.
"As an actress, it's good to read books," sambit ni Riza ditto.
"Tsk, did Jerk Troy recommend those to you?"
Napangiti si Riza. "Yeah." Nilingon niya si Shanelle. "Ey, maganda tong book na ito. Did you know that other than humans, the number of heartbeats of other mammals are almost the same? That's about a hundred million times. But turtles are about five hundred million times. Kaya matagal ang buhay ng mga pagong because their hear rate is only six beats per minute. Isn't it magical?"
Nanatili naman sa phone ang mat ani Shanelle. "You only talk about turtles na di naman nai-inlove."
Napawi naman ang ngiti ni Riza.
"Your turtle is always going out to love, to break off, and the heartbeat goes like thump, thump, thump. Psh, I dont think its living a long life," Shanelle continues.
"You talk like a bitter woman. Naghiwalay ba talaga kayo?" tanong ni Riza dito. Shanelle just sighs. "Kung di mo naman pala kayang mahiwalay sakanya, then fight for it again."
"I gave up. Di naman din kami magtatagal," sagot ni Shanelle.
Napaisip ni Riza. "Gab recovered from his sickness, then you broke up with Chihoon. What does that mean?"
"What do you mean?" Shanelle looks at her.
"Kahit sabihin na magiging unfair ito kay Chihoon, but you and Gab spends 3 years together. Maybe it's a new start?"
"I don't want to. Isang nakababata nalang na kapatid ang tingin ko kay Gabrielle ngayon," sagot naman ni Shanelle.
"I'm just only making suggestion. Nakadepende parin naman sayo kung gusto mo o hindi. This time, Gabrielle was very lucky. Recovering from cancer is a really, really, really, really rare occurrence."
"Yeah. Gab is cute and upright," ani Shanelle na sa phone parin ang focus ng mata. "He should have a good life."
_________
Gab is currently at the research lab with Troy dahil gusto ni Troy na i-test ang blood sample niya.
"Your blood and Shanelle's blood contain the same repair enzyme," ani Troy pagkatapos niyang tinest ang blood sample ni Gab. Seryoso naman siyang tinignan ni Gab. "Di mo naman iniisip na isang mirakulo ang nangyari sayo diba?"
"Bakit parang di mo ata gusto ang paggaling ko Nicolai Troy? I've rejected the hospital pleas a hundred times and agreed to be your guinea pig for free," aniya dahil sa pamimilit ni Troy dito na I check ang dugo niya.
Troy chuckled. "Ibig lang sabihin nun totoo ang pagmamahal natin sa isa't isa."
Binato ni Gab ito ng notebook na nasalo naman ng huli. "Ayoko kayang sulutin ang lalake sa buhay ni Riza noh? So, ngayong lumabas na ang resulta, makakaalis na ba ako?"
"Aren't you curious at all?" seryoaong tanong ni Troy. "A monster that knows about repaying didn't just help his benefactor who saved him unintentionally, now he's even looking at his benefactor's ex-boyfriend?"
"That's only your guess."
"But this is the most reasonable guess," sagot naman ni Troy na napatayo na.
"Guessing can only represent possibility. And I'm a police officer. What I need...is evidence."
Napapikit si Troy. "Evidence again. So kung di magpapakita ang monster na iyon sa harapan mo, you won't..."
Gab shrugged.
Humalukipkip si Troy. "Wag mong sabihin sakin na naniniwala ka paring nanakaw ang dormant body?"
"Di ko parin yun tinatanngal sa possibility," sagot naman ni Gab.
Napataas ang isang gilid ng labi ni Troy saka napabuga ng hangin at umupo ulit. "I might die by talking to a policeman. Bumalik ka nalang kaya sa pagiging artista?"
"Being a policeman is better than being a guinea pig for science and possibly dying anytime. Aalis na ako," aniya saka tumalikod na.
Napapangiwi nalang si Troy habang pinapanood ang lalake sa pag-alis. Bigla naman siyang napaisip. It doesnt seem like that monster ran too far.
Umuwi naman si Gab na magulo ang utak. Whether it be luck or being saved by a monster, I'm thankful. Dahil madami pa akong mga importanteng bagay na kailangang gawin at asikasuhin.
_________
Nasa tabing-dagat naman si Chihoon ng araw na iyon. "I will leave very soon," aniya kausap ang kaibigan. "Di ko parin naiisip kung saan ako pupunta. If we're fated, I think we will meet again."
_________
Kinagabihan, mag-isang umiinom si Shanelle ng wine sa garden habang nakaupo sa reclining chair niya. She toasts her glass to a glass of milk na hinanda niya para kay Chihoon kahit wala na siya. It's been weeks since she last saw him. And she missed him. So much. Di na naman niya napigilan ang pagtulo ng luha. Kahit sinasabi niya sa sariling wala na sila. Na di na sila dapat pang magkita o magkasama, still nasasaktan siya. Dahil minsan sa kanyang buhay, she experienced loving someone so much that she even breaks her own principles for him.
________
"He stayed outside for so long and is getting more and more courageous," sambit ng Boss sa kausap sa teleponong si Detective Lopez habang pinapakain ang alagang ibon. "He risked being exposed to save a police officer officer?"
"Yes. In no time, malalaman na nila ang katauhan niya. Mas advantageous ito sa atin Boss."
"Mukhang dapat na nating paghandaan ang huling plano natin laban sakanya. Let's meet 3:30 tomorrow at Lucky Teahouse."
"Okay."
Binaba na nga ni Boss ang phone. "Mukhang dapat akong gumawa ng mas malaking cage para sakanya. "
_________
Morning came, at the police station, kasalukuyang pinapanood ni Gab ang footage ng nangyaring mission sa warehouse when the guy wearing a mask is looking for the photo mail. He paused it at the time na nakuha na niya ang mail. Then he began thinking. Murdering someone by disguising as a milkman. It was a disguise again. Obvious namang trap yun pero nagpunta parin siya. What secrets are hidden in the pictures?
Nilapag naman ni Jackson ang ilang folders sa table niya. "Gab, yan na ang mga kasong may involvement kay Shanelle. It also includes the uncertain evidence on the suspect's home," sambit niya.
Kinuha ni Gab ang isang folder at binuksan ito.
"Gab, with your brilliance and perception, alam kong may Nakita ka dun," sambit ulit ni Jackson.
"Stop running your mouth only. Umupo ka at tulungan akong tignan ang mga ito," sagot naman ni Gab na sa mga folders ang tingin.
"Uhm...pwede ba akong magpuntang CR muna?" nakangiting sambit ni Jackson saka iniwan muna dun ang lalake.
_______
Kasalukuyan namang nasa Lucky Teahouse si Chihoon dahil dun nga ang narinig niyang pagkikitaan nina Boss at Detective Lopez sa tawag nila kagabi. He is sitting down at another room while looking at his phone. Stalking Shanelle's social media account began to be his hobby since he left her house. But there's no new post from her. Kaya ang mga dati niyang posts ang tinitignan niya.
Dumating naman si Detective Lopez sa lugar na pagkikitaan nila ng Boss. Pumasok siya sa kabilang kwarto katabi lang ng kwarto kung saan nakalagi si Chihoon. The tea house has a Mediterranean style kaya VIPs will stay in a solemn room to have their tea.
Nang papasok na sana si Detective Lopez sa room na binuksan ng waitress para sakanya parang nakarinig siya ng ring ng cellphone galing sa kabilang kwarto. He tilts his head saka tinignan ang phone niya to see if sakanya yun pero di naman. Binalewala niya ito saka pumasok nalang sa loob.
Chihoon cancelled his call saka nilagay na sa silent mode ang phone. Bigla naman niyang narinig ang boses ni Detective Lopez mula sa kabilang kwarto.
"Hello? I have business to attend to. Let's discuss your matter tomorrow."
Dumating din ang isang lalake sa lugar. He walks towards the room. Narinig yun ni Chihoon. Because he thoughts he is the Boss nanatiling alisto ang kanyang mga senses.
Pumasok ang lalake sa room kung nasaan si Detective Lopez. Nagtaka naman si Chihoon. Parang may mali. Madali siyang pumasok sa kabilang kwarto at natagpuan ang isang lalake na natutulog sa lamesa na mukhang lasing.
"S-sino ka? A-anong gagawin mo?" takang sambit ng lalake nang bigla siyang lapitan ni Chihoon.
Chihoon grabbed the guy's necktie saka malakas na sinandig sa pader.
"You---Ano bang ginagawa mo?!" malalaki ang mga mata ng lalake sa takot. "P-pakawalan mo ako!"
Matatalim naman ang titig na pinuukol ni Chihoon dito. "Nasaan ang taong nandito kanina?" seryoso niyang tanong.
"Umalis na siya! Pakawalan mo na ako!"
"Sino ka? Anong ginagawa mo dito?" seryoso paring tanong ni Chihoon habang hawak hawak parin ang lalake sa leeg.
"Kung di mo ako pinakawalan tatawag ako ng ibang tao!" sabi ng lalake saka siya sumigaw. "Someone come! May gustong sumuntok sakin!"
Bigla namang may pumasok na waitress. "Mister, please calm down. Mister!" aniya kay Chihoon nang Makita niya itong mukhang sasaktan na ang lalake. "Let's talk and calm down."
Madami na ding ibang tao na dumating kaya napilitan siyang bitawan ang lalake.
"Ano bang problema mo ha?" tanong ng lalake ditto saka inayos ang nagusto na necktie.
"Mr. Chu," sambit ni Justin na is apala sa mga dumating dun sa room na iyon.
Nilingon ni Chihoon ito.
The two of them went to have tea together.
"So, it turns out that its a misunderstanding," natatawang sambit ni Justin habang sinasalinan ng tea ang baso ni Chihoon. "He has no benefit in raising a hand to you. Drink some tea."
Kinuha nga ni Chihoon ang baso saka uminom.
"Pumupunta ka ba palagi ditto upang umino ng tea?" tanong ni Chihoon dito.
Umiling si Justin saka binaba ang baso ng tea. "First time kong magpunta ngayon dito, but I was stood up. Pero nagkataon namang Nakita kita dito so I didn't come for nothing."
Napangiti si Chihoon. "Who would dare to stood you up? Magkikita ba dapat kayo ni Miss Riza dito?"
Justin chuckled. "I heard you are Riza's fan. You really do know her well. Pero di siya ang taong hindi ako sinipot ngayong araw. Mukhang nasabi ko na sayo dati na may weird cousin ako."
"Red Hubert," sambit ni Chihoon.
"Nagpadala siya sakin ng email na gusto niyang kumain dito kasama ko ngayong hapon. Naisip ko naman na since di kami nagkita ng matagal na panahon, so we can maybe talk about it. But he stood me up." He refills Chihoons cup of tea. "Kumusta naman si Miss Shanelle ngayong mga araw?"
Napatahimik ng ilang Segundo si Chihoon saka bahagyang napatango. "She's fine...fine," he said na mas sinasabi yun sa sarili kesa kay Justin.
________
Shanelle opened the door after hearing the doorbell rang. She saw Gab there smiling at her. Pinapasok niya ito saka kinuhanan ng juice.
"Thanks," sambit ni Gab ditto.
"Bakit di mo ako tinawagan bago ka nagpunta dito?" sambit ni Shanelle na naupo sa katabing upuan.
"Tumawag ako pero walang sumagot," sagot naman ng lalake.
Ngumiti ng mapakla si Shanelle. "Maybe I didn't hear it."
Napansin naman ni Gab ang pagiging matamlay ng babae. "Di ba maganda ang pakiramdam mo? O di ka nakatulog ng Mabuti?"
"Okay lang ako. May sasabihin ka ba?" lingon ni Shanelle sakanya.
"Nung tumawag ako walang sumagot kaya nag-alala ako. Saka may sasabihin din sana ako kay Mr. Chu," ani Gab na luminga-linga sa paligid. "He's not at home?"
"He...he's on vacation," ani Shanelle na tumingin sa ibang direksiyon.
"Shanshan, di kaya...ayaw mo akong makita?" seryoosng tanong ni Gab dahil napansin niya na matamlay ang pakikitungo nito sakanya.
"How can that be?" ani Shanelle na di makatingin sa mga mata ng lalake. Di kasi maalis sa isipan niya na dahil ditto kaya umalis si Chihoon. Hindi naman sa sinisisi niya ito. It's just that she still is not comfortable talking to him for now.
"Nung gumaling ako at Nakita kita, naramdaman kong di ka ganun kasaya," sambit ng lalake.
Nanginig naman ang mga labi ni Shanelle kaya bigla niyang binato ng unan ang lalake. "Am I not happy that you recovered?!" aniya na tumulo na ang luha.
Kumuha si Gab ng tissue at pinunas ang nabasang damit dahil sa pagkatapon ng juice na hawak sa damit sanhi ng biglang pagbato ni Shanelle sakanya.
Niyakap naman ni Shanelle ang unan at doon umiyak. Napatigil naman si Gab sa pagpunas ng makitang umiiyak ang babae.
Nilapitan ni Gab si Shanelle. "Shanshan...a-alam mong di yun ang ibig kong sabihin. Wag kang umiyak," sambit niya para patahanin ito.
"It has nothing to do with you," sambit naman ni Shanelle na di parin tumitingin ditto.
"A-alam kong mali na nilihim ko sayo yun ng mahabang panahon. I even made you suffer when I dumped you and made you into a laughingstock for everyone. Hindi rin yun naging madali sakin. I'm sorry Shan. I'm sorry," naiiyak ding paghingi ng tawad ni Gab.
Pinunas ni Shanelle ang luha saka pinakalma ang sarili. "Sinabi ko na sayo na hindi ito dahil sayo. Nakaraan na iyon."
Gab held her hand. "Di ka na ba talaga galit sakin?"
Pinilit ni Shanelle na ngumiti saka ginulo ang buhok ni Gab. "Ano bang sinasabi mo diyan? Bakit naman ako magagalit sayo? You are my little brother Gabrielle. Okay na ako. Pwede mo na muna akong iwan. Gusto ko ng magpahinga."
"Sige," malungkot na tumayo si Gab at iniwan na ang babae.
_________
Sinundan ni Chihon ang lalakeng pumasok sa room nila Detective Lopez kanina. Di kasi siya matahimik hanggat di nalalaman ang totoo. Habang naglalakad siya naramdaman niya ang matinding kalungkutan sa dibdib niya. Dinama niya ito. Naisip niya bigla si Shanelle kaya nilabas nya ang phone at Nakita ang wallpaper niya. It's still Shanelle's picture. Huminga siya ng mamali saka tinuloy ang pagsunod sa lalake. He went in front of him na nakapagpagulat ditto.
"Ikaw---a-ano na namang balak mong gawin?" takot na sambit ng lalake.
"Tell me. Why would you appear at the tea house?"
"Isa lang akong messenger. I received a call from somebody na nagsabi na kailangan kong magsuot ng formal attire at makipagkita sa isang tao ngayong hapon," sagot ng lalake. "And I was told to call someone at 3:30." At yun yung time na tinawagan niya ang number na binigay ng Boss sakanya which is actually Chihoon's number kaya nag-ring ang phone ni Chihoon nung nasa teahouse siya.
Nagsimula na din siyang magkwento kay Chihoon ng nangyari. Nung pumasok na siya sa room na kinalalagyan ni Detective Lopez natagpuan niya itong umiinom ng tea. Nagulat si Detective Lopez pero pinigilan niya ito sa pagsasalita.
He gives his business card to him saka umupo sa harapan niya. Binigay niya ang isang papel sakanya na naglalaman ng number na tinawagan niya kanina.
Nagtaka si Detective Lopez dun kaya kinuha niya ito at binasa. Saka niya kinuha ang notebook na naglalaman ng mga contacts at dun Nakita niya na ang number na iyon ay kay Prince Chihoon.
"Eto yung contact method," kapagkuan ay sambit ng lalake kay Chihoon at binigay ang papel sakanya. "I was supposed to give this information to the person in the room."
Kinuha ni Chihoon ang papel ay Nakita na number niya ang nakalagay dun. Naisip niya na siya siguro yung tumawag kanina na kinancel niya.
"Sabi pa niya na di dapat ako magsalita at di rin dapat magsalita ang taong pagbibigyan ko niyan. Sabi niya ibigay ko lang ito sakanya pati ang business card ko at wag magsasalita. At kailangan kong manatili dun ng isang oras. To be honest, that's weird. Pero kung ikokompara naman yun sa dati kong trabaho, mas okay na din."
Biglang umalis na si Chihoon at tinalikuran ang lalake pagkarinig ng gusto niyang malaman. Dumiretso siya sa tabing-dagat. He is looking at the old photo that contains the photo of his enemy. Naalala naman niya yung sinabi ni Justin kanina.
"My cousin is in hiding. I can only wait for him to find me, sabi ni Justin sakanya. But to be honest, ayoko talaga siyang Makita."
"Since I decided to leave Shanelle's house, kailangan ko ng madaliin ang lahat. Mukhang kakailanganin ko ang tulong ng ibang tao."