Happy Reading!
Two year ago...
Kada araw na dumadaan ay mas napapamahal kami sa isat-isa.
Napakadami ng napagdaanan namin, ni isa doon ay hindi naging dahilan para mapag-hiwalay kami. This is what I wish. Napakasarap sa pakiramdam ang umibig.
Maraming dumaan na problema pero Hindi lumilipas ang araw ng Hindi kami nagkakabati.
W
e're planning to rent a house or apartment just for the two of us.
"Ano na? May na hanap ka na ba?" Tanong ko kay Jackson na nasa tabi ko at nag scroll sa laptop nya.
"Ahmm wait baby" Ani nya saka umusog ng kaunti saakin. Nakaupo sya sa kama ko habang ako ay nakahiga at nakasandal ang ulo sa headboard at kumakain ng chocolate.
"Here" Tinignan ko iyun.
Hmm? 1st floor? Small Sala, kitchen, small Hardin sa likod ng bahay. Sa second floor? 2Room. It's just a simple house yet it's good for us.
"What do you think?" Tanong nya.
"Yeah its good"
"We can buy the land and the house too." Ngisi nya.
"What? We can't afford it baby, ang Plano lng ay magrenta baby" Ani ko.
"Yeah, but I can buy it baby" yumakap pa sya sa tyan ko saka hinalikan ako sa leeg.
"Nah. We have to save money baby" pakikipagtalo ko pa. Hinaplos ko ang buhok nya.
"But baby, parehas lng Yun pag magrent tayo gagastos-at gagastos tayo saka maganda naman ang bahay" Ani nya saka pinaglaruan ang dulo ng damit ko.
"We can't afford it baby" matigas na Sabi ko.
"We can baby. I can afford the rest"
Napabuntong hininga ako.
"But–"
Napatigil ako sapagsasalita ng sunggaban nya ako ng halik.
"No buts baby" Ani nya saka hinalikan ang tungki ng ilong ko. Nagpout nalang ako saka sinalpakan ng chocolate bar ang bibig nya saka tumakbo pababa.
"Hey! Come back here! We're not yet done talking baby!" Rinig Kong sigaw nya, Tumawa lng ako. Napatigil Lang ako sa pagtawa ng nasa Sala na ako at amoy ko ang sinigang naniluluto ni momshie.
"Baby ivy, it's lunch time" Ani momshie na lumingon pa saakin saka nag patuloy sa pagluluto.
Umupo ako, sumunod din si Jackson sa gilid ko saka hinalikan ako sa pisnge bago umupo.
"Ayan! Eat up" ngiti ni momshie.
Wala si kuya dahil nasa trabaho sya. May sarili nading bahay sila kuya at ate Cassandra.
"So, iiwan mo na talaga si momshie anak?" Malungkot na Ani momshie.
"No mom. Magrerent lng naman kami mom ng bahay. We're going to visit you time at time mom." Ani ko saka lumapit sakanyaat niyakap sya Mula sa gilid.
"Parehas lng Yun baby. Magkakasariling buhay kana tapos mawawalan ka time for me" Wala parin talagang pinagkaiba ang pageenglish-tagalog ni momshie.
"Don't say that mom. Hindi mangyayari yun." Hinalikan ko sya sa pisnge saka bumalik sa kinauupuan at kumain.
Nang matapos ay nagpaalam kaming pupuntahan ang rerentahang bahay.
"How's you're dad?" Maya-maya ay tanong nya ng makasakay kami sa kotse.
"He's still in coma" malungkot Kong ani na nakatingin sa labasng bintana. Naramdaman kong hinawakan nya ang kamay ko.
"Magiging maayos din ang lahat baby... You want to visit him later?"
Lumingon ako sa kanya saka tumango ng may ngiti sa labi.
Pinuntahan namin ang bahay na rerentahan namin.
Maganda ang bahay, malinis, Hindi kompleto ang gamit.
"What if we'll buy it? Magkano ang lahat?" Rinig Kong pagkausap ni Jackson. Nasa likod ko sila ng babaeng namamahala ng bahay na ito
"50 thousand. Kasama na ang lupa at bahay nyan. Ang mga gamit naman ay kukunin namin." Ani ng may edad na babae.
"Hmm, we'll take it"
Napalingon ako kay Jackson. Tinaliman ko sya ng tingin.
Lumapit lng sya sakin saka niyakap ako sa likod.
"Mag-iingat kayo mga anak. Hindi nyo alam kung anong balak ng tadhana sainyu" napalingon kami sa may edad na babae na namamahala ng bahay naito.
"Ano pong ibig nyong sabihin" kunot noo at salubong nakilay na tanong ko.
"Hindi nyo alam ang kahihinatnan ng pagmamahalan nyo" mas lalong lumalim ang gatla ng noo ko.
"Salamat sa paglilipat ng bahay." Ngumiti sya saamin saka lumabas na ng pinto.
"She's creeping the hell out of me" Ani ko saka niyakap ng mahigpit si Jackson.
"Don't mind her baby. Iloveyou" bulong nya saka hinalikan ang sentido ko.
"Let's visit daddy" kinakandado na ni Jackson ang maliit na gate ng bahay namin.
"Okay.. let's go" ngumiti sya sakin saka inakay ako papasok sa kotse.
Habang sa daan ay tahimik lang kami. Ako nadin ag bumasag sa katahimikan.
"May clue kaba kung anong pinagsasabi ng matandang babae by?" Tanong ko habang ang paningin ay nasa labas ng bintana.
"Hmm, Wala. Stop thinking about it baby. It's just nothing. Masyado na syang matanda, alam mo naman ang mga matanda" kibit balikat nya.
Tumango-tango ako pero nilalamon parin ako ng isiping iyun.
"Oh... How Ixusz in Italy?" Pag-bubukas ko ng pag-uusapan.
"You're making me jealous" tiim Baga nyang ani. Kita ko pang humigpit ang pagkakahawak nya sa manobela.
Tumawa ako. "I'm just curious baby. It's been 3years huh" nang umuwi Kasi ito sa Italy dati ay Hindi na ito bumalik. Nakakamiss naman ang kakulitan nya.
"Tss. His fine" ubos na pasensyang Ani nya. Tinawanan ko lng sya. Ganyan talaga sya pag nagseselos.
Nang makarating sa hospital ay dumeretso agad kami sa private room ni daddy.
He's in coma. It's 5 months ago, he's drunk, but still he drive. Sumalpok ang kotse nya sa malaking poste. I was crying that time when my mom told me what happened. Napanood daw nya sa tv ang balita kaya agara kaming pumunta sa ospital.
-Flashback-
' he's gonna be okay right? Doc?' umaasang Ani momshie ng makalabas ang doctor galing sa emergency room
' he's in coma Mrs. Malakas ang pagkakasalpok ng kanyag ulo sa manobela at sa ibang bahagi ng kotse. The impact in his head is too strong. Tsaka Hindi ito nagseatbelt Sabi ng pulisya, I'm sorry'
Umiyak kami ng umiyak ni momshie. Hanggang sa pauuwian ako ni momshie ng makarating si Jackson.
' Paano kung Hindi na sya magising?' tanong ko kay Jackson na nasa gilid ng Kama at nakaupo. Ako naman ay nakahiga at nakatingin sa kisame.
'he will baby' saka sya lumapit at humiga din.
'sa dinami dami naman Kasi ng araw hindi ko man lang sya nakausap at nasabing napatawad ko na sya' tumulo nanaman ang mga luha ko.
'you were busy and he was baby. Be strong' pinunasan nya ang luha ko pero nagpatuloy iyun sa pag-agos.
Naalala ko ang sulat na pinunit ko. Bakit ba nakalimutan ko ito?!
Tumayo ako saka lumapit sa side table ko at hinalungkat Doon ang papel na pinunit ko dati. Natabunan na iyun ng mga school papers ko.
Nang masigurong kompleto na ay umupo ako sa kama saka Doon pinatong. Umupo din si Jackson.
Pinagdikit-dikit ko iyun. Kahit nanlalabo ang Mata dahil sa luha ay kinayakong buuin iyun.
' dear honey '
Wala pamang nababasa ay nagpatuloy nanaman ang luha ko sa pag-agos.
'please forgive me huh? I have to leave. My father sent a Butler of him to pull me away from you. You know my father hone- . He can kill. He threatened me. I don't -ant you and our childr-n to got on trouble. Please understand me ho-ey. Iloveyou... I really do. Take care of our children.'
Madami mang mga punit na letra ay naintindihan ko ang nakasulat. Napatakip ako sa bibig para pigilan ang hagulgol na gustong kumawala.
'shh' pinaharap ako ni Jackson saka niyakap ako.
'shit... Wala akong kwentang anak.. bakit ngayun ko lng nabasa toh?!" Humagulgol ako ng humagulgol.
Kahit na sa mga nagdaang araw at buwan na minsan ay nagkakasama kaming pamilya, kahit na masaya kami palagi, kahit ramdam kong parang bumalik kami sa dati. Iba parin paghindi mo nasabi sa ama mong napatawad mo na sya, may sa loob-loob saakin na nagsisising Hindi ko kinausap ang ama ko para sabihing napatawad ko na ito.
Walang kasiguraduhan ang buhay nya sa ospital. Tanging machine lng ang nagpapagana ngayon sa katawan nya para lumaban.
-End of the flashback-
"Ano na pong lagay ng daddy ko? May nagbago na po ba? Kaylan po sya magigising?" Sunod-sunod Kong tanong. ganito ako palagi pag nandito sa ospital. Hindi ko maiwasang hindi maging praning. hinapit ako ni Jackson sa balikat.
"Calm down baby" ngumiti sya saakin saka hinalikan ang buhok ko.
"Maayos naman ang lagay nya. Her vitals are running okay. his brain now is recovering" ngumiti ang doctor saamin.
"D-do you mean–" Hindi ko matapos ang sasabihin ko. Gumaan ang pakiramdam ko.
"Yes. He's recovering is going faster and faster, it only mean that you're father have 50% possibility to wake up, but there's 50% possibility na Hindi n magising ang daddy mo"
~
"Yes momshie! Sabi nang doctor ay may 50% possibility na gumising si daddy!" Masaya Kong imporma kay momshie habang hawak ko ang kamay ni daddy.
' good god... Thank you lord...' Ani momshie.
Nagpaalam munabsya saakin na mag-aayos na para makasunod dito saamin.
"Please wake up daddy..."
Alam kong 50% lng ang possibility nyang gumising, Alam ko ding 50% din ang possibility na hind sya gumising..
Pero pinang-hahawakan ko Yung 50% possibility na magising sya.. ayun nalang ang pinang-hahawakan ko.
Dumating si momshie. Kahit Hindi sabihin ni momshie, kitako sa mga mata nyang Mahal nya talaga si daddy. Nasabi ko na sakanya ang sulat ni daddy noong nakaraan buwan. Hindi pala payag ang ama ni daddy na magsama sila momshie. Pero ngayong matanda na ang daddy ni daddy na Lolo ko, Hindi nasila nito mahahadlangan. At nasabi din saakin ni momshie na ibinalita sa kanya na nastroke ang daddy ni daddy. Hindi na ito makapagsalita ng mabuti at palagi nalang nakaupo sa whilechair nito o dikaya ay nakahiga. Ni Hindi ko Alam ang itsura ng Lolo ko.
"Magiging okay din sya mom" hawak ko sa balikat ni momshie.
Tumango-tango sya habang nakatingin kay daddy.
"Magpahinga muna kayo. Wala din namang tao sa house. Nasa bahay din nila kuya mo sya'. Dun muna kayo magpahinga.
Hinalikan ko si momshie at daddy sa pisnge bago umalis kasama si Jackson.
"Relax baby. Wag mo stres-in ang sarili mo." Ngumiti saakin si Jackson.
Sa lahat ng bagay sya ang sandalan ko, sa nagdaang araw,buwan at taon sya ang nagsilbing lakas ko.
Kahit hanggang ngayon ay iniisip ko padin ang sinabi ng matandang babae.
Kaylangan ko lng magtiwala kay Jackson. Ayan naman talaga ang kaylangan sa relasyon, ang magtiwala.
Itutuloy...