Skyler's POV
Nakatitig lang ako kay Faris habang nagtetrain ito ng taekwondo. I'am sitting near the door habang nakatingin lang sa kanya. Napangiti na lamang ako ng maalala ko ang nangyari nong nakalipas na araw. We are getting closer and closer.
"Hey! Why are you smiling? Mind joining with me, Master?" Tanong nito habang nakangiti at tinaasan ako ng isang kilay. Tumawa ako saka tumayo.
"Maybe later. Pupunta dito 'yong daddy mo kaya kailangan mo munang magpalakas. Save it for later" sagot ko rito at pinaupo siya sa upuan, pero nagpupumilit itong tumayo kaya pinabalik ko ito sa pagupo.
"Tss, ang OA mo masyado" sagot nito at inirapan ako.
"It's not Overacting, baby. Pupunta dito 'yong daddy mo. He wants us to do the sparring" saad ko at umupo sa harapan niya.
Mga limang minuto rin kaming nagtitigan at bigla itong tumawa. Kumunot naman ang noo ko kung bakit ito tumawa.
"That's okay, Mr. Baldassare"
"Make sure you win" saad ko sa kanya at kinuha 'yong water bottle ko at binigay ito sa kanya.
Napangiwi ito habang nakatingin sa akin.
"Well, I can win. As days passed by natatalo rin kita. I'm getting better and better. Maybe you'll be defeated for the five rounds" sagot nito na parang pinagmamalaki pa nito na natalo niya ako.
Tinungga niya 'yong tubig and she gave it back to me.
Totoo naman 'yong sinasabi niya. She's getting better and I kinda liked it.
"We'll see about that" maikling sagot ko at tumayo mula sa aking upuan.
Naglakad ako papunta sa aking bag at linagay sa loob nito ang water bottle ko.
We heard noises from afar and it seems like it came from the door. Napalingon ako doon at nakita ko si Tito na may kasamang mga tao sa likod niya.
Manang Vilma...
Michelle...
Mang Isko...
Dhianne...
Jorhainne...
Harvey...
Shanohnn...
Iscelle...
Mokingjay...
....
Halos lahat ng mga kasambahay nila pati na rin 'yong mga house guards nandito na rin. Pati si Mang Isko na driver nila.
Nakasuot ito ng damit na may nakalagay Taekwondo and they are walking near us.
Lumapit ako kay Faris na ngayo'y gulat na nakatingin sa mga tao na naglalakad papalapit sa amin.
"Dad, bakit ang dami niyo pong kasama?" Manghang tanong nito at lumapit sa kanyang ama sabay halik sa pisngi nito. Lumapit naman ako at yumuko.
"Good afternoon po, tito" ani ko at nginitian sila.
"Good afternoon, hijo. We are here to show our greatest support to my daughter and also to you Sky. Wag kayong magalala, we've divided this group into two, tutal marami naman kami. We have the supporters of Sky and Faris"I was stunned while staring at my so called SUPPORTERS.
"Hi" maikling saad ko rito.
"Dad, you don't have to do this. Pwede namang ikaw lang 'yong pupunta eh. But it seems you bringing the whole team" saad ni Faris habang nakasimangot ang mukha.
"Okay lang 'yan, hija. This is full support. You cheerleaders, your mascot, your water boy" bumuntong-hininga ang anak at halatang napipilitan pa itong tumango.
Tumingin kami doon sa sinasabi nitong cheerleader, mascot saka water boy.
Oh no, this is embarassing.
Naglakad naman ito papaalis sa harapan ng ama nito at pumunta muna sa gilid.
Nagsiupuan na ang mga tao sa sahig habang 'yong ama naman ni Faris nakaupo lang sa upuan katabi si Mang Isko.
Sinundan ko si Faris at lumapit sa tabi niya at kunyaring may ginagawa rin, sumulyap naman ako rito at humarap sa kanya.
"Are you upset?" Umiling ito at humarap din sa akin.
"I'm not upset. Parang ayaw ko lang na nakikita nila akong natatalo. I'm not used to it, I never failed, I'am always a winner in our family" napabuntong-hininga na lamang ako at napahilamos ng kamay sa aking mukha.
"Ris, let down your guard. If you failed, so be it. There's still a chance to win. There is always a way to win.... A good way to win. Lessen your pride. Hindi lahat ng bagay nakukuha mo lang sa tingin" mahabang saad ko rito dahilan ng mapasimangot ito.
"This is different, you need to win if you put hardwork on it. Just trust yourself. Hindi ko naman sinasabi na hindi mo ito kaya, but fight as you can fight"
"Hindi naman ako ma pride" sagot nito sabay pinagkrus 'yong dalawang braso sa dibdib nito.
"You are, sometimes. You are always looking for the simple way to get what you want, you don't put efforts on it. Dapat lahat ng bagay pinaghirapan. Don't always look up for an easiest ways"
"Hindi lahat ng bagay o pagsubok sa buhay madali, sometimes... You need to be hard-working. No, not sometimes, but always put hardwork on everything you do. Kailan ka pa matuto kung hanap-hanap mo ay 'yong madaling paraan?"
"I know you are born as a rude spoiled brat, kaya lahat ng bagay makukuha mo lang sa tingin. Wag mong isipin na lahat ng iyan magpapatuloy until you grew up with a family"
"It will all stop when it's time for you to face some challenges in life, a hard challenges in life. Learn to conquer everything, learn to cope up everything, with hardwork and love. Everything has consequences" pagkatapos ko iyon sabihin humarap naman ito sa akin at nginitian ako.
"I guess I'll try" sagot nito at nginitian ako.
"No, don't try it. Just do it" ani ko at tinapik ang balikat nito.
"Bakit ba ang propesyonal mo magsalita?" Tanong nito habang nakakunot ang noo.
"Because I'am professional. Don't try to ask, baby" sagot ko rito at kaagad naglakad papalayo sa kanya.
Ngumiti ako ng makita ko itong nakatingin sa akin. I run in front of everyone and stood in the middle.
"Everyone, welcome to our training hall. This day I will have a sparring with the daughter of Familia Pérez. So, this won't be long. We will only have five rounds" ani ko at lumapit kay Faris. "Let's go"
Pumunta kami sa gitna and we have the sign of respect.
"Start" bulong ko kay Faris. Kaagad niya namang pinatid 'yong paa ko kaya natumba ako.
She's getting faster...
Napahiwa lahat ng mga nanunuod ng matumba ako sa mat.
She punched my stomach and kick my ass. Napamura naman ako ng patiran niya ako.
I take a chance to kick her ankle dahilan ng bumagsak ito ng malakas sa sahig. Everybody wasn't at ease. Naghiyawan lahat at marami ring sumisigaw sa aking pangalan at sa pangalan ng anak ng mga Pérez.
Dahan-dahan itong tumayo at siniko 'yong tiyan ko and we rolled on the mat while she was holding my neck by her arm.
Naipit 'yong leeg ko sa braso nito ng sabay kaming bumagsak sa sahig.
"Round One is up! Winner, Ms. Pérez" nagpalakpakan lahat ng mga tao dito sa training hall when they announced the round one winner.
Tumayo ako mula sa aking pagkakahiga at tumayo ng maayos.
Round two is coming...
- - - -
Faris' POV
We finished five rounds at puro hiyawan at palakpakan ang naririnig ko sa buong training hall, nakangiti lang ako habang nakikinig sa mga hiyawan ng mga tao.
"Congratulations. You did it" napangiti naman ako sa sinabi ni Sky. I won the sparring, I've always won pero 'yong sinabi ni Sky sa akin na kailangan ko ng hardwork, ginawa ko talaga iyon.
Ang prangka niya eh, masakit magsalita. Ayaw ko na sinasabihan ako ng effortless ng mga tao.
"Thank you" sagot ko
Nakita ko naman sina Daddy kasama 'yong mga kasambahay namin pati na rin 'yong mga guards ng bahay.
"Congrats, hija. You are improving" ani ng daddy ko sabay yakap ng mahigpit sa akin at hinalikan ang pisngi ko.
"Ikaw rin, hijo. You are a good Trainor. I'm grateful that I choose you" ngumiti si Sky rito ng kamayan siya ng aking ama.
"Thanks, dad"
"Okay, who wants to eat? Let's celebrate!" Masayang sigaw ni Daddy kasabay rin ng hiyawan ng mga tao.
"Dad, there's no need to celebrate" ani ko at tumingin kay Sky.
"Oh, my daughter has changed. Ang galing naman talaga ni Sky. But I don't change my mind, let's celebrate" wala akong ibang naggawa kung hindi ay sundin na lamang ang gusto ng ama ko kahit na hinid ko naman talaga intensyon ang maghanda dahil lang sa taekwondong ito.
Napapansin ko rin na habang dumadaan ang mga panahon, mga araw... Nagsisismula na rin akong matutong mahalin ang Taekwondo.
I guess, kung ano talaga ay ayaw mo ay mamahalin mo. Sa lahat ng mga araw, kailangan mo lang talagang matutong mahalin ang mga bagay na ayaw mo. Yes, I now believe that the more you hate, the more you love.
Tumalikod si daddy sa amin at naglakad papalayo, naiilang naman akong sumunod rito habang kamot-kamot ang aking batok.
Lumabas kami ng training hall at pumunta sa resto malapit sa hall.
Marami kaming pumasok doon kaya halos lahat ng mga tao na naroroon ay napatingin na lamang sa amin, dahil na rin siguro na maingay kami o hindi kaya, dahil sa marami kami.
"Dad, ang dami namang mga tao eh. The seats are full and there is no available place" reklamo ko kay daddy pero nagpatuloy lang ito sa paglalakad papunta sa second floor.
"We will use the second floor. It's already reserved, we can stay here for so long" saad ni Daddy habang naglalakad kami paakyat sa second floor.
So this is planned? Planado pala 'yong pagpunta namin dito sa resto?
Sumunod na lamang ako kay Daddy at pagkarating naman namin sa second floor nakita ko namang may mga taong nag-uusap rito.
Wait, kilala ko 'to eh... Kilala ko sila!
"SKY!"
Tawag ng mga ito kay Sky. Nakakunot naman ang noo ni Sky habang nakatingin sa kanila. Pati ako kumunot na lamang 'yong noo ko. Hindi ko alam kung bakit sila nandito.
Akala ko ba RESERVED ang lugar na 'to?...
"What are you guys doing here?" Tanong ni Sky sa kanila at sinulyapan ako.
Hindi ako nagsasalita habang nakatingin lang rin dito.
"Hijo, I invited them. Tinanong ko sa parents mo kung saan sila nakatira. I also invited your parents and your siblings, matatagalan nga lang sila. This guys are also your supporters" ani ni daddy kaya napatingin ako sa kanya habang hindi pa rin nagsasalita.
"No, I don't support Sky. He is panget. I choose daughter mo po" natawa naman 'yong ibang mga tao, dahil sa sinabi ni Zyair. He's tagalog is really bad.
"Eh, kung ipapatapon kaya kita pabalik sa pinanggalingan mong alien ka?" sagot naman ni Sky rito. Tumawa ako ng mahina saka tumingin kay Zyair.
Masama ang tingin nito kay habang nakasimangot.
"No thanks, I prefer riding my plane. I don't need you to throw me" sagot nito at malakas na napahalakhak.
"No plane's available for you. Pinasira ko na kay Treyton 'yong eroplano mo, para hindi ka na makakauwi sa inyo"
"Bakit mo naman ako itatapon pabalik sa amin?" Tanong nito. They became the center of attention.
Bravo!...
"Yes, you won't ride a plane. Ipapatapon nga na lang kita, para naman libre na ang pasa diyan sa mukha mo. Alien" sagot pa nito at binelatan si Zyair.
Zyair pouted like a kid. "I will sumbong you to Mommy"
Ano raw?...
"What did you say? I will sumbong? Oh, I will sumbong... What's that again? You will sumbong me to the queen?" Natatawa pa si Sky nang sabihin niya iyon.
"You're masama" anito at sinimangutan si Sky.
"Umuwi ka nga sa inyo. Bumalik ka na lang rito kung may ambag ka na sa Pilipinas" nagtawanan at maghalakhakan ang lahat ng mga tao, pero tumigil rin ang mga ito nang bigla silang sinamaan ng tingin ni Zyair.
Ang lakas rin naman pala ng mga titig ni Zyair, takot sa kanya 'yong mga tao eh.
"What did you say?"
"I said go home and find your worth. Wala kang ambag eh"
"I have handbag, okay?"
Ano? Handbag?...
"Anong handbag?" Sabat ko rito. Nakatingin lang sa kanya ang lahat ng mga kaibigan pati na rin 'yong mga taong naririto sa second floor.
"Did I say handbag?" Sabat ni Sky. "I said ambag not handbag, tss. Mas mabuti pa kung umuwi ka sa inyo" naiinis naman ito habang nakatingin kay Sky.
"Mabuti pa nga" sabat ni Aziel at tinawanan ito.
"You're so bad. Why do you keep on teasing me?"
Nakaka-awa naman itong si Zyair eh.
"Woi, huwag niyong awayin si Baby Zyair, baka padalhan pa kayo ng isang dosenang sundalo niyan" sabat ni Treyton at umakbay kay Zyair.
Bakit naman nasali 'yang mga sundalo-sundalo sa usapan namin?
"Yeah, I will surely do that. I'am trying to speak tagalog properly, but my tongue won't fight. It keeps on pushing it away" paliwanag nito sa amin.
"Baka wala talagang gusto sa 'yo 'yong Pilipinas, hijo" sabat ni Daddy saka tinapik ang balikt nito.
"Hmp!"
Parang nagtatampo na ang baby Zyair nito.
"Just kidding, hijo. You need more practice, then matutunan mo rin iyon" tumango-tango naman ito.
"Practice?! Huwag na lang" sabat ni Wren saka umiling-iling.
"Why not, if he can? Wala namang masama roon, hindi ba?" Tanong ng aking ama rito.
Tama nga naman si Daddy, why not, if he can.
"Mr. Pérez, it take decades for him to learn. Eh, ang tagal-tagal na nitong nagaaral managalog, mapahanggang ngayon wala pa ring nangyari" napa-awang naman ang aking binig.
Seriously? Gano'n talaga katagal?...
"Well, try and try na lang, hijo. Be patient" anito at umupo sa upuan.
Bahagya pa akong napairap, dahil nagmumukha tuloy silang mga batang nagaaway.
"Okay, that's it. That's enough" sabat ko sa kanilang dalawa.
Oo, nandito ang mga kaibigan ni Sky, pero wala si Kajick. Hindi ko rin alam kung nasaan sila, hindi naman kami close.
"Where's Kajick?" Tanong ko sa kanila. Nagkibit-balikat naman ang mga ito kaya tumango ako.
"Who's Kajick? Is he your boyfriend, hija?"
"ANO?!" Sigaw ko sa aking aman habang nakasalubong ang aking kilay.
"Why are you shouting? I'm just asking you, hija" lahat ng mga mata nila ay nakatingin lang sa akin kaya umiling naman ako.
Narinig kong tumawa ang mga kaibigan ni Sky kaya masama ko silang tiningnan kahit na hindi kami close. "Mr. Pérez, taken na po si Kajick. May asawa na po 'yon" sabat ni Treyton kaya tumango si Daddy.
"I thought my daughter has a boyfriend" hmm, ayaw ko nga.
"Meron po 'yan" sabat ulit ni Treyton kaya tinaasan ko siya ng kilay.
"Talaga?"
"Opo, si Sky po"
"ANO?!" Sabay naming sigaw ni Sky at nagtinginan.
Umiwas naman ako rito at tumingin ulit kay Treyton at sa mga kaibigan nito.
Naku talaga, hindi ko nga naaalala na may nangligaw sa akin eh. Saan naman ba niya nakuha ang balitang iyan. Ang advance niya mag-isip.
"Dad, he's not my boyfriend. No way" ani ko pero tumawa lang ang aking ama.
"Nagtatanong lang naman ako, hija. Why are you galit?" anito at umupo sa upuan.
Nakabasungot akong naglakad at umupo sa upuan na nandoon sa tabi ni Sky.
Narinig ko naman itong mahinang natawa kaya tumingin ako rito.
"Bakit ka tumatawa? May nakakatawa ba, aber?" Tanong at tinaasan siya ng kilay.
"Don't ask, baby. You're cute" aniya kaya umirap ako at tumingin sa mga pagkain na nakalapag sa aming mesa.
"Alam mo, ang hilig mong magpakilig. Ang kokorny naman ng mga kilig lines mo. Hindi nga masyadong umipekto sa akin eh. Gamitin mo 'yan sa imaginary girlfriend mo. Ang korny mo Mareng Sky" may sumilay naman na ngiti sa gilid ng labi nito
"Kinilig ka naman" ako? Kinilig? Kailan pa?
Tangik talaga 'tong si Mateng Sky, kahit kailan naman talaga.
"Hindi kaya. Umaambon na oh" Tanggi ko rito at tumingin sa iba.
"Wag kang tumingin sa iba. Hindi sila si Sky, I'm Sky. Beside you and staring at your beautiful face. Don't look at them, look at me, instead" anito kaya yumuko na lamang ako.
Wahh! Nababaliw na talaga ako sa lalaking 'to....
Nakaramdam ako ng kuryente sa buong katawan ko, parang nagiinit ito habang pinapakinggan ang mga sinasabi niya.
"H-ha? Anong sabi mo?" Tanong ko habang nakayuko.
Ang init ng mukha ko, parang tumatayo lahat ng balahibo ko. Hindi 'yong kinikilabutan ako pero parang iba eh.
"Baby, look at me" anito at tinaas 'yong mukha ko paharap sa kanya.
Namumula na 'yong pisngi ko habang pilit na tumingin sa mga mata niya.
"Why are you always calling me baby?" Tanong ko rito at tumingin sa mga mata nito.
"Because you are my baby. My one and only baby"