Chereads / BITTER LOVE / Chapter 31 - Chapter 29

Chapter 31 - Chapter 29

AUTHOR'S NOTE: Sorry kung natagalan :)

You can comment ha? Wag sana puro next. Haha I need your insight about my story. Enjoy reading

--

Nandito pa din kami sa Yate nya.

Nag usap na kami ng masinsinan at mas naliwanagan ako.

Mas magaan na ang pakiramdam ko.

Yes, we're okay but i can't trust him fully. Don't get me wrong ha? I love him. Its just that, its hard for me to trust him.

Hays. I sigh.

"Baby are you okay? You keep on sighing" He said.

He hug me from behind. He's favorite position.

"Wala. Parang hindi parin nag sisink in sa akin ang mga sinabi mo kanina." Sagot.

I felt him stilled.

"I'm sorry again" i can hear pain in his voice.

We both hurting.

We both want us together.

Pero ang dami pang problema.

"How about dinner?" Basag nya sa katahimikang namayani sa aming dalawa.

Shit! Ngayon ko lang naalala! I have a dinner date with Tristan to his condo!

"Baby, are you okay?"he ask.

"Do you have your phone with you? I have to call someone" i ask.

"Yes." May kinuha sya sa bulsa nya and its a cp!

He handed it to me.

"Its full charge, have load. You can call anyone. I will just wait you to the kitchen" he said. Then left.

Agad kong dinayal ang cp number ni Tristan. Yes, i memorize it. Like what i said, pag nag papanic ako sya agad ang tinatawagan ko.

Nang pindutin ko ang call button ay may rumehistrong pangalan

Calling Asshole ..

Ang nakalagay.

What? Nakasave ang number ni Tristan sa Cp ni Diken?

What the fuck is the meaning of this!

Nakailang ring yun bago sumagot.

Hindi muna ako nagsalita.

"Are you with her? Okay don't answer that. I know she's with you. Wag mo na syang sasaktan! I am warning you Diken, baka mapatay na talaga kita!" Bungad neto.

I am shock.

Hindi ako makapag salita.

"Hello? Diken? Still there?" He ask. Sunod sunod.

"Did you already tell her the truth?" Tanong ulit neto ng hindi ako nakasagot ulit.

Alam ni Tristan?

Fuck, Pinag kaisahan ba nila ako?

Alam ni Dad at ni Tristan!

Did Mommy and Lindy knows too? I ask myself.

Parang ang pait ng pakiramdam ko. Ang sakit!

Galit ako. Galit na galit ako.

I felt betrayal.

"YOU BETRAY ME!" malakas kong sigaw at binaba ang tawag.

You play with me huh?

Now, let's try to play with you all!

Nakakuyom ang mga kamao kong masama ang titig sa dagat.

Let's see what i can do.

Hindi ko malasahan ang pagkaing kinakaen ko. Bagama't Steak ito ay parang ang pait ng lasa. Or is it because iyon ang pakiramdam ko.

I looked at him. He's eating happily. Kita ko ang gana nyang kumaen.

Pag tinitingnan nya ako ay walang patid ang kanyang ngiti.

I smiled back. But deep inside i want slap his face.

How dare he!

Truth my ass!

Marahil nga ay totoo ang lahat ng iyon. Pero alam ko na din ngayon na hindi lahat sinabi nya sa akin.

I will make you pay.

For toying me. Humanda kayo sa akin lahat.

Mukhang naramdaman nya ang paninitig ko sa kanya.

"May dumi ba ako sa mukha?" Tanong nya na may pilyong ngiti sa labi.

"Wala. Ang gwapo mo lalo" matamis akong ngumiti. Kahit ang gusto ko ay irapan sya.

Which i did, unnoticed.

"So kelan tayo babalik sa lupa?" Tanong ko ng hindi sya sumagot sa sinabi ko.

I don't think i can bear to stay with him a little longer, after nang mga nalaman ko.

I want to talk to dad.

To mommy.

To Lindy.

Especially Tristan.

I trusted him my life. Hindi ko na tuloy kong sino pa ang totoo sa kanila. O kung totoo ba ang mga pinakita nya for the past years.

Sa ilalim ng mesa ay mahigpit na nakakuyom ang mga kamao ko. Pilit tinatago ang emosyong gustong kumawala.

"We will stay here for tonight then tomorrow morning we'll go back. Okay?" Sagot nya.

I nod.

So i will stay with him overnight. Okay I can endure that.

Isang gabi lang naman. Kaya ko pang makipag plastikan.

Matapos namin kumaen ay naghintay ako sa Upper Deck ng Yate.

I need fresh air!

Samantalang si Diken ay inayos ang hihigaan namin sa Lower deck.

Napatingin ako sa langit. May isang bituing nakalitaw.

Mukang uulan.

Baby is tha you?

Napaluha ako.

Ayaw kong sukuan si Diken.

But I'll make sure i will know what they're hiding.

Mabilis kong pinunasan ang mga luha ko.

Nakakapagod pa lang umiyak.

Nakakapagod masaktan. With the same person. With your family. With your friend who you trust.

Mapait ako akong napangiti .

Is this the love i am fighting for?

Kasing lasa ba ito ng mga pait na nararanasan ko?

Love is so bitter.

And i just taste it with him!