MALL SCENE
BITBIT KO ang apat na taong gulang na anak ng ate Cray ko. May lakad kasi sila ni Kuya Ban kaya naiwan sa akin ang bulinggit na'to. I bring him to the nearest mall kasi nagumpisa na siyang mag tantrums sa loob ng bahay. Kaya maglili-waliw kami ngayong dalawa at para manahimik na ang pasaway na'to.
"HEY Crail, where do you want to go?"
Dudugo ang ilong ko sa batang to, english speaking kasi eh nasa pilipinas kami, si ate kasi eh ang arte.
"Gusto mo Ice cream?"
Napatingin siya sa akin na may nagniningning na mata at malapad na ngisi, gotcha. Hindi ko na kayang magenglish, ayokong mag adjust.
"YES PO TITA! I WANT!"
Salamat naman at napapagod na ako kakatakbo sa kanya doon sa loob ng kids playground. Iba talaga ang batang tita, mas mahirap pong magpanggap.
"Come! Pero huwag mo akong isusumbong sa Mommy mo ha?" Paaala ko sa kanya.
"Hindi kita bibilhan ng icecream at toys mo. Naiintindihan mo? Sagot!" Pananakot ko kaagad sa kanya.
"Yes po Tita Creine Reniesse. I won't tell Mommy." He cutely promise.
Mabuti naman at nakakaintindi to ng sariling wika. "Hawak ka sa kamay ko, will look for your ice cream."
Ipinagbilin kasi ni ate na bawal siya sa malamig, pero siyempre kunsintidor ako bahala siya doon, gusto ng anak niya ng sorbetes. Nagpalinga-linga ako para hanapan siya ng food court na may icecream.
I held his right hand tightly mahirap na pagnawala to, magwawala ang ate ko at baka pati ako mawala na sa extensiya ng mundong ibabaw.
Lumiko kami sa may mga foodcourt, naalala kong meron icecream parlor dito eh. O ayon, sabi na eh!
"Crail look may icecream shop doon." Tinuro ko ang pangalan ng shop. "Hey, don't run kiddo, careful."
Napahiyaw nalang ako noong may nabangga siyang isang lalaki dahil hila-hila ni Crail ay kamay ko ay hindi ko naiwasan ang nakasalubong ko. Medyo napalakas ang pagbunggo ko sa kanya kaya nahulog ang laman ng bitbit niyang bag.
"Pak! Nakuuu sorry po! Sorry, hala. Crail stop muna, help me first."
Natataranta kong utos sa pamangkin ko at inumpisahan ng pulutin ang mga gamit na nalaglag, puro baby things.
Nakipulot narin ang lalaking nakabangga ko, medyo natagalan kami sa pagkuha dahil may bitbit siyang bata tapos ako hindi ko mabitawan ang pagkakahawak kay Crail kasi baka tumakbo palayo.
"Sorry po!" Hinging paumanhin ko sa lalaki pagkaabot ko sa bag niya. "Hindi ako nakaiwas kasi nahila ng pamangkin ko ang kamay ko, sorry talaga!"
Nahihiya kong usal dahil naistorbo ko siya at nasaktan, mabuti nalang at hindi nagising ang batang natutulog sa bisig niya.
He flashed his smile mukhang mabait si kuya. "No it's okay. I understand, ganyan talaga ang mga bata, makulit. Are you okay din? Medyo napalakas yata ang pagbangga ko saiyo."
Napailing ako bilang tugon. "No I am fine, sorry talaga. Wala na bang nahulog sa gamit niyo? Kompleto na ba lahat?"
He check his things at he nodded in response. "Yeah. Oh yong isang feeding bottle yata wala." He added at hinalungkat ulit ang bag niya.
Napabaling ang tingin ko kay Crail kasi sobrang tahimik niya, ganoon nalamqng ang panlalaki ng mata ko noong marealize ko kung bakit ang tahimik niya.
Napakagat-labi kong naibalik ang tingin sa lalaki. "Kuya pwede po bang bilhan ko nalang kayo ng bagong beberon? Ano kasi ahmmm.." naituro ko si Crail na nilalaklak na ang gatas ng anak ng lalaking to. "Sorry hindi ko napansin."
Napatingin narin siya kay Crail na happy sa kakadede ngayon, mukha siyang nasarapan. Habang ako dito lubog na sa kahihiyan sa harap ng lalaking to.
I heard him laugh softly. "Loko! No it's okay, spare lang naman ni Fraixyn yong bottle nayon. Let him maybe he's hungry. Breast milk naman iyon kaya okay lang for him."
Ngisi-ngising iniaabot sakin ni Crail ang bottle na wala ng laman.
"Thank you po."
May gana pa siyang magpasalamat sa lagay nato, titirisin ko na talaga ang batang to!
"My gosh Crail that's not suppose to be yours! Look, inagaw mo ang food ni baby girl!" Pagkakastigo ko sa pamangkin ko sabay turo sa anak noong lalaki.
"Opps sorry but I want milk!" He reasoned out and pouted cutely.
Ginulo naman ang nito ang buhok ni Crail sabay ngisi ng malapad. "Are you full?"
"Yeah po, thanks."
"Welcome kiddo." He replied.
Hinawakan ko ulit ang kamay ni Crail at nakangiti napatitig sa kanya. "Paano po, alis na kami. Sorry po talaga sa abalang nagawa namin pati narin sa pagabuso ni Crail sa paglalklak ng gatas ni baby girl, sorry talaga."
"No, I told you it's okay. No harm done."
I politely smile at him. "Thank you talaga, sorry ulit. Bye bibili ko pa kasi ng Icecream tong si Crail."
Sukat ng pagbanggit ko ng salitang icecream ay bigla na lamang nagising ang bitbit niyang bata.
"W-where? I-icecream? I w-want!" She chirped sleepily at papungas pungas na minulat ang kanyang mga mata.
Narinig ko ang tawa ng lalaki bago pinangigilan ang pisngi ng bata. "Basta icecream talaga eh, ang bilis mong magising Fraixyn!"
"Let's e-eat, Papa Vriax. I want cookie Icecream." Pamimilit niya at tuluyan ng nagising hangang nabaling ang tingin niya sa amin ni Crail.
"Hi po?" She smiled at us.
"Hello." Agad na sagot ni Crail at nagwave pa. "You also want icecream? We will go there!"
He talks and pointed the icecream shop. Agad na nagpababa si Fraixyn at lumapit kay Crail at silang dalawa na ang nagusap, in their baby talks.
Napatingin nalang kaming dalawa sa isat isa at sabay na natawa, sinundan ang dalawang bulinggit na engrossed na sa kakasalita habang binabaybay ang deriksyon papuntang icecream parlor.
"Oh I'm Vraix pala, might introduce myself kasi mukhang matatagalan pa tayong magkakausap ngayong araw." He broke the silence between us habang sinusundan namin ang dalawang bulingfit.
Napatingin nalang ako sa pamangkin ko at sa anak niyang mukhang friends na ngayon.
"Nice meeting you Vraix, I am Creine dalagang tita ng bubwit na'to substitute din minsan sa pagiging ina."
Natawa siya sa pagpapakilala ko, totoo naman ah. Hindi lang minsan napagkakamalan narin akong nanay ng Crail na'to.
Palagi kasing naiiwan sa pangangalaga ko ang batang yagit na'to lalo nat may out of town or busy sila ate sa akin ang bagsak ng batang to. Kaya minsan iniisip ko talagang mas mahirap ang maging batang tita tapos dalaga pa!
Ka-estress ng hard.
"Tita come here!" Crail shouted noong nandoon na sila sa harap ng shop, eh nakaglass door. Hindi nila mabuksang dalawa.
I laugh at him and stride a little faster to their spot. Naghintay naman silang dalawa doon at napalakpak pa sila noong buksan na ni Vraix ang pinto at pumasok na kami sa loob.
They happily run sa gelato machine, may display at excited silang nagtuturo ng kanilang gustong flavors.
"Papa Vraix, i want that one. Cookies!" Fraixyn screams in glee tapos hinila pa ang damit ng Papa niya. "Papa, and hhmm there, the vanilla. I want mix flavors."
"Okay okay, relax." He patted Fraixyn's head softly and he pointed the staff assigned. "There, tell him your orders, he will give it all to you."
Napatango naman si Fraixyn at binalingan na ang crew at magalang na nagsalita.
"Hello po, Sir Kuya uhmm I want po that one, yeah. Cookies n cream and french vanilla din po." She cutely said.
"You want it in a seperate cup or mix?" The crew asked her.
"Hhmmm, I want mix po Sir, just cookies on top po." Pagbibilin niya pa ng nakangiti. "Thank you po!"
"Ang cute ng anak mo." Hindi ko mapigilang sabihin dahil mukhang napalaking magalang ang batang to. Fraixyn called Crail's attention and ask him what he wanted.
"Crail two flavors only, Mommy will get mad if you catch cold." I warned him when he wanted more flavors.
He gave me his okay sign before he finally decided what to order. Umorder na rin kami ni Vraix, I ordered pitachio, dark tablea and sea salt. While Vraix picked Tiramisu, ube and mango float flavors.
Hindi kami masiba sa icecream, medyo lang. Then I ordered iced latte and mango juice for the kids.
"Papa is it mango float good? I want can I try?" Fraixyn ask permission.
"Yeah sure, here." Nilapit niya ang dessert cup. "Crail, try it also."
Napangisi si Crail at sumandok na ng mango float.
"Hmmm, yummy nga. Tita can I taste din the dark tablea and sea salt?"
"Okay dokie." I widely grinned. Wala na kaming nagawa kundi ang eh pagitna ang mga cups namin ni Vraix kasi nakikiagaw na ang dalawa. "Masarap?"
"Hmmn, not really po. It's mapait ng slight."
Fraixyn's commented and tinikman naman ang flavors na kinakaiin ni Crail ganoon din ang ginagawa ng pamangkin ko. I laugh at their icecream hopping taste test.
"NO CRAIL MAS MASARAP THIS ONE!" Nagtatalo pa sila sa kong ano ang pinakamasarap na flavor.
Nagisip pa siya at nagpout. "Though the mango float tasted really good but mines is the best, here the cookies." She feed it to Crail then.
"No I want the mango float." Pangotra naman ng pamangkin ko na ikinabusangot ni Fraix.
"No! Try mo din po, my cookies." Pati tuloy ako nadamay sa away ng dalawa ginawa daw pa akong judge. She feed me her cookies and cream. "Yum right?"
"NO TITA CREINE, here try Tito's Vraix mango float its the best." Sinungalngal naman sa akin ni Crail ang kutsarita na may lamang ice cream.
"So? Tita what's the best flavor?" He asked.
"Tita, hindi po diba? My cookies and cream are the best!" May diing usal din ni Fraix.
Bakit sobrang competitive naman nila? "Ha? Ano, parehong masarap. I want it all."
Safe kong hayag sa kanila na tinawanan lang ni Vraix, ponandilatan ko siya.
"NO CHOOSE ONE ONLY TITA!" They shouted in unison.
Nagmamakaawa akong napatingin kay Vraix na halatang nag eenjoy sa pagkakahot seat ko between the two kids. He just gave me a tissue paper, pero noong hindi ko tinanggap siya nalang ang nagpunas ng gilid ng labi ko.
"May dumi kasi." He supplied nong matulala ako sa ginawa niya.
"Sa may damit mo din, meron here. Wipe it off." He added while pointing my shirt.
"Ow thanks." I barely muttered and wipe it. Napainom tuloy ako sa latte ko ng biglaan, kinabahan kasi ako bigla.
"Tita, ano na po?" Pamimilit ulit ng dalawang to at hinila pa ang manggas ng damit ko.
"Answer them!" Vraix grinned while he stares at us, ako naman ang napangiwi.
Mukha pa namang maghahamon na ng away ang dalawang kutong lupa na'to. Parehas na kasing madilim ang tinginan nila sa isat isa. Tapos hindi pa sila magkasundo sa flavors na pinakamasarap.
"Tita answer us now!"
"Sandali, tigilan niyo muna ang damit ko baka mapunit na'to sa kakahila niyong dalawa, yan kalma muna kids. I am thinking pa kasi. Finish you icecream first then later I'll give you my final judgement, okay?" Pang uuto ko sa dalawang sabay namang tumango.
"Nice, napakalma mo sila." Vraix commended when the two keep their silence and continue eating. "Halatang sanay na sanay ka sa kakulitan ng bata ah."
I laugh and tell him my side story. "I told you, mahirap ang maging dalagang Tita. Kailangan mong sakyan ang topak nito kundi, makakasapak talaga ako ng bata pagnagkataong mawalan ako ng pasensiya."
He laugh at me. "That's tough huh? You need to have a long patience and must be really understand their tantrums."
Napatango ako sa pagsang-ayon at nakinig nalang sa kuwentuhan ng dalawang batang makulit. We took photos narin dahil gusto ni Fraix, she even directed me to lean on his Dad so that we can fit in the phone screen, masyado lang malapit na nakaakbay na sakin si Vraix ngayon, hindi ko alam kung nakangiwi or nakangiti ako habang nagannounce si Crail ng say cheese.
Nanigas kasi ang likod at biglaang nanuyo ang lalamunan ko. Fvck? Anyare sayo Creinne?
"Tita Crienne smile po!" Pautos na sabi ni Fraix at inulit ang picture taking naming apat.
Ngisi-ngisi lang si Vraix at hinahayaan ang anak niyang maging photographer.
"Vraix?! What the hell are you—you have kids?! WHO—WHO IS SHE?!"
Nabaling lahat ng tingin naming apat nong may bigla nalang lumitaw na babae sa harapan namin at tinataasan kami ng boses pati kilay niyang halatadong tattoo.
Napaubo nalang ako sa sinabi niya, what the?! Bat nadamay ako? Ang sama kasi ng tingin niya sa'min lalo na sa akin kasi ako ang tinititigan niya ngayon.
She raised her fake brow while she crossed arms. "Slut—."
"Sino po ikaw?" Pagtatapos ni Fraix sa kung ano mang sasabihing masama sa'kin ni pekeng kilay.
She even gave her a don't bitch me out face, teka si Fraixyn pa ba to? Bat parang ang maldita niya bigla?!
Nanlaki naman ang mata nong babaeng sapaw. Agad niyang binalingan ng tingin si Fraix na hindi man lang nilubayan ng tingin ang babae.
She darted her eyes to Vraix na hindi ko malaman kung nakangisi or kung ano. "Who is she Dad? Another b*tch face scum?"
Ako naman ang napanganga sa sinabi niya, what the! Pero si Vraix ay hindi na napigilang tumawa at ginulo ang buhok ni Fraix para siyang walang paki.
Binalik ulit ni Fraix ang mata niya at sinuri pailalim ang babae, she even rolled her eyes after. "Why are you here?! Your ruining our family day, my Dad here doesn't know you, so back off, bitch! I don't like you!"
She even flips her hair then give her the 'resting bitch face'. Teka nga bata pa ba to? Ang bratty ni Fraix sa harap ng babaeng to! She even sounded so pissed and spoiled.
Hindi nakasagot ang nakatangang babae kay Fraix, kahit siguro ako din, maspe-speechless bigla pag-nabara ako ng ganito ka hard.
Napaigik ako nong bigla niyang sinapok ang mesa at tuluyan nang nawala ang poise niya sa katawan.
"VRAIX WHAT THE—YOUR CHEATING ON ME! HOW COULD YOU?! MAY ANAK KA! IKAW?! ASAWA KA BA NIYA? NILOLOKO KA LANG NG LALAKING IYAN?!" Patiling siwalat niya at wala akong ibang naiusal kundi ang katagang.
"Ha?! B-bakit ako?!" Utal pa iyan.
Si Fraix ulit ang bumangka. "Shut it pathetic creature, your scaring my Mommi Crienne."
Na mas lalo kong ikinanigas, Mommie? Kailan kita niluwal? Ha bata? Pati si Crail nakisali pa.
"Daddie Vraix, stop her. Look Mommi Creinne paled. She's trembling po Daddie." Nakangising hinawakan pa ng pamangkin ko ang kanan kong kamay.
It's a prank bato? Bakit ako yata ang walang alam kong ano ang pinupush nilang eksena? Bat parang ako ang natatanga ngayon?!
Mas lalo akong naghyperventilate nong nakisali pa si Vraix.
"Look, Welane stop it, you heard my kids your scaring their Mom, my wife. My Fraix already said your ruining our day, leave us." Kalmado niya pa iyang sinabi.
Hindi ba siya kinakabahan sa sinasabi niya? Wife? Kailan iyon? Bat ako na ang nanay ng mga yagit nato? Isa lang akong batang tita, hindi ulirang nanay ng dalawang to.
She stomped her feet, how childish. "My gosh! Your an asshole jerk!"
"Bat niyo po pinatulan?" Sabad ulit ni Fraix, napagat labi ako. Gusto kong matawa kasi bars siya.
"Alis na po. Hindi ka invited sa FAMILY DAY namin." May emphasize pa siya sa bawat kataga.
"Yeah Welane just go away, pareho nating alam na wala tayong relasyon. So cut the drama and leave." Dagdag panggigisa pa ni Vraix kay Welane.
"Burned area!" Fraix giggled mockingly.
She screams in annoyance and shame. "Pagsisisihan—,"
Fraix cutted her for the nth time. "Gasgas na po ang linyang iyan. Alis na po wala pong may gustong nandito ka. Leave and forget my Dad he doesn't love even like you so back off!"
Walang naisagot si Welane kaya nagmartsya nalang siya paalis, she gave me her grim stare bago siya tuluyang nawala sa paningin naming apat. Ba't parang kasalanan ko?! Ba't parang sa'kin siya nagalit eh wala naman akong naambag kundi ang maikli 'Ha?' kanina?
I heard Fraix's giggle pati narin ang hagikhik ng pamangkin ko. "I really hate her guts, Daddie Vraix. Mabuti naman at umalis na siya."
"Why are you so snob with her Fraix?" Crail asked.
Umikot pa ang mata niya at maarteng nag cross arms. "Kasi naman ang bitch niya, palagi siyang nakasigaw saka ang pangit ng ugali niya."
Doon na ako sumabat. "AT BAKIT PATI AKO NADAMAY DITO FRAIX? MY GOSH BEBE BAKA MATAMBANGAN AKO NOON! SHE SEEMS SO UPSET ABOUT ME, BEING YOUR DADDIE'S WIFE!"
Medyo naghigh-pitched ako doon, naestress kasi talaga ako.
"Diyos ko papatayin niyo yata akong tatlo, your ganging up on me. Pati ikaw Vraix! Ano bang pinagsasabi mo?!!!"
But he just laugh at my pissed state, ginulo niya pa ang buhok ng dalawa sabay bulong. "Good job kids!"
*****
CLXG_DRGN