HISTORY repeats itself nga ba? Paano kung ang taong mahal ko ay mahal din ako pero ang komplikado lang kasi hindi kami pedeng dalawa?
Siya lang ang mahal ko. Siya lang ang lalaking para sa'kin pero tangina nila ng hard!
Bakit hindi nila makita na kami ang para sa isat-isa? Na nagmamahalan kaming dalawa? That we want to be together? Bulag ba silang lahat? Damn!
I am too tired of their traditions and fucking rivals with each clan.
Wala akong paki alam sa gulo nila pero bakit kami nadadamay?
Ilang henerasyon na ang lumipas pero ganon parin. A Samaniego cannot LOVE a De Levigne and vice-versa.
Anong akala nila sa damdamin namin?
Nasa palad nila? Sila ang hahawak at magdedesisyon? I am sorry but they can't fuckin' control me!
I have my own brain and not a puppet who will just obey their shitty commands!
F*ck hard.
Call me rebel but i'll prove to them that they are all wrong!
I won't be a coward!
I will fight hard to be with him and we will live happily together!
I can't imagine my life without him!
Hindi ako kasing duwag ng mga tito at tita ko. Lalong lalo nang hindi ako tutulad sa kaduwagan ng Mommy ko!
Kasi kahit gaano pa kahigpit si Lolo to warned us all na never fall in love with De Levigne's.
Ilang beses na nga bang may nahuhulog na Samaniego? At isa nadon ang Mommy Yrienne ko!
Yeah history repeats itself! 'cause im fucking inlove with the son of my Mother's first heartbreak!
Russell Grae De Levigne, father of Rushford Alezi De Levigne, my only love.
Can we really survive? Could our love be enough?
Are we really destined or just another ill-fated love story with the De Levigne's?
How destiny turn our lives upside down if we only want to be with each other?
FANCY meeting you!
"Anak ng— hoy babae balak mo bang mamatay? Bat naka tanga ka dyan?"
"HOY BUMABABA KA! BABA!"
"BINGI KA BA? I SAID GET DOWN! WAG KANG SUICIDAL!"
What the— anong problema neto??
"Can't you fuckin' hear me? Hey! Hey!" He shouted again.
"The fuck! Get down! ARE YOU FUCKIN OUT OF YOUR FUCKING MIND?? HEY!"
Pero lahat iyon binalewala ko, I kept ignoring his annoying screams.
"Just get down now. You might fall. Oh shit!!!"
Oh god I am fuckin' pissed by now, hes getting on my nerves.
"FUCKIN' FUCK YOUR OWN BUSINESS MAN!" I shouted back at him as I pulled off my earplugs.
I glared at him and I saw a man who fuckin giving me a 'are you fuckin'kidding me?' look right now.
"Your not jumping?" The moron asked stupidly.
I raised my brow. "Why would I?" I asked him back sarcastically.
Napahimas siya ng kanyang dibdib at tila nakahinga ng maluwag.
He darted his grim gaze at me then. "Well if you cant fuckin see lady. Youre at the rooftop and your sitting at the edge of this fuckin building and when anyone sees you he may think that your fuckin thinkin of jumping off."
"I just want to have a great view!" I said in a mocking tone.
"YOU WHAT?!" He shouted again, surprised.
"Wala!" Nabobored kong sagot pabalik, ang bingi kailangan paulit-ulit? I flashed him my fake grin.
"Pwedeng umalis ka na diyan? Its too dangerous. Baka mahulog ka, konsenya ko pa pag namatay ka!" Siya habang inaabot yung kamay ko.
Kusang umangat ang isang side ng labi ko, I gave him my burning glare.
"PRANING KA BA? Hindi ako mahuhulog. Duhhh! Hindi ko pa sineseryoso ang pagpapakamatay. Kaya pede ikaw ang UMALIS DIYAN YOUR DISTURBING ME!" I even have the guts to roll my eyes on him as I put back my earphone.
"What the! Ako pa ang nang-iistorbo! I can't fuckin' believe it!" Frustrated na usal neto.
"You shoul be." I said then max the volume of my phone.
I closed my eyes and my thought would be like I hope this creature will just disappear, forevah.
NAPATANGA na lang ako sa babaeng suicidal na'to I cant believe her. Nakatingin lang ako sa kanya for about 2 minutes. Parang wala siyang paki-alam sa mundo.
Hindi parin mawala ang pagkabigla ko nong makita ko sya kaninang nakaupo sa pinakadulo ng school namin. Para talaga siyang tatalon any minute. Mukha pa naman siyang suicidal kaya pinigilan ko siya.
Only to find out na nagsa-sight seeing lang sya? Holy hell right! Lumapit ako sa kinakaupuan neto.
Dungaw sa baba...holy chit. Ang taas na nakakalula. Well I dont have a fear of highs pero nakakangatog tuhod parin pala pagtingin mo.
Slowly but surely I sat down beside her. True to her words ang gandang mag-sight seeing dito, makikita mo ang lahat ng magagandang building.
Like I'm a King looking down to my vast property.
"Beautiful isn't it?" I heard her kaya napatingin nalang ako sa kanya.
"Yeah!" I said in agreement.
Humiga siya oh shit yung kalahati na lang ng paa nya ang naka sampay sa building namin.
Lintek na babaeng to, walang takot sa katawan.
Tiningnan ko lang siya habang nakahiga. Now she looks like an angel but talks like a demon with fangs on.
Kidding. Pero maganda siya kahit nakapoker face lang yung parang wala lang. Like a blank sheet of bond paper.
"Psst pst!" siya iyan.
"Hmmn?" Ako naman.
"Higa!"
"Huh?" I frowned.
"I said lay here!" sabay tap pa ng space sa gilid neto. Anong binabalak ng babaeng to?
"There." she said when I settled beside her.
Nahiga naman sya sa nakaspread kong kamay. Ayos ah libre unan.
"Ayan ang sakit kasi sa batok pag nakahiga sa semento." She uttered as she lays comfortably in my arm.
Nakatitig lang ako sa kanya habang sya naman nakatingin lang sa taas.
"But the most breathtaking sight for me is that." She pointed up above me.
"Huh??" Ano daw? Nakatitig lang ako sa mukha niyang walang emosyon, mas magandang tingnan to.
"Look up!" She commanded.
Napatingin nalang din ako sa taas. Anong meron? Puro ulap lang naman.
"Ang ganda diba?" She asked then tumingin sakin, nagaantay ng sagit ko.
"Di rin!" I answered, o diba ang honest ako.
"Tsk whatever." Rolled eyes on me. Natawa nalang ako ang taray talaga.
Nakatitig lang kami sa langit for almost 30 minutes hindi din kami nag-uusap. Hindi din naman ako nabobored kaya sige lang. Though hindi naman ako naaamaze sa tanawin ko mas nanagagandahan pa ako dito sa katabi ko.
Hindi ko lang sya matitigan ng matagal kasi baka mailang sya sakin.
She's really beautiful.
Tumagilid pa ako ng higa nong pinikit niya yung mata nya para mas matitigan ko syang mabuti.
I can't help it. She's so addictive to watch para ka niyang minamagnet.
Perfect shape of face she got.
Long eyelashes, her eyebrows, pointed nose, pinkish lips and her eyes that will burn you alive when she stares at you, she looks so pretty and all.
"Oy wag mo kong pagnasaan!" Natawa nalang ako. BUSTED KA ALEZI!
"Di ah ang feeling mo naman!" Pagka- kaila ko though huli niya na talaga ako.
Tumagilid din siya paharap sa'kin kaya magkatinginan kami ngayon. Kikiligin na ba ako? Kusang ngumiti ang labi ko nong magtama ang aming mga mata.
"Wag ka nang magkaila. I know you stare at me for straight 10 minutes." She said with a smirked.
Napatingin nalang ako sa relo ko.
5:47 Damn. Ganon ko sya katagal tinitigan? 5:29 palang kanina ah.
Umiling agad ako. "Anong 10 minutes?? 18 kaya! Wag ka ngang nagiimbento dyan." I rebutted and wink at her.
Huli nya na ako bat ko pa ikakaila?
She laughs....grabe si lord. Bat parang ang perfect ng isang to? Ang sarap nya din kasing tumawa...tsktsk. Masamang pangitain to.
"Tsk. I admired your honesty Mister. So pumasa ba ako sa assessment mo?" She teasingly asked.
I smoothly lied. "Hindi nga eh!"
Natawa ulit siya. "Hindi reliable ang source mo. Sa ganda kong to? Duh...I'm beyond beautiful. Pang-goddesses po ang levelan beauty ko."
Ako naman yong natawa, yabang. "Wow. You praise yourself too much."
"Ganun talaga! I love me, myself and I!"
Natawa nalang ako sa SELF-PROCLAIMED niyang kagandahan. Napaupo siya nong meron tumatawag sa kanyang phone. She answered it and put it to loudspeaker.
"Bakit?" Siya sabay higa ulit sa kamay ko.
"HOY BABAE! GAGA KA TALAGA NAG CUTTING CLASSES KA NA NAMAN. KAYA WAG MO KUNG MA BAKIT-BAKIT DYAN. SAN KA NAMANG ROOFTOP SUMAMPA? ALAM MO BANG NANDITO NA YONG SUNDO MO?" Narinig kong sabi nong nahihyper-tension na yata sa kabilang linya!
She smirked. "Dito lang. Saka hintayin mo ko dyan sa room. Wag kang umalis malilintikan ka talaga sakin. Teka anong room ka ba?"
Napamura ang nasa kabilang linya. "Tsk L31. Bilisan mo. Pag na bwesit na ako pasasabukin ko talaga lahat ng may rooftop sa lugar nato."
She rolled her eyes. "Whatever Frayte! I'm on my way." Sabay end call.
Pero imbis na tumayo na at iwan ako, humiga pa siya ulit at nagmuni-muni.
"Oh ba't di ka pa umaalis?" I asked kasi di man lang sya nag aayos para umalis.
"Tsk. Hayaan mo siya di yun aalis. Maghihintay yon. Tinatamad pa akong tumayo."
I chuckled crazy girl. "Umuwi ka na. Sabay nalang tayo I also need to go home at baka mapagalitan ka sa inyo."
Bigla siyang sumimangot. "Di rin. They dont fucking care about me!"
"Tsk. Same here but I am hungry kanina pa tayo dito." Pamimilit ko sa kanya kasi baka mapagalitan pa to paguwi.
"Tsk. Halika na nga. Itayo mo ko bilis!" Sugo niya pa sa'kin na naasar.
"Sige po mahal na reyna." Tumayo na ko at tinulungan sya.
"There thanks by the way. Well see ya!" She said then she ran away.
"Hey!" Pagpigil ko sa kanya.
She stopped and looked over me. "Yes? Anong sinisigaw mo diyan?"
"Fancy meeting you! Tell we meet again! Wag ka ng suicidal!" Natatawang sagot ko habay kumakaway. "Ano palang name mo?!"
"Tsk Can't help it!" She flashed me her wicked smirk. "I am Maxkiel, bye!"
Then she resume running...
Running away from me. Tsked till next time then, Maxkiel.
Can't help myself grinning like a madman while descending my way to the stairs.
Well it might be your lucky day, Rushford. Saad ng kabilang panig ng utak ko. My grin widens more, why am I acting like this?
I want to see her again, her face and her 'I don't give a fvck' attitude. She was like a breath of fresh air for me.
*****
CLXG_DRGN