Chapter 7
By; Rabbit_65
We meet up again?!
Sakura Eve Wilson POV
Dahil alam na ng mga kaibigan ko na lilipat ako ng paaralan, napag disiyonan ko na magbigay ng huli kong sulat sa kanila. Shempre sino ba naman ang hindi ma miss ang mga kaibigan mong sira ulo.
Ma mimiss ko na talaga sila...
Pagkatapos ng araw na huli kong pagtapak sa Academiang pinaglakihan ko. Shempre mag papaalam ka muna sa Teacher mong puro umaga mo yung pinag tritripan. Tsk....
'Bye, Mortal World'
<<<<<<----------------
"Akoy masaya sa iyo anak, maging masaya ka sana sa iyong pag tuklas ng Enchanta, at masisigurado akong mahahanap mo ang tunay mong mga magulang" niyakap ako ni ina at binigyan na memoryadong halik sa kanyang magkabilang pisngi.
'Kayo rin po ma miss ko kayo, kahit napaka demonyo nyo saakin'
"Ina naman, pinanapiyak mo ko lalalo ehh, parang sinasabi nyong nag papaalam kayo" pinunasan ko ang nag babadyang luha na tutulo mula sa mata ko at niyakap ng mahigpit si ina...
"Sigi na sigi na humayo kana at baka maabutan kapa nila, mag iingat ka anak" kumalas si ina sa aming pag yayakapan at binuhat pa labas ng bahay ang maleta ko na nag lalaman ng mga damit at mga importante kong kagamitan.....
"Ohh!!! Sandali lang , hindi ka naman ata excited no? Baka makalimutan mo yung sobre at hindi ka papasukin" sabay abot saakin ng sobreng pinadala noong isang Linggo.
"Paalam ina" hinalikan ko muli sya sa kanyang pisngi at nagtungo na ko sa aking sasakyan papunta sa TAGPUAN na tinutukoy sa Sobre....
>>>>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<<<<<<

Ng marating ko ang TAGPUAN na aking hinahanap.
Isang Malawak at tagong lugar sa tabing dagat. Kulay asul na dagat, mapuputing buhangin, punong matatayog, at berdeng mga damo, at hindi mag papatalo ang mga bulaklak na ibat ibang klase.

Lumingon naman ako sa ibang direction at napadpad ito sa mga taong may mga kulay ang buhok kagaya ko. May ibang nagpapagilas ng mahika at ang iba mukang mayayaman. Ohh paki ko, masmayaman pa ako sa mga yan.
Pinindot ko naman ang red button sa bandang windshield ng sasakyan ko at bigla itong umilaw saglit. Ilang segundo ay bigla itong lumiit at napalitan ng isang bato na may Red Stone sa gitna.
Ganyan lang naman ang ginagawa ko kapag kailangan kong dalhin ang sasakyan ko. At nilagay ko na sa shoulder bag ko.
1 minutes later>>>>
Umiba ang ihip ng hangin,
Tilay bumigat ang atmosphere sa paligid, huminto ang oras at ang mga paligid ay tumigil rin kasama na rito ang mga taong nadatnan ko sa paligid.
Pero bakit ganun?
Nimoy hindi ako tinablan ng salamangkerong gumawa nito... Napa lipat lipat ang aking tingin upang makasiguradong salamangkero nga ang gumawa nito. Natigilan at napatingin nalang ako sa isang bulto ng tao na Lumalakad patungo sa isang tren. Makakasigurado akong ang tren na yan ang aming sasakyan.
Nabigla ako ng lumingon ang salamangkero sa gawi ko na gumawa ng GRAVITAIONAL magic. Isang mahikang kayang kontrolin ang bigat at gaan ng mag bagay o mapa tao man yan.
Itoy isang lalaki, base sa kanyang pangangatawan itoy makisig at matangkad..
Nakasuot ito ng kulay pilak na baluti na lahat ng kanyang katawan ay balot na balot ni ang kanyang muka ay hindi ko manlang nasilayan kahit maliwanag ang paligid..
Ilang segundo ang lumipas hindi parin ito kumikibo, alam kong itoy nakatingin parin sa akin. Ilalabas ko na sana ang patalim sa likod ko, in case of emergency.
Umihip ang malakas na hangin dahilan upang mapakurap ako, pag tingin ko muli sa lugar na pinaggalingan ng lalaki ay itoy nawala ng parang bula.
Napalingon lingon ako sa paligid pero bakit ganun, nawala sya?.
Paglingon ko sa paligid ay biglang nanumbalik na ito sa dati, ang mga taong kanina'y nakahinto ay ngayoy gumagalaw na at ang dating atmosphere na mabigat ay gumaan na.
Sigurado akong tinangal na ng misteryosang salamangkero ang kanyang mahika.
"Ahh miss, ok lang po ba kayo?" nanumbalik ako sa ulira ng may nagsalita sa likod ko.
Nilingon ko ito ay tumambad sa akin ang isang babaeng kulay asul na mga mata at asul na buhok itoy paalon alon dahil sa malakas na hangin sa paligid.
"A-Ahh...oo naman" ani ko rito habang sinusuri kong ang kanyang katauhan.
Teka namumukhaan ko itong babaeng ito ahh?
Teka saan nga ba?
SIYA YUNG TINULUNGAN KO NOONG NAKARAANG ARAW!!!
SABI NA NGA BA ISA DIN ITONG SALAMANGKERO..
"Kasi kanina kapa mukang tanga ehh..... Lingon lingon ba naman sa paligid at may pa nag tataka face pa!... Ano bang nangyari miss?" Sabat nito sa akin.
"Call me Wendy" masiglang nilahad nya ang kanyang palad sa akin at itoy aking tinanggap.
"Nice to meet you Wendy, WE MEET UP AGAIN" maikling ngiti ko rito.
"Sin-o.... Teka ikaw yung tumulong sa akin?"Takang tanong nito sakin.
"Just shut up. Baka May makarinig pa sayo" bulong ko rito at sapat na upang marinig nya ito...
"Salamat pala ate... Ohh tara na at aandar na ang tren... Baka mahuli tayo at maiwan!!" hinatak niya ako patungo sa tren na ngayoy maraming nag sisiksikan sa labas upang makapasok.
"Just call me Eve" I said
"OK!!!" - masiglang sambit nito at patuloy parin sa paghila sa akin. Tsk..... Ang dami rin palang dala nito...
I hate this life. Mapoporma nga ang mga tao rito pero ang AANO NG MGA AMOY!!!
Napatingin naman ako sa disenyo ng tren.
Napaka ganda naman ng tren na ito kulay ginto na hinhaluan ng pilak, mga brilyanteng kumikislap dahil sa sikat ng araw, makakasilaw man ito sa paningin ngunit napaka gandang pag masdan.
------
Ilang minuto nadin ang lumipas matapos ang nakangawit na senaryo, nandito na kami sa loob ng tren nag hahanap na pwedeng maupuan.
Habang akoy, nag hahanap ng mauupuan namin ni Wendy, may nakabanggaan akong isang napakamatigas na poste, dahilan upang napasubsob ako rito.
Sa tanga ba naman ni Wendy na hatakin nya ko.... Ang sakit ng matangos kong ilong...
"Paharang harang sa daan..tsk.. gusto lang naman hawakan yung abs ko" so ako pa ang may kasalanan ganun..... Buti sana kung ginamit nya yang mata na, alam namang may mababanggang tao, itutuloy pa.
Naitulak ko ito ng malakas dahilan upang mapa atras sya ng isang hakbang. Ganun naba ako kalakas?
"Bastos....So may gana ka pang magalit, ikaw na nga tong nakabangga ikaw pa ang galit" sabat ko rito.
Teka ikaw yung...shit!!!!
Bakit ang liit ng mundo namin!!!!
Nagsitinginan naman ang mga naka rinig pati narin si Wendy at ang iba pa.
"Eve, pinag titinginan na tayo ohh...look" duro nya sa mga stismosang kapit bahay na walang ginawa kundi mag bulong bulungan na para ng mga bubuyog.
Bubulong na nga rinig ko pa..
"Wala akong pake alam" ani ko rito at tinuon nalang ng pansin ang lalaking Pervert/ mr. Adik na ito.
"Ohh tapos kana?" ay talagang inaasar ako nito.
Nanggigigil na ako rito....peste. Ako na pinepeste
"Hindi ko sinasayang ang laway ko sa mga katulad mong....... BASTOS!!" sigaw ko rito at marahas na itulak para tumabi.
"Bakit panis naba laway mo?" nakakalokong tanong nya
"Pwede ba manahimik ka nalang ok!!!" Inapakan ko ang kanyang paa ng marahas sanhi upang papangiwi sya sa sakit. Yan ang nababagay sa katulad mong manyakis!!!
Hindi ko talaga malilimutan ang araw na yon!!!
"Tsk..malditang babae" bulong nito sa akin habang lumalakad paalis
"Anong sabi mo?!" hinarap ko muli ito at...
Tangena........... Talikodan ba naman ako....at umaktong walang narinig.
"Eve....tama na pinag titinginan na tayo ohh...." Awat ni Wendy sa akin.
'Pag nag kita tayo sisiguraduhin kong mag tutuos tayo'
'Aba maganda yan binibini' ani ng sinoman sa aking isip.
At sinong gag* ang nag---
"Hali kana ayun oh bakante pa ang upuan," at wala na akong nagawa kundi mag pahila nalang sa kanya.
"Alam mo ba ang itsura ng Ilvermony?" tanong ng katabi ko
"Hindi" maikling kong saad sa kanya habang nakatoon ako sa mga tanawin na aming nadadaanan...

WTF!!!!!!!
Dadaan kami sa dagat gamit ang tren na tohh!!!!??????
Marami ring lumingon sa kani-kanilang bintana at kasabay ng mga hiyawan at takot nila.
Underwater Adventure ata gagawin main ngayon.
"Kalma lang mga bata, dadaan lang tayo sa lagusan patungong Enchanta, Pumikit muna kayo saglit, para mawala ang inyong mga takot."- sambit ng Speaker na nasa uluhan ni Wendy.
Ilang minuto ang lumipas nasa kalagitnaan kame ng biyahe ay biglang dumilim ang paligid ni ilaw ay wala kang maaaninag.
Kaya ng panik lahat ng nasa loob ng tren kasama na riyan si Wendy...
"Wahhhhh...."sigaw ni Wendy ng biglang mabilis na dumausdos pa baba ang tren kaya ang ng yari parang bumaliktad ang aking simura dahilan upang napatakip ako ng bibig para akong susuka na ewan.
Pero tiniis ko iyo..
THIS IS NOT MY SICKNESS!!!!!
Ilang sandali lang ay lumiwanag muli at ang mga nag papanik na estudyante ay biglang kumalma na rin...
"Patawad mga Bata sa nang yari kanina pero wag kayong mag alala dumaan lang tayo sa isang portal upang mabilis tayong makarating sa Enchanta" Lumabas ang isang magandang babae na may suot na magarang damit hindi ko alam ang damit na ito ngunit parang nasilayan ko na ito....
Saan?
"Ako nga pala si YUMI SERETIKA isa akong Teacher na mangangalaga sa inyo, isa ako sa mga mag to tour sa inyo dito sa Enchanta" sambit ng babae
Mukang nasa 23 na ito ngunit hindi mo na babase sa kanyang muka....
Mmmmm.....
Pinag sawalang bahala ko nalang sya at tinoon ko nalang na pansin ang tanawin sa baba....
Wait?
Whatttt!!!!
Nagulat ako ng nalaman kong lumulutang ang tren.....
Kanina dumadausdos pababa ngayon papataas. Anobang klaseng lugar to?
"Ano daw?" Himala nagising na ang tulog na nakapatong sa balikat ko... Mangalay tuloy ang maganda kong balikat.
"Lumulutang yung tren" bulong ko rito
"Haaahhhhh!!!!! Lumulutang yung tren!!!!" natarantang napatayo si Wendy sa kanyang pag kakaupo....
Ang mga estudyante naman ay nag si lingunan sa labas na may kanya kanyang expression..
May Namangha
May Nagulat
May Hinimatay daw
At May Walang pakealam..Isa na dyan ang lalakeng nasa karapan ko naka upo.... Tinitignan ko palang ito na susuka na ko...
Ang malas naman. Isa din pala siyang Wizard by diko alam!!
Ng balik sa ulira si Wendy bigla ko itong hinila sanhi upang mapaupo ito...
"Totoo ba ito sampalin mo nga ko" Titignatitig ito sa labas ng binta.
"Haha, yes miss, konting tiis mga bata at malapit na tayo." sambit ng Teacher naming kasama...
*paakkkk* sampal ko kay Wendy habang titignatitig parin ito sa labas
"Aray ko naman, wala kong sinabing laksan mo ehhh" maktol nito bang naka crossarm pa..
"Wala kang tinanong" sambit ko rito
"Ang bad mo talaga"- Wendy
"Just call me EVE the Evil"- sabay ngisi ng nakakaloko rito.
"Wag mo kong tinatakot Jan at masampal kita!!" -nanginginig na sambit nito sabay usok ng kaunti.
"Just kidding"- me
"Guys, dali tignan nyo ohh malapit na tayo" sigaw ng isang lalake sa harapan.
A/N; (Paki sabi nalang po ang mga weird Pat ng chapter po Neto. Hindi po kasi Edited)