Chereads / Iniquitious Maven / Chapter 4 - CHAPTER 3

Chapter 4 - CHAPTER 3

Karding's POV

Its 6:00 am in the morning ng magising ako.

*Yaaaaaaaawwwwwnnnnnnn

I went to the C.R para mag toothbrush ng may kumatok.

"Who's there?"

"It's Gycel ate"

I sighed," Pumasok ka.Ano kailangan mo?" sinabi ko ito without feelings.

"uhmm. Ate pwede mo ba akong samahan mag shopping".

" Are you insane? E may pasok tayo ngayon"

" It's saturday walang pasok."sagot niya.

"What?!. I woke up too early for nothing?.Bakit ano bang bibilhin mo?

"Everything I want!"

"Uhm.ok" sagot ko na agad niyang ikinatuwa.

She hugged and kissed me because of happiness that she felt.

Umalis na siya ng kwarto ko.

And pinagpatuloy ko ang tulog ko. I woke up nearly 10 in the morning at eksaktong oras dahil mag shoshopping kami.

We went up to the mall.

Kinuha niya ang isang louis vuitton na bag that cost only $1,490.00 (USD). Pumunta kami sa cashier para bayaran ang bag.

" Maam are you really going to purchase this bag." sabi niya na parang nagiinsulto.

"Are you insulting us? Bakit parang sinasabi mong we cant afford that bag. Ang attitude mo girl. Sabagay wala ka kasing pinag aralan,kita mo isa kalang cashier sa isang cheap na store"

"A,E, maam. Hindi ko napo kasalanan kung nainsulto kayo sa sinabi ko. Satingin ko po kailangan mong sisihin sarili mo dahil masyado kang moody!"sagot niya na nakataas ang boses.

"Hindi ba tinuro sa inyo ang costumer is always right? Ay! Wala ka palang pinag aralan."

"Hindi moba ako kilala?"

"hindi!" sabi niya na napakawalang galang.

"Well ako nga pala Tyrathira Uria Brielle Octaria Lorelei. Daughter of one of the riches family in the world. At kung hindi mo mamasamain Ninong ko Si Mr. Joren Betita na owner ng Louis Vuitton store nato. Na pinagtatrabahuhan mo. Kaya wag kang magtaka kung bukas nganga kana."

Hindi siya napasagot sa mga sinabi ko sakanya even Gycel is also speechless at halatang takot na takot na ang cashier dahil nganga siya.

"Maam, sorry po"

"Evil laugh*. Uhm sorry too coz I dont accept apologies from nonsense people like you. So you better fix your things at umuwi na sa skwater niyo. Bye bijj."

Before we leave, I grab the bag inapakan ko ito at iniutos sa isang janitor na itapon ito sa basurahan. Siyempre sumunod ang janitor sa utos ko. Ayaw niya siguro matulad sa cashier na lumayas sa louis vuitton store.

Hayst.. May napalayas nanaman ako sa trabaho and I feel great and very proud of myself because I've done a great achievement this day.

Hindi na natuloy ang shopping namin. Nag grocery nalang kami ni Gycel. You know except from pangiinsulto ng ibang tao, pag gogrocery is also my stress reliever. Kapag ginagawa ko ito, my body feels very relaxing.

Bakas sa mukha ni Gycel ang lungkot dahil wala siyang nabili ni isa dahil sakin. No dahil sa cashier. Wala naman talaga akong kasalanan the cashier insulted us. Hahayaan ko nalang ba. Tsaka lahat ng bagay may dahilan no. Sabi nga ni Owwsic walang likas na masama, hindi magiging masama ang tao ng walang dahilan.

Umuwi na kami sa bahay. As usual mga panget na pagmumuka na naman ng mga maids ang nahagilap ng mga mata ko,ng mga judgemental kong mga mata. Well I love my oceanic eyes,my pointed nose,my pouty and kissable lips and of course my perfect shaped eye brows. Everybody loves my eyebrows.

Actually pa chill chill lang ako pero mamayang hapon may Pictorial kami. Model kasi ako sa isang shampoo product na neutrogena shampoo. My manager is calling me right now but bakit ako magpapapreasure? Dapat calm over preassure lang. Wala siyang rights pasalamat nga siya pumayag ako na maging model.

We're about to eat ng may tumawag sakin.

Ring.Ring.Ring..

"Hello Anak?

"Yes dad? Ano kailangan mo?"

"Uuwi kami ng kuya Jannil mo dyan bukas." sabi niya na parang na eexcite

"uhm. Ano po yung nakain niyo? At naalala niyo pa pala kami ni Gycel?"

"Sorry anak busy kasi talaga dito sa company natin"

"uhm ok lang dad..sanay naman kami and by the way ipapahanda kba sa mga maids ang room niyo?"

"Yes anak..si Esmeralda utusan mo. Siya ang laging nag aayos ng room namin kapag dadating kami diyan. Nasan na pala ang kapatid mo?"

"She's now on a deep sleep and kung may balak kayong kausapin siya sorry but I dont want to bother her."

"uhm..ok lang anak"

"Byee. Dad I have many works to be done and I need to fix myself because my pictorial kami mayamaya."

"ok anay ily." paglalambing ni dad sa kabilang linya.

"I love you too dad"

Agad konang pinatay ang tawag,at bumalik sa pag kain. I missed my mom,dad and big bro Jannil so much.

How I wish that they're here at my side right now...

To be continued...