Lumaking magkababata sina Andrea at Gabriel halos sabay na lumaki hanggang may umusbong na pag-ibig sa kanilang mga puso. Nangako sa isa't isa na kailanman hindi maghihiwalay kahit ano ang mangyari,kahit na anong pagsubok man. Dumating ang ikalabing walong taon na kaarawan ni Andrea ang pinangako sa sariling regalo sa binata'y binigay niya. Na 'di akalain pag-gising nila ang siyang huling sandali na sila'y magkasama.
Sa muling pagkukrus ng landas ng mga pusong labis na nagmahalan. Paano kong ang lahat ng ala-ala ay siyang nakalimutan? Paano ipapaalala ng binata sa dalaga ang pangakong kailanman.. Kong sa gunita ni Andrea wala ng natira pang ala-ala ni Gabriel?