•Sean Brixx Huxx•
"Will you please stop crying now?" Hindi ko alam kung pinagtigripan niya lang ba ako o ano. Kanina pa siya umiiyak at pinipilit na bumalik siya sa loob. I cant do that.
"Not until you let me in" matalas niya kong tinignan at nagpunas ng luha. Bumuga siya ng hangin at nagsimulang tumulala. She's beautiful but loud, and I hate it.
"Aren't you scared of losing your family?" Out of the blue she said. Seryoso siyang nakatingin sa sa ulap.
"No." Tumingin siya sakin sabay ngiti. Why would I be scared when I can protect them in my own.
"Im afraid I will loose them. I can't bear being alone. Kuya ko nalang ang meron ako, di ko kaya ng wala siya Brixx. He's my everything" nakikinig lang ako sakanya at hindi nagsasalita. I know how painful it is when you've let out the pain your hiding.
"So can you let me in" ang pagkaawa ko sakanya ay napalitan ng seryosong mukha. Aarte lang pala para makapasok sa loob.
"No, stay here." Napasimangot siya sa harap ko kung hindi lang to babae ay kanina pa siya patay. Sinundan ko siya sa paglalakad akala ko ay papasok siya sa loob pero naupo lang siya sa damuhan.
Nakaupo siya sa damuhan samantalang ako.ay nakatayo. Madumi kaya diyan.
"Tumayo ka diyan" Aba kung uupo kalang sa damuhan ng walang sapin edi nangati ka.
"I won't. Hayaan mo nalang ako please" papagalitan ko pa sana siya pero hindi ko na tinuloy.
Masiyadong malalim ang katahimikan sa pagitan namin na kahit isa samin ay walang balak magsalita. Seryoso siyang nakatulala habang ako ay binabantayan siya.
Maya maya lang ay nakaramdam ako ng kaluskos. Hindi ko alam kung sino yun, pero alam kong tao yun.
"Shienny, come here." Napalingon naman siya sakin ng nagtataka. Ewan ko ba kung anong hinihintay niya at hindi pa siya tumatayo. Pero maya maya lang ay tumayo na din siya.
"Duh, wala manlang tulong sa pagtayo. Grabe gentledog" hindi ko muna pinagtuunan ng pansin ang pagiinsulto niya sa katawang lupa ko
"Just stay quite or we will both die" napasimangot siya sakin habang ako naman ay tumingin tingin sa paligid.
Kitang kita ko ang paggalaw mg dahon. Maya maya lang ay nakita ko ang mga tauhan ng DarkAcer. Dali dali kong tinakpan ang bibig ni Shienny at hinila siya para magtago.
"Hmaishmks ksisyabsi siusgsh kahsji" ow fuck. Hindi ba titigil ang bunganga niya?
"Just stay quite will you!?" Napatahimik naman siya ng magalit ako. Nakalunok ata siya ng 10 microphone.
Ilang minuto pang nagtagal yung mga tauhan ng DarkAcer bago umalis. Inalis ko muna ang kamay ko sa bibig ni Shienny.
"Just stay here. Hintayin moko" lumabas ako at chineck yung paligid ng macheck na wala na talaga sila ay binalikan ko na siya.
"They're gone. Lumabas kana diyan" hinihintay ko siyang tumayo pero hindi niya ginagawa. Oh damn woman.
"You can stand up. You have your feet woman" napasimangot siya sakin at tumayo nalang. Parang tanga e, ang arte arte.
"Can I check kuya now?" Hindi ba siya natatapos sa pagpupumilit na pumasok sa loob. Im done with this, fuck it.
"Okay fine, just stay by my side" tumango siya sakin at ngumiti. Hindi ko na yun pinansin at nagsimula ng maglakad.
Hindi naman kalayuan ang pinagtaguan namin kaya saglit lang naming natunton yung kwarto na pinagdalahan kay Shienny. Wala naman na akong naririnig na mga bugbugan.
Dahan dahan kong binuksan ang pintuan at bumungad samin ang tambak na tauhan ng DarkAcer na nakabulagta sa sahig. Samantalang lahat ng kagroupo ko at kasamahan ni David ay nakaupo sa lapag na hingal na hingal.
"Kuya?" Kita kong sumilip si Shienny sa pintuan. Napabuga siya ng malakas na hangin ng makitang okay naman ang kuya niya. I know he's your everything.
•Shienny Golden's POV•
"Oh damn. Kung hindi lang para sayo Shienny hindi ako pupunta dito. Naglalaro sana kami ni Wart ng basketball at kumakakin ng apple sa bahay." Napairap ako sa sinabi ni Art. Pawis na pawis siya at halatang pagod na pagod.
"Oo nga. Kailangan mong gamutin lahat ng sugat namin ng may halong pagmamahal." Masama ko siyang tinignan sabay bato ng sapatos sa pagmumukha niya.
"ARAY! ANO BAYAN SHIENNY! ANG SAKIT KAYA NIYAN!"
"EDI SANA HINDI NA KAYO PUMUNTA AT NAGLARO NALANG NG BASKETBALL HABANG KUMAKAIN NG APPLE SA BAHAY NIYO. NA SANA NGAYON AY NABUBULUNAN NA KAYO PAGKATAPOS AY MAMATAY NA KAYONG DALAWA!" Hindi ko alam kung matatawa ba ako sa itsura nila dahil parehas silang nakayuko na akala mo pinagalitan ng nanay nila.
"Joke lang e. Peace na tayo. Shienny" hindi ko na pinansin si Art at tinulungan nalang tumayo si Weever.
Sa kanilang lahat ay pansin kong si Weever ang napuruhan. Hindi naman basag ang mukha niya pero halatang malapit na siyang mahimatay.
"Ano bayan Shienny. Pwede namang ako nalang tulungan mo diba" inirapan ko siya at nagsimulang itayo si Weever.
"Che! Mamatay ka diyan" nauna nakong lumabas sakanila kasama si Weever pero nakita kong tinulungan naman ng mga kagroupo ni Brixx sila Art.
Feeling mo magiging magkakaibigan lahat ng mga mokong nayan. Maya maya lang ay biglang nagblured ang paningin ko. Pumikit pikit ako para bumalik ito sa dati.
"Okay ka lang?" Tumango naman ako kay Weever na paika ikang naglalakad. Lumingon ako sa likod at nakita kong bitbit na ng mga kagroupo ni Brixx sila Art.
Kitang kita ko na ang sasakyan nila pero biglang nanlabo ang paningin ko. Nahilo ako bigla. Ewan ko ba. Feeling ko ay umiikot ang paningin ko.
"David!" Narinig kong sumigaw si Weever pero mismong ako na katabi niya ay ang pagkakarinig ay mahina
Maya maya lang ay nakita ko na ang lahat na nakapalibot sakin at halatang nag aalala. Pumikit pikit ako para bumalik ulit ang paningin ko.
"Shienny are you okay?" Hindi ko masagot ang tanong ng kuya ko. Nakita kong tumabi si Brixx sakin at hinawakan ang braso ko para kung sakaling matumba ako ay hindi sa semento ang bagsak ko.
"Shienny. Magsalita ka nga para kang ano diyan" kita kong bumuka ang bibig ni Wart kaya alam kong siya ang nagsalita. Nagblured bigla ang paningin ko at nahilo. Umiikot ata ako. Hindi ko na alam kung anong nangyari ng bigla nalang akong matumba pero alam kong nasandal ako ni Brixx sa katawan niya.
"Shienny!" Puro shienny lang ang narinig ko at ang mga sigaw nila bago ako mawalan ng malay.