Noah's Point Of View
"The number you have dialed is not in service, please try and call later. The number you have dialed is not in service--"
Naiinis na binaba ko ang cellphone ko nang hindi ko makontak si Skyler.
Saang dapo ng gubat sumuot si Skyler ?
Walang signal at hindi makontak.
Kakasakay ko pa lang ng eroplano dahil late sched na rin ang pina-book ko kay Liam.
The Cotoure De Lys is at good hands.
I let Liam and Edith handle it.
"Welcome to Air Asia's First Class, Have a sit Sir." the lady in a uniform said to me.
"Thank you" i said and bowed my head a little to pay respect as i look for my sit.
First class? i hope there's like this when i was college.
Just kidding, beside i just want to let my nervous away.
Wait for me Skyler, but first i need my sister.
Elira.
***
Elira's Point of View
No,no,no,no..
"S-sir Raymond!" i shouted as Raul's mens lift him to take him somewhere.
"Leave the secretary" I heard Raul said referring to me.
Nang makaalis ang mga itim na van ay sakto naman na tumunog ang cellphone ko.
Nanginginig ang mga kamay na kinuha ko ito at nakita ang caller's ID na si Noah.
I smiled and answered the call.
"My brother" i uttered.
"Is skyler there?" he asked that made me shocked.
I know what happened these past few years about Skyler and Noah.
"N-no. s-she's not here why?" kinakabahang tanong ko kahit alam ko kung ano ang kalagayan ni Skyler ngayon.
"You're not good at lying ate" he said that made me cry.
"H-hey why are you crying?" he ask.
"The hive.. The hive was ambushed..Skyler's life and the Wilson is in danger.." i cried.
"fuck wait for me" he said and ended the call.
Wait for him? He's coming here?
oh no, hindi pwede at baka mapahamak pa siya.
I dialed his number over and over but he's not answering.
Geez.
But first, i need to warn the coleman's about the ambush that Raul's said earlier.
I tried to dial Lincoln but for the third time i ringed him he's not answering.
What could he be doing right now?
***
-Meanwhile at the yatch-
Lincoln's Point of View
I let her sleep in the bed where all good things happened.
Habang tulog ito ay pinalitan ko na ito ng damit na nahanap ko sa cabinet sa loob.
"Sleep well baby girl" i said and kissed her forehead.
As i got out of the yatch i got shocked.
I got shocked because i didn't even realized that the yatch is at the port now.
I can see some red lights flickering nearby.
"Mark" i called but i didn't even see any signs of him.
Even the others, where are they?
"Hey pretty boy" someone called me then i felt a sting at my nerves when she stabbed me with something sharp.
Unti-unting nanlabo ang paningin ko at tila umiikot ang paligid na kinalalagyan ko kaya unti-unti akong napahandusay sa lapag.
Who the f-fuck is that?
Until my eyelids closed.
"Lincoln..." echoed in my head.
"Lincoln anak.." i heard the sweetest voice that i could have possibly hear in my whole life.
I saw mom standing in front of me.
Caressing my face.
"Stay alive Lincoln, you can save her...her...her...her..." until her very last word echoed in my head then everything turned black.
***
Raul's Point of View
"Tapos na po ang pinapagawa niyo boss" sabi ng lider ng tauhan ko na nakapagpalakpak sakin ng sobra.
Nag-success din sa wakas ang mga inutil kong trabahador.
"Ang babae?" tanong ko at tsaka pinasadahan ng tingin ang mga pinapasok nilang tulog na magkakapatid na Coleman.
"Hulio's son, mga pasaway" sabi ko.
May atraso rin sakain si Hulio, mga gunggong.
"My step-brother Hulio" bulong ko ng may pagkadismaya.
-FLASHBACK-
Third Person's Point of View
"Si K-kuya?" ang mga salitang namutawi sa bibig ni Raul nang malaman na nila ang huling will ng kanilang ama.
Lumaki siya sa isang mayaman na pamilya. Lahat ng gugustuhin nila ni Hulio ay ibibigay sakanila.
Magkapatid sila sa tatay, nagkakilala sila simula pa lang nang magkaedad na sila.
Mabilis na natanggap ni Raul na mas pinagtutuunan ng pansin ng tatay niya ay si Hulio at hindi siya.
Bukod sa namatay ang nanay niya ay tanggap niya rin ang step-mother niya na nanay ni Hulio.
Sa kasamaang palad ay nagkaroon ng taning ang buhay ng kanilang tatay.
Nang ito ay namatay, dumating ang abigado ng kanilang pamilya para isakatuparan ang kahilingan ng kanilang ama.
"The company will heired to Hulio Coleman his first son.Congratulations Hulio" their attorney said and congrats by shaking his hands to him.
Nagaalangang ngumiti si Hulio dahil alam niya ang nararamdamang inggit ni Raul sakanya.
Tinitigan niya ang kapatid na si Raul na masama ang tingin sa kanya na para bang nais siya nitong igapos pabaliktad sa puno ng Mangga.
"A-attorney hindi ba pwedeng share kami sa kompanya?" tanong nito patungkol kay Raul ngunit nadidismayang umiling ang abogado at nagpaalam na sakanila.
Meron namang nakuha si Raul at iyon ay ang buong lupa na nakapangalan dati sa tatay nila ngunit ngayon ay nakapangalan na sakanya.
Dahil sa inis ni Raul ay lumayas ito ng bahay at hindi nagbalik pa.
Matagal na pinahanap ni Hulio sa mga tauhan niya si Raul ngunit hindi na ito nagpakita pa.
Nababalitaan niya na lang na nagkaanak na ito.
Ngunit ang mas ikinagulat niya pa ay ang pagkamatay nito dahil sa kagagawan ng sarili nitong anak.
Ang hindi alam ni Hulio ay ginawa lang iyon ni Hulio upamg ma-set up sila at maipalabas sa publiko na patay na ito para makamit nito ang pagkauhaw sa paghihiganti sa mga Wilson at Coleman.
-END OF FLASHBACK-
"Eh ang mabait kong pamangkin?" tanong ko sakanila habang nakapangalumbaba na sa lamesa.
"Y-yung lima ho ba?"
Napatingin ako dito nang sabihing lima.
"Anim sila! Anim--" napahinto ako nang may pumalakpak mula sa entrada ng abandonadong gusali kung saan papasok doon ang isang babae habang dala-dala naman ng dalawang tauhan nitong lalaki ang tulog na anak ni Hulio.
"Is it he you're looking for?" the girl ask na ikinatango ko.
Paanong--
"Well don't ask..Just take him" sabi ng babae.
Aba aba aba..may nagrerebelde ata mula sa Hive nang makita ko ang uniporme nito.
"Shaina nga pala.."She said at sabay alis.
***
Shaina's Point of View
I called the coleman clan nang makaalis ako ng gusali kung nasaan ang mga coleman at wilson.
"H-hello Tito?" i uttered.
"Shaina hija, ano iyon?" tanong ni Tito Hulio.
"I need your help" sabi ko at ipinaliwanag ang lahat.
END OF CHAPTER 35