Naaaliw na tinititigan ng lalake ang mga natutulog sa duyan. Hinawi nito ang buhok na nakatakip sa mukha ng dalagang natutulog pa, ng biglang dumilat ang mga mata nitong mapupungay na parang nananaginip lang at nagsalita.
"Hmmmm, pagsinusuwerte nga naman, mapapasama pa sa panaginip ko ang pinakagwapong si superman."
Tulog pa ang diwa at na nanaginip na sabi nito. Hinigpitan nito ang pagkakayakap sa katabing kambal na ipinikit ulit ang mga mata.
Malakas naikinatawa ng lalake ang inasal ng natutulog na dalaga. Dinig sa kusina ang malakas na tawang ikinalabas ng kanyang inang nagluluto.
Nakita nito ang anino ng lalaking nakatayo sa tapat ng duyan. Nasisinagan ng liwanag ng buwan ang ginto nitong buhok. Dahil ang liwanag ay na sa likod ng ulo nito hindi ni Aling Upeng maaninag ang mukha ng lalake.
"Sino ka? Anong ginagawa mo dito sa loob ng bakuran ko?"
Lumingon ang tinanong at mahina ang boses na sabi nito
"Sorry po, I'm just so happy looking at the sleeping trio, ngayon ko lng po nakitang mahimbing ang tulog ng mga anak ko, just like this."
Derechong pagtatagalog nito pero kapansing pansin na foreigner ang nagsalita.
"Ikaw ang tatay? Akala ko ba foreigner ang ama. Baket nakakaintindi ng tagalog at nakakapagsalita pa."
Nalilito at takang-takang tanong nito habang papalapit sa lalake.
"Good evening po. I am Brian the twin's father. Marunong lang po akong magtagalog, because of their mother. I have been worried sick looking for them the whole day. I looked for them earlier here but I did not saw them. She got out of the gate again without anyone knowing and this time she brought along his brother. I just took the chance to look for them the second time here and then I saw them sleeping and take a closer look at them just to be sure if they are my twins and relieved to know it is them. Pasensya po talaga if I cause you to be alarmed and just entered in here in your backyard without permission. I will just take the twins and leave. Thank you for taking good care of them for the whole day. I really am sorry."
Mahabang paliwanag naman nito sa matandang kausap, nahihiya dahil sa walang permisong pagpasok.
"Let them sleep and help me set the table. Darating na kase ang father ni Dunne kaya asa kusina ako. Have dinner with us, trust me it is of no trouble at all ng makilala na rin kayong lahat ng Dade. And we're sorry too. We forgot to inform the children's family because we don't know where they live, nag alala tuloy kayo."
Paliwanag nito sa lalake habang pumapasok sila ng kusina.
"It's ok lang po, at least they are safe playing here. So her name's June. It pretty suits her. Kayo po M'am, anong name n'yo?"
Kinuha nito ang mga platong nakita at iniayos sa lamesa.
"Actually, it's D-U-N-N-E short for Dunnielle. Ako naman si Lupe and aling Upeng na lang itawag mo sa akin. Ngayong alam mo na ang name ng anak ko, did she knows your name? I always forgot that you're a foreigner with your almost fluent tagalog."
Tanong ng matandang babaeng natatawa habang naglalagay ng baso sa lamesa.
"Ha Ha Ha... Yeah me too! Me too! I myself forgot sometimes that I am the English and my wife was the Filipino. My wife with all her tagalog talk, even if I don't understand it at first. That is why I can understand and talk tagalog at the same time. It's her requirement for me before I could marry her. Briana gets all her traits from her mother the only thing she gets from me are her eyes, skin color, and her nose. Briant got his skin color from her mother the rest are from me. They missed their mother very much, all the time. That is why Briana loves to call every woman with curly black hair her momma like your daughter. By the way, she did looks like the twin's mother as if they are twins too. And yes to your question M'am. I told her that night, I saw her with Briana for the first time. I remember, I told her that my name is Brian. I just don't know if she remembers it at that time because she called me superman."
Natatawang kwento nito habang naglalagay ng tinidor at kutsara sa lamesa, magaan agad ang loob nya sa matandang babae. Hindi nila namamalayang nakatapos na sila sa paghahain sa lamesa ng hapunan, habang nagkukuwentuhan.
"Come to think of it. You do look like her long long time sweetheart, superman."
Naikinatawa nilang pareho.
"Mamang! Sino ang mga batang katabi ni Dunne sa duyan?"
Bungad ng ama ni Dunne at nagulat ng merong makitang kasama ang asawa na lalake sa kusina.
"Dade andiyan ka na pala. Ginising mo na rin sana ang dalaga mo ng makakain na tayong lahat. Siya nga pala ang ama ng kambal sa labas na kasama ng anak mo, si Brian. I invited them to have dinner with us"
"Good evening po, I'll just go outside and wake them up."
Pakikipagkamay nito sabay tayo para lumabas at gisingin ang mga natutulog sa duyan. Hinalikan ni Brian ang kambal at dinapigilan ang sariling hinalikan na rin sa noo ang walang kamalay_malay na dalagang natutulog parin. Nag-iinat na nagising ang kambal, tuwang yumakap agad at nag pakarga sa ama ang dalawa. Napapangiting binuhat nito ang kambal
"Poppa, you're here!"
Sabay na sigaw ng kambal sa ama nila. Naikinagulat ng dalagang natutulog sabay bangon sa pagkakahiga sa duyan. Dahil sa biglaang pagbangon, nahilo itong at napa upo ulit sa duyan.
"Go to the kitchen and wash your hands for dinner."
Utos nito sa kambal, habang ibinababa ang kargang mga bata na nagsi takbuhan papasok ng kusina at nag aalalang hinarap nito ang dalaga para alalayan.