PART 2
Kahit isang linggo ko lang siyang nakilala sa Facebook sa tuwing kinukulit niya ako, natunan ko rin siyang gustuhin-- Ayy ewan, I don't know kung ano nararamdaman ko. I felt being important and praised by him and masaya ako. Is this love?
"Ohh sige na, magkita tayo mamaya after dismissal, doon pa rin tayo sa Bus Waiting Shed sa labas ng school grounds namin," at first since day one, wala talaga akong balak magpakita or magpakilala rather, I even gave an order kay manong chauffeur na siya mismo makipagkita kay Yuan which made Yuan think I ditched him or cheated on him for some reason. Eventually, manong chauffeur explained and delivered my message to him. Thank goodness he didn't mind asking why, why do I have to hide behind the curtains?
"Yes! 'di mo talaga ako matiis, yiee ang kyut mo!" He chuckled. I didn't realized earlier na kanina lang pala lumabas ang ngiting hindi ko minsan ipinapakita sa lahat. Ang ngiti ng aking mga labing hindi kumukupas sa tuwing siyay nakakausap. Nababaliw kana talaga Katie! Ewan ko sa sarili ko nagmumukha na akong baliw sa mga taong nakapansin sakin.
"Ahh- eh sige na ibababa ko na 'to haahhaha text me the moment you arrive," dali ko nang ibinaba ang tawag.
"Mind to know who's that person you're calling?" Watda!
Oh geez! It was Zara from behind. Phew! Napa-Kung Fu ako ng walang oras.
"Oh my gulalay! Ano ba yan Katie ginulat mo ako! HAHAHHAHAHA 'kala mo sino ano? hahahhaha sino ba tumatawag sa'yo ah? Si Jackie Chan ba sa Karate Kid? Magpapaturo ka ba ng Kung Fu? Hoy 'wag mo akong gawing sample Katie kakabili ko lang ng bagong school uniform!" Son of a Satyr! Seriously?!
"Brand new uniform? Anong nangyari sa anim na set mong uniform? 'tsaka March na ah next week na closing, I didn't know may uniforms pang binibenta ang school ngayon." Nakakapagtaka kong sabi.
"Ah hello? We own the school diba? Nakalimutan mo? Iiyak na talaga ako Katie eh!" OA naman nito hahaha oo nga pala, argh anyare Katie? Sira ka ba? And yeah we own this school ever since we came here and saved the school from destruction when they were about to abandon the school because of the least amount of students who enrolled and went to South Royals Academy where people are chillin', may rules naman siguro ang school na iyon pero hindi naman ganoon katibay unlike Royal North Academy where everyone is bound by the rules and if ever may lumabag mabibigat naman na consequences ang kapalit kaya walang niisa ang may lakas na loob, Royal North Academy is our dream school at ng nalaman namin na it was about to go down at sirain gumawa kami ng paraan, nag ipon-ipon kaming apat hanggang sa naging half a billion ito with the help of our parents financial support, we four bought the school and started running a business habang nag-aaral kami, matinding multi-tasking ang ginagawa namin until now pero it's worthy of our risks naman kasi in a young age nagka business kami and hindi na namin kailangan mag abala pa sa pera.
"Nagkaroon kasi ng scratch yung isa kong palda during the stage play incident dahil sa spada kong gawa sa plastic."
"Sword made of plastic? Gaganap ka ba bilang isang kawal? o bilang isang mandirigma?"
"Di mo rin alam Katie? gaganap ako bilang si Wonder Woman sa gandang 'to gaganap bilang isang kawal?? Katie naman eehh HUHUHU 'di nga kita nakita tuwing run-through's ko si Julienne at Chloe lang 'andun HUHUHU palagi ka nalang sa library ano baaaaa," umakto siya na parang umiyak. May iba pang nakatingin kay Zara sa ingay ba naman niyang yan, baka iisipin ng iba na inaaway ko siya.
"Not to worry Zar, babawi ako sayo at sisiguraduhin kong makakapunta talaga ako sa stage play niyo next week," I reached her head and patted. Kung sanang pwedeng ipagpalit yung height niya sa gasul edi sana ginawa ko na, pero 'di eh 'tangkad ng bestfriend ko.
"Talagaaa? Babawiii kaaaaa? Susupot ka next week?" Her eyes widened with a smile plastered in her face.
I nodded, "Awwieeeeeee! Your words are marked Katie kaya wala nang bawian!" she exclaimed with her tongue out.
"Oo naaa 'kaw talaga ingay ingay mo, psh," while throwing a glance at everyone who heard Zara seconds ago.
"Hihihihi my bad, sige Katie balik na ako sa Auditorium, seeya!"
"Yeah right, see you later," bigkas ko in a british accent.
Nang humiwalay na si Zara, sa akin na nakatingin ang mga studyante ngayon, I sighed, jusko Zara 'kaw talagaaa. Humiwalay ako ng tingin sa kanila baka may bigla nanamang sasalubong sa harapan ko at subukan akong batiin. Ugh, what a creep.
I proceeded at the library since wala namang classes this month dahil cleared na lahat ng lessons at ang pinag-aabalahan na ng mga tao ngayon ay ang pag clear ng kanilang projects.
I sat at my favorite spot which is beside the window in this gigantic library.
Okay 'eto na naman ang mga tao dito, urgh. Ba't ayaw matanggal tanggal tingin nila mako-conscious ako kahit isang maling galaw ko dito kakalat na siguro sa buong campus ng walang oras kaya hindi na ako nakagalaw pa.
May iba pang pasimpleng nakasilip sakin habang kaharap nila ang kani-kanilang libro at may ibang pasimpleng naglakad lakad ng malapitan sakin as if hindi ko sila napapansin, kahit hindi gaanong malinaw ang pananaw ko nakikita ko pa rin sila through my peripheral vision.
Buti wala na akong problema sa pag clear ng clearance since we have an early examination all the top notchers in this campus which is under our class section at before pa naganap ang exam kailangan muna naming tapusin ang clearance of projects and etc.
After kong nabasa ang nobelang hawak ko, I stood up and turned my direction at where the books are plastered properly on the shelves. Nang bahagya akong dumaan sa hallway ng library I saw students got back to their places in a sudden move, 'kala nila siguro hindi ko sila napapansin na pasilip silip sa bookshelves. Tsk.
Bumalik na ako sa kinauupuan ko kanina after finding the book that's probably worth reading, nang lumipas ang ilang oras tumunog rin ang bell at nagsilabasan na ang ilan. Nag stay muna ako sa lbrary ng ilang minuto, dissmisal na ngayon kaya baka magtext si Yuan. Kaya ever since ginusto ko nang magpunta sa library dahil ang tahimik sa loob, its deafening silence calms me down and helps me focus on what I was thinking while reading and analyzing. Nararamdaman ko rin ang lamig na pagbugso ng hangin galing sa ceiling cassettes dito sa library, it's chilling down my spine.
Nang nakaramdam ako ng pagod, I stretched my arms, dahil kanina ko pa hawak hawak ang librong binabasa ko at kanina pa nakapatong sa desk ang aking siko, iniangat ko rin ulo ko sa taas at ini-stretch ito sabay lingon lingon sa gilid.
Beeeeep~
Nagvibrate bigla phone ko... Sino kaya-- baka si Yuan?
I grabbed my phone and his message popped up saying...
From: Yuan
Katie andito na ako hehehe nasan kana?
I let out a smile and packed my things including the book I borrowed from this library. Kinuha ko na ang bag ko at patuloy na dumaan sa hallway, nang malapit na ako palabas hinila ko ang pintuan sa akin sa nagpatuloy sa paglalakad palabas, I did not bother replying na makakaabot pa naman ako doon in no time.
Pagkababa ko sa ground floor ng school I proceeded to the parking area, magpaalam muna ako kay manong chauffeur na medyo matagalan ako umuwi. As I headed there in the parking area I saw our family's black porche at lumabas si manong chauffeur galing sa loob.. Nakita niya siguro ako.
Pagkalabas niya ay dali niyang iniayos ang kaniyang sarili especially his cap when it was about to fall to the ground until he catches it. Umayos siyang tumayo at isinirado ang pinto ng kotse.
"Ma'am, aalis na po ba tayo?" He looked straight ahead.
"No, maybe late akong makauwi ngayon dahil imeet ko si Yuan sa labas and I want you to wait here po Manong."
"Not a problem ma'am," he smiled. I rushed outside the gate at pumunta sa bus waiting shed.
I saw him in his phone probably waiting for my reply hahahahahaha grabe. I patted him from the back dahilan ng paglingon niya sa likod at---
A-ano b-ba yan... W-why does he have to hug me all of a sudden? I stood like a rock. Paglipas ng isang minuto kumalas na rin siya sa pagkayakap sakin. H-he smiled at me-- he just smiled at me...urgh ba't gano'n I look stupid sa'n galing 'tong kilig na ito? Hindi ko naman naranasan ito sa kahit sinong tao ah at-- ba't siya pa Katie?
"Oyy Katie okay ka lang ba? Sorry ah nagulat 'ata kita d-di ko sinadya," kinamot niya ulo niya senyales ng may nagawa siyang mali o ano.
"A-ah okay lang HAHAHA so ano pala ipapatulong mo sakin? Hahahha," I flashed a smile like as if nothing's wrong with me.
"Ahh- eto pala," he hand me his phone na may screenshot ng isang term paper, pano ko nalaman? Just by looking at the title at ng introduction masasabi mo ngang term paper because of the essays-- ah so eto pala tinititigan niya kanina pa sa phone? Umaasa naman ako hahahaha nagmumukha tuloy akong tanga tsk sira ka na talaga Katie. Ewan ko na sa sarili ko.
Umupo muna kami bago siya muling nagsalita.
"Hindi pa kasi ako tapos niyan at magpatulong sana ako sayo," napakamot siya sa ulo.
"Oo sige ba, ano ang maitutulong ko dito?" makikita ko sa kaniyang mukha na siya ay nagdalawang isip kung sasabihin ba niya o hindi.
"Ahh-eh gusto ko sanang dagdagan mo pa ang essay hehehe hindi ko na kasi alam eh kung ano pa idadagdag ko diyan," nagkamot nanaman siya sa kaniyang ulo.
I don't wanna be cruel to him kaya I should help him I agreed naman in the first place na tutulungan ko siya sa kaniyang project kaya paninindigan ko yun.
"Oo ba, walang problema, so saan nakasave ang term paper mo?"
"Ahh nga pala teka lang..." binuhat niya ang sariling bag na nasa inuupuan niya at kinuha ang laptop. Binuksan niya ito at inaccess ang password syempre hindi ako sumilip. Pagkatapos hanapin sa documents kung saan yung drafted na file ay binigay niya sakin ang kaniyang laptop.
"Dito sa part na ito medyo naguluhan ako at hindi ko na alam kung ano isusulat ko sa next paragraph na ito," itinuro niya sa screen kung saan ang itinutukoy niyang magulong part.
"Ahh sige babasahin ko muna bago ako magtype," sinimulan ko ng magscroll at binasa ang kalahati nito--
"Teka teka nagkamali ako ng pagtype sa part na ito--" napatingin ako sa kamay naming parehong nasa touchpad-- watda? Di ako makagalaw. Nagsimula siyang magtype at pinalitan ang ilang mga salita.