Nagpatuloy ang assistant, "Mr. Lu, sa tagal kitang nakilala, ngayon ko lang nalaman na may romantic side ka pala!"
Sa wakas, iniangat na ni Lu Jinnian ang kanyang ulo at pinagmasdan ang napakagandang nakapaligid sakanya. Upang kalmahin ang kanyang sarli, huminga siya ng malalim, at sumagot ng walang kabuhay buhay, "Kay Qiao Qiao lang ako nagiging romantic."
"Mr. Lu, naisip mo na ba kung anong gagawin mo kapag dumating na si Miss Qiao?"
"Ang una kong gustong gawin ay humingi ng tawad sa nagawa ko kanina, tapos ipaparinig ko sakanya ang recording pen…" Habang nagsasalita, inilabas niya ang recording pen at inilapag sa parte ng lamesa na hindi mahirap abutin.
Hindi nagtagal, unti unti siyang kumalma at di hamak na mas luminaw na ang kanyang pagsasalita, "Pagkatapos mapakinggan ni Qiao Anhao ang laman ng recording pen, siguradong masasaktan siya dahil malamang kahit kailan ay hindi niya naisip na ang taong iginalang niya ng sobra ay tatratuhin siya ng ganun nalang kaya icocomfort ko muna siya ng ilang sandali.
"Tapos tatawagin ko ang manager para iserve na ang mga pagkain. Iinom kami ni Qiao Qiao para icelebrate ang Valentines day…" Hindi maiwasan ni Lu Jinnian na isiping totoo na ang mga plano niya.
Pagkatapos sabihin ni Qiao Anhao ang mga gusto nitong sabihin, biglang magliliwanag ang iba't-ibang kilay ng mga ilaw na inihanda ni Lu Jinnian.
Pag nabasa na nito ang mensahe niya, balak niyang titigan ito sa mga mata para aminin kung ano talaga ang nararamdaman niya para rito.
Kung tatanggapin siya ni Qiao Anhao, buong puso niya itong mamahalin. Kung hindi naman, mamahalin niya pa rin ito hanggang sa dumating ang araw na tuluyan na siyang tanggapin nito.
Napangiti nalang si Lu Jinnian habang iniisip niya ang mga mangyayarii mamaya.
Hindi rin mapigilan ng assistant ang saya na narramdaman nito kaya muli itong nagpatuloy, "Kapag sinagot ka na ni Miss Qiao, kailangan mo namang paghandaan ang magiging proposal mo sakanya. Kapag kasal na kayo, siguradong napakaganda ng mga magiging anak niyo…"
Alam ni Lu Jinnian na magcoconfess palang siya at masyado pang malayo sa katotohanan ang mga sinasabi ng assistant, pero magkaganunman, hindi niya mapigilang sumaya habang iniisip niya ang mga posibilidad na mangyari sa mga buhay nila ni Qiao Anhao.
Makalipas ang ilang sandali, muli niyang sinilip ang kanyang relo. Seven twenty five na. Umubo siya para linisin ang kanyang lalamunan at sinabi, "Limang minuto nalang bago dumating si Qiao Qiao."
Matapos niyang magsalita, muli nanamang nanumbalik ang kaba na nararamdaman niya. Maging ang assistant na nakatayo sa tabi niya ay kinakabahan na rin.
Napakabagal ng takbo ng oras. Ang huling limang minuto ay parang naging isang siglo sa pakiramdam ni Lu Jinnian. Sa wakas, tumungtong na ang alas siyete imedya, pero wala pa ring Qiao Anhao na dumarating.
'Yun ang eksatong oras na magkikita sila, siguro medyo malelate lang ito. Pinilit ni Lu Jinnian na kumbinsihin ang sarili niya na maghintay pa ng ilang sandali.
Tick tock. Tick tock. Patuloy ang pagtakbo ng oras.
Pagsapit ng seven forty, sinabi niya sakanyang sarili na baka naipit lang sa traffic si Qiao Anhao.
Seven fifty na, muli niyang sinabi sakanyang sarili na natraffic lang ito.
Pagtungtong ng alas otso impunto, sinabi ng assistant na baka natraffic lang si Miss Qiao dahil siguradong maraming tao ang nasa labas ngayon gawa ng Chinese Valentines day.
Padilim na ng padilim ang kapaligiran, at ang mga bituin sa kalangitan ay lalo pang dumami. Mas naging matingkad pa ang liwanag mula sa mga ilaw ng forbidden city, pati ang mga kandila ay lalo pang tumaas ang apoy.