Para sa mga ibang tao, si Ye Xiu ay kalmado lang at para bang walang nangyari. Kahit na magdamag siyang naglaro, ni minsan ay hindi siya nagmukhang pagod at para bang walang kahit na anong makakaakit sa kaniyang galit.
Kailanman ay hindi malalaman ng mga ibang tao na nakaranas ng matinding hirap si Ye Xiu kani-kanina lang. Lalo na ang katotohanang nakahanap na siya ng solusyon para sa problemang iyon.
Tunay na pinagmukha niyang walang nangyaring kahit na ano sa kaniya.
Hindi nalalaman ni Tang Rou na malalim ang iniisip ni Ye Xiu. Ang tanging alam lang niya ay oras na para bumili siya ng agahan.
Nung bumalik na siya dala-dala ang agahan, naibigay na ni Ye Xiu ang kaniyang upuan sa mga pang-umagang empleado na hahalili sa kaniyang pwesto. Si Ye Xiu ay nakatayo sa isang tabi at kalmadong naninigarilyo at hinihintay na dumating ang kaniyang pagkain.
Pagkatapos makakain ng agahan ay pumunta sila sa kani-kanilang kwarto para matulog.
