Minasdan ni Poppy ang kaniyang mga kilos, isang nakakabahalng pakiramdam ang unti0unting
gumapang sa kaniyang puso. May nais siyang sabihin ngunit dahil sa isang malamig na sulyap
mula kay Jun Wu Xie, ay agad niyang tinikom ang bibig. Wala siyang magawa kundi ang
tahimik na titigan si Jun Wu Xie na bitbit ang bote ng alak at naglakad patungo sa higaan at
hinatak palabas sa ilalim ng kumot si Little Lotus na nagtatago at hiyang-hiya na makita
sinuman.
"Boo ho…" Namula ang mukha ni Little Lotus dahil sa pag-iyak, halos maging lantang bulaklak
na.
"Mistress… Boo… Hoo... Lahat… ay… nalantad… Woo…" Nais ipagpatuloy ni Little Lotus ang
panaghoy sa kaniyang kaawa-awang halamang-buhay ngunit sa huli, ay itinaas ni Jun Wu Xie
ang baba nito at tinungga ang bote ng alak.
Ang mabangong amoy ng malamig na alak ay tuloy-tuloy na umagos sa lalamunan ni Little
Lotus. Ang munting matabang braso nito ay marahas na nagwasiwas at ang namumulang
mukha niya dahil sa pag-iyak ay namula sa ilalim ng impluwensya ng alak!
Ang mata ni Poppy na nakatitig kay Little Lotus ay nagtataka habang pinapanood si Little Lotus
na inubos ang laman ng bote ng alak. Habang ang munting niallang ay maligalig na nakaupo sa
kama, tahimik na tumayo mula sa kaniyang upuan, ang mahabang payat na mga binti ay
naglakad patungo sa pintuan…
"Tingin mo saan ka pupunta?" Bigla, isang boses na puno ng galit ang narinig sa likuran ni
Poppy.
Nanigas ang katawan ni Poppy at nang llumingon siya, ay nakita niya ang walang pang-itaas na
kasuotan na si Srunk Lotus, nakaupo sa higaan habang nakatitig sa kaniya sa naniningkit
nitong mata, ang isang binti ay nakataas ata nakatapak sa dulo ng higaan.
Dinala ni Jun Wu Xie ang walang laman na bote at tumayo sa isang tabi, kaswal na itinapon
ang bote ng alak at pinagkrus ang braso sa kaniyang dibdib, upang kalmado na obserbahan
ang namumuong bagyo, kung saan ang mukha ni Poppy ay nagiging pangit na ang kulay.
"Hindi kita nakita ng matagal." Saad ni Poppy na nakangiti habang nakatingin sa lasing na
mukha ni Drunk Lotus.
"Bagama't matagal na panahon na, ngunit sa huli ay nagkita pa rin tayo." Saad ni Drunk Lotus
habang pinagdapo ang kaniyang mga kamay, kaswal na pinatunog ang mga daliri, na gumawa
ng malinaw at malutong na ingay.
"Hur…" Mahinang tumawa si Poppy.
Biglang tumalon patayo si Drunk Lotus mula sa kama, ang balinkinitang binatang katawan
dahil sa kalasingan ay nagdulot sa tunay na maputing balat nito na bahagyang magkulay-rosas.
Ang balinkinitang itaas na katawan ng binata, gayunpaman ay walang pakiramdam ng
karupukan o kahinaan, at madali itong pumunta kay Poppy, na parang isang kidlat!
Ang nagbabagang pulang anyo ni Poppy ay nais na makatakas agad, ngunit mahigpit na
dinaklot ni Drunk Lotus!
Tahimik na naglakad sa gilid si Jun Wu Xie, at kaniyang kinuha ang Sacrificial Blood Rabbit na
nanigas sa kinatatayuan nito kasama si Lord Meh Meh na nagtatago pa rin sa isang sulok
upang lumabas. Nang humakbang na siya palabas ng pintuan, ay itinaas pa rin niya ang isang
paa upang isarado ang pintuan sa kaniyang likuran.
Maya-maya, sunud-sunod na magulong tunog ng paglalaban ang narinig ng walang tigil, isang
amoy ng bulaklak na nabahiran ng amoy ng alak ang nasamyo palabas sa pagitan ng makitid
na awang ng pintuan ng silid. Malayang nakaupo si Jun Wu Xie sa batong upuan na nasa
courtyard upang panoorin ang nakapinid na pintuan, habang si Lord Meh Meh at ang
Sacrificial Blood Rabbit ay nakadiin sa pintuan at nag-uusisa, sumisilip sa maliit na awang,
sinubukan na makita kung ano ang nangyayari sa loob ng silid.
Ang pusang itim ay kalmadong nakahiga sa balikat ni Jun Wu Xie, hindi nagpakita ng kahit
kaunting interes sa walang kwentang away sa pagitang ng bulaklak o hayop, naglagay ng
matayog na anyo.
"Meow."
[Ang likas na pagkatao ni Poppy ay hindi mapirmi, gusto mo ba talaga siyang manatili?]
Ibinaba ni Jun Wu Xie ang kaniyang mata. [Si Poppy ay tila mapanganib at ang kaniyang
pagkatao ay masama. Ngunit dahil mismo sa kakaibang katangian na iyon ay magiging malaki
ang gamit niya sa maraming pagkakataon. Hindi na kailangan magbanggit ng iba pa, ang amoy
lamang ng poppy flower ay malaki ang magiging epekto halimbawa sa isang malaking labanan.
Ang abilidad na gawing manhid at pahinain ang katawan at ugat ng mga tao sa pamamagitan
lamang ng kaniyang amoy. Ang isang uri ng ganoong lason ay tunay na malaki ang abilidad na
halos imposibleng malabanan.]
Higit pa roon, wala siyang nalaman na isang ring spirit na ibinalik sa Spirit World ng
nagmamay-ari sa kaniya.