Syempre, kahitt hindi pa nakikita ni Duan Ling Tian ang kanyang anak dati, hindi pa rin nito matatanggal ang makapal na ugnaya sa dugo nilang dalawa.
Sa pagkakataong nakita niya na naghihirap ang kanyang anak sa Prison Hall, ang kanyang puso ay sumakit nang todo.
"Ako ang nagkulang! Nabigo kita!" Sa pagkakataong ito, agad na sinisi ni Duan Ling Tiana ng kanyang sarili, nag-iisip siya ng paraan kung paano siya babawi sa kanya.
Habang humihinga nang malalim, marahang bumalik si Duan Ling Tian sa kanyang kamalayan.
"Elder Meng Qi, hanggang ngayon, wala akong nakikitang mga tao na nagbabantay matapos kong pumasok sa Prison Hall kasama ka. Huwag mong sabihin sa akin na hindi ka nag-aalala na baka may pumunta upang patakasin ang mga preso?" Matapos na may gumuhit na sinag sa mga mata ni Duan Ling Tian, tinignan niya si Meng Qi bago magtanong.
Walang kahit sinong nakita si Duan Ling Tian na buhay na tao maliban sa kanilang dalawa.
Hindi!
