Tumayo si Duan Ling Tian sa ibabaw ng arena ng buhay at kamatayan, at ang hindi mapakali niyang saloobin ay kumalma.
Ang kaniyang galit na kumulo sa pinaka-limitasyon nito ay ganap na kumalma noong pinatay niya sina Huo Xin at Yuan Wu.
Ang mahaba niyang buhay na lumipad kahit walang hangin ay dahan-dahang bumaba, ang pula niyang mga mata ay marahag bumalik sa normal nitong kalagayan, at ang kasuotan ng outer court disciple ng Seven Star Sword Sect na lumipad sa kaniyang katawan ay kumalma rin.
Kalmado ang mga mata ni Duan Ling Tian nang tumingin siya sa dalawang bangkay sa sahig, na para bang may ginawa siyang isang bagay na hindi importante.
Itinago ni Duan Ling Tian ang mga grade seven spirit sword at mga spatial ring nina Huo Xin at Yuan Wu, kumunot ang kaniyang noo nang madama niya ang mga mata na nakatitig sa kaniya mula sa kapaligiran ng arena ng buhay at kamatayan, at pagkatapos ay naglakad siya paalis, binabalak na umalis.
