"Hindi ako interesadong malaman ang pangalan ng isang talunan!"
Ang pangungusap na binigkas ni Duan Ling Tian nang unahan niya ang 'di gaano katandang lalaki ay pinalobo ang mukha ng 'di gaano katandang lalaki sa galit dahil siya ay ganap na napopoot. Kahit ang lupon na nanonood sa gilid ay nag-ingayan din.
Baliw!
Baliw na siya!
Ito ang unang bagay na pumasok sa isipan ng mga tao, kasama na rin sa maraming mga inner court disciple. Lahat sila ay naramdaman na masyadong kakaiba ang sinabi ni Duan Ling Tian.
Dahil ang panalo at talo ay hindi pa rin napagdedesisyunan.
"Mahusay! Napakahusay! Malupit..." Pagkatapos huminga nang malalim, ang 'di gaano katandang lalaki ay pansamantalang pinigilan ang kaniyang galit na malapit nang sumabog. Habang nakatingin nang masama kay Duan Ling Tian, nagsalita siya, "Hahayaan ko ang lahat na narito na makita kung paano mo sasampalin ang sarili mong bunganga gamit ang sarili mong mga salita!"
